Καρχηδονιακή κατάκτηση της Ιβηρικής Χερσονήσου
| Καρχηδονιακή κατάκτηση της Ιβηρικής Χερσονήσου | |||
|---|---|---|---|
 Η καρχηδονιακή επέκταση (με μπλε χρώμα) στην Ιβηρική Χερσόνησο. | |||
| Χρονολογία | 237-218 π.Χ. | ||
| Τόπος | Ιβηρική Χερσόνησος | ||
| Έκβαση | Καρχηδονιακή νίκη | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| |||
Υπό την ηγεσία της οικογένειας των Βαρκιδών, η αρχαία Καρχηδόνα επέκτεινε τις κτήσεις της στην Ιβηρική Χερσόνησο από το 237 έως το 218 π.Χ., μετά το τέλος του Πρώτου Καρχηδονιακού Πολέμου το 241 π.Χ. και του Μισθοφορικού Πολέμου το 238 π.Χ.[1][2][3][4][5]
Χρονικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Καρχηδονιακού Πολέμου, τα μέλη της οικογένειας των Βαρκιδών διαδραμάτισαν έναν εξέχοντα ρόλο στον αγώνα κατά των Ρωμαίων. Μετά τον πόλεμο, ο Αμίλκας Βάρκας διοίκησε τις δυνάμεις της Καρχηδόνας που νίκησαν τους πρώην Καρχηδόνιους μισθοφόρους, οι οποίοι είχαν επαναστατήσει εναντίον της Καρχηδόνας κατά τον Μισθοφορικό Πόλεμο. Μετά την καταστολή της εξέγερσης, ο Αμίλκας Βάρκας συνειδητοποίησε ότι η Καρχηδόνα έπρεπε να ενισχύσει την οικονομική και στρατιωτική βάση της προκειμένου να αντιμετωπίσει τη Ρώμη, η οποία είχε εισβάλει και προσαρτήσει την καρχηδονιακή Σαρδηνία και την Κορσική. Η Ρώμη είχε επίσης επιβάλλει στην Καρχηδόνα να πληρώσει αποζημίωση 1.200 αργυρών ταλάντων για να εκμηδενίσει έτσι την πολεμική της ικανότητα.[6] Οι Ρωμαίοι είχαν παραβιάσει με αυτόν τον τρόπο τη Συνθήκη του Λουτάτιου, που τερμάτισε τον Πρώτο Καρχηδονιακό Πόλεμο.[6]
Μετά τον Πρώτο Καρχηδονιακό Πόλεμο, οι καρχηδονιακές κτήσεις στην Ιβηρική Χερσόνησο περιορίζονταν σε μια σειρά από παράκτιες πόλεις: Γάδειρα, Μαινάκη, Άβδηρα και Σέξι.[7] Το 237 π.Χ., η Ισπανία νότια του ποταμού Τάγου ήταν μια γη με αναπτυγμένη γεωργία, ορυχεία αργύρου και οχυρωμένους οικισμούς.[7]
Η Αμίλκας επεδίωξε να δημιουργήσει μια νέα Καρχηδονιακή Αυτοκρατορία στην Ισπανία, που θα αναπληρώσει την απώλεια των μεσογειακών νησιών και θα είναι ακόμη ισχυρότερη.[7] Πριν από την έναρξη της επιχείρησης, διόρισε το γαμπρό του Χασντρουμπάλ τον Δίκαιο ως ναυτικό διοικητή.[8][9] Μαζί τους ακολούθησε και ο γιος του Αμίλκα, ο Αννίβας, που πήρε όρκο να μην συνάψει ποτέ φιλία με τη Ρώμη.[9] Η εκστρατεία τους στην Ισπανία θα διαρκούσε 16 χρόνια.[9]
Σύμφωνα με τον Πολύβιο, η Καρχηδόνα, εξαιρετικά αδύναμη μετά τον πόλεμο με τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία, δεν ήταν σε θέση να διαθέσει τον απαραίτητο στόλο για να διασχίσει τη Μεσόγειο Θάλασσα, με αποτέλεσμα ο Αμίλκας να φτάσει στο Στενό του Γιβραλτάρ πεζός.[10] Όμως, ο Διόδωρος Σικελιώτης αναφέρει ότι ο Αμίλκας με ένα στρατό 20.000 ανδρών έπλευσε κατά μήκος των αφρικανικών ακτών και κατέπλευσε στο λιμάνι της Γάδειρας το 237 π.Χ.[10] Η Καρχηδόνα διέθετε έναν εμπορικό στόλο και εμπορικούς σταθμούς κατά μήκος της νότιας ακτής της Ιβηρικής Χερσονήσου, που του παρείχαν επαρκή ανεφοδιασμό.[10]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ https://owlcation.com/humanities/The-Conquest-of-Hispania
- ↑ https://www.andrewzigler.com/blog/carthaginian-empire-in-spain-the-barcid-chessboard/
- ↑ https://alchetron.com/Barcid-conquest-of-Hispania
- ↑ https://balagan.info/timeline-of-the-roman-conquest-of-hispania
- ↑ https://erenow.net/ancient/carthagemustbedestroyed/59.php
- ↑ 6,0 6,1 Hoyos 2015, σελ. 77.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Hoyos 2015, σελ. 80.
- ↑ Hoyos 2003, σελ. 50.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Hoyos 2003, σελ. 53.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 Hoyos 2003, σελ. 55.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Hoyos, Dexter (2003). Hannibal's Dynasty: Power and politics in the western Mediterranean, 247–183 BC. London: Routledge. ISBN 0-203-41782-8.
- Hoyos, Dexter (2015). Mastering the West: Rome and Carthage at War. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-986010-4.