Κακαρέλλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κακαρέλλος

Κατάσταση διατήρησης

Ελαχίστης Ανησυχίας (IUCN 3.1) [1]
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordate)
Ομοταξία: Ακτινοπτερύγια (Actinopterygii)
Τάξη: Περκόμορφα (Perciformes)
Οικογένεια: Σπαρίδες (Sparidae)
Γένος: Διπλόδους (Diplodus)
Είδος: D. vulgaris
Διώνυμο
Diplodus vulgaris
Ζοφρουά Σεν-Ιλέρ 1817

Ο κακαρέλλος (επιστημονική ονομασία: Diplodus vulgaris), επίσης γνωστός με τις ονομασίες αυλίας, καμπανάς, καραγκιόζης και κραχατζής, είναι ψάρι της οικογένειας των Σπαρίδων που απαντά στην Μεσόγειο και στις ακτές του ανατολικού Ατλαντικού. Το ψάρι αλιεύεται εμπορικά και είναι είδος ενυδρείου.[2]

Κατανομή και ενδιαίτημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κακαρέλλος είναι ψάρι του ανατολικού Ατλαντικού Ωκεανού, από τον Βισκαϊκό στο βορρά μέχρι τα Κανάρια νησιά και το Πράσινο Ακρωτήριο, συμπεριλαμβανομένης της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας, και από την Αγκόλα μέχρι τη Νότια Αφρική. Ο καμπανάς ζει τόσο σε βραχώδεις όσο και αμμώδεις βυθούς, σε βάθος μέχρι 160 μέτρα, αν και σπάνια κατεβαίνει πιο κάτω από τα 50 μέτρα.[2]

Βιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δύο κακαρέλλοι

Ο καμπανάς είναι ερμαφρόδιτο είδος, ένα χαρακτηριστικό που έχουν και άλλα μέλη της οικογένειας των σπαρίδων. Τα γεννητικά όργανα και των δύο φύλων είναι παρόντα στα μικρά ψάρια και στη συνέχεια γίνεται ο γοναδοχωρισμός, και είναι πιθανόν το ψάρι να είναι πρώτανδρο. Τα θηλυκά είναι συνήθως περισσότερα όσον αφορά τα μεγαλύτερα άτομα του είδους. Ο καμπανάς φτάνει σε σεξουαλική ωρίμανση σε ηλικία 2 ετών,[3] με τα αρσενικά και τα θηλυκά σε εκείνη τη στιγμή να έχουν το ίδιο μέγεθος, με μήκος 18,3 εκατοστά.[4] Η περίοδος αναπαραγωγής είναι παρατεταμένη, εκτεινόμενη από τον Νοέμβριο μέχρι τον Μάρτιο στα Κανάρια με κορύφωση τον Δεκέμβριο-Ιανουάριο,[3] και στην Πορτογαλία διαρκεί από τον Δεκέμβριο μέχρι τον Μάρτιο, με κορύφωση τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο.[4] Οι προνύμφες εγκαθίστανται σε ρηχά νερά κοντά σε βραχώδεις ακτές όταν ξεπεράσουν σε μήκος τα 28 χιλιοστά.[5]

Οι κακαρέλλοι τρέφονται με καρκινοειδή (αμφίποδα, ισόποδα και γαρίδες), ψάρια, πολύχαιτους και εχινόδερμα, από τα οποία φαίνεται να προτιμούν τους πολύχαιτους στις μεσογειακές ακτές της Αιγύπτου.[6] Ψάρια στην Αδριατική βρέθηκε ότι τρέφονται με αχινούς, δεκάποδα, δίθυρα, γαστρόποδα, μυσιδώδη, πολυπλακοφόρα και αμφίποδα. Οι αχινοί αποτελούν σημαντικό κομμάτι της διατροφής των μικρότερων ψαριών, ενώ σε μεγαλύτερα ψάρια αυξάνεται η κατανάλωση δεκάποδων και δίθυρων. Φαίνεται να υπάρχει εποχιακή διαφοροποίηση στις προτιμήσεις τροφής, με τα δεκάποδα να προτιμώνται το καλοκαίρι και οι αχινοί τις υπόλοιπες εποχές. Η κατανάλωση τροφής μειώνεται κατά την περίοδο της αναπαραγωγής.[7]

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κακαρέλλος μπορεί να φτάσει σε μήκος περίπου 45 εκατοστών, αν και συνήθως έχει μήκος 22 εκατοστά, και μέγιστο καταγεγραμμένο βάρος 1,3 κιλά.[2] Το σώμα είναι γενικά γκρι-ασημί, με δύο καλά καθορισμένες κάθετες μαύρες λωρίδες, μία κοντά στα βράγχια και μία στο πίσω μέρος του σώματος, λίγο πριν τη βάση του ουραίου πτερυγίου. Μια άλλη μαύρη λωρίδα, λιγότερο έντονη, υπάρχει κοντά στα μάτια. Υπάρχουν χρυσές γραμμές κατά μήκος του σώματος, συνήθως στο πίσω μέρος.[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Russell, B., Buxton, C.D., Pollard, D. & Carpenter, K.E. (2014) Common Two-banded Seabream. The IUCN Red List of Threatened Species 2014: e.T170261A1304171. Ανακτήθηκε 09 Σεπτεμβρίου 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Diplodus vulgaris, Common two-banded seabream : fisheries, gamefish, aquarium». www.fishbase.se. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2021. 
  3. 3,0 3,1 Pajuelo, J. G.; Lorenzo, J. M.; Bilbao, A.; Ayza, O.; Ramos, A. G. (2006). «Reproductive characteristics of the benthic coastal fish Diplodus vulgaris (Teleostei: Sparidae) in the Canarian archipelago, northwest Africa» (στα αγγλικά). Journal of Applied Ichthyology 22 (5): 414–418. doi:10.1111/j.1439-0426.2006.00766.x. ISSN 1439-0426. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1439-0426.2006.00766.x. Ανακτήθηκε στις 2021-09-09. 
  4. 4,0 4,1 Goncalves, J. M. S.; Erzini, K. (2000-06). «The reproductive biology of the two-banded sea bream (Diplodus vulgaris) from the southwest coast of Portugal» (στα αγγλικά). Journal of Applied Ichthyology 16 (3): 110–116. doi:10.1046/j.1439-0426.2000.00232.x. ISSN 0175-8659. http://doi.wiley.com/10.1046/j.1439-0426.2000.00232.x. Ανακτήθηκε στις 2021-09-09. 
  5. Loy, Angelo; Mariani, Livia; Bertelletti, Mauro; Tunesi, Leonardo (1998). «Visualizing allometry: Geometric morphometrics in the study of shape changes in the early stages of the two-banded sea bream, Diplodus vulgaris (Perciformes, Sparidae)» (στα αγγλικά). Journal of Morphology 237 (2): 137–146. doi:10.1002/(SICI)1097-4687(199808)237:2<137::AID-JMOR5>3.0.CO;2-Z. ISSN 1097-4687. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/%28SICI%291097-4687%28199808%29237%3A2%3C137%3A%3AAID-JMOR5%3E3.0.CO%3B2-Z. Ανακτήθηκε στις 2021-09-09. 
  6. Osman, A.M.; Mahmoud, H.H. (2009). «Feeding Biology of Diplodus sargus and Diplodus vulgaris (Teleostei, Sparidae) in Egyptian Mediterranean Waters». World Journal of Fish and Marine Sciences 1: 290-296. 
  7. Pallaoro, Armin; Santic, Mate; Jardas, Ivan (2006). «Feeding habits of the common two-banded sea bream, Diplodus vulgaris (Sparidae), in the eastern Adriatic Sea». Cybium 30: 19-25. https://sfi-cybium.fr/sites/default/files/pdfs-cybium/04-Pallaoro%20252.pdf. 
  8. Bauchot, M.L. and J.C. Hureau, 1990. - Sparidae. p. 790-812

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]