Κάστρο του Μονκαλιέρι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάστρο του Μονκαλιέρι
Χάρτης
Είδοςκάστρο, μουσείο τέχνης[1][2][3], Ιταλικό εθνικό μουσείο[1], historical park museum[4], μουσείο ιστορικού οικήματος[5] και d:Q124830411[3]
ΔιεύθυνσηPiazza Baden Baden 4, 10124 Moncalieri[1][6], Piazza Baden Baden 4, 10042[2] και Piazza Baden Baden 4, 10042 Moncalieri[3]
Γεωγραφικές συντεταγμένες45°0′8″N 7°41′14″E
Διοικητική υπαγωγήΜονκαλιέρι[1]
ΧώραΙταλία[3]
Προστασίατμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 1997) και ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[6]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Το Κάστρο του Μονκαλιέρι, ιταλ.: Castello di Moncalieri, είναι ένα παλάτι στο Moνκαλιέρι (μητροπολιτική πόλη του Τορίνο), Πιεμόντε, στη βόρεια Ιταλία. Είναι μια από τις κατοικίες του Βασιλικού Οίκου της Σαβοΐας, που καταχωρήθηκε από την UNESCO ως Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς το 1997. [7]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη κατασκευή ήταν ένα φρούριο, που κτίστηκε από τον Θωμά Α' της Σαβοΐας γύρω στο 1100 σε ένα λόφο, για να διοικήσει την κύρια νότια πρόσβαση στο Τορίνο. Στα μέσα του 15ου αι. η Γιολάντα του Βαλουά, σύζυγος του δούκα Aμεδαίου Θ΄, το μετέτρεψε σε κατοικία αναψυχής. Ο αρχιτέκτονας Κάρλο ντι Καστελαμόντε διεύρυνε σημαντικά την κατασκευή και οι εσωτερικοί χώροι επανασχεδιάστηκαν από αυτόν και άλλους τοπικούς καλλιτέχνες.

Το κάστρο ήταν ο τόπος του γάμου της Μαρίας-Βικτωρίας της Σαβοΐας με τον Βίκτωρα-Αμεδαίο Α΄ πρίγκιπα του Καρινιάνο. Ήταν επίσης το μέρος όπου η Μαρία-Καρολίνα της Σαβοΐας παντρεύτηκε τον Αντώνιο της Σαξονίας με πληρεξούσιο το 1781.

Ήταν η σκηνή του τέλους της Mαρίας-Αντωνίας-Φερδινάνδης της Ισπανίας το 1785. Ήταν η σύζυγος του Βίκτωρα-Αμεδαίου Γ΄ της Σαρδηνίας. Ο Βίκτωρ-Αμεδαίος Γ΄ απεβίωσε αργότερα εκεί το 1796.

Το κάστρο χρησιμοποιήθηκε εκτενώς από τα μέλη του Οίκου της Σαβοΐας και ήταν το πρώτο κάστρο, που καταλήφθηκε το 1798 από τους γαλλικούς στρατούς, οι οποίοι το διατήρησαν μέχρι το 1814. Επέστρεψε στον Βίκτωρα-Εμμανουήλ Α΄ της Σαρδηνίας και αργότερα στον μακρινό ανιψιό του Κάρολο-Αλβέρτο της Σαρδηνίας, πρίγκιπα του Καρινιάνο, και έγινε η κατοικία των νεαρών πριγκίπων της οικογένειας, που σπούδασαν εδώ. Ο βασιλιάς Βίκτωρ-Εμμανουήλ Β' το προτιμούσε από το Βασιλικό Ανάκτορο του Τορίνο και είχε πολλά διαμερίσματα επιπλωμένα σύμφωνα με τα γούστα του. Το 1849 από αυτό το ανάκτορο προέκυψε η περίφημη Διακήρυξη του Moνκαλιέρι, γραμμένη από τον Mάσιμο ντ' Ατσέλιo και υπογεγραμμένη από τον βασιλιά Βίκτωρα-Εμμανουήλ Β΄.

Το ανάκτορο χρησιμοποιήθηκε αργότερα από τις βασιλομήτορες και τις βασιλικές πριγκίπισσες. Από το 1921 είναι το σπίτι του 1ου τάγματος των Καραμπινιέρων, αλλά τα ιστορικά δωμάτια είναι ελεύθερα επισκέψιμα.

Στις 5 Απριλίου 2008, ξέσπασε πυρκαγιά στο κάστρο, [8] προκαλώντας ζημιές σε έναν από τους πύργους και την αίθουσα του κηρύγματος.

Γενική εικόνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σημερινή δομή του κάστρου είναι σε σχήμα Π, που βλέπει νότια, με τέσσερις ογκώδεις τετράγωνους πύργους σε κάθε γωνία. Τα πλαϊνά τμήματα έχουν πέντε ορόφους, τοίχους από τούβλα και στιβαρά στηρίγματα. Δύο άλλα μικρά κτίρια παραλληλίζουν τα πλευρικά τμήματα και δημιουργούν δύο αυλές. Η νότια πρόσοψη έχει έναν ιταλικό κήπο (giardino all'italiana) και δύο μικρούς κυλινδρικούς πύργους, τα τελευταία ερείπια του κάστρου του 15ου αι. Η βόρεια είσοδος έχει επίσης ένα αξιοσημείωτο καμπαναριό.

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]