Κάστρο Αόμπα
Συντεταγμένες: 38°15′8.92″N 140°51′22.16″E / 38.2524778°N 140.8561556°E
| Κάστρο Αόμπα | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | ιαπωνικό κάστρο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 38°15′9″N 140°51′22″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Aoba-ku |
| Χώρα | Ιαπωνία |
| Έναρξη κατασκευής | 1601 |
| Ιδιοκτήτης | Miyagiken Gokoku Shrine και Σεντάι |
| Υλικά | πέτρα |
| Προστασία | ιστορική τοποθεσία της Ιαπωνίας[1] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Κάστρο Αόμπα (青葉城, Aoba-jō) είναι Ιαπωνικό κάστρο, που βρίσκεται στη Σεντάι, στο νομό Μιγιάγκι της Ιαπωνίας. Κατά τη διάρκεια της περιόδου Έντο, το Κάστρο Αόμπα ήταν η έδρα της φυλής Ντάτε, νταϊμιό του τομέα της Σεντάι. Το κάστρο ήταν επίσης γνωστό ως Σεντάι-τζο (Sendai-jō) (仙台城) ή ως Γκοτζό-ρο (Gojō-rō) (五城楼). Το 2003, τα ερείπια του κάστρου χαρακτηρίστηκαν ως Εθνικός Ιστορικός Χώρος.[2]
Σχέδιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Κάστρο Αόμπα βρίσκεται σε ένα οροπέδιο με θέα στην πόλη Σεντάι στην απέναντι όχθη του ποταμού Χιρόσε. Η τοποθεσία προστατεύεται από βράχους στα νότια και ανατολικά, και από ένα βαθύ δάσος στα δυτικά. Αυτό το δάσος φυλασσόταν αυστηρά την περίοδο Έντο και είναι ένα από τα σπάνια αρχικά παρθένα δάση, που διατηρήθηκαν στο Χονσού. Η περιοχή διαχειρίζεται πλέον ως βοτανικός κήπος από το Πανεπιστήμιο Τοχόκου.
Ο λόφος του κάστρου περιβάλλεται μερικώς από τον ποταμό Χιρόσε στα βόρεια και ανατολικά, και μια απότομη πλαγιά προστατεύει το νότο. Το Χονμάρου (εσωτερικός περίβολος) έχει ύψος περίπου 115 μέτρα και είναι μια περιοχή περίπου τετράγωνου σχήματος μήκους 250 μέτρων, που περιβάλλεται από πέτρινους τοίχους, σε ορισμένα σημεία ύψους 15 μέτρων. Περιείχε τα θεμέλια για το τένσου, (αντίστοιχο με το κύριο φυλάκιο των ευρωπαϊκών κάστρων). Ωστόσο, μόνο η βάση θεμελίωσης χτίστηκε ποτέ. Αντίθετα, το Χονμάρου προστατεύτηκε από τέσσερις 3 ορόφους Γιαγκούρα. Η κατοικία του νταϊμιό στο Χονμάρου χτίστηκε στο επιβλητικό στυλ Μομογιάμα και οι σύγχρονοι τη συνέκριναν με το θρυλικό παλάτι Τζουρακουντάι του Τογιοτόμι Χιντεγιόσι στο Κιότο. Βόρεια του Χονμάρου ήταν το Νι-νο-μάρου (Δεύτερος περίβολος) και το Σαν-νο-μάρου (Τρίτος περίβολος), ακολουθούμενο από μια περιοχή, που περιείχε τις κατοικίες των ανώτατων αξιωματούχων των σαμουράι της περιοχής. Το Νι-νο-μάρου χρησιμοποιήθηκε και για τις δύο κυβερνητικές λειτουργίες και ήταν η τοποθεσία της κύριας κατοικίας του νταϊμιό. Το Χονμάρου προοριζόταν μόνο για ορισμένες τελετουργικές λειτουργίες. Μια γέφυρα στον ποταμό Χιρόσε οδηγούσε στο Χιγκάσι-νο-μάρου (Ανατολικός περίβολος), το οποίο είχε επίσης την Ότε-μον (Κύρια Πύλη) του κάστρου.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τοποθεσία του Κάστρου Αόμπα, ενός μικρού λόφου που ονομάζεται "Λόφος Αόμπα" ήταν η τοποθεσία μιας οχυρωμένης κατοικίας ενός κλάδου της φυλής Σιμάζου. Στην περίοδο Μουρομάτσι, ελεγχόταν από τη φυλή Τζι-σαμουράι Κοκούμπουν, η οποία με τη σειρά της καταστράφηκε από τη φυλή Ντάτε.
Μετά τη Μάχη της Σεκιγκαχάρα, το 1601, την περιοχή επισκέφτηκε ο Τοκουγκάβα Ιεγιάσου, ο οποίος μετονόμασε το «Όρος Αόμπα» σε «Σεντάι». Ο πρώτος νταϊμιό του τομέα του Σεντάι, ο Ντάτε Μασαμούνε ξεκίνησε την κατασκευή του κάστρου με το εσωτερικό περίβολο και το Σαν-νο-μάρου στη βάση του λόφου.[3] Οι εργασίες στο κάστρο, συμπεριλαμβανομένου του περίβολου του Σαν-νο-μάρου και πολλών πυλών, ολοκληρώθηκαν από τον Ντάτε Τανταμούνε το 1637.
Μετά την ολοκλήρωση, το κάστρο χρησίμευσε ως έδρα της φυλής Ντάτε και διοικητικό κέντρο της επαρχίας Μούτσου υπό το σογκουνάτο Τοκουγκάβα.
Το κάστρο καταστράφηκε επανειλημμένα από σεισμούς και πυρκαγιές, κυρίως το 1616, το 1648, το 1668 και το 1710. Περισσότεροι από έξι μεγάλοι σεισμοί σημειώθηκαν μεταξύ 1710 και 1868, αλλά δεν υπάρχουν αναφορές για μεγάλες ζημιές.
Κατά την περίοδο Μπακουμάτσου, το κάστρο ήταν ένα από τα νευραλγικά κέντρα του Οουέτσου Ρέππαν Ντομέι κατά τη διάρκεια του πολέμου Μπόσιν, καθώς ο Ντάτε Γιοσικούνι ήταν ηγέτης της συμμαχίας υπέρ του Τοκουγκάβα. Καταλήφθηκε από την κυβέρνηση Μεϊτζί στον απόηχο της παράδοσης της Σεντάι, διαλύθηκε μερικώς στη δεκαετία του 1870 και τα εδάφη παραδόθηκαν στον Αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Στρατό, ο οποίος το χρησιμοποίησε ως βάση για τη φρουρά Σεντάι (αργότερα 2η Μεραρχία IJA). Μια μεγάλη πυρκαγιά το 1882 κατέστρεψε πολλές από τις υπόλοιπες κατασκευές του κάστρου.
Το 1902, ιδρύθηκε το Σιντοϊστικό ιερό Γκοκόκου (護国神社, Gokoku-jinja) τιμώντας τους νεκρούς του πολέμου. Το 1931, δύο από τις λίγες εναπομείνασες κατασκευές του κάστρου, η Πύλη Ομότεμον και ο πύργος Βακιγιαγκούρα, χαρακτηρίστηκαν ως Εθνικοί Θησαυροί από την ιαπωνική κυβέρνηση. Ωστόσο, αυτές οι κατασκευές και όλα τα άλλα στο κάστρο καταστράφηκαν ολοσχερώς στις 10 Ιουλίου 1945, από τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού του Σεντάι κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
Κατά τη διάρκεια της κατοχής της Ιαπωνίας, η τοποθεσία του κάστρου τέθηκε υπό τον έλεγχο του στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος κατέστρεψε τις υπόλοιπες δομές της περιόδου Έντο. Επιστράφηκε στην Ιαπωνία το 1957. Το 1961, το Μουσείο της πόλης Σεντάι χτίστηκε στη θέση του περιβόλου Σαν-νο-μάρου. Το μουσείο περιλαμβάνει μακέτες του κάστρου όπως ήταν στην περίοδο Έντο,.[4] Τις επόμενες δεκαετίες, η πέτρινη βάση, ορισμένοι τοίχοι και μερικές ξύλινες κατασκευές, ξαναχτίστηκαν, για να αυξήσουν το τουριστικό δυναμικό της τοποθεσίας και το 2006, το Κάστρο Αόμπα χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα 100 πιο ωραία κάστρα της Ιαπωνίας.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ kunishitei
.bunka .go .jp /heritage /detail /401 /3371. - ↑ «仙台城跡». Cultural Heritage Online (στα Ιαπωνικά). Agency for Cultural Affairs. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ «Aoba Castle (Sendai Castle)». Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «Aoba Castle». www.japan-guide.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2021.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Benesch, Oleg and Ran Zwigenberg (2019). Japan's Castles: Citadels of Modernity in War and Peace. Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 374. ISBN 9781108481946.
- Schmorleitz, Morton S. (1974). Castles in Japan. Tokyo: Charles E. Tuttle Co. σελίδες 144–145. ISBN 0-8048-1102-4.
- Motoo, Hinago (1986). Japanese Castles. Tokyo: Kodansha. σελ. 200 pages. ISBN 0-87011-766-1.
- Mitchelhill, Jennifer (2004). Castles of the Samurai: Power and Beauty. Tokyo: Kodansha. σελ. 112 pages. ISBN 4-7700-2954-3.
- Turnbull, Stephen (2003). Japanese Castles 1540-1640. Osprey Publishing. σελ. 64 pages. ISBN 1-84176-429-9.
|
