Ιερό Μασουμίντα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 35°18′27″N 136°48′7″E / 35.30750°N 136.80194°E / 35.30750; 136.80194

Ιερό Μασουμίντα
Χάρτης
Είδοςσιντοϊστικό ιερό και ichinomiya
Διεύθυνση愛知県一宮市真清田一丁目2番1号 και 2-1 Masumida 1-chōme, Ichinomiya, Aichi 491-0043
Γεωγραφικές συντεταγμένες35°18′27″N 136°48′7″E
Διοικητική υπαγωγήΙτσινομίγια
ΧώραΙαπωνία
ΠροστασίαRegistered Tangible Cultural Property of Japan
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
Κύρια πύλη του Ιερού Μασουμίντα, Ρόμον

Το Ιερό Μασουμίντα (ιαπωνικά: 真清田神社, Μασουμίντα Τζίντζα) είναι σιντοϊστικό ιερό στην πόλη Ιτσινομίγια της Ιαπωνίας. Το κύριο φεστιβάλ του ιερού διεξάγεται ετησίως στις 3 Απριλίου. Το καλοκαίρι διεξάγεται η γιορτή Ταναμπάτα και πλήθος ανθρώπων συρρέουν, για να γιορτάσουν και να διασκεδάσουν. Στην περιοχή υπάρχουν εκτεταμένοι ορυζώνες, που αρδεύονται από τον ποταμό Κίσο. Το όνομα «Μασουμίντα» δόθηκε στην περιοχή λόγω της αφθονίας του καθαρού νερού.[1]

Λατρεία κάμι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κύριο κάμι του Ιερού Μασουμίντα είναι ο Αμενόχο νο Ακάρι νο μικότο, (天火明命), ο οποίος εμφανίζεται στο Κουτζίκι ως απόγονος της Αματεράσου[2] και ο πρόγονος της φυλής Οβάρι, των προϊστορικών ηγεμόνων της περιοχής. Στην περιοχή του ιερού βρίσκεται επίσης το ιερό Χατσίργιου, όπου λατρεύεται ο θεός του νερού.[1]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ημερομηνία ίδρυσης του ναού Μασουμίντα είναι άγνωστη. Η παράδοση του ιερού και τα αρχεία Κουτζίκι δίνουν την απίθανη ημερομηνία του 628 π.Χ., ή την τρίτη ημέρα του τρίτου μήνα του 33ου έτους της βασιλείας του αυτοκράτορα Τζίμμου. Μια άλλη παράδοση δίνει την ημερομηνία ίδρυσης στη βασιλεία του ημι-θρυλικού αυτοκράτορα Σουίνιν (97 π.Χ. – 30 π.Χ.). Το ιερό βρίσκεται κοντά στην τοποθεσία της πρωτεύουσας της επαρχίας της επαρχίας Οβάρι, που ιδρύθηκε την περίοδο Νάρα και ανήκει στον κύκλο του μύθου Γιαμάτο Τακέρου. Κατά την πρώιμη περίοδο Χεϊάν, εμφανίζεται στα αρχεία Ενγκισίκι. Έχει διαμορφωθεί ως το ιτσινομίγια της επαρχίας Οβάρι τουλάχιστον από το τέλος της περιόδου Χεϊάν. Ο όρος ιτσινομίγια αναφέρεται σε ένα σιντοϊστικό ιερό, που έχει καταταχθεί στη μέγιστη βαθμίδα σε μία επαρχία ή ένα νομό.

Το 1584, μετά την καταστροφή του ιερού από έναν σεισμό, ξαναχτίστηκε από τον Τογιοτόμι Χιντεγιόσι. Στη συνέχεια υποστηρίχθηκε από το σογκουνάτο Τοκουγκάβα και τον τομέα Οβάρι μέχρι το τέλος της περιόδου Έντο. Στην περίοδο Έντο το σογκουνάτο Τοκουγκάβα εφοδίασε το ιερό με 333 πέτρες, που έχουν σφραγίδες, και έτσι επίσημα το ιερό Μασουμίντα αναγνωρίστηκε ως ιερός χώρος.[1] Μετά την Αποκατάσταση του Μεϊτζί, το ιερό ταξινομήθηκε ως Κοκουχέι Τσούσα (Kokuhei Chūsha) (2ης βαθμίδας Εθνικός Ναός) υπό τον Κρατικό Σιντοϊσμό το 1875. [3] Το ιερό καταστράφηκε στην αεροπορική επιδρομή της Ιτσινομίγια το 1945 και άρχισε να ξαναχτίζεται μόλις το 1951, με την ανοικοδόμηση να διαρκεί δέκα χρόνια. Τέσσερα από τα κτήρια του ιερού έχουν καταχωρηθεί ως ενσώματα πολιτιστικά αγαθά.

Το ιερό Μασουμίντα διατηρεί μια σειρά από εθνικές σημαντικές πολιτιστικές ιδιότητες της Ιαπωνίας, όπως:

  • 12 ξύλινες μάσκες καγκούρα, δέκα από την περίοδο Καμακούρα, δύο από την περίοδο Μουρομάτσι, δωρεά από τον Τζουντόκου Τέννο
  • 25 δίσκοι και μπολ από λάκα, που χρονολογούνται στα 1457
  • 22 τελετουργικά χάλκινα κύπελλα και πιάτα, που χρονολογούνται στα 1574

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Masumida Jinja Shrine | DRAGON Story | Welcome to the SHORYUDO». go-centraljapan.jp. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2021. 
  2. «Masumida Jinja Shrine». AichiNow-OFFICIAL SITE FOR TOURISM AICHI (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2021. 
  3. Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, pp. 125.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]