Ιγκνάτσι Σκορούπκα
| Ιγκνάτσι Σκορούπκα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ignacy Skorupka (Πολωνικά) |
| Γέννηση | 31 Ιουλίου 1893 ή 1893[1] Βαρσοβία[2] |
| Θάνατος | 14 Αυγούστου 1920 ή 1920[1] Ossów |
| Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Ποβόνσκι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνία Ρωσική Αυτοκρατορία Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά[3] |
| Σπουδές | Saint Petersburg Roman Catholic Theological Academy |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καπελάνος στρατιωτικός ιερέας καθολικός ιερέας[4] |
| Οικογένεια | |
| Οικογένεια | d:Q63531326 |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | λοχαγός |
| Πόλεμοι/μάχες | Πολωνό-Σοβιετικός Πόλεμος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Λευκού Αετού (2010) Αργυρός Σταυρός του Τάγματος Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας[5] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ιγκνάτσι Γιαν Σκορούπκα (πολωνικά: Ignacy Jan Skorupka, 31 Ιουλίου 1893 – 14 Αυγούστου 1920) ήταν Πολωνός ιερέας του Πολωνικού Στρατού. Πέθανε στη Μάχη της Βαρσοβίας. Έγινε ένα από τα πιο διάσημα θύματα αυτής της μάχης.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ιγκνάτσι Σκορούπκα γεννήθηκε στις 31 Ιουλίου 1893 στη Βαρσοβία.[6] Σπούδασε στη σχολή της Αγίας Πετρούπολης. ο 1916 πήρε τα Ιερά του Τάγματα και το 1918 ήταν για λίγο ιερέας ενορίας στη Ρωσική Αυτοκρατορία. Στους χαοτικούς καιρούς των πρώτων σταδίων του Πολωνο-Σοβιετικού Πολέμου το 1918, έγινε ένας από τους Πολωνούς περιφερειακούς ηγέτες στα σύνορα του Κρέσι. Από το φθινόπωρο του 1918 άσκησε το θρησκευτικό του επάγγελμα στο Λοτζ και από το φθινόπωρο του 1919 στην πολωνική πρωτεύουσα της Βαρσοβίας. Έκανε πολλά κηρύγματα στον Αρχικαθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωάννη της Βαρσοβίας.
Στις αρχές Ιουλίου 1920 προσφέρθηκε εθελοντικά ως στρατιωτικός ιερέας του Πολωνικού Στρατού και προσαρτήθηκε στο 236 Σύνταγμα Πεζικού του Εθελοντικού Στρατού (αργότερα, μέρος του 36ου Συντάγματος Πεζικού). Το βράδυ της 14ης Αυγούστου σκοτώθηκε στη Μάχη του Όσουφ κατά την πολωνική αντεπίθεση, μέρος της μεγαλύτερης Μάχης της Βαρσοβίας. Δύο διαφορετικές αφηγήσεις του θανάτου του έχουν βγει στην επιφάνεια. Κάποιος υποδηλώνει ότι βρισκόταν στη μέση του ευχέλαιου για έναν θανάσιμα τραυματισμένο στρατιώτη όταν αυτός, ένας άμαχος, χτυπήθηκε από μια «αδέσποτη» σφαίρα.[7][8] Μία άλλη, που διαδόθηκε από πολωνική στρατιωτική αποστολή από τις 16 Αυγούστου, δήλωσε ότι ο ιερέας Σκορούπκα πέθανε ενώ ενθάρρυνε τους στρατιώτες να προχωρήσουν, οδηγώντας στην πρώτη γραμμή, με ένα σταυρό στα χέρια του.[9]
Μνήμη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μια μέρα αργότερα, η σορός του μεταφέρθηκε σε μια εκκλησία της φρουράς στη Βαρσοβία, και σύντομα, τελέστηκε μια κρατική κηδεία στο διάσημο Κοιμητήριο Ποβόνσκι, όπου παρευρέθηκαν πολλές κυβερνητικές και στρατιωτικές αρχές. Ο Στρατηγός Γιούζεφ Χάλερ του απένειμε έναν μεταθανάτιο Αργυρό Σταυρό του Τάγματος Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας. Ο θάνατός του έγινε πολιτικό τέχνασμα, που χρησιμοποιήθηκε από τους αντιπάλους του Πολωνού στρατιωτικού διοικητή και ηγέτη Γιούζεφ Πιουσούτσκι, αρχιτέκτονα της πολωνικής στρατηγικής που οδήγησε στη νίκη στη Βαρσοβία. Οι αντίπαλοί του ονόμασαν τη μάχη «θαύμα του Βιστούλα» και απέδωσαν τη νίκη της Πολωνίας σε μια σειρά αιτιών, μέχρι και θεϊκή παρέμβαση, και ο μαρτυρικός θάνατος του Σκορούπκα έγινε μέρος της προσπάθειάς τους να ελαχιστοποιήσουν τη φήμη του Πιουσούτσκι.[10] Πολλά μνημεία, δρόμοι και άλλα ορόσημα του αφιερώθηκαν στη Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία. Έγινε κεντρικό πρόσωπο σε πολλά βιβλία, ποιήματα και δράματα, και ο Πάπας Πίος ΙΑ΄ ανέθεσε μια τοιχογραφία του από τον Γιαν Χένρικ ντε Ρόζεν στη μάχη στο Καστέλ Γκαντόλφο. Ένας άλλος δημοφιλής πίνακας του δημιουργήθηκε από τον Γέζι Κόσακ.
Ένα ντοκιμαντέρ για αυτόν, Zwyczajny bohater («Ένας συνηθισμένος ήρωας»), κυκλοφόρησε το 2005.[11] Το 2010 του απονεμήθηκε μετά θάνατον το Τάγμα του Λευκού Αετού.[12]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20211119517. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2021.
- ↑ psb.30171.1.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20211119517. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20211119517. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2021.
- ↑ Stanisław Konarski: Skorupka Ignacy Jan. Στο: Polski Słownik Biograficzny. T. XXXVIII. 1997–1998, σελ. 275–277
- ↑ Janusz Szczepański, «Kontrowersje wokół bitwy warszawskiej 1920 roku». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2003. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2008.. Mówią Wieki, 2001
- ↑ Cezary Leżeński: Kwatera 139: opowieść o marszałku Rydzu-Śmigłym. Wydawnictwo Lubelskie, 1989, σελ. 160. (ISBN 8322205511).
- ↑ «Ksiądz Ignacy Skorupka, symbol zwycięstwa w Bitwie Warszawskiej». rp.pl. 14 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2014.
- ↑ Archibald L. Patterson (Ιουλίου 2010). Between Hitler and Stalin: The Quick Life and Secret Death of Edward Smigly Rydz, Marshal of Poland. Dog Ear Publishing. σελ. 83. ISBN 978-1-60844-563-9.
- ↑ «Zwyczajny bohater - ks. Ignacy Skorupka - TVP Historia - niedziela, 10.11, g. 08:10 - film dokumentalny - Program TV - Sprawdź program telewizyjny - program tv online - Dziennik.pl». Tv.dziennik.pl. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2014.
- ↑ «Internetowy System Aktów Prawnych». Isap.sejm.gov.pl. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2014.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Stanisław Helsztyński (1990). Bohater Warszawy Ksiądz Kapelan Ignacy Skorupka, 1893-1920. Ośrodek Dokumentacji I Studiów Społecznych. ISBN 9788370120481.
- Jan Kisz (1997). Ksia̜dz Ignacy Skorupka-- bohater narodowy: "Cud Wisły". Alpaca. ISBN 978-83-905639-6-1.
- Jacek Giejło· Malgorzata W. Wysocka (1 Ιανουαρίου 2010). Bohater Spod Ossowa: KS. Mjr Ignacy Jan Skorupka: 1893-1920. Rytm. ISBN 978-83-7399-418-8.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βιογραφία (πολωνικά)
- Ks. Ignacy Jan Skorupka kapłan, bohater, męczennik (πολωνικά)
|