Ελεονόρα Ρόις τσου Κέστριτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελεονόρα Ρόις τσου Κέστριτς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Eleonore Caroline Gasparine Louise Prinzessin Reuß zu Köstritz (Γερμανικά)
Γέννηση22  Αυγούστου 1860[1]
Τσεμπιέχουφ
Θάνατος12  Σεπτεμβρίου 1917[1]
Euxinograd
Τόπος ταφήςΕκκλησία της Μπογιάνα
Χώρα πολιτογράφησηςΠριγκιπάτο του Ρόις-Γκέρα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΒουλγαρικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασύζυγος ηγεμόνα
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦερδινάνδος Α΄ της Βουλγαρίας (1908–1917)[3]
ΓονείςΕρρίκος Δ΄ του Ρόις του Κέστριτς[4] και Λουίζα-Καρολίνα του Ρόις του Γκράιτς[4]
ΑδέλφιαΑλβέρτος της Σαξονίας-Άλτενμπουργκ (elder half-brother)
Μαρία Γασπαρίνα της Σαξονίας-Άλτενμπουργκ (elder half-sister)
Prince Heinrich XXIV Reuss of Köstritz (μεγαλύτερος αδελφός)
Ελισάβετ Ρόις τσου Κέστριτς (νεότερη αδελφή)
Helene Prinzessin Reuss zu Köstritz
ΟικογένειαΠριγκιπάτο του Ρόις-Γκέρα, Ρόις τσου Κέστριτς και Οίκος των Σαξ-Κόμπουργκ-Γκότα, βουλγαρικός κλάδος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαConsort of Bulgaria
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ελεονώρα Ρόις του Καίστριτς (γερμ. Eleonore Reuß zu Köstritz, 22 Αυγούστου 1860 - 12 Σεπτεμβρίου 1917) ήταν η Τσαρίτσα (Βασίλισσα) της Βουλγαρίας και η δεύτερη σύζυγος του Φερδινάνδου Α΄ της Βουλγαρίας.

Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βασιλικό μονόγραμμα της βασίλισσας Ελεονώρας της Βουλγαρίας.

Η Ελεονώρα Καρολίνα Γασπαρίνα Λουίζα γεννήθηκε στο Κάστρο Τρέμπσεν, στην πρωσική επαρχία του Βραδεμβούργου (σημερινή Πολωνία), κόρη του Ερρίκου Δ΄ Ρόις του Καίστριτς και της Λουίζας Καρολίνας Ρόις του Γκράιτς. Ήταν, επίσης, η νεότερη αδερφή του Ερρίκου ΚΔ΄ Ρόις του Καίστριτς και πρώτη ξαδέλφη της Μεγάλης Δούκισσας Μαρίας Πάβλοβνας της Ρωσίας. Ο πατέρας της Ελεονώρας, Ερρίκος Δ΄, και η μητέρα της Μαρίας, Αυγούστα, ήταν αδελφός και αδελφή. Περιγράφηκε ως «μία απλή αλλά πρακτική ... ικανή και καλοκάγαθη γυναίκα».

Μετά τον θάνατο της πρώτης συζύγου του, Μαρία Λουίζα των Βουρβόνων-Πάρμας, ο τσάρος Φερδινάνδος αναζήτησε μία άλλη γυναίκα για να εκτελεί τα επίσημα καθήκοντα που απαιτούνται από τη σύζυγο ενός αρχηγού κράτους. Ως άντρας που δεν ήταν πλέον υποχρεωμένος να παράγει κληρονόμους, ο Φερδινάνδος όρισε στον βοηθό του ότι ήθελε μία νύφη που δεν περίμενε στοργή ή προσοχή.[5] H λίστα υποψηφίων έφτασε στο όνομα της Ελεονώρας και εκείνη και ο Φερδινάνδος στη συνέχεια παντρεύτηκαν σε μία Καθολική τελετή στις 28 Φεβρουαρίου 1908 στην εκκλησία του Αγίου Αυγουστίνου στο Κοβούργο και σε μία Προτεσταντική τελετή την 1η Μαρτίου 1908 στο Κάστρο Όστερσταϊν. Αρχικά έχοντας τον τίτλο Πριγκίπισσα της Βουλγαρίας, η Ελεονώρα ανέλαβε τον τίτλο Τσαρίτσα ("Αυτοκράτειρα") στις 5 Οκτωβρίου 1908 μετά τη διακήρυξη ανεξαρτησίας της Βουλγαρίας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η Ελεονώρα παρέμενε παραμελημένη από τον Φερδινάνδο καθ' όλη τη διάρκεια του γάμου τους, αφήνοντας την να μεγαλώσει τα παιδιά του και να αφιερωθεί στην ευημερία του βουλγαρικού λαού. Η Ελεονώρα αναδείχθηκε κατά τη διάρκεια των Βαλκανίκων Πολέμων και του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου όταν, εργαζόμενη ακούραστα ως νοσοκόμα, ήταν μία πηγή μεγάλης φροντίδας για πολλούς τραυματίες και ετοιμοθάνατους Βούλγαρους στρατιώτες. Λέγεται ότι είχε "ένα ιδιαίτερο δώρο για την ανακούφιση από τα δεινά". 

Η τσαρίτσα Ελεονώρα αρρώστησε σοβαρά κατά τα τελευταία χρόνια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, πέθανε στο Ευξείνογκραντ της Βουλγαρίας στις 12 Σεπτεμβρίου 1917. Η τελευταία της επιθυμία ήταν να ταφεί στο νεκροταφείο μίας εκκλησίας του 12ου αιώνα στη Μπογιάνα, κοντά στη Σόφια. Ωστόσο, κατά τη σοσιαλιστική περίοδο, ο τάφος διαρρήχθηκε, τα κοσμήματά της κλάπηκαν και στη συνέχεια η πέτρα του μνημείου πιέστηκε μέσα στον τάφο, χωρίς να υπάρχουν σημάδια πάνω στο έδαφος. Ωστόσο, μετά τις δημοκρατικές αλλαγές το 1989, το αρχικό πέτρινο μνημείο ανασκάφηκε και ο χώρος αποκαταστάθηκε στην αρχική του κατάσταση.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10451.htm#i104502.
  2. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 1  Μαΐου 2020.
  3. p10451.htm#i104502. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Stéphane Groueff, Crown of Thorns: The Reign of King Boris III of Bulgaria, 1918-1943, Madison Books, 1998.

 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Aronson, T. (1986) Στέμμα σε σύγκρουση: ο θρίαμβος και η τραγωδία της ευρωπαϊκής μοναρχίας, 1910-1918, J. Murray, Λονδίνο(ISBN 0-7195-4279-0)
  • Constant, S. (1979) Foxy Ferdinand, 1861-1948, Tsar of Bulgaria, Sidgwick and Jackson, London.(ISBN 0-283-98515-1)ISBN 0-283-98515-1

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Queen Eleonore of Bulgaria στο Wikimedia Commons
  • Newspaper clippings about Eleonore Reuss of Köstritz in the 20th Century Press Archives of the ZBW