Εκείνη που δεν υπήρχε πια
 Εξώφυλλο της αρχικής έκδοσης του 1952 | |
| Συγγραφέας | Μπουαλώ-Ναρσεζάκ |
|---|---|
| Τίτλος | Celle qui n'était plus |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1952 |
| Πρώτη έκδοση | Éditions Denoël |
| δεδομένα () | |
Εκείνη που δεν υπήρχε πια (γαλλικός τίτλος: Celle qui n'est plus) ή Οι Διαβολικές (Les Diaboliques) είναι γαλλικό αστυνομικό μυθιστόρημα των Μπουαλώ-Ναρσεζάκ, που εκδόθηκε το 1952. Είναι το πρώτο βιβλίο του συγγραφικού διδύμου, πρόκειται για ψυχολογικό θρίλερ όπου ένας άντρας μαζί με την ερωμένη του δολοφονούν τη σύζυγο.[1]
Στα ελληνικά κυκλοφόρησε με τον τίτλο Οι διαβολογυναίκες με υπότιτλο Εκείνη που δεν υπήρχε πια και σε δεύτερη μετάφραση Οι διαβόλισσες.[2]
Το 1955 το μυθιστόρημα διασκευάστηκε σε κινηματογραφική ταινία με τίτλο Οι Διαβολογυναίκες σε σκηνοθεσία Ανρί-Ζωρζ Κλουζό.[3]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Φερνάν Ραβινέλ, εμπορικός αντιπρόσωπος, δεν μπορεί πια να αντέξει την ασφυκτική ζωή με τη Μιρέιγ, τη σύζυγό του, στο λιτό σπίτι τους στο Ανγκέν, βόρεια του Παρισιού. Η ερωμένη του Λουσιέν τον πείθει να δολοφονήσουν τη γυναίκα και να εισπράξει τα ασφάλιστρα ζωής.[4]
Αφού την κοίμισε με τη βοήθεια ενός υπνωτικού χαπιού, το οποίο κατάφερε η Λουσιέν, γιατρός, να αποκτήσει, ο Ραβινέλ βυθίζει τη Μιρέιγ σε μια μπανιέρα για να θεωρηθεί ότι πνίγηκε. Η δολοφονία έλαβε χώρα στη Νάντη, οι εραστές μεταφέρουν το πτώμα στο Ανγκέν σαράντα οκτώ ώρες αργότερα. Μόλις φτάνουν στον προορισμό τους, ξεφορτώνουν το πτώμα σε ένα ρυάκι πολύ κοντά στο σπίτι, δημιουργώντας μια σκηνή αυτοκτονίας ή ατυχήματος. Το πτώμα «ανακαλύπτεται» την ίδια μέρα από τρίτο πρόσωπο, αλλά στη συνέχεια εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Σταδιακά, η αγωνία, σε συνδυασμό με τις τύψεις της ενοχής, αυξάνεται και κορυφώνεται όταν ορισμένες ενδείξεις υποδηλώνουν ότι η νεκρή γυναίκα είναι ακόμα ζωντανή. Το μυθιστόρημα συνεχίζεται με τη μοναξιά και την αγωνία που νιώθει ο Ραβινέλ για το έγκλημα που διέπραξε, την εξαφάνιση του πτώματος καθώς και από την ανησυχητική ανακάλυψη των ενδείξεων που τον κάνουν να πιστεύει ότι η Μιρέιγ έχει επιστρέψει για να τον στοιχειώσει.[5]
Ταινίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το 1955, ο Γάλλος σκηνοθέτης Ανρί-Ζωρζ Κλουζό μετέφερε το μυθιστόρημα στην οθόνη με τον τίτλο Οι Διαβολογυναίκες, με τους Σιμόν Σινιορέ, Βέρα Κλουζό και Πωλ Μερίς. Η ταινία αποκλίνει αρκετά από το αρχικό κείμενο και τοποθετεί τη δράση σε ένα οικοτροφείο αρρένων. Επιπλέον, είναι ο άνδρας που δολοφονείται. Η ταινία διατηρεί ωστόσο την αγωνιώδη ατμόσφαιρα του μυθιστορήματος, που τροφοδοτείται από τύψεις και το συναίσθημα του φόβου φθάνει στον παροξυσμό του τρόμου.
- Το 1996, ο Αμερικανός σκηνοθέτης Τζερεμάια Σ. Τσέτσικ γύρισε ένα ημι-ριμέικ της ταινίας του Κλουζό με τον τίτλο Diabolique, με πρωταγωνιστές τις Ιζαμπέλ Ατζανί, Σάρον Στόουν και τον Τσαζ Παλμιντέρι. Η ταινία δέχτηκε κακές κριτικές και η Σάρον Στόουν ήταν υποψήφια για τα Χρυσά Βατόμουρα στην κατηγορία Χειρότερη αποκάλυψη της χρονιάς.[6]
Στην τηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1974: Reflections of Murder, αμερικανική τηλεοπτική ταινία σε σκηνοθεσία Τζων Μπάνταμ.
- 1993: House of Secrets, αμερικανική τηλεοπτική ταινία σε σκηνοθεσία Μίμι Λέντερ.
Ελληνικές μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οι διαβολογυναίκες με υπότιτλο Εκείνη που δεν υπήρχε πια, μετάφραση: Γιάννης Βασιλειάδης, εκδόσεις: Καστανιώτης, 1988.
- Οι διαβόλισσες, μετάφραση: Έλγκα Καββαδία, εκδόσεις Άγρα, 2018.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «mysteryfile.com/blog/Mystery Review: BOILEAU-NARCEJAC – She Who Was No More».
- ↑ . «ethnos.gr/book/article/«Οι διαβόλισσες»: Ένα κλασικό νουάρ μυθιστόρημα».
- ↑ . «imdb.com/title//Οι Διαβολογυναίκες/Original title: Les diaboliques/1955».
- ↑ . «babelio.com/livres/Boileau-Narcejac-Celle-qui-netait-plus».
- ↑ . «radiofrance.fr/franceculture/podcasts/fictions-samedi-noir/celle-qui-n-etait-plus-les-diaboliques-de-boileau-narcejac».
- ↑ . «imdb.com/title/Original title: Diabolique/1996».