Εθνογραφικό Μουσείο Βελιγραδίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 44°49′11.28″N 20°27′22.57″E / 44.8198000°N 20.4562694°E / 44.8198000; 20.4562694

Εθνογραφικό Μουσείο Βελιγραδίου
Χάρτης
Είδοςμουσείο
ΔιεύθυνσηСтудентски трг 13
Γεωγραφικές συντεταγμένες44°49′11″N 20°27′23″E
Διοικητική υπαγωγήΒελιγράδι
ΧώραΣερβία
Έναρξη κατασκευής1901
Ολοκλήρωση1901
Προστασίαπροστατευόμενο πολιτισμικό μνημείο
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το Εθνογραφικό Μουσείο Βελιγραδίου (σερβικά κυριλλικά: Етнографски музеј‎‎) είναι μουσείο που βρίσκεται στο Βελιγράδι, την πρωτεύουσα της Σερβίας, και ένα από τα παλαιότερα μουσεία των Βαλκανίων. Αποστολή του Εθνογραφικού Μουσείου Βελιγραδίου είναι, σε συνεργασία με μια σειρά από άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, να παρουσιάζει, να αναδεικνύει και να αναπτύσσει τον τομέα της χειροτεχνίας στη Σερβία.

Το Εθνογραφικό Μουσείο Βελιγραδίου ιδρύθηκε το 1901, όταν το Εθνογραφικό Τμήμα διαχωρίστηκε από το Εθνικό Μουσείο της Σερβίας στο οποίο ανήκε ως τότε. Τα εγκαίνια της πρώτης μόνιμης έκθεσης του μουσείου διοργανώθηκαν στις 20 Σεπτεμβρίου 1904, κατά την επέτειο των 100 χρόνων από την Πρώτη Σερβική Εξέγερση. Κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του, οι δραστηριότητες του Εθνογραφικού Μουσείου Βελιγραδίου επικεντρώθηκαν στην αγορά μουσειακών αντικειμένων και στην ανάδειξη του Βασιλείου της Σερβίας στο εξωτερικό.

Στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο καταστράφηκε μεγάλος αριθμός αυτών των μουσειακών αντικειμένων, καθώς και μεγάλο μέρος της τεκμηρίωσής τους και η βιβλιοθήκη του μουσείου. Η βιβλιοθήκη επανιδρύθηκε το 1920. Σήμερα, τα περιεχόμενά της περιλαμβάνουν περίπου 60.000 δημοσιεύσεις: 33.000 βιβλία και περίπου 27.000 περιοδικά που έχουν ως αντικείμενο την εθνολογία, την ανθρωπολογία και άλλους συναφείς επιστημονικούς κλάδους.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τα μουσειακά αντικείμενα συσκευάστηκαν και απομακρύνθηκαν από το κτήριο στο οποίο στεγαζόταν το μουσείο εκείνη την εποχή. Μετά τον πόλεμο, το μουσείο μεταφέρθηκε στο κτήριο του Χρηματιστηρίου του Βελιγραδίου στο Νο. 13 της Πλατείας Studentski Trg.

Οι συλλογές του μουσείου περιέχουν σήμερα περίπου 200.000 αντικείμενα, 56.000 εκ των οποίων είναι εθνογραφικά αντικείμενα.

Το κτήριο του Μουσείου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά από επανειλημμένες αλλαγές στην τοποθεσία - από το σπίτι του Στέβτσε Μιχαιλοβιτς που βρίσκεται στη γωνία των οδών Kneza Miloša και Birčaninova και το κτήριο στη γωνία των οδών Njegoševa και Knjeginje Zorke (1938) μέχρι το αναδιαμορφωμένο κτήριο της φρουράς του δικαστικού συγκροτήματος στο Terazije (1945-1948)[1] – το Μουσείο το 1951 μετακόμισε στο κτήριο στη γωνία των οδών Studentski trg 13 και Uzun Mirkova 2, το οποίο χτίστηκε την εποχή μεταξύ 1933-1934, και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Αλεξάνταρ Ντόρντεβιτς.[2] Το κτήριο είχε κατασκευαστεί για να φιλοξενήσει κατοικίες και επαγγελματικούς χώρους. Σύμφωνα με τα αρχιτεκτονικά του χαρακτηριστικά, το κτήριο ανήκει στην ώριμη μοντερνιστική φάση, ενώ φέρει και ξένες, κυρίως γερμανικές επιρροές.[3] Ανεγέρθηκε ως πενταόροφο κτήριο σε περίοπτη θέση στον περιβάλλοντα χώρο του Ακαδημαϊκού Πάρκου σε άμεση γειτνίαση με κτήρια τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (κτήριο Ανώτερων Σχολών - όπου σήμερα εδρεύει η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου,[4] κτήριο του Νέου Πανεπιστημίου - όπου σήμερα εδρεύει η Σχολή Φιλολογίας), τα πολιτιστικά ιδρύματα (κτήριο του Εθνικού Πανεπιστημίου Κόλαρατς[5] ) και διοικητικά κτήρια της πόλης (το κτήριο του δήμου του Βελιγραδίου – όπου σήμερα εδρεύει η Γιουγκοσλαβική Ταινιοθήκη[6] και η δημοτική αστυνομία) αμέσως μετά την κατασκευή, αναγνωρίστηκε ως ένα κομμάτι εξαιρετικής αξίας και αξιοποιείται σήμερα ως σημαντικό μέρος της αρχιτεκτονικής αρ ντεκό στη Σερβία.[7] Την περίοδο από το 1951 έως το 1954 πραγματοποιήθηκαν εργασίες ανακαίνισης του κτηρίου με σκοπό την τοποθέτηση μουσειακών συλλογών και την οργάνωση εκθεσιακών δραστηριοτήτων και με την προσαρμογή που έγινε το 1983-1984, το κτήριο προσαρμόστηκε στο μουσείο σχεδόν πλήρως, και στους πέντε του ορόφους. Οι προσαρμογές του κτηρίου σχετίζονται κυρίως με την προσαρμογή του εσωτερικού στη νέα του λειτουργία, ενώ διατηρήθηκε η αυθεντικότητα της πρόσοψης και του μνημειακού χώρου εισόδου του. Ως έργο πολεοδομικής, αρχιτεκτονικής, πολιτισμικής και ιστορικής αξίας εντός του οποίου υπάρχει ένας πολιτιστικός θεσμός που αναδεικνύει μια πλούσια εθνογραφική κληρονομιά, το Εθνογραφικό Μουσείο Βελιγραδίου χαρακτηρίστηκε το 1984 πολιτιστικό μνημείο.

Το Μουσείο σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Εθνογραφικό Μουσείο Βελιγραδίου έχουν εγκαινιαστεί μέχρι σήμερα οκτώ μόνιμες εκθέσεις και περίπου 300 προσωρινές εκθέσεις. Η μόνιμη έκθεση καταλαμβάνει τρία επίπεδα του κτηρίου. Σήμερα, το Εθνογραφικό Μουσείο Βελιγραδίου φιλοξενεί μεγάλο αριθμό εθνογραφικών εκθεμάτων από ιδιωτικές συλλογές (έπιπλα, κοσμήματα, παραδόσεις, φορεσιές, λαϊκή αρχιτεκτονική, βιομηχανία, κτηνοτροφία, μεταφορές, λατρευτικά αντικείμενα κ.λπ.), διαθέτει μια από τις πλουσιότερες εξειδικευμένες βιβλιοθήκες στα Βαλκάνια και εκδίδει ειδικές εκδόσεις, διαθέτει μεγάλο εκθεσιακό χώρο και διεξάγει εκτεταμένες εθνογραφικές έρευνες. Στις 7 Ιουνίου 2013 παρουσιάστηκε στο Εθνογραφικό Μουσείο Βελιγραδίου κατάλογος της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Σερβίας που αποτελείται από 27 στοιχεία.[8]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Завод за заштиту споменика културе града Београда, досије споменика културе Етнографски музеј; З.М., „Етнографски музеј у Београду“, ГМГБ 1, 1954, 316–321.
  2. ↑ Завод за заштиту споменика културе града Београда, часопис Наслеђе, Милан Просен, Градитељски опус архитекте Александра Ђорђевића (1890-1952) http://beogradskonasledje.rs/wp-content/uploads/2012/09/7/9_milan_prosen.pdf accessed 30.01.2017.
  3. ↑ Belgrade City Institute for the Protection of Cultural Monuments /Ethnographic Museum
  4. ↑ http://beogradskonasledje.rs/kd/zavod/stari_grad/kapetan_misino_zdanje.html accessed 30.01.2017.
  5. ↑ http://beogradskonasledje.rs/kd/zavod/stari_grad/zgrada_kolarcevog_narodnog_univerziteta.html accessed 30.01.2017.
  6. ↑ http://beogradskonasledje.rs/kd/zavod/stari_grad/zgrada_beogradske_opstine.html accessed 30.01.2017.
  7. ↑ Милан Просен, Ар деко у Србији, рукопис докторске дисертације одбрањене на Одељењу за историју уметности Филозофског факултета Универзитета у Београду 2014. године, 335-336.
  8. ↑ Serbian intangible heritage includes... (B92, 7 June 2013)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εθνογραφικό_Μουσείο_Βελιγραδίου&oldid=9708620"