Δυσάρεστες ιστορίες
 Εξώφυλλο έκδοσης του 1894 | |
| Συγγραφέας | Λεόν Μπλουά |
|---|---|
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1894 |
| δεδομένα () | |
Δυσάρεστες ιστορίες (γαλλικός τίτλος: Histoires désobligeantes) είναι συλλογή διηγημάτων του Γάλλου συγγραφέα Λεόν Μπλουά που εκδόθηκε το 1894. Αποτελείται από 32 διηγήματα που διαδραματίζονται στο Παρίσι και περιστρέφονται γύρω από την εγκληματικότητα, τις σεξουαλικές διαστροφές, δαιμονικούς ανθρώπους και άλλα θέματα τυπικά του Παρακμιακού κινήματος.[1]
Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί μεμονωμένα διηγήματα και μια επιλογή 13 διηγημάτων με τίτλο 13 ιστορίες για παλιοχαρακτήρες.[2]
Παρουσίαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι ιστορίες είναι εμπνευσμένες από δημοσιεύσεις διαφόρων γεγονότων στις εφημερίδες του Παρισιού, σύντομα άρθρα για σκάνδαλα, ατυχήματα, εγκλήματα και περίεργες υποθέσεις. Ο Λεόν Μπλουά καταγράφει τις ιστορίες χωρίς αποστροφή για τις ειδεχθείς πράξεις, δείχνοντας συχνά κατανόηση για τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπινου μυαλού, που μπορεί να οδηγήσει τον καθένα σε παρεκτροπές.[3]
Τα διηγήματα σχετίζονται, ως προς το είδος, με τις Σκληρές ιστορίες (1883) του Βιλιέ ντε λ'Ιλ-Αντάμ, τις Διαβολικές (1874) του Ζυλ Μπαρμπέ ντ’ Ωρεβιγύ και έργα του Έντγκαρ Άλαν Πόε και του Λωτρεαμόν και είναι γραμμένα με ύφος που θυμίζει δημοσιογραφικό ρεπορτάζ, σε πυρετώδη αφηγηματικό ρυθμό και άφθονο μαύρο χιούμορ. [4]
Ο φανατικός στις θρησκευτικές του πεποιθήσεις Καθολικός συγγραφέας Μπλουά χρησιμοποίησε τις υποθέσεις για να επιτεθεί στηναγνωστικιστική μεσαία τάξη και στο κυρίαρχο κατεστημένο της εποχής του, περιλαμβάνοντας πλήθος αναφορών σε πραγματικά πρόσωπα. [5]
Για τον Μπλουά, όλες οι σωματικές απολαύσεις είναι εκτροπή ή, ακόμη χειρότερα, σατανικός πειρασμός, επομένως μόνο μέσω των βασάνων και της τιμωρίας οι χαρακτήρες του εξιλεώνονται για τις αμαρτίες τους.[6]
Μεταφράσεις στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ελλην. έκδοση: 13 ιστορίες για παλιοχαρακτήρες, μετάφραση: Αλέξανδρος Τσαντίλας, εκδόσεις Βακχικόν, 2017
- Ελλην. έκδοση: Η φοβερή τιμωρία ενός οδοντογιατρού, μετάφραση: Βαγγέλης Μπιτσώρης, εκδόσεις: Άγρα, 2020, με πρόλογο του Χόρχε Λουίς Μπόρχες.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «theparisreview.org/blog/2015/07/14/disagreeable-tales/».
- ↑ . «politeianet.gr/books/bloy-leon-bakchikon-13-istories-gia-paliocharaktires».
- ↑ . «fractalart.gr/13 ιστορίες για παλιοχαρακτήρες/Οι δέσμιοι του Λονγκζιμό (η ανατομία ενός διηγήματος)».
- ↑ . «kathimerini.gr/culture/books/13 ιστορίες για/παλιοχαρακτήρες».
- ↑ . «worldcat.org/title/disagreeable-tales/».
- ↑ . «babelio.com/livres/Bloy-Histoires-desobligeantes».
|