Διμήνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°21′17″N 22°53′21″E / 39.35472°N 22.88917°E / 39.35472; 22.88917

Για τον σύγχρονο οικισμό, δείτε: Διμήνι Μαγνησίας.
Διμήνι
Χάρτης
Είδοςαρχαιολογικός πολιτισμός και αρχαίος οικισμός
Γεωγραφικές συντεταγμένες39°21′42″N 22°53′35″E
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Βόλου
ΤοποθεσίαΔιμήνι Μαγνησίας
ΧώραΕλλάδα
Προστασίααρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα

Το Διμήνι ήταν προϊστορικός οικισμός (4.800 π.Χ.) της νεότερης νεολιθικής εποχής, δηλαδή μετά την προκεραμική περίοδο και πριν την τελική νεολιθική. Βρίσκεται κοντά στη σημερινή ομώνυμη κωμόπολη και απέχει 4 χλμ. από το Βόλο.[1][2]

Ιστορικό ανασκαφών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μνημείο ερευνήθηκε αρχικά το 1896 με πρωτοβουλία του τότε νομάρχη Μαγνησίας Ι. Κονδάκη και του γυμνασιάρχη Ε. Κούση, με την συνεργασία των αρχαιολόγων Καββαδία, Χάμπο Γκέρχαρντ Λόλλινγκ και Γουόλτερς. Αυτή η έρευνα είχε ως αποτέλεσμα την ανασκαφή του μυκηναϊκού θολωτού τάφου που είναι γνωστός ως Λαμιόσπιτο.

Το 1901, ο Βαλέριος Στάης ανακάλυψε τον θολωτό τάφο στο λόφο του νεολιθικού οικισμού.[1] Εργάστηκε στον οικισμό Διμηνίου με τον Χρήστο Τσούντα από το 1901 μέχρι το 1905. Οι συστηματικές αυτές ανασκαφές ανέδειξαν τη σπουδαιότητα του συνοικισμού. Λείψανα του νεολιθικού αυτού οικισμού έφεραν στο φως τον συνοικισμό που διέθετε οχυρωμένη ακρόπολη, διαδοχικούς περιβόλους, οικίες και τάφους.[3]

Το 1977, ο Γιώργος Χουρμουζιάδης συνέχισε τις ανασκαφές στο νεολιθικό οικισμό. Οι ανασκαφές του μυκηναϊκού οικισμού στο Διμήνι συνεχίστηκαν το 1980 από την Βασιλική Αδρύμη-Σισμάνη. Το 2001 οι ανασκαφές αποκάλυψαν μια μυκηναϊκή πόλη και ένα ανακτορικό συγκρότημα που πιστεύεται, ότι θα μπορούσε να είναι μέρος της αρχαίας Ιωλκού. Μια εγχάρακτη πέτρα και ένα εγχάρακτο όστρακο επιβεβαιώνουν την γραφή Γραμμική Β.

Χρονολόγηση του νεολιθικού οικισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι φάσεις της νεολιθικής εποχής ( μεσολιθική, προ-κεραμική,νεότερη και τελική νεολιθική) δεν είναι ενιαίες σ΄όλες τις περιοχές του κόσμου. Κατά τον καθηγητή αρχαιολόγο Χρήστο Τσούντα, η νεολιθική περίοδος στο ελλαδικό χώρο αρχίζει το 6.800 π.Χ.

Ιδιαιτερότητες του οικισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Διμήνι μας προσφέρει την πιο ολοκληρωμένη εικόνα ενός νεολιθικού οικισμού που βρέθηκε μέχρι σήμερα και επιπρόσθετα μας δίδει την πληροφορία μιας ειδικά οχυρωμένης ακρόπολης με τους διαδοχικούς περιβόλους ενώ παράλληλα χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη ενός μοναδικού αρχιτεκτονικού σχεδίου. Συγκεκριμένα, πρόκειται για έξι ομόκεντρους, σχεδόν κυκλικούς τοίχους κατασκευασμένους από μικρές σχιστολιθικές πέτρες που περιβάλλουν ανά ζεύγη όλο το λόφο. Οι περίβολοι έχουν αρκετό πλάτος (μεγαλύτερο του 1 μέτρου) και σώζονται σε ικανό ύψος (1-2 μέτρα). Πάνω στους περιβόλους "ακουμπούν" οι κατοικίες. Σε τέσσερα σημεία οι περίβολοι τέμνονται από μακρόστενους διαδρόμους.[4]

Φωτογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κεραμικά του Διμηνίου και απεικόνιση του οικισμού
Κεραμικά του Διμηνίου και απεικόνιση του οικισμού  
Η είσοδος στον οικισμό
Η είσοδος στον οικισμό  
Μαρμάρινα κεφάλια-ακρόλιθοι
Μαρμάρινα κεφάλια-ακρόλιθοι 

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 21. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 95. 
  2. «Διμήνι». magnisia.mobi. 18 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2023. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. Χρήστος Τσούντας, Αι Προϊστορικαί ακροπόλεις Διμηνίου και Σέσκλου ISBN 978-960-8145-05-04.]]
  4. Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 8 σ. 100 ISBN 960-8177-58-8

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]