Διεθνές Κέντρο Ερευνών επί του Αναρχισμού (Λωζάνη)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 46°31′34.7″N 6°38′43.4″E / 46.526306°N 6.645389°E / 46.526306; 6.645389

Διεθνές Κέντρο Ερευνών επί του Αναρχισμού
Centre International de Recherches sur l'Anarchisme
Χάρτης
Είδοςβιβλιοθήκη, ειδική βιβλιοθήκη, ίδρυμα μνήμης[1], αρχείο και infoshop
ΔιεύθυνσηAvenue de Beaumont 24[2]
Γεωγραφικές συντεταγμένες46°31′35″N 6°38′43″E
Διοικητική υπαγωγήΛωζάνη[3][1]
ΧώραΕλβετία[3][4][1]
Έναρξη κατασκευής1957
ΠροστασίαΕλβετικό Πολιτισμικό Αγαθό Περιφερειακής Σημασίας[1]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το Διεθνές Κέντρο Ερευνών επί του Αναρχισμού (γαλλικά: Centre International de Recherches sur l'Anarchisme ή CIRA) της Λωζάνης ιδρύθηκε το 1957 στη Γενεύη της Ελβετίας. Πρόκειται για την μεγαλύτερη, βάσει του συνολικού αριθμού των φιλοξενούμενων εγγράφων, εξειδικευμένη βιβλιοθήκη στην Ευρώπη επί του τομέα του αναρχισμού.

Συλλογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το δελτίο του CIRA.

Η βιβλιοθήκη φιλοξενούσε, στα τέλη του 2018, περίπου 25.000 συγγραφικά έργα (φυλλάδια, μονογραφίες, πανεπιστημιακές εργασίες) και 4.000 περιοδικά, εκ των οποίων 100 εξακολουθούν να υφίστανται. Το σύνολο της συγκεκριμένης συλλογής είναι καταλογογραφημένο, εντός σχετικού καταλόγου ο οποίος, από το 2007, είναι διαθέσιμος διαδικτυακά[5]. Πέραν της συγκεκριμένης συλλογής, το CIRA φιλοξενεί, επίσης, ορισμένες συλλογές αρχείων, μεταξύ των οποίων μία σχετικά σημαντική εικονογραφική συλλογή (αφίσες, καρτ ποστάλ, φωτογραφίες).

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιδέα της ιδρύσεως του CIRA προήλθε, το 1956, στη Γενεύη της Ελβετίας, μέσω της συνάντησης μεταξύ ενός Ιταλού αντιρρησία συνειδήσεως, του Πιέτρο Φερρούα, ενός Βούλγαρου εξόριστου και ενός Ελβετού αναρχικού, του Αντρέ Μποζιζέ.

Κατά τη συγκεκριμένη περίοδο, ορισμένες, μη αξιοποιημένες, συλλογές εγγράφων υφίσταντο, οι οποίες αποτέλεσαν της βάσεις της συλλογής του CIRA: τα αρχεία του Réveil socialiste-anarchiste[6] του Λουίτζι Μπερτόνι[7], εκείνα της ομάδας «Germinal», τα προσωπικά αρχεία του Ζακ Γκρος, καθώς και σειρά διαφόρων περιοδικών, τα οποία αποκτήθηκαν μέσω ανταλλαγών.

Άποψη της εισόδου του CIRA, το 2007.

Το 1961, λόγω αντιφρανκιστικής ενέργειας εναντίον του Προξενείου της Ισπανίας στη Γενεύη, ο Πιέτρο Φερρούα, κύριος υπεύθυνος του ερευνητικού κέντρου, απελάθηκε από την Ελβετία. Ως συνέπεια, η Μαρί-Κριστίν Μικαϊλό[8] ανέλαβε την διαχείριση της βιβλιοθήκης, μαζί με την κόρη της, Μαριάν Ενκέλ.

Το 1964, η έδρα του CIRA μεταφέρθηκε στη Λωζάνη, στην πανσιόν της οικογένειας ντε Μπωμόν, η οποία ανήκε στην Μαρί-Κριστίν Μικαϊλό. Η έδρα της βιβλιοθήκης, στη συνέχεια, επέστρεψε εκ νέου στη Γενεύη, όπου και παρέμεινε το χρονικό διάστημα μεταξύ 1975 και 1989, ημερομηνία κατά την οποία η συλλογή της μεταφέρθηκε, εκ νέου, στη Λωζάνη, εντός κτιρίου το οποίο κατασκευάστηκε αποκλειστικά από συμπαθούντες και οικείους.

Το 1965, κατόπιν σχετικής πρωτοβουλίας του ιστορικού Ρενέ Μπιανκό, ένα παράρτημα εγκαινιάστηκε στη Μασσαλία της Γαλλίας, υπό την ονομασία Διεθνές Κέντρο Ερευνών επί του Αναρχισμού (Μασσαλία)[9].

Το 2007, το CIRA ξεκίνησε εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων, προκειμένου να επιτευχθεί η μονιμοποίηση της παρουσίας του εντός του κτιρίου που το φιλοξενούσε. Η συγκεκριμένη εκστρατεία είχε θετικό αποτέλεσμα, χάρη στην κινητοποίηση οικείων της βιβλιοθήκης, καθώς και αριθμού αναρχικών ομάδων, οργανώσεων και ιδιωτών.

Από την ημερομηνία της ιδρύσεώς του, το CIRA εκδίδει δελτίο, εντός του οποίου παρουσιάζεται η ειδησεογραφία του κέντρου, οι νέες προσθήκες στη συλλογή του, καθώς και άρθρα επί της ιστορίας του αναρχικού κινήματος.

Λειτουργία της βιβλιοθήκης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βιβλιοθήκη του CIRA χρησιμοποιεί συνεχώς ενημερωνόμενο ευρετήριο από το 1985. Ο κατάλογός της ψηφιοποιήθηκε το 1995. Υπεύθυνοι για την διαχείρισή της είναι εθελοντές, ενώ δεν διαθέτει προϋπολογισμό για την απόκτηση νέων συγγραφικών έργων. Τα λειτουργικά έξοδα καλύπτονται μέσω δωρεών και των συνδρομών των αναγνωστών, ενώ τα συγγραφικά έργα αποκτώνται μέσω σχετικής δωρεάς εκ μέρους των συγγραφέων τους, των εκδοτών τους, καθώς και αναρχικών ακτιβιστών ανεξαρτήτως χώρας.

Οι αρχειακές συλλογές της είναι καταλογογραφημένα εντός εξειδικευμένου λογισμικού.

Η βιβλιοθήκη είναι προσβάσιμη στον οποιονδήποτε, ωστόσο μόνον οι αναγνώστες και αναγνώστριες οι οποίοι καταβάλουν την συνδρομή τους είναι δυνατό να προχωρήσουν σε δανεισμούς συγγραφικών έργων. Επίσης, το CIRA πραγματοποιεί άμεσο δανεισμό (αποστολή συγγραφικών έργων μέσω ταχυδρομείου) με συνδρομητές του οι οποίοι κατοικούν στο εξωτερικό.

Διεθνείς σχέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το CIRA αποτελεί ιδρυτικό μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελευθεριακών Ερευνητικών Κέντρων και Τεκμηριώσεως (FICEDL). Επιπλέον, αποτελεί μέλος της International Association of Labour History Institutions (IALHI), οργανώσεως εντός της οποίας συνυπάρχει με βιβλιοθήκες και αρχειακά κέντρα, εξειδικευμένα επί της ιστορίας του εργατικού κινήματος.

Παράλληλα, υφίσταντο ή υφίστανται, έως σήμερα, παραρτήματα του CIRA στη Βραζιλία, στην Ιαπωνία[10], ή, ακόμη, σε πόλεις της Γαλλίας, όπως η Μασσαλία[11] και η Λιμόζ.

Δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Swiss GLAM Inventory, 16 September 2016. 16  Σεπτεμβρίου 2016.
  2. ↑ vsa-aas.ch/archive/centre-international-de-recherches-sur-lanarchisme/.
  3. ↑ 3,0 3,1 «OpenStreetMap» (πολλαπλές γλώσσες) 9  Αυγούστου 2004.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei.
  5. ↑ (Γαλλικά) «Catalogue de la bibliothèque». www.cira.ch. Centre International de Recherches sur l'Anarchisme (CIRA). Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2019. 
  6. ↑ (Γαλλικά) «Réveil socialiste-anarchiste». www.ephemanar.net. L'Éphéméride anarchiste. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2019. 
  7. ↑ (Γαλλικά) «Luigi Bertoni». militants-anarchistes.info. Dictionnaire international des militants anarchistes. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2019. 
  8. ↑ (Γαλλικά) «Marie-Christine Mikhaïlo». www.ephemanar.net. Éphéméride Anarchiste. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2019. 
  9. ↑ (Γαλλικά) AFP (30 Νοεμβρίου 1999). «Musée : au CIRA, tout sur les anars mais point de foutoir». La Libre Belgique. http://www.lalibre.be/dernieres-depeches/afp/musee-au-cira-tout-sur-les-anars-mais-point-de-foutoir-51d7d70935708f47759f7ec2. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2019. .
  10. ↑ (Αγγλικά) «CIRA – Nippon: A short introduction». LibCom. http://libcom.org/library/cira-%E2%80%93-nippon-short-introduction. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2019. 
  11. ↑ (Γαλλικά) Coquille, David (18 Αυγούστου 2014). «Marseille: le patron libertaire de la Vieille-Chapelle». La Marseillaise. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-05-06. https://web.archive.org/web/20190506123842/http://www.lamarseillaise.fr/culture/patrimoine/30716-le-patron-libertaire-de-la-vieille-chapelle. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2019. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (Γαλλικά) Enckell, Marianne (2006). Alda de Giorgi, Charles Heimberg & Charles Magnin, επιμ. «Le Centre International de Recherches sur l'Anarchisme». Archives, histoire et identité du mouvement ouvrier (Γενεύη: Collège du Travail). 
  • (Ιταλικά) Ferrua, Pietro (2000). «Appunti per una cronistoria del Centro Internazionale di Ricerche sull'Anarchismo». Rivista storica dell'anarchismo (2): σελ. 99-108. 
  • (Αγγλικά) Kinna, Ruth (2012). The Bloomsbury Companion to Anarchism. Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής: Bloomsbury Publishing. σελ. 380. 

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Διεθνές_Κέντρο_Ερευνών_επί_του_Αναρχισμού_(Λωζάνη)&oldid=9519060"