Δαρβινισμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Δαρβινισμός είναι η θεωρία της εξέλιξης και της διαδοχικής αλληλοπροέλευσης των μορφών του ενόργανου και του ζώντος κόσμου, όπως διατυπώθηκε από κοινού από τον Κάρολο Δαρβίνο και τον Άλφρεντ Ουάλας και αναπτύχθηκε αργότερα από το Δαρβίνο στο έργο του "Η καταγωγή των ειδών μέσω της φυσικής επιλογής". Κατ' αυτόν τα άτομα ενός είδους εμφανίζουν ποικιλία, παράγονται δε κατά μέσο όρο περισσότεροι απόγονοι από όσους χρειάζεται να αντικαταστήσουν τους γονείς.Πρέπει, επομένως, να υπάρχει συναγωνισμός για την επιβίωση και επιβιώνουν και αναπαράγουν οι περισσότερο προσαρμοσμένες(καταλληλότερες)παραλλαγές. Η εξέλιξη συμβαίνει μέσω της φυσικής επιλογής που δρα σε ατομική παραλλαγή και έχει ως αποτέλεσμα την επιβίωση των καταλληλότερων.Η ανακάλυψη του γενετικού μηχανισμού που προκαλεί τις μεταλλάξεις, οδήγησε σε μια τροποποιημένη διατύπωση της θεωρίας που είναι γνωστή ως νεοδαρβινισμός.

Ανάλογες προς τις αντιλήψεις του δαρβινισμού αναφορές υπάρχουν σε θεωρίες αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων. Ειδικότερα ο Εμπεδοκλής επισήμανε την αρχή της επιλογής, στο πλαίσιο της οποίας κυριαρχεί η σκοπιμότητα, ο Αναξίμανδρος αναφέρθηκε στην εξέλιξη του ανθρώπου και των ζώων από τα ψάρια, ενώ ο Επίκουρος επιχείρησε να εξηγήσει τη σκόπιμη συμπεριφορά των ζώων επικαλεσθείς τη διδασκαλία του Εμπεδοκλή.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]