Δαβίδ του Ντονατέλλο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γύψινο αντίγραφο (το σπαθί έχει σπάσει) στο μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο

Το χάλκινο άγαλμα του Δαβίδ που δημιούργησε ο Ντονατέλλο γύρω στα 1440, είναι γνωστό ως το πρώτο χάλκινο άγαλμα της Αναγέννησης στο οποίο η μορφή δεν υποστηριζόταν, καθώς και το πρώτο όρθιο γυμνό μετά την αρχαιότητα. Προκάλεσε αίσθηση όταν πρωτοπαρουσιάστηκε στο κοινό, καθώς παρουσίαζε έναν γυμνό νέο άντρα. Η σύνθεση απεικονίζει το νεαρό Δαβίδ, που χαμογελά αινιγματικά και πατά το κεφάλι του γίγαντα Γολιάθ, που μόλις έχει σκοτώσει. Ο νέος είναι γυμνός, εκτός από ένα κράνος με φύλλα δάφνης και μπότες, και κρατά το τεράστιο σπαθί του Γολιάθ.

Η ακριβής ημερομηνία δημιουργίας είναι άγνωστη και αντικείμενο διαφωνιών, και οι εκτιμήσεις ποικίλλουν ανάμεσα στα 1430 και -πιο συχνά- τα 1440.[1] Ο Ντονατέλλο είχε φιλοτεχνήσει κι άλλο ένα άγαλμα του Δαβίδ στα 1409, όμως αυτό απεικόνιζε έναν καλοντυμένο βασιλιά που κρατούσε τη σφεντόνα του, έχοντας μόλις σκοτώσει τον Γολιάθ, το κεφάλι του οποίου κειτόταν στα πόδια του. Η εύθραστη και θηλυπρεπής μορφή του Δαβίδ στη νεότερη δημιουργία, που έρχεται σε ισχυρή αντίθεση με το μεγάλο σπαθί που κρατά, δείχνει ότι ο Δαβίδ δεν νίκησε το Γολιάθ με τη φυσική του δύναμη, αλλά με τη θέληση του θεού. Η γύμνια του ενισχύει την ιδέα της παρουσίας του θεού, καθώς έρχεται σε αντίθεση με την αρματωσιά του γίγαντα. Το γεγονός ότι ο Δαβίδ στέκεται με την πλάτη στο Γολιάθ, δείχνει ότι ο δεύτερος δεν αποτέλεσε απειλή.

Το άγαλμα ανήκε αρχικά στον Κόζιμο των Μεδίκων, και τοποθετήθηκε στην αυλή του Παλάτσο ντι Μέντιτσι στη Φλωρεντία. Μετά την έξωση του Πιέρο Λορέντζο των Μεδίκων κατασχέθηκε και τοποθετήθηκε στην αυλή του Παλάτσο ντέλλα Σινιορία. Σήμερα βρίσκεται στο μουσείο-παλάτι του Μπαρτζέλο, στη Φλωρεντία. Ένα γύψινο αντίγραφο, από το οποίο λείπει το σπαθί καθώς έχει σπάσει, βρίσκεται στο Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο.

Πρόσφατα αμφισβητήθηκε η απόδοση του θέματος του έργου στη μάχη μεταξύ Δαβίδ και Γολιάθ, και υποστηρίχθηκε ότι ίσως αφορά την αρχαία μυθολογία, με το κράνος του ήρωα να παραπέμπει στον αρχαίο θεό Ερμή, κι έτσι μερικές φορές το άγαλμα αναφέρεται σαν Δαβίδ-Ερμής.[2] Αν η μορφή όντως αντιπροσωπεύει τον μυθικό θεό Ερμή, ο νικημένος γίγαντας πρέπει να είναι ο Άργος Πανόπτης.

Το αινιγματικό χαμόγελο

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Greenhalgh, M., Donatello and His Sources, London, Duckworth, 1982, p. 166
  2. Fossi, G., et al, Italian Art, Florence, Giunti Gruppio Editoriale, 2000, p. 91.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]