Γροιλανδικές γενικές εκλογές (2018)
Γενικές εκλογές διεξήχθησαν στη Γροιλανδία στις 24 Απριλίου του 2018,[1] με την εκλογή του όλων των 31 μελών του Κοινοβουλίου. Οι εκλογές έπρεπε να διεξαχθούν το αργότερο στις 26 Νοεμβρίου 2018, τέσσερα χρόνια μετά τις προηγούμενες εκλογές , στις 27 Νοεμβρίου του 2014, αλλά με απόφαση του πρωθυπουργού Κιμ Κίλσεν έγιναν επτά μήνες νωρίτερα. Το Σιουμούτ παρέμεινε το μεγαλύτερο κόμμα στο Κοινοβούλιο, αλλά έχασε δύο έδρες, ενώ η Κοινότητα των Ινουίτ, το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα, έχασε τρεις έδρες. Το μικρότερο κόμμα Δημοκράτες και το Κόμμα Naleraq κέρδισαν έδρες, με τα νεοσύστατα Κόμμα Συνεργασίας και Nunatta Qitornai αμφότερα να εισέρχονται στο Κοινοβούλιο.
Πλαίσιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις γενικές εκλογές του 2014 το Σιουμούτ κέρδισε οριακή πλειοψηφία, όμως με τον ίδιο αριθμό εδρών, όπως η Κοινότητα των Ινουίτ (Inuit Ataqatigiit) (11). Μια κυβέρνηση συνασπισμού σχηματίστηκε από τα Σιουμούτ, τους Δημοκράτες και το Atassut η οποία διήρκεσε μέχρι το 2016, όταν το Siumut σχημάτισε έναν νέο συνασπισμό με το Inuit Ataqatigiit και το Κόμμα Naleraq. Ο Κιμ Κίλσεν από το Siumut ήταν πρωθυπουργός και στις δύο κυβερνήσεις.[2]
Κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής περιόδου 2014-2018, αμφότεροι οι βουλευτές του Atassut προσχώρησαν στο Simumut, ενώ ο Μάικλ Ρόσινγκ έφυγε από τους Δημοκρατικούς και κατέστη ανεξάρτητος.[3]
Εκλογικό σύστημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα 31 μέλη του Κοινοβουλίου εκλέγονται με αναλογική εκπροσώπηση σε πολυεδρικές εκλογικές περιφέρειες. Οι έδρες κατανέμονται χρησιμοποιώντας τη μέθοδο Ντ' Οντ.[4]
Νέα κόμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δύο νέα κόμματα έλαβαν μέρος στις εκλογές, το ενωτικό και κοινωνικά φιλελεύθερο Κόμμα Συνεργασίας (Suleqatigiissitsisut) που ιδρύθηκε από τον Μάικλ Ρόσινγκ, και το υπέρ της ανεξαρτησίας Nunatta Qitornai (Απόγονοι της Χώρας Μας), που ιδρύθηκε από τον πρώην υπουργό Οικονομικών και Εσωτερικών, υπουργός Βιομηχανίας, Εργασίας, Εμπορίου, Τουρισμού, Ενέργειας και Εξωτερικών και υπουργός Οικονομικών, Ορυκτού Πλούτου και Εξωτερικών Υποθέσεων Vittus Qujaukitsoq έπειτα από μια διαμάχη για την στάση της κυβέρνησης προς τη Δανία. Τελικά έφυγε το Siumut μετά από μια αποτυχημένη μάχη για την αρχηγία με τον Κίμ Κίλσεν.[5]
Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Κόμμα | Ψήφοι | % | Έδρες | +/– | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Siumut | 7.959 | 27,2 | 9 | -2 | ||
| Inuit Ataqatigiit | 7.478 | 25,5 | 8 | -3 | ||
| Δημοκράτες | 5.712 | 19,5 | 6 | +2 | ||
| Naleraq | 3.931 | 13,4 | 4 | +1 | ||
| Atassut | 1.730 | 5,9 | 2 | 0 | ||
| Κόμμα Συνεργασίας | 1.193 | 4,1 | 1 | Νέο | ||
| Nunatta Qitornai | 1.002 | 3,4 | 1 | Νέο | ||
| Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια | 291 | – | – | – | ||
| Συνολικά | 29.296 | 100 | 31 | 0 | ||
| Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι/προσέλευση | 40.769 | 71,86 | – | – | ||
| Πηγή: Qinersineq.gl | ||||||
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Inatsisartut Vi skal til valg den 24. april KNR, 2018-03-13
- ↑ «Man Named Kim» (στα Αγγλικά). The Arctic Journal. 18 Οκτωβρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2017.
- ↑ Inatsisartunut ilaasortat Αρχειοθετήθηκε 2018-03-19 στο Wayback Machine. Inatsisartunut
- ↑ Election Profile IFES
- ↑ Landets nyeste partier kan stille op til Inatsisartut-valget Αρχειοθετήθηκε 2020-10-19 στο Wayback Machine. Sermitsiaq, 2018-03-16