Γκουλμπουντίν Χεκματυάρ
| Γκουλμπουντίν Χεκματυάρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | گلبدین حکمتیار (Πάστο) |
| Γέννηση | 1 Αυγούστου 1949[1] Imam Sahib |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αφγανιστάν |
| Θρησκεία | Σουνιτισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Καμπούλ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός ηγέτης |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Χεζμπ-ε Ισλαμί Γκουλμπουντίν |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | αρχιστράτηγος |
| Πόλεμοι/μάχες | Σοβιετικός πόλεμος στο Αφγανιστάν, Πόλεμος του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και Πόλεμος στο Αφγανιστάν |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρωθυπουργός του Αφγανιστάν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γκουλμπουντίν Χεκματυάρ (παστού: ګلبدین حکمتیار, 1 Αυγούστου 1949, Κουντούζ), είναι Αφγανός πολιτικός και στρατιωτικός, πρώην πρωθυπουργός και ηγέτης του κόμματος Χεζμπ-ε Ισλαμί Γκουλμπουντίν.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ηγέτης του ισλαμιστικού κόμματος Χεζμπ-ε Ισλαμί, και ως τέτοιος πολέμησε αρχικά κατά των Σοβιετικών στον Αφγανοσοβιετικό πόλεμο (1979-1989), συνασπιζόμενος την Επιχείρηση Κυκλώνας της CIA με την υποστήριξη της Πακιστανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.[2]
Μετά την πτώση του Μοχαμάντ Νατζιμπουλάχ από τη διακυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Αφγανιστάν τον Απρίλιο του 1992, ο Χεκματυάρ έχασε την εξουσία που θεωρούνταν πως κατείχε. Υποστηριζόμενος ακόμη από τις μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν συμμετείχε στη μάχη εναντίον του διοικητή Αχμέντ Μασούντ για τον έλεγχο της Καμπούλ. Όσο κατείχε το αξίωμα του Πρωθυπουργού δε δίστασε να βομβαρδίσει την πόλη με βαρέα πυρομαχικά που του παρείχε το Πακιστάν, καταστρέφοντας το 1/3 της πρωτεύουσας και αφήνοντας δεκάδες χιλιάδες θύματα. Έλαβε το προσωνύμιο «Σφαγέας της Καμπούλ»[3]. Κατηγορήθηκε επίσης για την υποστήριξη δολοφονιών δημοσιογράφων, διανοούμενων και φεμινιστών[4][3]. Ευρισκόμενος μεταξύ των Ταλιμπάν και των στρατευμάτων της Βόρειας Συμμαχίας του Μασούντ κατάφερε να διαφύγει και να ενταχθεί σιωπηρά στους Ταλιμπάν.
Ο Χεκματυάρ μιλώντας στην πακιστανική τηλεόραση το 2003 ανέφερε πως βοήθησε τον Οσάμα μπιν Λάντεν και τον Αϊμάν αλ-Ζαουαχίρι να διαφύγουν στα όρη Τόρα Μπόρα κατά τη διάρκεια επίθεσης του αμερικανικού στρατού.[5]
Μεταξύ 2000 και 2010, ο Γκουλμπουντίν Χεκματυάρ έζησε εξόριστος στο Ιράν και αργότερα στο Πακιστάν.[3]
Στο τέλος του 2004, ενώ βρισκόταν στο Πακιστάν, ο Χεκματυάρ πραγματοποίησε κάλεσμα για τζιχάντ κατά των Ηνωμένων Πολιτειών.[3] Αφότου άρχισε να βρίσκεται στην αντιπολίτευση κατά του προέδρου Χαμίντ Καρζάι, ανέφερε μέσω βιντεοσκοπημένου μηνύματος, το οποίο μεταδόθηκε από το Al Jazeera στις 4 Μαΐου 2006, πως επιθυμούσε να πολεμήσει στο πλάι του Αϊμάν Αλ-Ζαουαχίρι, δεύτερου τη τάξει στην ηγεσία της Αλ Κάιντα. Έκτοτε θεωρείται τρομοκράτης από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ανέλαβε την ευθύνη για την ενέδρα στο Σουρομπί όπου σκοτώθηκαν Γάλλοι στρατιώτες.[6]
Στις 22 Σεπτεμβρίου 2016, μετά από δύο χρόνια διαπραγματεύσεων, το Αφγανιστάν υπογράφει συνθήκη ειρήνης με τον Γκουλμπουντίν Χεκματυάρ η οποία του παρέχει αμνηστία και τη δυνατότητα ενασχόλησης με την πολιτική.[3] Ο πρόεδρος Ασράφ Γκανί θεώρησε αυτή την κίνηση ως πρόοδο η οποία δίνει τη δυνατότητα για περαιτέρω συνομιλίες με τους Ταλιμπάν[7][3]. Στις 4 Φεβρουαρίου 2017, ο ΟΗΕ αναίρεσε τις κυρώσεις που του επιβλήθηκαν το 2003.[8] Παρόμοια απόφαση εγκρίθηκε τον Φεβρουάριο του 2017 από την Ευρωπαϊκή Ένωση.[9] Στις 4 Μαΐου, ο Γκουλμπουντίν Χεκματυάρ εισήλθε στην Καμπούλ ως επικεφαλής κονβόι με βαρύ οπλισμό ζητώντας από τους Ταλιμπάν να εισέλθουν σε ειρηνευτικές συζητήσεις.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Security Council ISIL (Da’esh) and Al-Qaida Sanctions Committee Removes One Entry from Its Sanctions List». (πολλαπλές γλώσσες) Συμβούλιο Ασφαλείας Ηνωμένων Εθνών. 3 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2021.
- ↑ Hodes, Cyrus· Sedra, Mark (2013). The Search for Security in Post-Taliban Afghanistan. London: Routledge. σελ. 40. ISBN 9781134975242.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 «L'Afghanistan fait la paix avec le "Boucher de Kaboul"». www.lepoint.fr. 22 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2019.
- ↑ 4,0 4,1 Ghezali, Sonia (4 Μαΐου 2017). «Afghanistan: retour à Kaboul du chef de guerre Gulbuddin Hekmatyar». www.rfi.fr. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2019.
- ↑ «Afghan warlord 'aided Bin Laden'» (στα αγγλικά). 11 Ιανουαρίου 2007. http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/6252975.stm. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2019.
- ↑ «Afghanistan : le chef de guerre Hekmatyar revendique l'embuscade du 18 août» (στα γαλλικά). 29 Σεπτεμβρίου 2008. https://www.lemonde.fr/asie-pacifique/article/2008/09/29/afghanistan-le-chef-de-guerre-hekmatyar-revendique-l-embuscade-du-18-aout_1100650_3216.html. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ «Afghanistan : immunité pour Gulbuddin Hekmatyar». Le Figaro: σελ. 8. 23 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ «Afghanistan: les Nations unies lèvent les sanctions contre Gulbuddin Hekmatyar». RFI (στα Γαλλικά). 4 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
- ↑ «Gulbuddin Hekmatyar blanchi. Les sanctions européennes levées». B2 Bruxelles2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2019.
|