Γκιούλσεν Μποζκούρτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γκιούλσεν Μποζκούρτ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση28  Σεπτεμβρίου 1950[1]
Λάπηθος/Λάπτα
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Κορνέλ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιατρός
πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαPeace and Democracy Movement

Η Γκιούλσεν Μποζκούρτ (γεννημένη στις 28 Σεπτεμβρίου 1950[2]) είναι Τουρκοκύπρια γιατρός και πολιτικός του μη αναγνωρισμένου κράτους της Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου. Διετέλεσε βουλευτής μεταξύ 1993 και 2003 και Υπουργός Υγείας και Περιβάλλοντος μεταξύ 1999 και 2001.[3] Ήταν μια από τις πρώτες Τουρκοκύπριες στην πολιτική και η δεύτερη γυναίκα υπουργός της ΤΔΒΚ μετά την Ονούρ Μπόρμαν.[2]

Πρώιμη ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γκιούλσεν Μποζκούρτ (το γένος Ντόλματσι) γεννήθηκε στη Λάπηθο στις 28 Σεπτεμβρίου 1950 ως το μεγαλύτερο από τα τέσσερα παιδιά ενός αγρότη και μιας νοικοκυράς. Ξεκίνησε το γυμνάσιο στο Λύκειο Κερύνειας Αναφαρταλάρ και το τελείωσε στο Lefkoşa Türk Lisesi (Τουρκικό Λύκειο Λευκωσίας), αποφοιτώντας το 1968. Κατά τη διάρκεια της διακοινοτικής βίας της δεκαετίας του 1960, αυτή και η οικογένειά της είχαν εκτοπιστεί στη Βόρεια Λευκωσία, καταφεύγοντας στο σπίτι του θείου της, όπου ζούσαν.[2]

Η Μποζκούρτ εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Άγκυρας, από όπου αποφοίτησε το 1974.[3] Το Πραξικόπημα του 1974 και η επακόλουθη τουρκική εισβολή στην Κύπρο συνέβησαν, όταν εκείνη και η οικογένειά της βρίσκονταν στην Άγκυρα για την αποφοίτησή της, έτσι παρέμειναν εγκλωβισμένοι εκεί και μπόρεσαν να επιστρέψουν στο νησί τον Αύγουστο.[2]

Ιατρική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενώ η Μποζκούρτ αρχικά ήθελε να ειδικευτεί στη δερματολογία, στη συνέχεια άλλαξε γνώμη και επέλεξε την παιδιατρική. Πήγε στην Άγκυρα το 1976 για την ειδικότητά της. Αφού είδε τις επιπτώσεις της θαλασσαιμίας στην Κύπρο, ειδικεύτηκε περαιτέρω στην παιδιατρική αιματολογία. Το 1984, επέστρεψε στην Κύπρο και έγινε μια από τους ιδρυτές του Κέντρου Θαλασσαιμίας στο Κρατικό Νοσοκομείο Dr. Μπουρχάν Ναλμπάντογλου της ΤΔΒΚ. Μεταξύ 1984 και 1993, ήταν μέλος μιας ομάδας, που εργάστηκε για να μειώσει τον αριθμό των αναιμικών γεννήσεων στη ΤΔΒΚ,[2] μέσω ενός προγράμματος ελέγχου για Βήτα θαλασσαιμία. [4] Αυτά περιελάμβαναν το 1984 την εισαγωγή του προγεννητικού ελέγχου μέσω εξετάσεων αίματος εμβρύου και την εφαρμογή τεχνικών DNA μέσω δειγματοληψίας χοριακής λάχνης το 1991.[5]

Εν τω μεταξύ, η Μποζκούρτ συνέχισε τις περαιτέρω σπουδές και την εργασία της στη Βρετανία το 1986-87 σχετικά με τη θαλασσαιμία και τη λευχαιμία. Εργάστηκε περαιτέρω στη μοριακή βιολογία το 1993 στις Ηνωμένες Πολιτείες. [3] Παρακολούθησε πολλά διεθνή συνέδρια και δημοσίευσε εργασίες της σε συνέδρια.[2]

Συνέχισε την ιατρική της πρακτική σε όλη την πολιτική της σταδιοδρομία, υπηρετώντας ως η μόνη παιδοαιματολόγος στην ΤΔΒΚ. Αντιμετώπιζε και ενήλικες. Το 1999, δημοσίευσε μια συλλογή επιστημονικών κειμένων υπό τον τίτλο Thalassemia sendromları ("Τα συμπτώματα της θαλασσαιμίας").[2]

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μποζκούρτ εισήχθη στην πολιτική της ΤΔΒΚ το 1993 από τον κουνιάδο της, Ισμαήλ Μποζκούρτ, ανώτερο στέλεχος του σοσιαλδημοκρατικού Κοινοτικού Απελευθερωτικού Κόμματος (TKP). Το TKP είχε εισαγάγει ποσόστωση 15% στα ψηφοδέλτια και αναζητούσε τρεις γυναίκες υποψήφιες για τις επερχόμενες γενικές εκλογές. Αν και αρχικά ήταν αρνητική, εν τέλει έθεσε υποψηφιότητα, χωρίς να περιμένει να εκλεγεί, όντας αουτσάιντερ στην όγδοη θέση στην Περιφέρεια Λευκωσίας. Έχοντας όμως ευρύ κύκλο γνωριμιών ως γιατρός, εξελέγη.[2]

Αυτή ήταν μια εποχή που η γυναικεία συμμετοχή στην τουρκοκυπριακή πολιτική ήταν πρόσφατο φαινόμενο και η ίδια ήταν μία από τις τρεις γυναίκες βουλευτές, μαζί με την Ονούρ Μπόρμαν του Κόμματος Εθνικής Ενότητας και τη Ρουχσάν Τουγκιάν του Δημοκρατικού Κόμματος. Συνεργάστηκε για να διευκολύνει την ψήφιση του Οικογενειακού Νόμου. Στην πρώτη της θητεία υπηρέτησε στην Επιτροπή Διοικητικών και Κοινωνικών Θεμάτων και ετοίμασε νόμο, που επέτρεπε τρεις μήνες άδεια μητρότητας που τελικά απορρίφθηκε.[6]

Στις γενικές εκλογές του 1998, η Μποζκούρτ επανεξελέγη στο κοινοβούλιο και έγινε υπουργός Υγείας και Περιβάλλοντος στην κυβέρνηση του Ντερβίς Έρογλου, όπου το κόμμα της ήταν ο μικρότερος εταίρος. Κατά τη διάρκεια της θητείας της, προετοίμασε και υπέγραψε ένα πρωτόκολλο υγειονομικής περίθαλψης μεταξύ ΤΔΒΚ και Τουρκίας. Το γενικό σχέδιο όριζε ένα σύστημα τριών επιπέδων το οποίο αποτελούνταν από 39 κέντρα οικογενειακής πρακτικής σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, νοσοκομεία σε δευτεροβάθμιο και μια σχολή ιατρικής για διευκόλυνση την ιατρική έρευνα σε τριτοβάθμιο επίπεδο, ωστόσο δεν εφαρμόστηκε.

Επί της Μποζκούρτ, ξεκίνησαν οι εργασίες για την ίδρυση ενός Κέντρου για τον Διαβήτη, το τμήμα απεικόνισης του Κρατικού Νοσοκομείου Dr. Μπουρχάν Ναλμπάντογλου βελτιώθηκε με την αγορά συσκευών όπως ένα μηχάνημα μαγνητικής τομογραφίας και εντατικοποιήθηκε η εκπαίδευση του προσωπικού. Ως υπουργός Περιβάλλοντος, η Μποζκούρτ έκανε δεντροφυτεύσεις και στο πάρκο Τσουμχουριέτ στη Λευκωσία. Όταν έπεσε η κυβέρνηση τον Ιούνιο του 2001, η θητεία της ως υπουργός έληξε. [2][6] [7]

Στις 18 Ιουλίου 2003, η Μποζκούρτ αποχώρησε από το TKP και εντάχθηκε στο νεοσύστατο Κίνημα Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDH). Έλαβε μέρος ξανά στις γενικές εκλογές του 2003 με το BDH αλλά δεν κατάφερε να επανεκλεγεί.[3][8]

Στις τοπικές εκλογές του 2010, έθεσε υποψηφιότητα για τη δημαρχία του Τουρκικού Δήμου Λευκωσίας. Η εκστρατεία της επικεντρώθηκε στην αύξηση των χώρων πρασίνου στη Βόρεια Λευκωσία. Εκ των υστέρων το 2012, είπε ότι ήξερε ότι δεν είχε πιθανότητες να κερδίσει, αλλά συμμετείχε ούτως ή άλλως για να δείξει το όραμά της για την πόλη και να αποτελέσει παράδειγμα για τη νεολαία, καθώς οι γυναίκες σπάνια διεκδικούν δημαρχία στη Βόρεια Κύπρο.[9] Έχασε τις εκλογές από τον Τζεμάλ Μετίν Μπουλουτογλουλαρί και ήρθε τρίτη με 1382 ψήφους και ποσοστό 7,03%. [10]

Η ίδια ορίζει τον εαυτό της ως σοσιαλδημοκράτισσα.[6]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τις 16 Αυγούστου 1975 είναι παντρεμένη με τον Οζκάν Μποζκούρτ, με τον οποίο γνωρίστηκαν στο πανεπιστήμιο, όπου σπούδαζε μηχανικός. Έχει δύο παιδιά, την Ούμουτ (γεννημένη στις 10 Ιουλίου 1976) και τον Ντογούς (γεννήθηκε στις 19 Μαΐου 1981).[2]

Άρθρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Bozkurt, Gülsen (2007). «Results From The North Cyprus Thalassemia Prevention Program». Hemoglobin: International Journal for Hemoglobin Research 31 (2): 257–264. doi:10.1080/03630260701297204. PMID 17486509. 
  • Tilki, Sinan; Dizdarlı, Bülent; Bozkurt, Gülsen; Çelikoyar, M. Mazhar (1998). «Hearing loss with thalassaemic patients». Süleyman Demirel University Journal of the Faculty of Medicine 5 (1): 39–42. 

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 www.erguclu.eu/yasamin%20mutfagi/gulsen.htm.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 Ergüçlü, Süleyman. «Gülsen Bozkurt». Yaşamın Mutfağı Documentary, BRT. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2016. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 «Gülsen Bozkurt». Assembly of the Republic. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2016. 
  4. Cowan, Ruth Schwartz (2009). Heredity and Hope: The Case for Genetic Screening. Harvard University Press. σελ. 278. ISBN 978-0674029927. 
  5. Bozkurt, Gülsen (2007). «Results From The North Cyprus Thalassemia Prevention Program». Hemoglobin: International Journal for Hemoglobin Research 31 (2): 257–264. doi:10.1080/03630260701297204. PMID 17486509. 
  6. 6,0 6,1 6,2 «Bozkurt: "Kurumsallaşmayı başaramadık"». Haber Kıbrıs. 18 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2016. "Bozkurt: "Kurumsallaşmayı başaramadık"". Haber Kıbrıs. 18 June 2012. Retrieved 13 July 2016.
  7. Bekiroğlu, Kaya (8 Απριλίου 2016). «Sağlık sorunları ve çözümüne yönelik öneriler». Kıbrıs. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2016. 
  8. «Yeni meclise, yeni yüzler». Kıbrıs. 16 Δεκεμβρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2016. 
  9. «Siyaset rant aracı olarak görülmemeli». Haber Kıbrıs. 20 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2016. 
  10. «27 Haziran 2010 Yerel Kuruluş Organları Genel Seçimi ve Milletvekilliği Ara Seçimi ile ilgili Bilgiler». TRNC High Election Committee. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2016.