Γκιέργκ Σουλιώτη

Γκιέργκ Σουλιώτη
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1950 Κορυτσά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	τραγουδιστής

Ο Γκιέργκ Σουλιώτη

Ο Γκιέργκ Σουλιώτη (Gjergj Sulioti), γεννήθηκε στην Κορυτσά στις 29 Αυγούστου 1950 από μια οικογένεια με παραδόσεις στη μουσική κουλτούρα και καταγωγή από την Φλώρινα. Ο πατέρας του, Πύρο Σουλιώτη ήταν πρωταγωνιστής στην πρώτη αλβανική οπερέτα "Αγκίμι" από τον Κρίστο Κόνο, που ανέβηκε το 1954. Η μητέρα του ήταν ερασιτέχνης ηθοποιός στο θέατρο "AZ Çajupi", ενώ η αδερφή του Ζανέτ Σουλιώτη είναι επίσης τραγουδίστρια και καθηγήτρια μουσικής.

Κατά την φοίτησή του στο γενικό γυμνάσιο "Raqi Qirinxhi" στην Κορυτσά υπήρξε πρωτοστάτης στη σχολική μουσική ομάδα, ενώ το 1966 συμμετείχε ως διαγωνιζόμενος στο φεστιβάλ τραγουδιού του Radio Korca, (Ράδιο Κορυτσά) όπου και κέρδισε το πρώτο βραβείο, εκτοπίζοντας στην δεύτερη θέση τον ήδη πασίγνωστο πατέρα του.

Το 1973 συνέχισε τις ανώτερες σπουδές του στον κλάδο της φωνητικής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών (πρώην ILA) και το 1978 διορίστηκε ως σολίστ στο Θέατρο της Όπερας των Τιράνων. Όσο ήταν ακόμα φοιτητής, έκανε το ντεμπούτο του στο μεγαλύτερο μουσικό γεγονός της Σοσιαλιστικής Αλβανίας, το Φεστιβάλ Ραδιοτηλεόρασης, συμμετέχοντας για πρώτη φορά στο 14ο . Στο 15ο φεστιβάλ, ο Γιέργκι θα γίνει ευρέως γνωστός με το τραγούδι του Mark Kaftalli "Perhëre me këngë" ερμηνευμένο σε ντουέτο με την Bardha Hoxha και από κοινού με την μεγαλύτερη Αλβανίδα τραγουδίστρια Vaçe Zela . Ένα χρόνο αργότερα, στο 16 ο φεστιβάλ, θα ερμηνεύσει ένα τραγούδι αφιερωμένο στους "Βετεράνους", με μουσική του Enver Shëngjergji και στίχους του Petro Çekrezi, καθώς και το στρατιωτικό εμβατήριο "Grusht bashkuar rreth partisë" (Γροθιά ενωμένοι γύρω από το Κόμμα) με μουσική από τον Pjeter Gaci, έναν από τους μεγαλύτερους αλβανούς συνθέτες, σε ντουέτο με τον βαρύτονο Agim Duro. Στο 17ο φεστιβάλ, ερμηνεύει το στρατιωτικό εμβατήριο "Të fortë e kemi Shqipërinë (Ισχυρή την έχουμε την Αλβανία), με μουσική ξανά από τον Pjeter Gaci και στίχους από το Sali Mani, το οποίo κέρδισε το τρίτο βραβείο από κοινού με τον βαρύτονο Ramiz Kovaçi. Το συγκεκριμένο τραγούδι φαίνεται να επιλέχθηκε από την τότε κομματική ηγεσία της Αλβανίας, ως το εμβατήριο των τεθωρακισμένων αρμάτων στις παρελάσεις.

Ταυτόχρονα, έκανε το ντεμπούτο του με επιτυχία στη μεγάλη σκηνή της Όπερας με την οπερέτα 'Celula e kuqe" (Κόκκινος Πυρήνας) στη πόλη της Σκόδρα. Το 1978, έπαιξε στην όπερα "Karnavalet" (Καρναβάλια) όπου έδειξε τις πολύ καλές του σκηνικές δεξιότητες. Πρωταγωνίστησε επίσης στην όπερα "Lulja e kujtimit" (Το λουλούδι της μνήμης). Το 1979 έπαιξε στην όπερα του Rossini "ο κουρέας της Σεβίλης", ενώ το (1979), του δόθηκε ο ρόλος του Count Almavira. Εν τω μεταξύ, ο ρόλος του Trimor από την όπερα "Goca e Kaçanikut" του 1979 και ο ρόλος του Muji από την όπερα "Vjosa" του Tish Daija το 1980 τον στιγμάτισαν. Ο Gaston στην όπερα "Traviata" (1983) ήταν επίσης κατάλληλος ρόλος για τις φωνητικές και σκηνικές του ιδιότητες. Το 1982, συμμετείχε στην όπερα "Skenderbeu", στην οποία έπαιξε το ρόλο του Lekë Dukagjini.

Στα τέλη της δεκαετίας του 70, ο Γκιέργκι λάμπει με μερικά τραγούδια στις συναυλίες του Μαΐου (Πολιτιστικές εκδηλώσεις της Σοσιαλιστικής Αλβανίας) και τις καθιερωμένες συναυλίες του Radio Tirana, όπου τις περισσότερες φορές βραβεύτηκε με τα πρώτα βραβεία. Το δημοφιλέστερο τραγούδι του, ήταν το "Τραγούδι του δασκάλου" που έγινε άτυπα ο ύμνος των εκπαιδευτικών, στην επίσημη γιορτή του δασκάλου στις 8 Μαρτίου.

Παράλληλα εξακολουθούσε να συμμετέχει στο Φεστιβάλ Ραδιοτηλεόρασης ως και το 22ο Φεστιβάλ, όπου ερμήνευσε το τραγούδι "Rritesh në për vite" (Μεγαλώνεις με τα χρόνια) από τον Pjeter Gaci με στίχους του Hysni Milloshi κερδίζοντας πάλι το τρίτο βραβείο. Έκτοτε για ανεξήγητους λόγους και κατόπιν πολιτικών παρεμβάσεων του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας δεν εμφανίστηκε ξανά στη μεγάλη σκηνή του Φεστιβάλ.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '80, ο Σουλιώτη έπαιξε ρόλους σε διάφορες όπερες, οι οποίες εμφανίστηκαν στο Θέατρο της Όπερας των Τιράνων. Το 1984, ερμήνευσε τον Golan Lugapari από την όπερα "Borana" του Avni Mula Το 1986 συμμετείχε στην όπερα "Zgjimi" ερμηνεύοντας τον ρόλο του Skënder και στην όπερα "Nëna e trimave" ξανά από τον Avni Mula, έπαιξε το ρόλο του Schneider. Εν τω μεταξύ, στην τρίτη πράξη της όπερας "Toska" έπαιξε το ρόλο του αστυνομικού Spaleta. Το 1988, στην Κορυτσά, έπαιξε το ρόλο του Ilir στην όπερα "Liceistet". Το 1989, έπαιξε το ρόλο του Othello στην τέταρτη πράξη της όπερας του Verdi "Othello". Την ίδια χρονιά εμφανίζεται στο ρόλο του Κόλα στην κωμική όπερα "Paja" του Nikolla Zoraqi . Το 1990, έπαιξε το ρόλο του Kano από την όπερα Palaço του Leonkovalo, καθώς και τον ρόλο του Don Jose από την όπερα Κάρμεν του Bizet.

Μετά την πτώση του καθεστώτος, ο Γκιέργκι Σουλιώτη εγκατέλειψε την εγχώρια σκηνή για την Ελλάδα, αλλά λίγο αργότερα επέστρεψε στα Τίρανα και το 1993 έπαιξε το ρόλο του Louise από την όπερα "Trovatore". Το 1994 έπαιξε το ρόλο του Borsa στην όπερα του Verdi "Rigoleto" (1994), ενώ το 1995 του ανέλαβε το ρόλο του Karavados στην όπερα "Toska" (1995).

Αξίζει να σημειωθεί ότι έχει δραστηριοποιηθεί σε πολλές άλλες μουσικές δραστηριότητες, όπως συναυλίες και ρεσιτάλ στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Έχει ασχοληθεί με το Folk Ensemble, και έχει πραγματοποιήσει αρκετές συναυλίες στη Φινλανδία, τη Δανία, τη Σουηδία, την Ελλάδα, την Τουρκία, την Ιταλία κ.λπ. Το 1995 συμμετείχε με τον θίασο της όπερας "Toska" σε ένα Βαλκανικό Φεστιβάλ στην Ελλάδα και στη συνέχεια στην Ιταλία με την όπερα "Rigoleto" όπου του απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο. Το 1999 επέστρεψε στο σημείο όπου ξεκίνησε στο "Serenade Spectacle" στην πόλη της Κορυτσάς με ένα τραγούδι του τραγουδοποιού Avni Mula. Το 2000, στο ίδιο διαγωνισμό, ο Σουλιώτη κέρδισε το δεύτερο βραβείο με το τραγούδι "Djemtë e serenatës". Το 2001 έκανε συναυλίες με τον πατέρα Πύρο Σουλιώτη και την αδερφή του Ζανέτ, τόσο στο εσωτερικό της Αλβανίας όσο και στο εξωτερικό. Το 2002 εγκατέλειψε προσωρινά τη σκηνή για τη Γαλλία όπου παρέμεινε ως το 2008, όταν και επέστρεψε για να αντικαταστήσει τον παλαιότερο σολίστ (τον πατέρα του) Πύρο Σουλιώτη στη χαρακτηριστική χορωδία της Κορυτσάς "Lyra ". Οι δραστηριότητές του δεν τελειώνουν εκεί, καθώς ο Γκιέργκι συμμετείχε στο πολιτιστικό κέντρο των παιδιών ως διοικητής και voice coach για νέα ταλέντα για τις τοπικές και ξένες σκηνές. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ηχογράφησε χαρακτηριστικά τραγούδια και καντάδες της Κορυτσάς που κατά την σοσιαλιστική περίοδο είχαν επικηρυχθεί και απαγορευτεί. Τέλος, το 2015 μαζί με την αδερφή του Ζανέτ, ηχογράφησαν ένα επετειακό άλμπουμ με παλαιά και νέα τραγούδια.