Γεώργιος Ταμπακόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Γεώργιος Ι. Ταμπακόπουλος (1864-1929) ήταν έλληνας στρατιωτικός.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1864 στην Αθήνα και ήταν απόγονος της ιστορικής, προυχοντικής και στρατιωτικής οικογένειας της Βυτίνας, Αρκαδίας, που διακρίθηκε στον απελευθερωτικό αγώνα του '21. Περισσότερα από 14 μέλη της οικογένειας Ταμπακοπούλου έλαβαν μέρος στον Αγώνα, ανάμεσά τους ένας στρατηγός, τέσσερις οπλαρχηγοί και τρία μέλη της Φιλικής Εταιρείας. Ήταν γιος του Ιωάννη Ταμπακόπουλου και της Ολίγκαν (το γένος Χριστοδούλου) και ξάδερφος του Νικόλαου Π. Δηλιγιάννη.

Κατετάγη στο στράτευμα ως εθελοντής στο ιππικό το 1882 και εξέρχεται της σχολής υπαξιωματικών ως ανθυπίλαρχος το 1888. Το 1897 συμμετείχε στο εκστρατευτικό σώμα του στρατηγού Βάσσου στην Κρήτη. Ήταν από τους πρωτεργάτες του Κινήματος στο Γουδί το 1909, μαζί με τον γυναικαδελφό του Επαμεινώνδα Ζυμβρακάκη.

Πολέμησε στους Α' και Β' Βαλκανικούς πολέμους, στη μάχη του Σόροβιτς στο Αμύνταιο τον Οκτώβριο του 1912 ως διοικητής Μοίρας της 6ης Πυροβολαρχίας, ενώ πολέμησε στη φονικότερη σύγκρουση των Βαλκανικών Πολέμων, στη μάχη Κιλκίς-Λαχανά (Ιούνιος 1913) κατά των βουλγαρικών δυνάμεων. Κατά τα έτη 1915-16 διετέλεσε Φρούραρχος των Αθηνών και το 1918 Στρατιωτικός Διοικητής Κυκλάδων. Αποστρατεύτηκε το 1921 με τον βαθμό του υποστράτηγου, και στην αποστρατεία προάγεται στο βαθμό του αντιστράτηγου. Για τις υπηρεσίες του προς την πατρίδα έλαβε το Χρυσό Σταυρό του Σωτήρος.[1] Απεβίωσε το Νοέμβριο του 1929 και κηδεύθηκε δημοσία δαπάνη. Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Ν. Δαμασκηνού.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. . Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ. 26 Φεβρουαρίου 1919, σελ. 1. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαιδεία, εκδ. Έκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικής και Ναυτικής Εγκυκλοπαιδείας, Αθήνα, 1929, Τόμος 4, σελ. 259.