Γαστροκνήμιος μυς
Ο γαστροκνήμιος μυς είναι ένας επιφανειακός δικέφαλος μυς που βρίσκεται στο πίσω μέρος του κάτω άκρου του ανθρώπου (γάμπα). Εκτείνεται από το γόνατο μέχρι τη φτέρνα, και έτσι είναι ένας μυς τριών αρθρώσεων (γόνατο, αστράγαλος και υποαστραγαλικές αρθρώσεις). Ο μυς έχει πάρει το όνομά του από τις ελληνικές λέξεις γαστήρ («κοιλιά» ή «στομάχι») και κνήμη, και σημαίνει «κοιλιά του ποδιού», αναφερόμενο στο διογκωμένο σχήμα της γάμπας.
Δομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο γαστροκνήμιος βρίσκεται στο οπίσθιο (πίσω) διαμέρισμα του ποδιού. Η έξω κεφαλή εκφύεται από τον έξω κόνδυλο του μηριαίου οστού, ενώ η έσω κεφαλή εκφύεται από τον έσω κόνδυλο του μηριαίου οστού. Το άλλο άκρο του σχηματίζει έναν κοινό τένοντα με τον πελματικό μυ. Αυτός ο τένοντας είναι γνωστός ως τένοντας της πτέρνας ή αχίλλειος τένοντας και εισέρχεται στην οπίσθια επιφάνεια της πτέρνας. Θεωρείται επιφανειακός μυς καθώς βρίσκεται ακριβώς κάτω από το δέρμα και το σχήμα του συχνά φαίνεται μέσω του δέρματος.
Βαθιά στο γαστροκνήμιο (μακρύτερα από το δέρμα) βρίσκεται ο πελματικός μυς. Μερικοί ανατόμοι θεωρούν ότι οι δύο είναι ένας ενιαίος μυς δεδομένου ότι έχουν κοινή κατάφυση μέσω του αχίλλειου τένοντα. Ο πελματιαίος μυς και ένα τμήμα του τένοντα του βρίσκονται ανάμεσα στους δύο μύες, και συμμετέχει στο «κλείδωμα» του γονάτου στην όρθια θέση. Δεδομένου ότι το πρόσθιο διαμέρισμα του ποδιού είναι πλάγια προς την κνήμη, το εξόγκωμα του μυός έσω της κνήμης στην πρόσθια πλευρά είναι στην πραγματικότητα το οπίσθιο διαμέρισμα.
Το 39% των ατόμων έχουν ένα σησαμοειδές οστό που ονομάζεται κυαμοειδές οστό (fabella) στην έξω κεφαλή του γαστροκνήμιου μυός.
Λειτουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μαζί με τον πελματικό μυ, ο γαστροκνήμιος σχηματίζει το ήμισυ του μυός της γάμπας. Η λειτουργία του είναι η πελματιαία κάμψη του άκρου πόδα στην άρθρωση του αστραγάλου και η κάμψη της άρθρωσης του γόνατος.
Ο γαστροκνήμιος εμπλέκεται κυρίως στο τρέξιμο, το άλμα και άλλες «γρήγορες» κινήσεις του ποδιού και σε μικρότερο βαθμό στο περπάτημα και την ορθοστασία. Αυτή η εξειδίκευση συνδέεται με την επικράτηση των λευκών μυϊκών ινών (ταχεία σύσπαση τύπου II) που υπάρχουν στο γαστροκνήμιο, σε αντίθεση με το πέλμα, που έχει περισσότερες κόκκινες μυϊκές ίνες (τύπου Ι αργή σύσπαση) και είναι ο κύριος ενεργός μυς κατά την ορθοστασία, όπως προσδιορίστηκε από ηλεκτρομυογραφικές μελέτες.[1][2]
Νευρικό μονοπάτι κίνησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το σχέδιο χρήσης του γαστροκνήμιου στο τρέξιμο, το άλμα, το γόνατο και την πελματιαία κάμψη δημιουργείται στην προκεντρική έλικα στον εγκέφαλο του εγκεφάλου.[3] Μόλις παράγεται ένα σχέδιο, το σήμα αποστέλλεται προς και κάτω από έναν ανώτερο κινητικό νευρώνα. Το σήμα διασταυρώνεται στον προμήκη μυελό, συγκεκριμένα στην πλευρική φλοιονωτιαία οδό.[4] Το σήμα συνεχίζει προς τα κάτω μέσω του πρόσθιου κέρατος του νωτιαίου μυελού όπου ο άνω κινητικός νευρώνας συνάπτεται με τον κάτω κινητικό νευρώνα. Η διάδοση του σήματος συνεχίζεται στο πρόσθιο άκρο (οσφυϊκό 4-5 και ιερό 1-5) του ιερού πλέγματος. Το ισχιακό νεύρο διακλαδίζεται από το ιερό πλέγμα στο οποίο το κνημιαίο και το κοινό περονιαίο νεύρο είναι τυλιγμένα σε ένα περίβλημα. Το κνημιαίο νεύρο τελικά διαχωρίζεται από το ισχιακό νεύρο και νευρώνει τον γαστροκνήμιο μυ.
Κλινική σημασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο γαστροκνήμιος μυς είναι επιρρεπής σε σπασμούς, οι οποίοι είναι επώδυνες, ακούσιες συσπάσεις του μυός που μπορεί να διαρκέσουν αρκετά λεπτά.[5]
Μια σοβαρή δύναμη ραχιαία κάμψη του αστραγάλου μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό του έσω γαστέρας του μυός, που συνήθως αναφέρεται ως «σκισμένος» ή «τραβηγμένος» μυς της γάμπας, ο οποίος είναι έντονα επώδυνος και προκαλεί ανικανότητα.[6]
Ο γαστροκνήμιος μυς μπορεί επίσης να φλεγμαίνει λόγω υπερβολικής χρήσης. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα και η φυσικοθεραπεία (ζέστη, μασάζ και διατάσεις) μπορεί να είναι χρήσιμα.
Οι ανατομικές ανωμαλίες που αφορούν την έσω κεφαλή του γαστροκνήμιου μυός έχουν ως αποτέλεσμα το σύνδρομο παγίδευσης της ιγνυακής αρτηρίας.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Moore, Keith L.· Dalley, Arthur F. (2009). Clinically Oriented Anatomy. σελίδες 598–600. ISBN 978-1-60547-652-0.
- ↑ Hamilton, Nancy· Luttgens, Kathryn (2001). Kinesiology: Scientific Basis of Human Motion (10th έκδοση). McGraw-Hill. ISBN 978-0-07-248910-1.
- ↑ Freberg, Laura (1 Ιανουαρίου 2015). Discovering Behavioral Neuroscience: An Introduction to Biological Psychology. Cengage Learning. ISBN 9781305687738.
- ↑ Saladin, Kenneth (2015). Anatomy & Physiology: The Unity of Form and Function. McGraw-Hill Education.
- ↑ «Nighttime Leg Cramps». WebMD. 19 Αυγούστου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2012.
- ↑ «Calf Muscle Tear». physioworks.com.au. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2020.