Γέφυρα Σαρουχάσι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γέφυρα Σαρουχάσι
猿橋
Συντεταγμένες35°36′56.6″N 138°58′48.8″E / 35.615722°N 138.980222°E / 35.615722; 138.980222Συντεταγμένες: 35°36′56.6″N 138°58′48.8″E / 35.615722°N 138.980222°E / 35.615722; 138.980222
ΜεταφέρειKōshū Kaidō
ΔιασχίζειKatsura River
ΤοποθεσίαŌtsuki city, Yamanashi Prefecture, Japan
Πολιτιστική κληρονομιάPlace of Scenic Beauty of Japan
Χαρακτηριστικά
Σχέδιοhanebashi και πεζογέφυρα
ΥλικόWood (supported by steel box girders)
Συνολικό μήκος
  • 30,9 m (101 ft)
  • 175 m (574 ft) overall
Πλάτος3,3 m (11 ft)
Ύψος31 m (102 ft)
History
Τέλος κατασκευήςπ. 1756
Ανακατασκευή1984
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π)

Η Γέφυρα Σαρουχάσι (猿 橋) είναι μια ιστορική τοξωτή γέφυρα, η οποία επίσημα έχει καταγραφεί σε λίστα ως ένα μέρος φυσικής ομορφιάς της Ιαπωνίας. Βρίσκεται στο Ότσουκι, στο νομό Γιαμανάσι. Κατατάσσεται ως μία από τις τρεις μοναδικές γέφυρες της Ιαπωνίας, μαζί με τη Γέφυρα Κιντάι και τη Γέφυρα Σίνκυο. [1] Αναφέρεται επίσης ως η γέφυρα πιθήκων και είναι γνωστή ως μία από τις "Ιαπωνικές γέφυρες Σάνκι". [2]

Η γέφυρα εκτείνεται στο φαράγγι του ποταμού Κατσούρα και είναι το πιο γνωστό παράδειγμα του σχεδίου χανεμπάσι (hanebashi [ja]) (刎 橋), σύμφωνα με το οποίο η γέφυρα υποστηρίζεται από μια σειρά δοκών προβόλου, που βρίσκονται στις απέναντι απότομες πλαγιές. Η γέφυρα χρονολογείται στα μέσα του 18ου αιώνα, όταν περνούσε από εκεί ο Κόσου Καϊντό, ένας από τους κύριους αυτοκινητόδρομους της περιόδου Έντο. Ο κομψός σχεδιασμός της γέφυρας και η γραφική ομορφιά του φαραγγιού έχουν εμπνεύσει πολλούς πίνακες ζωγραφικής με τοπία του 19ου αιώνα.

Σχέδιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γέφυρα Σαρουχάσι

Η γέφυρα Σαρουχάσι εκτείνεται στο βαθύ φαράγγι του ποταμού Κατσούρα στην πόλη Ότσουκι, Γιαμανάσι, στην Ιαπωνία. Ενώ οι κρεμαστές γέφυρες χρησιμοποιούνται συνήθως υπό τέτοιες συνθήκες, όπου δεν είναι πρακτικό να χτιστεί ένα υποστηρικτικό βάθρο, η Σαρουχάσι χρησιμοποιεί ένα σχέδιο, που ονομάζεται χανεμπάσι 刎橋 [ja] (刎 橋) [3] που χρησιμοποιήθηκε κατά την περίοδο Έντο (1603-1868). Δεν ήταν πρακτικό να χτίσουν ένα βάθρο στον ποταμό Κατσούρα λόγω του ύψους των βράχων, των κυμαινόμενων επιπέδων του νερού και των υψηλών ρευμάτων κατά τη διάρκεια καταιγίδων και τυφώνων.

Οι τρύπες κατασκευάστηκαν στις κάθετες πέτρινες όψεις των βράχων, για να συγκρατήσουν τέσσερα ζεύγη κεκλιμένων δοκών προβόλου, που ονομάζονται χανέγκι (hanegi) (羽 根 木), και εκτείνονται από κάθε πλευρά. [2] [4] Τα κατώτερα ζεύγη βοηθούν στη στήριξη του φορτίου των παραπάνω ζευγών, τα οποία έχουν όλο και μεγαλύτερο μήκος, με το κενό μεταξύ των αντιτιθέμενων σετ δοκών να γεφυρώνεται από ένα απλό τόξο. Κάθε δοκός έχει μια μικρή μυτερή οροφή για προστασία από τα στοιχεία της φύσης.

Η γέφυρα έχει 3,3 μέτρα πλάτος, 30,9 μέτρα μήκος και διασχίζει περίπου 31 μέτρα πάνω από τον ποταμό Κατσούρα. [5]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προέλευση και μεσαιωνική γέφυρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεν είναι σαφές πότε κατασκευάστηκε για πρώτη φορά μια γέφυρα στη θέση Σαρουμπάσι. Το όνομά της, «γέφυρα μαϊμού», συνδέεται με έναν τοπικό μύθο σύμφωνα με τον οποίο πίθηκοι γεφύρωσαν το χάσμα με το σώμα τους, έτσι ώστε ένα ζευγάρι θα μπορούσε να διασχίσει το ποτάμι κατά την περίοδο Νάρα, π. 610.[6] Μια μεταγενέστερη ιστορία λέει ότι η αρχική ετοιμόρροπη δομή με σανίδες ήταν τόσο επισφαλής, που «μόνο ένας ευκίνητος πίθηκος θα μπορούσε να το διασχίσει».[7]

Σύμφωνα με το Καμακούρα Οζόσι (鎌倉 大 草紙), ένα στρατιωτικό αρχείο της περιοχής Κάντο κατά την περίοδο Μουρομάτσι, ο πόλεμος μεταξύ Ασικάγκα Μοτσιούτζι και Τακέντα Νομπουνάγκα πραγματοποιήθηκε στο "Σαρουχάσι" στις αρχές του 15ου αιώνα.[8] Το 1487, ένας βουδιστής επισκέφθηκε την περιοχή και έγραψε ένα ημερολόγιο, που καταγράφει την περιγραφή του Σαρουχάσι, μαζί με ιαπωνικά τραγούδια και κινέζικα ποιήματα.[9] [10]

Το Καμακούρα Οζόσι καταγράφει ότι ο Σαρχάσι μετεγκαταστάθηκε από τον Νομπουγιόσι Ογιαμάντα τον Μάρτιο του1520, για την παροχή στρατηγικού ελέγχου στην περιοχή.[11] Η γέφυρα ήταν σημαντική για τη φεουδαρχική συμμαχία της Ογιαμάντα και μια ισχυρή φρουρά φρουρούσε τη γέφυρα από το 1524, με μάχες να σημειώνονται το 1530.[11] Το Καμακούρα Οζόσι σημειώνει ότι η γέφυρα Σαρουχάσι καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1533 και ξαναχτίστηκε το 1540. 

Πρώιμη σύγχρονη περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ανακατασκευή γεφυρών έχει καταγραφεί από το 1676 και ακολουθεί το σχέδιο χανεμπάσι (hanebashi) από το 1756 ή νωρίτερα. 

Η Σαρουχάσι έγινε η πιο γνωστή γέφυρα χανεμπάσι καθώς περνούσε από εκεί ο Κόσου Καϊντό, ένας από τους πέντε κύριους αυτοκινητόδρομους της περιόδου Έντο, που εκτείνεται δυτικά από το Έντο (τώρα Τόκιο). Οι λογοτεχνικές φιγούρες Ογκιού Σοράι και Σιμπούε Σοχάκου την περιέλαβαν σε ημερολόγια και ποιήματα. Πολλοί καλλιτέχνες του 19ου αιώνα έκαναν πίνακες ζωγραφικής της γραφικής γέφυρας (δείτε παρακάτω).[8]

Το 1880, ο αυτοκράτορας Μέιτζι έκανε μια περιοδεία στο Νομό Γιαμανάσι και διέσχισε το Σαρουχάσι στις 18 Ιουνίου. [12]

Σύγχρονη γέφυρα Σαρουχάσι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άποψη από τη γέφυρα Σαρουχάσι το φθινόπωρο

Στις 25 Μαρτίου 1932, η γέφυρα Σαρουχάσι ορίστηκε ως μέρος γραφικής ομορφιάς της Ιαπωνίας.[13] Κατά τη στιγμή του προσδιορισμού, το χωριό θεωρήθηκε ότι ήταν στο χωριό Χιροσάτο. Ωστόσο, το χωριό δεν διέθετε πόρους για τη διαχείριση και συντήρηση της γέφυρας, οπότε ο Σαρουχάσι ήταν ένας ανεξάρτητος ιστορικός χώρος. Το πρόβλημα της διαχείρισής του αποφασίστηκε όταν ιδρύθηκε η πόλη Ότσουκι το 1963 και ανέλαβε την ευθύνη για τη γέφυρα.[12] Το 1984, πραγματοποιήθηκε μια σημαντική αποκατάσταση της γέφυρας, η οποία αντικατέστησε τις ξύλινες δοκούς προβόλου με δοκούς από χάλυβα τοποθετημένους σε σκυρόδεμα. Οι δοκοί τυλίχθηκαν σε ξύλινη πρόσοψη για να διατηρήσουν την αρχική εμφάνιση της γέφυρας.  Είναι η μόνη εναπομένουσα γέφυρα χανεμπάσι στην Ιαπωνία, που διατηρεί το ξύλο ως το κύριο υλικό του.[14]

Το 1934, η γέφυρα Σινσαρουχάσι χτίστηκε ανάντη, απ' όπου περνά η εθνική οδός 8 (τώρα νομαρχιακή οδός Γιαμανάσι 505). Μια άλλη γέφυρα κατασκευάστηκε κατάντη το 1973, απ' όπου περνά η εθνική οδός 20.[12]

Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Summer
Σαρουχάσι στα Φεστιβάλ Ατζισάι

Η γέφυρα Σαρουχάσι έχει επισημανθεί από πολλούς ταξιδιώτες κατά τη μακρά ιστορία της. Ο κομψός σχεδιασμός της γέφυρας συμπληρώνει το τοπίο του φαραγγιού Κατσούρα, με τους σφενδάμους και το zelkova.[15] Η γέφυρα αναφέρεται μερικές φορές ότι φαίνεται να «επιπλέει» πάνω από το φαράγγι. Γίνονται εκδρομές με βάρκα στην κοιλάδα, όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες.[16]

Μια δημοφιλής ώρα για να δείτε το τοπίο είναι από τις αρχές Νοεμβρίου έως τα μέσα Νοεμβρίου, για να επωφεληθείτε από τις αλλαγές των φύλλων του Φθινοπώρου.[15] Το καλοκαίρι, κατά τα τέλη Ιουνίου και στις αρχές Ιουλίου, ορτανσίες ανθίζουν γύρω από τη γέφυρα και το πάρκο Σαρουχάσι, και είναι αξιοσημείωτο το Φεστιβάλ Ορτανσίας Ότσουκι (φεστιβάλ Ατζισάι).[17]

Στην τέχνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρκετοί αξιόλογοι καλλιτέχνες έχουν απεικονίσει τη γέφυρα Σαρουχάσι σε γραφικά τοπία.

Το 1817, ο καλλιτέχνης ουκίο-ε Χοκουσάι σχεδίασε τη γέφυρα Σαρουχάσι στο "Χοκουσάι Μάνγκα 7 τόμοι Κάι Σαρουχάσι".[8]

Ο Σότεϊ Χόκουζου (昇亭北寿) δημιούργησε έναν πίνακα της γέφυρας Σαρουχάσι το 1818.[18] Ο Χόκουζου τοποθέτησε τη γέφυρα στο κέντρο της σύνθεσης, βάζοντας πίσω της μόνο τον ουρανό και τα σύννεφα και βουνά στο πλάι, έτσι ώστε η γέφυρα φαίνεται να επιπλέει στον ουρανό. Αυτή η απεικόνιση ίσως αναδεικνύει το βαθμό κατανόησης της Δυτικής προοπτικής από τους Ιάπωνες καλλιτέχνες της εποχής.[19]

Το 1841, ο καλλιτέχνης ουκίο-ε Ουταγκάβα Χιροσίτζε επισκέφθηκε τον Κοσού Κάιντο, καταγράφοντας τα αξιοθέατα του ταξιδιού του στο Κόσου Νίκκι (Αρχείο των Ημερών τον Μάιο του 1841, Έτος του βοδιού), το οποίο ενημέρωσε το μεταγενέστερο έργο του.[11] Σύμφωνα με τον Ουσούι Κοτζίμα, αυτό περιελάμβανε σκίτσα από τη θέα και τη γέφυρα του Σαρουχάσι. Ο Χιροσίτζε δούλεψε σε μια εκτύπωση μεγάλης κλίμακας ξύλου που ονομάζεται Κόγιο Σαρουχάσι, η οποία δημοσιεύθηκε από τον Τακούμπο Γιοσίζο π. 1842.[11] Αυτός ο πίνακας ήταν από τη γέφυρα Σαρουχάσι το φθινόπωρο με πολύχρωμα φύλλα πίσω από την κοιλάδα. [20]

Ο Κατσουσίκα Τάιτο Β' σχεδίασε την πανσέληνο κάτω από τη γέφυρα των πιθήκων, (εικ. 1) μεταξύ 1843 και 1847.[21] Τοποθετώντας την πανσέληνο κάτω από το επίπεδο της γέφυρας, ρίχνοντας σκιές των σκαφών στο ήρεμο νερό κάτω, υπογράμμισε το ύψος της γέφυρας, που πλαισιώνεται από τα τραχιά βράχια και τη γέφυρα, με ένα μακρινό χωριό στο βάθος.[22]

Ο Κατσουσίκα Χοκουσάι θεωρείται ως ένα από τα πιο σημαντικά και δημιουργικά μυαλά στην ιστορία της ιαπωνικής τέχνης.[23] Οι μοναδικές κοινωνικές παρατηρήσεις του, η καινοτόμος προσέγγιση του σχεδιασμού και η μαεστρία του πινέλου του τον έκαναν διάσημο στην Ιαπωνική περίοδο Έντο και αναγνωρίστηκε παγκοσμίως μέσα σε μια δεκαετία από το θάνατό του.[23] Δημιούργησε μεγάλα έργα ζωγραφικής της γέφυρας Σαρουχάσι το 1842 [11] και το 1853 (εικ.2 και 3). Αυτά έχουν συλλεχθεί σε ιαπωνικά έντυπα του 20ού αιώνα [24] και το ταξίδι του Χιροσίτζε στις 60 περιφέρειες.[25] [20]

Ο καλλιτέχνης Τομιόκα Τεσάι επισκέφθηκε τον Νομό Γιαμανάσι το 1875 και το 1890. Ζωγράφισε τον Κόγιο Σαρουχάσι που είναι μέρος της συλλογής Όκι. 

Ο Κομπαγιάσι Κιγιοσίκα δημιούργησε τη ζωγραφική Γέφυρα Μαϊμού (Σαρουχάσι) (εικ.4) το 1896.[26]

  • Katsushika Taito II Full moon beneath the Monkey Bridge (Tsuki to saruhashi), 1843-1847
    εικόνα 1: Πανσέληνος κάτω από τη Γέφυρα Μαϊμού
  • The Monkey Bridge in Kai Province
    εικόνα 2: Η γέφυρα των πιθήκων στην επαρχία του Κάι (甲 陽 猿 橋 之 図)
  • from the series Famous Places in the Sixty-odd Provinces of Japan
    εικόνα 3: Επαρχία Κάι, Γέφυρα Μαϊμού
  • Monkey Bridge (Saruhashi), from the series Famous Scenic Places in Japan (Nihon meishô zue)
    εικόνα 4: Γέφυρα πιθήκων (Σαρουχάσι)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ DK Travel (2010). DK Eyewitness Travel Guide Tokyo. Penguin. ISBN 9781465465122. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Wouters, Ine (11 Ιουλίου 2018). Building Knowledge, Constructing Histories, Volume 1: Proceedings of the 6th International Congress on Construction History (6ICCH 2018), July 9-13, 2018, Brussels, Belgium (στα Αγγλικά) (1st έκδοση). CRC Press. ISBN 9780429446757. 
  3. ↑ Steele, James. (2017). Contemporary Japanese Architecture : Tracing the Next Generation. Taylor and Francis. ISBN 9781317377290. 
  4. ↑ KATAOKA, Yasuo; KITAMORI, Akihisa; OCHI, Hiroyuki; TOYODA, Yoichi; KOMATU, Kohei (2007). «TRADITIONAL WOODEN BUILDINGS OF CHINESE DONG RACE : Part 1 "NUKI" construction system of dram tower». Journal of Structural and Construction Engineering 72 (622): 137–144. doi:10.3130/aijs.72.137_4. ISSN 1340-4202. 
  5. ↑ «大月市観光協会 - 観る - 甲斐の猿橋». otsuki-kanko.info. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  6. ↑ Amemiya, Kumi (October 2014). «A Cultural Meaning of a Bridge―a bridge between the sacred and the profane.». Studies in International Relations 35 (1): 29－40. https://www.ir.nihon-u.ac.jp/pdf/research/publication/02_35-1_04.pdf. 
  7. ↑ Michener, James A. (2013). Japanese Prints. Boston: Tuttle Publishing. ISBN 9781462903900. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 日本歴史地名大系. 東京: 平凡社. 1995. σελίδες 118–119. ISBN 4582490190. 
  9. ↑ 大月隆 (1487). 廻国雑記. 文学同志会. 
  10. ↑ (廻国雑記)
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 丸島 和洋, 1977- (2013). 郡内小山田氏 : 武田二十四将の系譜. Ebisukōshōshuppan. ISBN 9784864030953. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Dōro chizu bikkuri hakugaku chishiki. Romu intānashonaru., ロム・インターナショナル. Tōkyō: Kawade Shobō Shinsha. 2005. ISBN 4309495664. 
  13. ↑ «猿橋» (στα Ιαπωνικά). Agency for Cultural Affairs. 
  14. ↑ Tansman, Alan (2008-07-24). «Japanese Bridges: A Translation of Yasuda Yojūrō's "Nihon No Hashi"» (στα αγγλικά). The Journal of Japanese Studies 34 (2): 257–261. doi:10.1353/jjs.0.0014. ISSN 1549-4721. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «Saru Bridge/Official Travel Guide Yamanashi». www.yamanashi-kankou.jp. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2019. 
  16. ↑ FAULDS, HENRY. (2016). NINE YEARS IN NIPON : sketches of japanese life and manners (classic reprint). FORGOTTEN Books. ISBN 978-1333458300. 
  17. ↑ «Ajisai Festivals/Official Travel Guide Yamanashi». www.yamanashi-kankou.jp. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2019. 
  18. ↑ Michener, James A. (2013). Japanese Prints. Boston: Tuttle Publishing. ISBN 9781462903900. 
  19. ↑ «Shotei HOKUJU (active 1787-1818) | JapanesePrints-London». www.japaneseprints-london.com. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2019. 
  20. ↑ 20,0 20,1 Jansen, Marije. (2004). Hiroshige's journey in the 60-odd provinces. 安藤, 広重(1797-1858). Amsterdam: Hotei. ISBN 9074822606. 
  21. ↑ Full moon beneath the Monkey Bridge (fig. 1)
  22. ↑ Allen Memorial Art Museum. (1984). Japanese woodblock prints : a catalogue of the Mary A. Ainsworth Collection. Keyes, Roger S. Oberlin, Ohio: Allen Memorial Art Museum, Oberlin College. ISBN 0942946014. 
  23. ↑ 23,0 23,1 Goncourt, Edmond de, 1822-1896. Hokusai. [New York, NY]. ISBN 9781783102877. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  24. ↑ Arthur M. Sackler Gallery (Smithsonian Institution) (2004). Printed to perfection : twentieth-century Japanese prints from the Robert O. Muller Collection. Mirviss, Joan B. Washington, D.C.: Arthur M. Sackler Gallery, Smithsonian Institution in association with Hotei Pub., Amsterdam. ISBN 9074822738. 
  25. ↑ Hiroshige's journey in the 60-odd provinces
  26. ↑ Monkey Bridge (Saruhashi)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γέφυρα_Σαρουχάσι&oldid=10356982"