Γέλιος Μάξιμος
| Γέλιος Μάξιμος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 2ος αιώνας |
| Θάνατος | 219 |
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Λεγάτος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός |
Ο Γέλιος Μάξιμος (λατιν.: Gellius Maximus) ήταν Ρωμαίος σφετεριστής, ο οποίος το 219 μ.Χ. επαναστάτησε εναντίον τού Αυτοκράτορα Ελαγάβαλου. Η εξέγερσή του καταπνίγηκε γρήγορα και ο ίδιος εκτελέστηκε.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γέλιος Μάξιμος ήταν γιος τού Λεύκιου Γέλιου Μάξιμου, ο οποίος είχε υπηρετήσει ως ιατρός στον ιατρό τού Αυτοκράτορα Καρακάλλα.[1][2] Για τις υπηρεσίες του, ο Λεύκιος Γέλιος έλαβε τον βαθμό του επαρχιακού επιμελητή (procurator), καθιστώντας τον επικεφαλής οικονομικού λειτουργού της επαρχίας του. Ο ίδιος δεν πέτυχε τον βαθμό τού συγκλητικού, αλλά μόνο τον βαθμό της τάξης των ιππέων, αυτόν του επιμελητή.[3]
Το έτος της εξέγερσης τού Γέλιου Μαξίμου, το 219 μ.Χ., εμφανίστηκαν και αρκετοί άλλοι σφετεριστές, χρησιμοποιώντας ποικίλες δικαιολογίες για τη νομιμοποίησή τους. Μεταξύ αυτών ήταν ο Σείος Κάρος, λόγω της αριστοκρατικής κληρονομιάς, ο Aλεξιανός και ο Καστίνος, λόγω της σχέσης τους (ή της σχέσης που ισχυρίζονται) με μία αυτοκρατορική οικογένεια, και ο Βέρος, λόγω της στρατιωτικής του δύναμης. Ο Γέλιος Μάξιμος χρησιμοποίησε επίσης τη στρατιωτική του δύναμη ως δικαιολογία για την αυτοκρατορική νομιμότητα.[4]
Πριν από την εξέγερσή του, ο Γέλιος Μάξιμος ήταν συγκλητικός τριβούνος (δεύτερος στη διοίκηση της λεγεώνας) της Λεγεώνας IV Scythica. Κατά τη διάρκεια της διοίκησής του στη Λεγεώνα IV Σκυθική, τα στρατεύματά του κατέλαβαν τον Διαδουμενιανό, τον γιο τού προηγούμενου Αυτοκράτορα Μακρίνου. Μετά από αυτή την επιτυχία, ένας ανώνυμος εκατόνταρχος στην ΙV Σκυθική κέρδισε την ευγνωμοσύνη τού Ελαγάβαλου για τη διοίκησή του, ενώ ο Γέλιος Μάξιμος αγνοήθηκε και παρέμεινε στην αρχηγία του στο Ζεύγμα. Η αγνόησή του από τον Eλαγάβαλο μπορεί να ενέπνευσε την εξέγερσή του.[5]
Εξεγέρθηκε στην Κοίλη Συρία, το 219 μ.Χ. Η εξέγερσή του καταπνίγηκε γρήγορα, λόγω της αποφασιστικής δράσης τού λεγάτου της Λεγεώνας XVI Flavia Firma, η οποία σταύθμευε στην κοντινή πόλη Σαμόσατα, και του οποίου το όνομα διατηρείται μόνο εν μέρει, με το τέλος του ονόματός του να καταγράφεται ως "-atus". Στη συνέχεια, ο Γέλιος Μάξιμος εκτελέστηκε από τον Ελαγάβαλο.[5][6]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Lavan & Mulryan 2015, σελ. 313.
- ↑ Nutton 2013, σελ. 262.
- ↑ Saller 2002, σελ. 64.
- ↑ McHugh 2017, σελ. 59.
- ↑ 5,0 5,1 McHugh 2017, σελ. 55.
- ↑ Mennen 2011, σελ. 31.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Lavan, Luke· Mulryan, Michael (2015). Field Methods and post-excavation techniques in late antique archaeology. Brill. ISBN 978-9004309777.
- McHugh, John S. (2017). Emperor Alexander Severus: Rome's Age of Insurrection, AD222-235. Pen and Sword. ISBN 9781473845848.
- Mennen, Inge (2011). Power and status in the Roman Empire, AD 193-284. Brill. ISBN 9789004203594.
- Nutton, Vivian (2013). Ancient Medicine. Routledge. ISBN 9780415520942.
- Saller, Richard P. (2002). Personal Patronage Under the Early Empire. Cambridge University Press. ISBN 9780521893923.