Ζαβιτζάβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Β Παρθένου)
Ζαβιτζάβα (β Παρθένου)
Αστερισμός: Παρθένος
Συντεταγμένες
(εποχή 2000.0)[1]:
α = 11h:50m:41,7s,
δ = +01°.45′.53″
Φαινόμενο μέγεθος: 3,604[2]
Φασματικός τύπος: F9 V[3]
Απόσταση από τη Γη: 35,65 ± 0,09 έτη φωτός[1]
Εναλλακτικές ονομασίες: 5 Παρθένου, BD+02°2489, HD 102870,
HIP 57757, HR 4540[4],
SAO 119076

Με την ιδιαίτερη ονομασία Ζαβιτζάβα (Zavijava)[5][6][7] είναι γνωστός ο αστέρας β (βήτα) του αστερισμού Παρθένου, ο β Παρθένου (διεθνώς Beta Virginis, συντομογρ. β Vir). Το φαινόμενο μέγεθος του Ζαβιτζάβα είναι[2] +3,60, κάτι που το καθιστά τον πέμπτο φωτεινότερο αστέρα της Παρθένου. Απέχει από τη Γη 35,65 έτη φωτός[1] Η θέση του μόλις 41 λεπτά της μοίρας βορείως της εκλειπτικής σημαίνει ότι υφίσταται επιπροσθήσεις από τη Σελήνη και (σπανίως) από πλανήτες. Ο β Παρθένου ωστόσο εμφανίζει σχετικώς μεγάλη ιδία κίνηση, 0,7881 δευτερόλεπτο της μοίρας ανά έτος προς τα ανατολικά-νοτιοανατολικά[1], οπότε σε λίγους αιώνες η θέση του στην ουράνια σφαίρα θα έχει μετατοπισθεί σημαντικά.

Αστροφυσικά δεδομένα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο β Παρθένου είναι νάνος αστέρας της Κύριας ακολουθίας με φασματικό τύπο F9 V[3]. Ο τύπος αυτός αντιστοιχεί σε κιτρινόλευκο αστέρα, και ο συγκεκριμένος έχει δείκτη χρώματος (B−V) του φωτός του[2] ίσο με +0,553, που αντιστοιχεί σε επιφανειακή ή ενεργό θερμοκρασία[8] 6.132 ± 26 K. Σε συνδυασμό με τη διάμετρό του, που εκτιμάται[8] ως 68% μεγαλύτερη από εκείνη του Ήλιου, αυτή η θερμοκρασία τού δίνει απόλυτη λαμπρότητα (φωτιστική ισχύ) 3,6 φορές μεγαλύτερη[8] της λαμπρότητας του Ήλιου. Η λαμπρότητα αυτή αντιστοιχεί σε απόλυτο μέγεθος[9] ίσο με +3,41. Στον β Vir έχουν ανιχνευθεί με ανάλυση του φωτός του ταλαντώσεις παρόμοιες με τις ηλιακές, γεγoνός που επιτρέπει την αναπαράσταση της εσωτερικής δομής του με μεγαλύτερη λεπτομέρεια.[10] Η ηλικία του β Παρθένου εκτιμάται[9] σε 2,9 δισεκατομμύρια έτη, οπότε πρέπει να πλησιάζει προς το τέλος της ζωής του στην Κύρια ακολουθία[11], καθώς έχει περίπου 41% μεγαλύτερη μάζα[11] από τον Ήλιο. Η μεταλλικότητά του είναι λίγο μεγαλύτερη της ηλιακής[12], με [Fe/H] = +0,20.

Εκτός από τη σημαντική του μεταλλικότητα, η μικρή ταχύτητα περιστροφής του αστέρα περί τον άξονά του, με ελάχιστη τιμή[13] 4,3 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο, σημαίνει ότι θα μπορούσε κάλλιστα να έχει πλανήτες. Σύμφωνα με τους Nelson & Angel (1998)[14] ο β Παρθένου θα μπορούσε να διαθέτει πλανητικό σύστημα με δύο ή τρεις γιγάντιους πλανήτες σε μεγάλες τροχιές γύρω του, με άνω όρια μάζας 1,9, 5 και 23 μάζες Δία και υποθετικές περιόδους περιφοράς 15, 25 και 50 γήινα έτη αντιστοίχως. Επίσης, οι Campbell κ.ά.[15] εξήγαγαν εμμέσως ως πόρισμα την ύπαρξη πλανητικών σωμάτων ή ακόμα και φαιών νάνων περί τον β Παρθένου. Ωστόσο πιο πρόσφατες έρευνες δεν έχουν κατορθώσει να ανιχνεύσουν οποιοδήποτε υποαστρικό σώμα γύρω από τον αστέρα. Μια ομάδα στο Αστεροσκοπείο Μακντόναλντ έθεσε όρια για την παρουσία ενός ή περισσότερων πλανητών[16]: μάζες μεταξύ 0,16 και 4,2 μάζες Δία και μέσο διαχωρισμό από τον αστέρα μεταξύ 0,05 και 5,2 αστρονομικές μονάδες.

Ο β Παρθένου απομακρύνεται από τη Γη (και γενικότερα από το Ηλιακό Σύστημα) με ταχύτητα 4,1 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο, δηλαδή περίπου 14.800 χιλιόμετρα την ώρα (ακτινική ταχύτητα).[9]

Ονομασίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο β Παρθένου έφερε τις παραδοσιακές ονομασίες Zavijava (απαντώμενη και με τις γραφές Zavijah, Zavyava και Zawijah) και Αλαράφ (Alaraph).[17] προέρχεται από την αραβική φράση زاوية العواء = zāwiyat al-cawwa, που σημαίνει «γωνία του [σκύλου] που γαβγίζει». Το 2016 η Διεθνής Αστρονομική Ένωση (IAU) όρισε μια «Ομάδα Εργασίας επί των ονομασιών αστέρων» (Working Group on Star Names, WGSN)[18] προκειμένου να αποδεχθεί ως επίσημες, να προτυποποιήσει και να καταλογογραφήσει τις παραδοσιακές ιδιαίτερες ονομασίες για αστέρες. H WGSN ενέκρινε την ονομασία «Ζαβιτζάβα» με την απόδοση Zavijava στο λατινικό αλφάβητο για τον β Παρθένου στις 21 Αυγούστου 2016 και αναφέρεται πλέον με αυτή στον Κατάλογο Αστρικών Ονομάτων της IAU.[7]

Στην παραδοσιακή κινεζική αστρονομία ο όρος 太微右垣}} (Tài Wēi Yòu Yuán), που σημαίνει «δεξιό τείχος του Ανώτατου ανακτόρου», αναφέρεται σε μια μικρή ομάδα αστέρων που αποτελείται από τους β Παρθένου, σ Λέοντος, ι Λέοντος, θ Λέοντος και δ Λέοντος.[19] Ο ίδιος ο βήτα Παρθένου είναι έτσι γνωστός ως 太微右垣一 (Tài Wēi Zuǒ Yuán yī), δηλαδή «ο πρώτος (αστέρας) του δεξιού τείχος του Ανώτατου Ανακτόρου».[20]. Συμβολίζει τον 右執法 (Yòuzhífǎ), δηλαδή τον «νομικό διοικητή της δεξιάς πλευράς».[21] Ο όρος Yòuzhífǎ στο έργο αναφοράς του Ρίτσαρντ Χίνκλυ Άλεν Star Names (1899) μεταγράφεται ως Yew Chi Fa και μεταφράζεται «the Right-hand Maintainer of Law».[22]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 van Leeuwen, F. (Νοέμβριος 2007). «Validation of the new Hipparcos reduction». Astronomy and Astrophysics 474 (2): 653-664. doi:10.1051/0004-6361:20078357. Bibcode2007A&A...474..653V. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Gutierrez-Moreno, Adelina; Moreno, Hugo (Ιούνιος 1968), «A photometric investigation of the Scorpio-Centaurus association», Astrophysical Journal Supplement 15: 459, doi:10.1086/190168 
  3. 3,0 3,1 Morgan, W.W.; Keenan, P.C. (1973), «Spectral Classification», Annual Review of Astronomy and Astrophysics 11 (1): 29, doi:10.1146/annurev.aa.11.090173.000333 
  4. «* bet Vir». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. 
  5. Kunitzsch, Paul· Smart, Tim (2006). A Dictionary of Modern star Names: A Short Guide to 254 Star Names and Their Derivations (2η αναθεωρημένη έκδοση). Cambridge, Massachusetts: Sky Pub. ISBN 978-1-931559-44-7. 
  6. Davis, George A. (1944). «The pronunciations, derivations, and meanings of a selected list of star names». Popular Astronomy 52: 8-30. Bibcode1944PA.....52....8D. https://archive.org/details/sim_popular-astronomy_1944-01_52_1/page/8. 
  7. 7,0 7,1 «IAU Catalog of Star Names». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2016. 
  8. 8,0 8,1 8,2 Boyajian, Tabetha S.; McAlister, Harold A.; van Belle, Gerard; Gies, Douglas R.; ten Brummelaar, Theo A.; von Braun, Kaspar; Farrington, Chris; Goldfinger, P.J. και άλλοι. (Φεβρουάριος 2012), «Stellar Diameters and Temperatures. I. Main-sequence A, F, and G Stars», The Astrophysical Journal 746 (1): 101, doi:10.1088/0004-637X/746/1/101 
  9. 9,0 9,1 9,2 Holmberg, J.; Nordström, B.; Andersen, J. (Ιούλιος 2009), «The Geneva-Copenhagen survey of the solar neighbourhood. III. Improved distances, ages, and kinematics», Astronomy and Astrophysics 501 (3): 941-947, doi:10.1051/0004-6361/200811191 
  10. Eggenberger, P.; Carrier, F. (Απρίλιος 2006). «Modeling β Virginis using seismological data». Astronomy and Astrophysics 449 (1): 293-303. doi:10.1051/0004-6361:20052882. Bibcode2006A&A...449..293E. 
  11. 11,0 11,1 North, J.R. και άλλοι. (Φεβρουάριος 2009). «The radius and other fundamental parameters of the F9V star β Virginis». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 393 (1): 245-252. doi:10.1111/j.1365-2966.2008.14216.x. Bibcode2009MNRAS.393..245N. 
  12. Gehren, T. (1978). «On the chemical composition and age of Beta VIR». Astronomy and Astrophysics 65 (3): 427-433. Bibcode1978A&A....65..427G. 
  13. Carrier, F. και άλλοι. (2005). «Solar-like oscillations in the F9 V β Virginis». New Astronomy 10 (4): 315-323. doi:10.1016/j.newast.2004.11.003. Bibcode2005NewA...10..315C. 
  14. Nelson, A.F.; Angel, J.R.P. (Ιούνιος 1998). «The Range of Masses and Periods Explored by Radial Velocity Searches for Planetary Companions». The Astrophysical Journal 500 (2): 940-957. doi:10.1086/305741. Bibcode1998ApJ...500..940N. 
  15. Murdoch, Kaylene A. και άλλοι. (Αύγουστος 1993). «A Search for Substellar Companions to Southern Solar-Type Stars». Astrophysical Journal 413: 349. doi:10.1086/173003. Bibcode1993ApJ...413..349M. 
  16. Wittenmyer, Robert A. και άλλοι. (Ιούλιος 2006). «Detection Limits from the McDonald Observatory Planet Search Program». The Astronomical Journal 132 (1): 177-188. doi:10.1086/504942. Bibcode2006AJ....132..177W. https://archive.org/details/sim_astronomical-journal_2006-07_132_1/page/177. 
  17. Antonín Bečvář: Atlas of the Heavens, Μέρος II, Κατάλογος
  18. «IAU Working Group on Star Names (WGSN)». Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2016. 
  19. 中國星座神話, έργο του 陳久金, εκδ. 台灣書房出版有限公司, 2005, ISBN 978-986-7332-25-7
  20. 香港太空館 - 研究資源 - 亮星中英對照表 Αρχειοθετήθηκε 2010-08-19 στο Wayback Machine., Μουσείο Διαστήματος του Χονγκ Κονγκ. Ανακτήθηκε on line στις 23 Νοεμβρίου 2010.
  21. English-Chinese Glossary of Chinese Star Regions, Asterisms and Star Names Αρχειοθετήθηκε 2010-08-10 στο Wayback Machine., Μουσείο Διαστήματος του Χονγκ Κονγκ. Ανακτήθηκε on line στις 23 Νοεμβρίου 2010
  22. Allen, Richard Hinckley (1963). Virgo. Star Names, Their Lore and Meaning (Dover έκδοση). Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Kaler, James B. (2007). «Zavijava». STARS. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2021. 
  • «Zavijah». Alcyone. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2007.