Βυζαντινή ραψωδία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βυζαντινή ραψωδία
ΣκηνοθεσίαΓιώργος Σκαλενάκης[1]
ΠαραγωγήΘόδωρος Ρουμπάνης
ΣενάριοΓιάννης Τζιώτης
ΠρωταγωνιστέςΚώστας Καρράς, Μπέτυ Αρβανίτη, Βένια Παλλίρη και Χρήστος Πάρλας
ΜουσικήΘόδωρος Ρουμπάνης
ΦωτογραφίαΝίκος Καβουκίδης
Πρώτη προβολή1968
ΠροέλευσηΕλλάδα
ΓλώσσαΕλληνικά

Η Βυζαντινή ραψωδία είναι ελληνική δραματική ταινία του 1968 σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκαλενάκη.[2] Στο εξωτερικό προβλήθηκε με τον τίτλο Imperiale.[3]

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εγωπαθής ερωμένη ενός στρατιωτικού, η Ζωή (Μπέτυ Αρβανίτη), προδίδει τον εραστή της και παντρεύεται τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου (Κώστας Καρράς). Στη συνέχεια πείθει τον άνδρα της να ξαποστείλει τον εραστή της (και αφοσιωμένο στρατηγό του) στο απομονωμένο κάστρο της Μονεμβασιάς. Όταν οι αστρολόγοι προλέγουν το τέλος του κόσμου και προσδιορίζουν μάλιστα επακριβώς την ημερομηνία, η αυτοκράτειρα πλέον Ζωή, αντί να κρατήσει τη θέση της και να συμπαρασταθεί στον άνδρα της, προτιμά να περάσει τις τελευταίες μέρες της ζωής της με τον πρώην εραστή της. Η μέρα της καταστροφής φθάνει, χωρίς ωστόσο να συμβεί το παραμικρό. Ο αυτοκράτορας διαδίδει τότε ότι η Ζωή πέθανε αλλά μόλις το μαθαίνει εκείνη, αποφασίζει να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη και να διεκδικήσει τη θέση της ως αυτοκράτειρας. Όμως, ο πολυπροδομένος εραστής της δεν αποδέχεται νέα ταπείνωση. Έτσι, τη στιγμή της απομάκρυνσής της τη σκοτώνει χωρίς δισταγμό.[3]

Διανομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1967, ο παραγωγός της ταινίας, Θόδωρος Ρουμπάνης, ίδρυσε την ετερόρρυθμο εταιρεία κινηματογραφικών επιχειρήσεων «Ρουμπάνης και Σία» που εγκαινίασε τις εργασίες της με την παραγωγή της ταινίας αυτής.[4] Ο Ρουμπάνης έχει δηλώσει τα εξής:

Η ταινία “Βυζαντινή Ραψωδία”, του 1968, στοίχισε τριάμισι εκατομμύρια δραχμές. Ήταν μια τεράστια παραγωγή. Αυτά τα λεφτά τα πήρα απ’ έξω. Έκανα εταιρεία παραγωγής στη Νέα Υόρκη, στην οποία συμμετείχαν αμερικανοί επενδυτές από μια χρηματιστηριακή που συνεργαζόμουν. Υπήρχε ένας νόμος, τότε, όπου αν έκανες μία επένδυση σε κινηματογραφική παραγωγή θα μπορούσες να γλιτώσεις φόρους. Ήταν ένας τρόπος αυτός, για να βοηθήσουν οι ΗΠΑ την βιομηχανία του κινηματογράφου. Έπρεπε να έχεις λοιπόν μία εταιρεία παραγωγής στην Νέα Υόρκη, όπως είχα, και μία εταιρεία παραγωγής στην Ελλάδα, που επίσης είχα. Έτσι μπόρεσα κι έφερα αυτά τα χρήματα στην Ελλάδα, ώστε να κάνω τη δουλειά μου. Το ’76 άλλαξε ο φορολογικός νόμος στην Αμερική και τελειώσανε όλα αυτά. Κι έτσι μου μείνανε στα χέρια δύο πολύ μεγάλες παραγωγές, που ήθελα να κάνω.[5]

Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έλαβε βραβείο μουσικής επένδυσης από το American Critics Award για τη μουσική του παραγωγού της, Θόδωρου Ρουμπάνη.[6] Επίσης, επιλέχθηκε ως η ελληνική συμμετοχή για την Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία στα 41α Βραβεία Όσκαρ, αλλά δεν έγινε δεκτή ως υποψήφια.[7][8]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.imdb.com/title/tt0135468/. Ανακτήθηκε στις 7  Απριλίου 2016.
  2. «Imperiale (1968)». alotoffilms. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2011. 
  3. 3,0 3,1 «Βυζαντινή ραψωδία - retroDB». www.retrodb.gr. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2024. 
  4. «Τι κάνει σήμερα ο Θεόδωρος Ρουμπάνης;». Newsbeast. 1 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2024. 
  5. Τρούσας, Φώντας (27 Μαρτίου 2022). «Το σκληρό αμερικανικό αστυνομικό θρίλερ «Medusa» του 1973 ήταν γυρισμένο στη Ρόδο». LiFO. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2024. 
  6. «Θεόδωρος Ρουμπάνης – Ένας Παγκόσμιος Έλληνας ... Το ταξίδι συνεχίζεται». Rockap.gr. 10 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2024. 
  7. Margaret Herrick Library, Academy of Motion Picture Arts and Sciences
  8. «Οι ελληνικές ταινίες που προτάθηκαν για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας». Ladylike.gr. 23 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]