Βαλερί Μαρτσένκο
| Βαλερί Μαρτσένκο | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Валерій Веніамінович Марченко (Ουκρανικά) |
| Γέννηση | 16 Σεπτεμβρίου 1947 Κίεβο |
| Θάνατος | 7 Οκτωβρίου 1984 Αγία Πετρούπολη |
| Τόπος ταφής | Hatne |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ουκρανικά[1] |
| Σπουδές | Εθνικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου «Ταράς Σεβτσένκο» |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αγωνιστής/στρια υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συγγραφέας[2] ειδικός στην λογοτεχνία[2] μεταφραστής[2] διαφωνών[2] man of letters[3] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Nina Marchenko |
| Συγγενείς | Mykhailo Marchenko (παππούς από την πλευρά της μητέρας) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Order for Bravery 1st Class of Ukraine[4] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βαλερί Μαρτσένκο (ουκρανικά: Валерій Марченко; 16 Σεπτεμβρίου 1947 - 7 Οκτωβρίου 1984) ήταν ποιητής, δημοσιογράφος, μεταφραστής και μέλος της Ουκρανικής Ομάδας Ελσίνκι.
Ο Βαλερί Μαρτσένκο γεννήθηκε σε μια μορφωμένη οικογένεια. Ο παππούς του, Μιχαήλο Μαρτσένκο, ήταν ο πρώτος σοβιετικός κοσμήτορας του Πανεπιστημίου του Λβιβ. [5] Η μητέρα του ήταν καθηγήτρια λογοτεχνίας. [5] Ο Βαλερί Μαρτσένκο ολοκλήρωσε την Ακαδημία Τεχνών του Κιέβου και εργάστηκε στην εφημερίδα Λογοτεχνική Ουκρανία (Ουκρανικά: Літературна Україна) ως μεταφραστής. Μετάφρασε στα ουκρανικά από το Αζερμπαϊτζάν και τα πολωνικά. Η ειδικότητά του ήταν οι λογοτεχνικές σχέσεις Αζερμπαϊτζάν-Ουκρανίας.
Στις 25 Ιουνίου 1973, ο Μαρτσένκο συνελήφθη και κατηγορήθηκε για αντισοβιετική κινητοποίηση και προπαγάνδα, κυρίως για τρία άρθρα που έγραψε, καθώς και για τις προσπάθειές του να δημοσιοποιήσει το έργο του Ιβάν Τζιούμπα Διεθνισμός ή Ρωσικοποίηση; στην Ουκρανία. Στις 29 Δεκεμβρίου 1973, ο Μαρτσένκο καταδικάστηκε σε έξι χρόνια φυλάκιση και δύο χρόνια εξορία. [6]
Δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της φυλάκισης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του στο σοβιετικό σύστημα φυλακών, ο Μαρτσένκο εργάστηκε ως αρχειοφύλακας για όλα όσα έβλεπε. Συνέλεγε και δημοσίευσε προσωπικούς λογαριασμούς για την καθημερινή ζωή των κρατουμένων, συνεντεύξεις και εκθέσεις.
Επίσης, μετέφρασε πολλά έργα στα ουκρανικά, όπως η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και έργα των Ρόμπερτ Μπερνς, Βολταίρου και Έντγκαρ Άλλαν Πόε. [7]
Δεύτερη Σύλληψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 23 Οκτωβρίου 1983, ο Μαρτσένκο συνελήφθη για δεύτερη φορά και κατηγορήθηκε ξανά σύμφωνα με το άρθρο 62 του Ποινικού Κώδικα της UkSSR για «Αντισοβιετική κινητοποίηση και προπαγάνδα». Επικηρυγμένος ως επικίνδυνος δράστης, καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια φυλάκιση και πέντε χρόνια εξορία.
Κρατήθηκε σε τρομερές συνθήκες, όπου αρρώστησε. Λόγω της διεθνούς πίεσης για την ελευθερία των δημοσιογράφων, του επετράπη να μετακομίσει από τον καταυλισμό σε ένα νοσοκομείο. Ωστόσο, ήταν ήδη πολύ αργά. [7]
Στις 7 Οκτωβρίου 1984 ή περίπου, ο Βαλερί Μαρτσένκο πέθανε σε νοσοκομείο του Λένινγκραντ. [8]
Ταφή και Μνήμη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βαλερί Μαρτσένκο είναι θαμμένος στο χωριό Χάντε, στην περιφέρεια Κιέβου.
Σήμερα, υπάρχει ένα μουσείο αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του Βαλερί Μαρτσένκο στο σχολείο Νο. 175 του Κιέβου. Τον Οκτώβριο του 2017 η «Διεθνής Πλατεία» της σοβιετικής εποχής στην ουκρανική πρωτεύουσα Κίεβο μετονομάστηκε σε Πλατεία Βαλερί Μαρτσένκο προς τιμήν του. [9]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20020812848. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20020812848. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js20020812848. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022.
- ↑ 5,0 5,1 Світ тримається на одержимих. Надія РОМАНЮК | Персоналії | Людина
- ↑ "The Death of Valery Marchenko", USSR News Update, 31 October 1984.
- ↑ 7,0 7,1 «Музей Дисидентського Руху». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2022.
- ↑ "The death of two Ukrainian political prisoners", Vesti iz SSSR (Munich), 31 October 1984 [in Russian].
- ↑ Kyiv City Council Renames Internatsionalna Square As Valeriya Marchenka Square, Ukranews (12 OCTOBER 2017)
|