Αρχιεπισκοπή Παρισίων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 48°51′12″N 2°20′57″E / 48.8533°N 2.34925°E / 48.8533; 2.34925

Αρχιεπισκοπή Παρισίων
(Λατινικά) Archidioecesis Parisiensis
Ο καθεδρικός ναός της Παναγίας των Παρισίων
ΧώραΓαλλία
ΠροσχώρησηΡωμαιοκαθολικισμός στη Γαλλία
ΑρχιεπίσκοποςMgr Αντρέ Βαντ-Τρουά
ΓλώσσαΓαλλικά
Έκταση105,4 km2
Ίδρυση επισκοπής3ος αιώνας μ.Χ.
Αναβάθμιση σε Αρχιεπισκοπή1622
Άγιοι προστάτεςΆγιος Διονύσιος Παρισίων
Αγία Γενεβιέβη
Εκκλησιαστική επαρχίαΠαρίσι
Υπαγόμενες επισκοπέςΚρετέιγ
Εβρί Κορμπέιγ-Εσσόν
Μω
Ναντέρ
Ποντουάζ
Σαιν-Ντενί
Βερσάιγ
ΔιεύθυνσηArchevêché de Paris
10, rue du Cloître-Notre-Dame
75004 Paris
Επίσημη Ιστοσελίδαwww.paris.catholique.fr
Τοποθεσία της επισκοπής στον χάρτη της Γαλλίας

Η αρχιεπισκοπή των Παρισίων (στα λατινικά : Archidioecesis Parisiensis) είναι μητροπολιτική αρχιεπισκοπή της Καθολικής Εκκλησίας της Γαλλίας.

Ιδρυθείσα κατά τον 3ο αιώνα μ.Χ., η επισκοπή του Παρισιού (στα λατινικά : Dioecesis Parisiensis) αναβαθμίστηκε στον βαθμό της μητροπολιτικής αρχιεπισκοπής το 1622. Αποτελεί την ιστορική αρχιεπισκοπή της Ιλ-ντε-Φρανς. Το 1790 εκτεινόταν στη χώρα της Γαλλίας, το Υρπουά και μέρος της Μπρι, την γαλλική Μπρι. Από το 1801 ως το 1968 κάλυπτε τον νομό της Σεν, ο οποίος βρισκόταν εντός της Σεν-ε-Ουάζ που αποτελούσε την Επισκοπή του Βερσάιγ. Από το 1968 καλύπτει την κοινότητα-νομό του Παρισιού.

Από το 2002, έχει ως υπαγόμενες τις επισκοπές του Κρετέιγ, του Εβρί-Κορμπέιγ-Εσσόν, του Μω, της Ναντέρ, της Ποντουάζ, του Σαιν-Ντενί και του Βερσάιγ. Η εκκλησιαστική επαρχία του Παρισιού καλύπτει έτσι το σύνολο της έκτασης της περιοχής της Ιλ-ντε-Φρανς.

Σε αντίθεση με τους έξι πρώτους εκκλησιαστικούς ομοτίμους του Βασιλείου της Γαλλίας — τον αρχιεπίσκοπο-δούκα της Ρενς, τον επίσκοπο-δούκα του Λον, αυτόν του Λανγκρ, τον επίσκοπο-κόμη του Μπωβαί, αυτόν του Σαλόν και αυτόν του Νουαγιόν — και τον αββά του Αββαείου του Σαιν-Ρεμί στην Ρενς, φύλακα του Αγίου Φιαλιδίου, και αυτόν του Αββαείου του Σαιν-Ντενί, φύλακα των λοιπών βασιλικών κειμηλίων καθώς και της βασιλικής νεκρόπολης, οι επίσκοποι και μετέπειτα αρχιεπίσκοποι του Παρισιού δεν συμμετείχαν στην τελετή στέψης των βασιλέων της Γαλλίας στον Καθεδρικό της Ρενς.

Από το 1690 έως το 1790, οι αρχιεπίσκοποι του Παρισιού λάμβαναν τον τίτλο του Δούκα και ομότιμου του Σαιν-Κλου.

Από το 1801 ως το 1822, οι αρχιεπίσκοποι του Παρισιού λάμβαναν και τον τίτλο του αρχιεπισκόπου της Ρενς και αυτόν του αρχιεπισκόπου της Σανς.

Από το 1967, οι αρχιεπίσκοποι του Παρισιού λάμβαναν και τον τίτλο των καρδιναλίων-ιερέων της Εκκλησίας Σαιν-Λουί-ντε-Φρανσαί της Ρώμης.

Από το 2007, ο μητροπολιτικός επίσκοπος του Παρισιού είναι ο καρδινάλιος Αντρέ Βαντ-Τρουά, ο οποίος έχει ως βοηθούς επισκόπους τον Mgr Ζερόμ Μπω, τον Mgr Ρενώ ντε Ντινεσάν, Mgr Ερίκ ντε Μουλέν-Μπωφόρ και τον Mgr Μισέλ Ωπετί (διορισμένος).

Μεταξύ του 1790 και του 1801, το Παρίσι αποτέλεσε την επισκοπική έδρα της επισκοπής του νομού του Παρισιού και στη συνέχεια της Σεν, μία από τις ογδοντατρείς επισκοπές της Συνταγματικής Εκκλησίας που δημιουργήθηκαν με την Εκλαΐκευση του Κλήρου. Η επισκοπή αυτή κάλυπτε το νομό του Παρισιού ο οποίος έγινε, το 1795, αυτός της Σεν.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με την παράδοση, το Παρίσι εκχριστιανίστηκε από τον Άγιο Διονύσιο. Διετέλεσε, μάλιστα, και πρώτος επίσκοπος του Παρισιού.

Πρώτος επίσημα καταγεγραμμένος επίσκοπος του Παρισιού ήταν ο Βικτορίνος (Victorinus).

Μέσω της βούλας Universi orbis της 20ής Οκτωβρίου 1622, ο πάπας Γρηγόριος ΙΕ΄ αναβάθμισε το Παρίσι στον βαθμό της αρχιεπισκοπής εντός της εκκλησιαστικής ιεραρχίας.

Η βούλα Qui Christi Domini vices (29 Νοεμβρίου 1801), που επικύρωσε το Κονκορδάτο του 1801, όριζε ότι ο Αρχιεπίσκοπος του Παρισιού θα προσέθετε στον τίτλο του αυτούς των, ανύπαρκτων τότε εδρών, Ρενς και Σανς. Η προσθήκη αυτή έπαψε να υφίσταται μετά την επαναφορά των εδρών αυτών μέσω της βούλας Paternae caritatis (6 Οκτωβρίου 1822).

Εξωτερικοί sύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]