Αριάμιρ
| Αριάμιρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Θάνατος | Δεκαετία του 560[1] Μπράγκα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Γαλικίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αριάμιρ, λατιν.: Ariamir, (απεβ. πριν από το 566) ήταν ο Σουηβός βασιλιάς της Γαλικίας, με πρωτεύουσά του τη Μπρακάρα, από το 558/9. Οι επίσκοποι της Α΄ Συνόδου της Μπράγκα κατέγραψαν τον Αριάμιρ ως τον βασιλιά που τους κάλεσε, και υπό την αιγίδα του οποίου συσκέφθηκαν. Επειδή οι επίσκοποι αναφέρουν τη δική τους ως την πρώτη σύνοδο κατά το ορθόδοξο δόγμα της Νίκαιας που πραγματοποιήθηκε στη Γαλικία εδώ και πολύ καιρό, ο Aριάμιρr υποτίθεται μερικές φορές ότι ήταν ο βασιλιάς, που οδήγησε τη μεταστροφή του λαού του από τον αρειανισμό στην Ορθοδοξία και ότι είχε άρει την απαγόρευση των Ορθόδοξων Συνόδων.
Η μεταστροφή των Σουηβών στο δόγμα της Νίκαιας παρουσιάζεται όμως πολύ διαφορετικά στα πρωτογενή αρχεία, από τα οποία τα πρακτικά του συμβουλίου της Μπράγκα είναι τα μόνα σύγχρονα. Συγκεκριμένα, στα πρακτικά του συμβουλίου —που συνήλθε την 1η Μαΐου 561 (σύμφωνα με τη χρονολόγηση από την εποχή της επαρχίας: το 599, 3ο έτος της βασιλείας του: anno tertio Ariamiri regis)— αναφέρεται ρητά ότι η Σύνοδος έγινε με εντολή του προαναφερθέντος ενδοξοτάτου Αριάμιρ βασιλιά (ex praecepto praefati gloriosissimi Ariamiri regis) και οι επίσκοποι τον αναφέρουν ως τον πιο ένδοξο και ευσεβή γιο μας (gloriosissimus atque piissimus filius noster). Με βάση τη ρήτρα χρονολόγησης, η βασιλεία του Aριάμιρ μπορεί να ειπωθεί ότι ξεκίνησε μεταξύ 2 Μαΐου 558 και 1 Μαΐου 559. Αν και η Ορθοδοξία του δεν αμφισβητείται, όμως το ότι ήταν ο πρώτος Ορθόδοξος μονάρχης των Σουηβών από την εποχή του Ρεχίαρ, αμφισβητείται. [2]
Έχει επίσης προταθεί ότι ο Aριάμιρ ήταν το ίδιο πρόσωπο με τον Θεοδέμιρ, ο οποίος αναφέρεται από τον Ισίδωρο της Σεβίλλης σε σχέση με τη μεταστροφή των Σουηβών και τον Mάρτιν τού Ντούμιο. [2] Λέγεται επίσης ότι ήταν γιος του Χαράρικ, ενός βασιλιά που αναφέρθηκε από τον Γρηγόριο του Τουρ σε σχέση με τη μετασροφή και τον Mαρτίνο του Τουρ. Είναι, ωστόσο, πιθανό ότι ο Χαράρικ και ο Θεοδέμιρ θα πρέπει να βασίλευσαν μετά τον Aριάμιρ, καθώς ο Aριάμιρ πρέπει να ήταν ο πρώτος Σουηβός μονάρχης, που ήρε την απαγόρευση των Ορθοδόξων συνόδων και είναι αδιανόητο ότι ένας Ορθόδοξος μονάρχης θα μπορούσε να συνέχιζε την απαγόρευση για "πολύ καιρό". [3] Από την άλλη πλευρά, ορισμένοι μελετητές βλέπουν τη μεταστροφή των Σουηβών ως προοδευτική και σταδιακή, και θεωρούν την άρση της απαγόρευσης των συνόδων από τον Aριάμιρ ως το δεύτερο βήμα, μετά τη δημόσια μεταστροφή του Χαράρικ. [4]
Εκτός από τη Σύνοδο που έγινε στο όνομά του, τίποτε άλλο δεν είναι γνωστό για τον Αριάμιρ, εκτός από το ότι πιθανότατα τον διαδέχθηκε κάποια στιγμή μεταξύ του τέλους Μαΐου 561 και του έτους 566 ο Θεόδεμιρ.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ferreiro, Alberto. "Braga and Tours: Some Observations on Gregory's De virtutibus sancti Martini." Journal of Early Christian Studies. 3 (1995), p. 195–210.
- Thompson, E. A. "The Conversion of the Spanish Suevi to Catholicism." Visigothic Spain: New Approaches. ed. Edward James. Oxford: Oxford University Press, 1980. (ISBN 0-19-822543-1).