Αλλάλ αλ-Φασί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλλάλ αλ-Φασί
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
علال الفاسي (Αραβικά)
Γέννηση10  Ιανουαρίου 1910[1]
Φεζ
Θάνατος13  Μαΐου 1974[2][3][1]
Βουκουρέστι
Αιτία θανάτουκαρδιαγγειακή νόσος
Χώρα πολιτογράφησηςΜαρόκο
ΘρησκείαΙσλάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑραβικά[4]
ΣπουδέςUniversity of al-Qarawiyyin
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
ποιητής
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαIstiqlal Party
Οικογένεια
ΤέκναAbdelouahed El Fassi
ΣυγγενείςMohammed al Fassi (ξάδελφος), Αμπάς Ελ Φασί (γαμπρός), Mohamed El Ouafa (γαμπρός) και Nizar Baraka (εγγονός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΜέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων του Μαρόκου
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μουχάμαντ Αλλάλ αλ-Φασί (علال الفاسي στην αραβική, 10 Ιανουαρίου 191013 Μαΐου 1974), ήταν Μαροκινός πολιτικός, συγγραφέας, ποιητής και μελετητής του Ισλάμ.[5]

Πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλλάλ αλ-Φασί γεννήθηκε στη μεγάλη πόλη Φεζ του Μαρόκου και σπούδασε στο εκεί Πανεπιστήμιο Αλ-Καραουιγίν, όπου είχε καθηγητή (και μέντορά του αργότερα για πολλά χρόνια) τον Αμπντεσλάμ Σεργκινί. Ο Αλλάλ αλ-Φασί ίδρυσε το εθνικιστικό Κόμμα Ιστικλάλ (δηλαδή «της ανεξαρτησίας»), που υπήρξε μια οδηγήτρια δύναμη μαζί με τον «Μαροκινό Απελευθερωτικό Στρατό» (jaish at-tahreer), για τον μαροκινό αγώνα της ανεξαρτησιας από το γαλλικό αποικιοκρατικό καθεστώς. Ωστόσο ο ίδιος έφυγε από το κόμμα στα μέσα της δεκαετίας του 1950, συμπαρατασσόμενος με τους ένοπλους επαναστάτες και αντάρτες πόλεων, που επιδίδονταν σε ένοπλο αγώνα κατά της γαλλικής κυριαρχίας, ενώ οι περισσότεροι εθνικιστές προτιμούσαν μια διπλωματική λύση. Το 1956, καθώς το Μαρόκο κέρδισε την ανεξαρτησία του, ο Αλλάλ αλ-Φασί επανήλθε στο κόμμα και παρουσίασε τα επιχειρήματά του υπέρ της διεκδικήσεως εδαφών «που κάποτε υπήρξαν μαροκινά» στην εφημερίδα Αλ-Αλάμ (= «Η σημαία»). Το 1959, μετά την απόσχιση του αριστερής «Εθνικής Ενώσεως Λαϊκών Δυνάμεων» (UNFP) από το κόμμα Ιστικλάλ, ο αλ-Φασί έγινε ο αρχηγός του Ιστικλάλ.[6]

Το 1962 ο αλ-Φασί διετέλεσε για μικρό χρονικό διάστημα Υπουργός Ισλαμικών Υποθέσεων. Το επόμενο έτος εκλέχθηκε βουλευτής. Στο Κοινοβούλιο του Μαρόκου αναδείχθηκε ως ηγέτης της αντιπολιτεύσεως κατά τη δεκαετία του 1960 και τις αρχές της δεκαετίας του 1970, αγωνιζόμενος εναντίον των συνταγματικών μεταρρυθμίσεων του βασιλέως Χασάν Β΄, οι οποίες ήσαν αντικοινοβουλευτικές.

Ο Αλλάλ αλ-Φασί πέθανε από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 64 ετών[7] ενώ βρισκόταν σε επίσκεψη στη Ρουμανία, όπου επρόκειτο να συναντηθεί με τον Νικολάε Τσαουσέσκου.[8]

Το φράγμα στον ποταμό Σεμπού κοντά στη Φεζ, που ολοκληρώθηκε το 1991, ονομάσθηκε προς τιμή του «Φράγμα Αλλάλ αλ-Φασί».

Ως ποιητής και συγγραφέας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλλάλ αλ-Φασί δημοσίευσε την πρώτη ποιητική συλλογή του σε ηλικία μόλις 15 ετών, το 1925. Το 1948 συνέγραψε στην αραβική γλώσσα βιβλίο με τίτλο Τα κινήματα ανεξαρτησίας στην αραβική Βόρεια Αφρική, που μεταφράσθηκε το 1954 στη γαλλική γλώσσα ως Les mouvements indépendantistes au Maroc.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]