Αλδεβαράν (ταινία, 1975)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλδεβαράν (ταινία, 1975)
Εξώφυλλο DVD
ΣκηνοθεσίαΑνδρέας Θωμόπουλος
ΣενάριοΑνδρέας Θωμόπουλος
ΠρωταγωνιστέςΔημήτρης Πουλικάκος
ΜουσικήΔημήτρης Πουλικάκος
Σταμάτης Σπανουδάκης
ΦωτογραφίαΓιώργος Πανουσόπουλος
Πρώτη προβολή1975
Διάρκεια80 λεπτά
ΠροέλευσηΕλλάδα
Γλώσσαελληνικά

Το Αλδεβαράν είναι δραματική-ψυχολογική, αλληγορική ελληνική ταινία του 1975, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ανδρέα Θωμόπουλου. Στην ταινία συμπρωταγωνιστεί ο Δημήτρης Πουλικάκος, ο οποίος συμμετέχει και στη μουσική επένδυση του φιλμ. Η παραγωγή είναι του ίδιου του σκηνοθέτη και η διεύθυνση παραγωγής της Τώνιας Μαρκετάκη.[1][2]

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε μια φανταστική χώρα που παρακμάζει, το «Αλδεβαράν», πρωτεύουσα του οποίου είναι το «Αλμικανταράτε», ζουν ο «υπερλεξιστής» (λετριστής) ποιητής Δημήτρης (Δημήτρης Φινινής), η φοιτήτρια-πόρνη Μαγδαληνή (Ελένη Μανιάτη) και ο μουσικός της ροκ Κρις (Δημ. Πουλικάκος). Ο Δημήτρης και ο Κρις δίνουν καθημερινά παραστάσεις σε ένα καφενείο. Κάποια στιγμή ο Δημήτρης μαθαίνει από τους γιατρούς πως είναι άρρωστος και του απομένουν δυο χρόνια ζωής. Η ταινία παρακολουθεί τον Δημήτρη, ο οποίος περιπλανιέται σε μια αποκρουστική πόλη, που αργοσβήνει μαζί του.[1] Ο Κρις φεύγει για το εξωτερικό, ενώ η Μαγδαληνή μένει στο πλευρό του Δημήτρη, ο οποίος περιμένει να πεθάνει,[3] αν και το ενδεχόμενο να έχουν κάνει λάθος οι γιατροί παραμένει ανοικτό.[4]

Παρατηρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία συμμετείχε στο 16ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (22-28 Σεπτεμβρίου 1975), όπου η προβολή της ενθουσίασε το κοινό και ο Θωμόπουλος απέσπασε τιμητική διάκριση «για την τολμηρή του κινηματογραφική παρουσία».[5] Το Αλδεβαράν γυρίστηκε σε ασπρόμαυρο φιλμ 16mm και είχε κόστος 200 χιλ. δραχμές. Ο ιστορικός του ελληνικού κινηματρογράφου Γ. Σολδάτος το χαρακτήρισε ως ένα ποίημα που έφτιαξε «ένας αναρχικός ποιητής», μέσα από το οποίο εκφράζεται μια προσωπική κατάσταση και αναζήτηση.[3] Στο αφιέρωμα «Η ελληνική ματιά: ένας αιώνας κινηματογράφου», στο πλαίσιο του 40ού Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1999), αναγνωρίστηκε ως «λυρική, αναρχική ταινία πάνω στο περιθώριο, που λαμβάνει διαστάσεις παραμυθένιας φαντασμαγορίας».[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Αλδεβαράν». Φιλμογραφία. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2016. 
  2. «Αλδεβαράν». retroDB. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2016. 
  3. 3,0 3,1 Σολδάτος, Γιάννης (1977-78). «Επισκόπηση της ελληνικής κινηματογραφίας». Φιλμ 15 (Χειμώνας-Άνοιξη): σελ. 513. 
  4. 4,0 4,1 «40ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η ελληνική ματιά: ένας αιώνας κινηματογράφου». Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2016. 
  5. «16ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: γενικά στοιχεία, βραβεία». Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Δημήτρης Πουλικάκος & Εξαδάκτυλος (συμμ. Δημ. Φινινής), «Σκόνη, πέτρες λάσπη» (βίντεο). Απόσπασμα από το Αλδεβαράν. Ανακτήθηκε στις 2016-06-10.