Αλέξανδρος Γιώτης
| Αλέξανδρος Γιώτης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1953 Ελλάδα |
| Θάνατος | 12 Νοεμβρίου 2011 Ιωάννινα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος |
Ο Αλέξανδρος Γιώτης (1953 - 12 Νοεμβρίου 2011) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, κριτικός γαστρονομίας, συγγραφέας και ένας από τους πρωτοπόρους της ελεύθερης ραδιοφωνίας με συμμετοχή σε πολλά αντίστοιχα εγχειρήματα στα τέλη της δεκαετίας του '80.
Δημοσιογραφία και ελεύθερη ραδιοφωνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Μπορντό, στη Γαλλία όπου σπούδασε δημοσιογραφία και ψυχοκοινωνιολογία. Στη συνέχεια εργάστηκε ως δημοσιογράφος στη γαλλική ραδιοφωνία στο Παρίσι και ως ανταποκριτής στην Αθήνα. Παράλληλα βρέθηκε σε δημοσιογραφικές αποστολές στη Σαχάρα, το Ισραήλ, την Ισπανία, την Ελβετία, την Ολλανδία, την Αφρική, τη Γαλλία και την Ελλάδα.
Από τα μέσα της δεκαετίας του '80 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου δραστηριοποιήθηκε ως ένας από τους πρωτοπόρους της ελεύθερης ραδιοφωνίας. Αρχικά λειτούργησε το ραδιοφωνικό σταθμό "Ράδιο Πειρατής" στα Εξάρχεια[1] ενώ παράλληλα συμμετείχε σε άλλα εγχειρήματα. Συμμετείχε σε ομάδα που κλήθηκε από τον Γιώργο Παπανδρέου για δημιουργία ελεύθερου ραδιοσταθμού από ένα νεοκλασικό στην Πλάκα, ο οποίος όμως δεν εξέπεμψε ποτέ[2]. Η πιο γνωστή και πρωτοποριακή συμμετοχή του, ωστόσο, αφορά στην πρωτοβουλία "Κανάλι 15", μαζί με το Ρούσσο Κούνδουρο και δεκάδες άλλους υπέρμαχους της απελευθέρωσης του κρατικού μονοπωλίου στα ερτζιανά. Υπήρξε εκφωνητής του σταθμού, ενώ οι εκπομπές γίνονταν από το σπίτι του. Στις 30 Μαρτίου του 1986, ο εισαγγελέας Π. Αθανασίου εισέβαλε στο σπίτι του την ώρα που πραγματοποιούνταν εκπομπή στην οποία συμμετείχαν δεκάδες άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών. Ο τεχνικός του Υπουργείου Συγκοινωνιών προσπάθησε να αποσυνδέσει τον πομπό αλλά ο Αλέξανδρος Γιώτης τον εμπόδισε. Τελικά ο σταθμός σίγισε και οι παρευρισκόμενοι συνελήφθησαν, όμως στη δίκη που πραγματοποιήθηκε δύο χρόνα αργότερα, στις 18 Ιανουαρίου 1988, αθωώθηκαν.[3] Μετά την έναρξη λειτουργίας του δημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού Αθήνα 9.84, τον Μάιο του 1987, αναλαμβάνει την παρουσίαση της καθημερινής μεσημεριανής ενημερωτικής ζώνης 13:00 – 16:00[4].
Γαστρονομία και συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήδη από το 1983 εργάστηκε ως κριτικός γαστρονομίας, εδεσματολόγος και μελετητής της μαγειρικής παράδοσης, ιστορίας και λαογραφίας. Δημοσίευσε συγγράμματα καθώς και άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες. Συνεργάστηκε με γνωστά εστιατόρια ανά την Ελλάδα ως γαστρονομικός σύμβουλος ή διευθυντής κουζίνας, ενώ δίδαξε Ιστορία Μαγειρικής και Διατροφής και Διεθνή Γαστρονομία στον Εκπαιδευτικό Όμιλο Le Monde. Παρουσίασε για μικρό χρονικό διάστημα τηλεοπτική εκπομπή μαγειρικής στην ΕΡΤ. Επίσης υπήρξε ένας εκ των συντακτών του ένθετου "Γαστρονόμος" της εφημερίδας "Καθημερινή" και ήταν μέλος της Λέσχης Γαστρονομίας Ηπείρου. Στα βιβλία του περιλαμβάνονται οι τίτλοι: «Ελιά & ρύζι. Αρχαία Ελλάδα και αρχαία Κίνα στο ίδιο τραπέζι», «Γλωσσάριο μαγειρικής», «Νόστιμον νηστίσιμον», «Μπαχαρικά και Βότανα στην Κουζίνα», «Ελληνική μαγειρική παράδοση», «Εδεσματολόγιον Ηπείρου», «Ιστορία μαγειρικής και διατροφής», «Τα παιδικά ατυχήματα και η πρόληψή τους».
Σε ό,τι αφορά το χαρακτήρα του, ο Αλέξανδρος Γιώτης «δεν ήταν ένας εύκολος άνθρωπος. Βρωμόστομος και επιθετικός όταν κάτι τον ενοχλούσε, βαθύτατα τρυφερός και ευαίσθητος στις ιδιωτικές του στιγμές.»[4]
Τελευταία χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του άφησε την Αθήνα για να αποτραβηχτεί στις Βαριάδες Ιωαννίνων, όπου και πέθανε το Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011. Η τελευταία του επιθυμία ήταν να μην κατατεθούν στέφανα-λουλούδια, να μην δοθούν καφές, κονιάκ και κόλλυβα, αλλά να πραγματοποιηθεί ένα μεγάλο γαστρονομικό γεύμα για όλους τους παρόντες σε οποιονδήποτε χώρο. «Δεν θέλω κλάματα, αλλά γέλια, γιατί έτσι έζησα. Θέλω γέλια όπως οι Αρχαίοι Θράκες γιατί έτσι έζησα». Επίσης ζήτησε αντί στεφάνων τα χρήματα να δοθούν ως δωρεά στους "Γιατρούς Χωρίς Σύνορα"[4].
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ανδρέας Ρουμελιώτης, Ω τα Εξάρχεια[νεκρός σύνδεσμος], στήλη Εδώ Ράδιο Ε, Εφημ. Ελευθεροτυπία, 15/12/2008. Ανακτήθηκε 15/12/2008
- ↑ Ανδρέας Ρουμελιώτης, Ο Γιώργος και ο Βαγγέλης[νεκρός σύνδεσμος]. στήλη TV Cannibal, ένθετο ON OFF, εφημ. Ελευθεροτυπία, 21/10/2007. Ανακτήθηκε 22/11/2011.
- ↑ Ανδρέας Ρουμελιώτης, Είμαστε στον Αέρα (Παρατηρητής 1991), σελίδα 262
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Νανά Δαρειώτη, Αποχαιρετισμός στον Αλέξανδρο Γιώτη, εφημερίδα το Βήμα, 17/11/2011. Ανακτήθηκε 22/11/2011