Όττο Σίμιτσεκ
| Όττο Σίμιτσεκ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 24 Σεπτεμβρίου 1909 Βουδαπέστη |
| Θάνατος | 23 Αυγούστου 1990 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | προπονητής |
Ο Όττο Σίμιτσεκ (Otto Scymiczek) (Βουδαπέστη, 24 Σεπτεμβρίου 1909[1] - Αθήνα, 23 Αυγούστου 1990) ήταν Ούγγρος προπονητής που εργάστηκε σε όλη του τη ζωή στην Ελλάδα, προπονητής της Εθνικής ομάδας στίβου για 40 έτη[2], ενώ ταυτόχρονα προπονούσε αρκετούς συλλόγους.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Βουδαπέστη το 1909, σπούδασε στη Βασιλική Ανωτάτη Σχολή Σωματικής Αγωγής της Βουδαπέστης, κι έκανε μεταπτυχιακό στο Βερολίνο[1]. Εκτός από Ουγγρικά και Ελληνικά, μιλούσε ακόμα Γαλλικά, Γερμανικά και Αγγλικά. Ήταν παντρεμένος με τη Δώρα Φαβρέτη και απέκτησαν δυο γιους, τον Διαγόρα-Μάρτον και τον Παναγιώτη[1].
Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1929 ο ΣΕΓΑΣ με πρόεδρο τον Ιωάννη Κετσέα απευθύνθηκε στη Βουδαπέστη και στη φημισμένη τότε Βασιλική ανωτάτη σχολή σωματικής αγωγής για προπονητή της εθνικής ομάδας[1][2]. Έως τότε την εθνική ομάδα προπονούσαν άνθρωποι με γνώσεις γυμναστή και η ομοσπονδία έψαχνε κάποιον με σπουδές και εξειδικευμένες γνώσεις στο θέμα προπόνησης και τακτικής. Η Βασιλική Ακαδημία πρότεινε τον Σίμιτσεκ, αριστούχο τότε[1] και με τη βοήθεια του συμφοιτητή του Κλεάνθη Παλαιολόγου ήρθε στην Ελλάδα[3][2].
Ο Σίμιτσεκ υπηρέτησε εκλέκτορας και αρχιπροπονητής της εθνικής στίβου από το 1929 έως το 1969 που αποχώρησε[3]. Από το 1932 υπήρξε προπονητής της Ολυμπιακής ομάδας της Ελλάδος[1]. Είχε διατελέσει Αντιπρόεδρος του ΣΕΓΑΣ[3], από το 1961 τεχνικός σύμβουλος της ΕΟΑ[4], από το 1962 έως το 1990 κοσμήτορας της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής στην Ολυμπία[5], πολλά έτη πρόεδρος της Παγκόσμιας Ένωσης Προπονητών Στίβου[1]. Ήταν μέλος πολλών οργανισμών, όπως του Αμερικανικού Συνδέσμου Υγείας και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ψυχαγωγίας.
Σε συλλογικό επίπεδο πρόσφερε τις υπηρεσίες του σε όποιον αθλητικό σύλλογο το ζητούσε και υπήρξε προπονητής του Ομίλου αντισφαίρισης Αθηνών από το 1932[1], του Ολυμπιακού στο καλαθοσφαίρση γυναικών και την πετοσφαίριση γυναικών, του στίβου του Παναθηναϊκού, της Κολύμβησης του Ολυμπιακού[6] κτλ. Ήταν επίσης χιονοδρόμος και αναφέρεται ως προπονητής χιονοδρομίας στη σχολή του Ελληνικού ορειβατικού συλλόγου[7]. Το 1953 προπονούσε τους αθλητές των έξι αθλητικών συλλόγων της Κύπρου που συμμετείχαν στους Παγκύπριους αγώνες στίβου[8].
Εκτός από προπονητής χιονοδρομίας ήταν και αθλητής όπου συμμετείχε σε πολλούς αγώνες κατακτώντας και πρώτες θέσεις[9].
Έχει τιμηθεί με τα παράσημα του Ταξιάρχου Γεωργίου Α΄ και του Ταξιάρχου Φοίνικος[1].
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ευάγγελος Ανδρέου, Το αστέρι του πρωταθλητή άναψε... Έκδ. Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης (EUARCE), 2011 - "Όττο Σίμιτσεκ (Scymiczek, Otto)" σ.172 (10 βιογραφικές αναφορές), ISBN 978-960-99566-0-4
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Ελευθέριου Σκιαδά, 100 χρόνια Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών 1895-1995, Μικρός Ρωμηός Ε.Π.Ε., ISBN 960-85466-2-1, σελ. 214
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Αθλητική Ηχώ, φύλλο 30 Ιανουαρίου 1971[νεκρός σύνδεσμος], σελ. 4, Αφιέρωμα του Κλ. Παλαιολόγου
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Σύνδεσμος προπονητών Βορείου Ελλάδος[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Αθλητική Ηχώ, φύλλο 25 Απριλίου 1971[νεκρός σύνδεσμος], σελ. 3
- ↑ www.vrestaola.eu-Διεθνή Ολυμπιακή Ακαδημία[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Δια τους φιλάθλους, εφημερ. «ΕΜΠΡΟΣ», 21/05/1946
- ↑ «Χιονοδρομία: ένα σπορ με ιστορία». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2017.
- ↑ Αθλητική Ηχώ, φύλλο 10 Μαρτίου 1953[νεκρός σύνδεσμος], σελ. 4
- ↑ Αθλητική Ηχώ, φύλλο 8 Ιανουαρίου 1953[νεκρός σύνδεσμος], σελ. 4
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τον αθλητισμό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |