Ίδα του Λέουβεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ίδα του Λέουβεν
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΔεκαετία του 1070
Θάνατος1139
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΒαλδουίνος Β΄ του Αινώ (από 1084)[1]
ΤέκναΒαλδουίνος Γ΄ του Αινώ
Ριχίλδη του Αινώ[2]
Arnoul de Hainault[2][3]
Ide de Hainault[3]
Alix|Aleidis de Hainault[3]
ΓονείςΕρρίκος Β΄ του Λουβαίν και Adela of Orthen
ΑδέλφιαΕρρίκος Γ΄ του Λουβαίν
Γοδεφρείδος Α΄ του Λουβαίν
Άλμπερο Α΄ του Λουβαίν
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ίδα, κόμισσα του Αινώ ή Ίδα του Λέουβεν (πέθανε το 1139) ήταν κόρη του Ερρίκου Β΄, κόμητος του Λέουβεν και της Αδέλας της Θουριγγίας, αδελφή του Γοδεφρείδου Α΄, κόμητος του Λέουβεν.[4] Η Ίδα παντρεύτηκε τον Βαλδουίνο Β΄ του Αινώ που συμμετείχε στην Α΄ Σταυροφορία με τον Γοδεφρείδο του Μπουιγιόν, μαζί του απέκτησε :[5]

  • Βαλδουίνος Γ΄ του Αινώ[6]
  • Λουδοβίκος, ζούσε το 1096
  • Σίμον, ιερέας στην Λιέγη
  • Ερρίκος, ζούσε το 1096
  • Γουλιέλμος (πέθανε μετά το 1117)
  • Αρνούλφος
  • Ίδα (1095 - μετά το 1101), παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον Γκυ ντε Τσιέβρ και σε δεύτερο γάμο τον Τόμας, λόρδο του Κουσύ [7]
  • Ριχίλδη (1095 - μετά το 1118), παντρεύτηκε τον Αμορί Γ΄ ντε Μόντφορντ και μετά το διαζύγιο μαζί του έγινε μοναχή στην Μωμπέζ
  • Αελίδις (1098 - 1153)

Ο σύζυγος της Βαλδουίνος Β΄ πούλησε μεγάλο τμήμα της περιουσίας του στην επισκοπή της Λιέγης για να πάρει τον σταυρό στην Α΄ Σταυροφορία. Ο Βαλδουίνος Β΄ μετά την πολιορκία της Αντιόχειας απεστάλη με τον Ούγο των Βερμαντουά στην Κωνσταντινούπολη (1098) για να ζητήσει βοήθεια από τον αυτοκράτορα Αλέξιο Α΄. Σε επιδρομή κατόπιν των Σελτζούκων Τούρκων στην Ανατολή εξαφανίστηκε, πιθανότατα δολοφονήθηκε, η Ίδα οργάνωσε προσκύνημα στην Ιερουσαλήμ (1106) για να τον αναζητήσει στην Ανατολή αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα, η τύχη της Ίδας από τότε είναι άγνωστη.[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. p3110.htm#i31095. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. 3,0 3,1 3,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  4. Gislebertus (of Mons) 2005, p. 21.
  5. Gislebertus (of Mons) 2005, p. 21.
  6. Gislebertus (of Mons) 2005, p. 21.
  7. Riley-Smith 1997, p. 99.
  8. Riley-Smith 1997, p. 147.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Gislebertus (of Mons) (2005). Chronicle of Hainaut. Translated by Napran, Laura. The Boydell Press.
  • Riley-Smith, Jonathan (1997). The First Crusaders, 1095–1131. Cambridge University Press.