Έμμα του Ανζού
| Έμμα του Ανζού | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Δεκαετία του 1140 |
| Θάνατος | 1170[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Dafydd ab Owain Gwynedd (από 1175)[2] Guy de Laval, Sire de Laval[2] |
| Γονείς | Γοδεφρείδος Ε΄ του Ανζού[3] και Αυτοκράτειρα Ματθίλδη[3] |
Η Έμμα του Ανζού (περί το 1140 - περί το 1214) ήταν νόθη κόρη του Γοδεφρείδου Πλανταγενέτη, κόμητος του Ανζού, ετεροθαλής αδελφή του Ερρίκου Β΄ της Αγγλίας.[4] Παντρεύτηκε τον Ουαλό πρίγκιπα Ντάφιντ Αμπ Ογουάιν Γκούινεντ.[5] Μερικές φορές συγχέεται με την Έμμα ντε Λαβάλ (1200-1264), κόρη του Γκάι Β΄ ντι Λασβάλ.[6] Η Έμμα παντρεύτηκε τον Ντάφιντ το καλοκαίρι του 1174, όταν η βασίλισσα της Ελεονώρα της Ακουιτανίας εξεγέρθηκε ανεπιτυχώς. Οι μεγαλύτεροι γιοι της έπεισαν τον Ερρίκο Β΄ να στείλει την Ελεονώρα εξορία στην Ακουιτανία και να επαναφέρει την Έμμα στην Αγγλία.[7] Με τον σύζυγο της Ντάφιντ Αμπ Ογουάιν Γκούινεντ η Έμμα απέκτησε τέσσερα παιδιά.
Ο σύζυγος της αντάλλαξε το βασίλειο του Γκουινέντ με τον αδελφό του (1176), η Έμμα επισκέφτηκε τον Ερρίκο Β΄ και δέχτηκε δώρα βίλες στο Σροπσάιρ και στο Γουορστερσάιρ.[8] Με τον θάνατο του αδελφού της συνέχισε να υποστηρίζει τα συμφέροντα των παιδιών της σε συναντήσεις με τους κληρονόμους.[9] Μετά από αίτημα του γιου τους Όουεν (1196) η Έμμα και ο σύζυγος της έκαναν δωρεά στο Αβαείο του Όγκμοντ.[10][11] Αμέσως μετά ο Ντάφιντ εκθρονίστηκε από τον ανιψιό του Λιουέλιν τον Μέγα, εξορίστηκε στην Αγγλία όπου και πέθανε (1202)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Dictionary of Women Worldwide» (Αγγλικά) Gale, Yorkin Publications. Ντιτρόιτ. 2006. ISBN-13 978-0-7876-7585-1.
- ↑ 2,0 2,1 p10475.htm#i104744. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ https://books.google.gr/books?id=kjme027UeagC&pg=PA4&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
- ↑ https://biography.wales/article/s-DAFY-ABO-1203
- ↑ John McNeill; Daniel Prigent (2003). Anjou: medieval art, architecture, and archaeology. British Archaeological Association. σ. 160
- ↑ Lisa Hilton (2008). Queens Consort: England's Medieval Queens. Weidenfeld & Nicolson. σ. 137
- ↑ https://books.google.gr/books?id=kjme027UeagC&pg=PA4&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
- ↑ Thirteenth Century England. Boydell Press. 1986. σ. 84
- ↑ https://books.google.gr/books?id=kjme027UeagC&pg=PA4&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
- ↑ Eyton, Antiquities of Shropshire, Τόμος 10, σ. 249
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- John McNeill; Daniel Prigent (2003). Anjou: medieval art, architecture, and archaeology. British Archaeological Association.
- Lisa Hilton (2008). Queens Consort: England's Medieval Queens. Weidenfeld & Nicolson.