Έμιλι Σνετλάγκε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έμιλι Σνετλάγκε
Γέννηση13  Απριλίου 1868[1]
Gransee
Θάνατος25  Νοεμβρίου 1929[1]
Πόρτο Βέλιο
ΥπηκοότηταΒραζιλία και Γερμανία
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςορνιθολογία
Αξίωμαδιευθυντής μουσείου (1914, 1922)
Ιδιότηταορνιθολόγος, βιολόγος, ζωολόγος, φυσιοδίφης, scientific collector, zoological collector και βοτανολόγος
Διδακτορικός καθηγητήςΆουγκουστ Βάισμαν
Ακαδημαϊκός τίτλοςDr. phil.
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Μαρία Έμιλι Σνετλάγκε (Maria Emilie Snethlage) (13 Απριλίου 1868 - 25 Νοεμβρίου 1929) ήταν μια γερμανικής καταγωγής Βραζιλιάνα νατουραλίστης και ορνιθολόγος που εργάστηκε για την πανίδα πουλιών του Αμαζονίου. Η Σνετλάγκε έζησε στη Βραζιλία από το 1905 μέχρι το θάνατό της. Ήταν η διευθύντρια του Μουζέου Παρανένεσε Εμίλιου Γκοέλντι (Museu Paraense Emílio Goeldi) από το 1914 έως το 1922. Περιέγραψε αρκετά είδη πουλιών κατά την διάρκεια της ζωής της.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαρία Έμιλι Σνετλάγκε γεννήθηκε στο Κράατς (τώρα μέρος του Γκράνζε) στην επαρχία του Βρανδεμβούργου της Πρωσίας και εκπαιδεύτηκε ιδιωτικά από τον πατέρα της Ρεβ. Έμιλ Σνέθλετζ, λουθηρανός ποιμένας, μετά το θάνατο της μητέρας της. Το 1889 πέρασε μια εξέταση που της επέτρεψε να διδάξει νέες γυναίκες στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Σε ηλικία 21 ετών σπούδασε γαλλικά στο Νεσατέλ και εργάστηκε για μερικά χρόνια ως δάσκαλος στην Αγγλία, την Ιρλανδία και τη Γερμανία. Έδειξε ενδιαφέρον για τη φύση σε νεαρή ηλικία μέσω του βιβλίου Entdeckungsreisen in Feld und Flur του Χέρμαν Βάγκνερ και συνέλεξε φυτά για ένα ερμπάριο πέρα από την αποστολή σημειώσεων για πουλιά στον Ρούντολφ Μπλάζιους σε νεαρή ηλικία. [2] Το 1899, σε ηλικία 30 ετών αποφάσισε να σπουδάσει φυσική ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Οι προϋποθέσεις για αυτήν στο πανεπιστήμιο περιελάμβαναν την ανάγκη να είναι στην τάξη πέντε λεπτά πριν από την ώρα και να καθίσει πίσω από μια αναδιπλούμενη οθόνη. Δεν έπρεπε να κάνει ερωτήσεις κατά τη διάρκεια του μαθήματος και έπρεπε να φύγει από τις εγκαταστάσεις μόνο δεκαπέντε λεπτά μετά το τέλος του μαθήματος. Η Σνέθλετζ ήταν μία από τις πρωτοπόρες γυναίκες που φοίτησαν σε πανεπιστήμιο και συνέχισε τις σπουδές της στην Τζένα και το Φράιμπουργκ, αποκτώντας διδακτορικό το 1904, summa cum laude. Η διατριβή της αφορούσε το μυϊκό έντομο με τον Άουγκουστ Βάισμαν ως σύμβουλο διατριβής. Στη συνέχεια εργάστηκε ως ζωολογικός βοηθός στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Βερολίνου προτού προσληφθεί από τον Εμίλιου Γκοέλντι για το μουσείο φυσικής ιστορίας στο Μπέλεμ μετά από σύσταση του Δρ . Α. Ράιχενου . Ο Γκοέλντι είχε εργαστεί από το 1894 για να ηγηθεί του Μουζέου Παρανένσε και όταν ο Ελβετός ζωολόγος Γκότφριντ Χάφμαν (1874-1946) έφυγε από το μουσείο μετά από διαφωνίες με τον Γκοέλντι, η κενή θέση συμπληρώθηκε από την Σνετλάγκε το 1905. [3]

Βραζιλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δουλειά της Σνετλάγκε στον Βραζιλιάνικο Αμαζόνιο την πήγε στο Άκρε και σε άλλα απομακρυσμένα μέρη για τη συλλογή αποστολών. [4] Έγινε διευθύντρια του Μουζέου Παρανένσε Εμίλιου Γκοέλντι, μετά το θάνατο του βοτανολόγου Ζακ Χύμπερ, μεταξύ του 1914 και του 1922. Έγραψε το Catálogo das Aves Amazônicas (1914). Η Σνετλάγκε έλαβε τιμητική ιδιότητα μέλους στην Ένωση Βρετανικών Ορνιθολόγων το 1915. Το 1921 πήγε στο Εθνικό Μουσείο στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ως "naturalista viajante". Συνέχισε τις σπουδές της για τη βραζιλιάνικη ορνιθοπανίδα με εκδρομές στο Μίνας Ζεράις, Μαρανιάου, Σεαρά, Εσπίριτου Σάντου, Σάντα Καταρίνα, Παρανά, στο Σάο Πάολο και στον Βραζιλιάνικο Αμαζόνιο. [5] [6] Σε μια αποστολή στο Κουρούα, τον κύριο παραπόταμο του Ιρίρι το 1914, βρίσκονταν σε μια βάρκα με το χέρι της στο νερό, όταν ένα πιράνια την δάγκωσε. Η πληγή μολύνθηκε και αναγκάστηκε να ακρωτηριάσει, μόνη της, το μεσαίο δάχτυλο του δεξιού χεριού της με μαχαίρι. [7] [8]

Πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια στο Πόρτου Βέλιου της Ροντόνιας, και θάφτηκε στο Νεκροταφείο των Αθώων ενώ ήταν σε εκδρομή. Στην τελευταία επιστολή της, που έγραψε λίγο πριν πεθάνει, η Σνετλάγκε αναφέρει τη συνάντησή της με την αγγλίδα συλλέκτρια πεταλούδων Μάργκαρετ Φουντέιν. [9]

Ο ανιψιός της ήταν ο εθνολόγος Δρ Έμιλ Χάινριχ Σνετλάγκε. [10]

Κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Hemitriccus minor, ένα νέο είδος πήρε το όνομά της, ενώ το Pyrrhura snethlageae, που περιγράφεται ως νέο στην επιστήμη το 2002, ονομάστηκε προς τιμήν της.

Η Σνετλάγκε τιμάται επίσης με τα κοινά και επιστημονικά ονόματα του marmoset της Emilia (Mico emiliae), επίσης γνωστό ως μαρμοζέτα του Σνετλάγκε, και τα επιστημονικά ονόματα δύο ειδών ερπετών της Νότιας Αμερικής: Atractus snethlageae, ένα φίδι, και η Loxopholis snethlageae, είδος σαύρας. [11]

Δημοσιεύσεις (μερική λίστα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Snethlage, E. 1905 - Ueber die Frage vom Muskelansatz und der Herkunft der Muskulatur bei den Arthropoden. Zoologische Jahrbücher. Bd. 21. Abteilung für Anatomie
  • Snethlage, E. 1906 - Ueber brasilianische Voegel. Ornithologische Monatsberichte, 14:9.
  • Snethlage, E. 1906 - Einige Bemerkungen ueber Ypocnemis vidua Hellm. und Phlogopsis paraensis Hellm. Ornithologische Monatsberichte, 14:9-3l.
  • Snethlage, E. 1906 - Ein neuer Zwergspecht. Ornithologische Monatsberichte, 14:59-60.
  • Snethlage, E. 1906 - Ueber unteramazonische Voegel. Journal für Ornithologie, 1906:407-4ll, 519-527; 1907:283-299.
  • Snethlage, E. 1907 - Neue Vogelarten aus Südamerika. Ornithologische Monatsberichte., 15:160- 164, 193-196.
  • Snethlage, E. 1908 - Eine Vogelsammlung vom Purus, Brasilien. Journal für Ornithologie, 1908:7-24.
  • Snethlage, E. 1908 - Ornithologisches von Tapajoz und Tocantins. Journal für Ornithologie, 1908:493-539.
  • Snethlage, E. 1908 - Sobre uma collecção de aves do Rio Purus. Bol. Museu Goeldi, 5:43-78.
  • Snethlage, E. 1908 - Novas espécies de aves amazônicas das collecções do Museu Goeldi. Bol. Museu Goeldi, 5:437-448.
  • Snethlage, E. 1908 - Novas espécies de peixes amazônicos das collecções do Museu Goeldi. Bol. Museu Goeldi, 5:449-455.
  • Snethlage, E. 1908 - Bibliographia zoologica. Bol. Museu Goeldi, 5:463-47l.
  • Snethlage, E. 1909 - Sobre a distribuição da avifauna campestre na Amazônia. Bol. Museu Goeldi, 6:226-235.
  • Snethlage, E. 1909 - Berichtigung. Orn. Monatsberichte, 18:192.
  • Snethlage, E. 1910 - Zur Ethnographie der Chipaya und Curuahé. Zeitschrift für Ethnologie, : 612-637.
  • Snethlage, E. 1910 - Neue Vogelarten aus Amazonien. Ornithologische Monatsberichte, 20:153- 155.
  • Snethlage, E. 1912 - A travessia entre o Xingu e o Tapajoz. Bol. Museu Goeldi, 7:49-92.
  • Snethlage, E. 1912 - Vocabulario comparativo dos Indios Chipayas e Curuahé. Bol. Museu Goeldi, 12:93-99.
  • Snethlage, E. 1913 - A travessia entre o Xingú e o Tapajoz . Pará, Brazil: E. Lohse & Cia.
  • Snethlage, E. 1913 - Ueber die Verbreitung der Vogelarten in Unteramazonien. Journal für Ornithologie, 1913: 469-539.
  • Snethlage, E. 1914 - Neue Vogelarten aus Amazonien. Ornithologische Monatsberichte, 22:39-44.
  • Snethlage, E. 1914 - Catálogo das Aves Amazônicas. Boletim do Museu Paraense Emílio Goeldi de Historia Natural e Etnografia, 8: 1-530.
  • Snethlage, E. 1917 - Nature and Man in Eastern Pará, Brazil. The Geographical Review (New York), 4(1): 4l-50.
  • Snethlage, E. 1920-1921 - Die Indianerstaemme am mittleren Xingu. Zeitschrift für Ethnologie, :395-427.
  • Snethlage, E. 1923 - Oribatídeos Brasileiros (Uebersetzung der Arbeit, von Dr. Max Sellnick). Archivos Mus. Nacional, 24:283-300.
  • Snethlage, E. 1924 - Neue Vogelarten aus Nordbrasilien. Journal für Ornithologie, 446-450.
  • Snethlage, E. 1924 - Informações sobre a avifauna do Maranhão, Bol. Mus. Nacional, 1: 219-223.
  • Snethlage, E. 1924 - Novas especies de aves do NE do Brasil. Bol. Mus. Nacional, :407-412.
  • Snethlage, E. 1925 - Neue Vogelarten aus Nordbrasilien. Journal für Ornithologie, 73:264-274.
  • Snethlage, E. 1925 - Die Flüsse Iriri und Curuá im Gebiete des Xingu. Zeitschrift der Gesellschaft für Erdkunde zu Berlin, : 328-354.
  • Snethlage, E. 1925 - Resumo de trabalhos executados na Europa de 1924-1925. Bol. Mus. Nacional, 2 (6): 35-70.
  • Snethlage, E. 1926 - Uma nova espécie de Dendrocolaptídeo no interior do Brasil. Bol. Mus. Nacional, 3(3): 59-60.
  • Snethlage, E. 1926 - Algumas observações sobre pássaros raros e pouco conhecidos do Brasil, Bol. Mus. Nacional, 3(3): 6l-64.
  • Snethlage, E. 1927 - Bemerkungen ueber einige wenig bekannte Formicariiden aus Süd- und Mittelbrasilien. Journal für Ornithologie, :37l-374.
  • Snethlage, E. 1927 - Ein neuer Cuculidae aus Südbrasilien. Ornithologische Monatsberichte, 35(3): 80-82.
  • Snethlage, E. 1928 - Novas espécies e subespécies de aves do Brasil Central. Bol. Mus. Nac., 4(2): 1-7.
  • Cunha, Oswaldo Rodrigues (1989) Talento e Atitude . Μπέλεμ, Βραζιλία: Museu Paraense Emílio Goeldi.
  • Αρχεία του Μουσείου Paraense Emílio Goeldi, Belém, Βραζιλία.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ Snethlage, Emil-Heinrich (1930). «Dr Emilie Snethlage zum Gedaechtnis». Journal für Ornithologie 78: 123–134. doi:10.1007/bf01950906. http://www.zobodat.at/biografien/Snethlage_Emilie_Journal-fuer-Ornithologie_78_1930_0123-0134.pdf. 
  3. ↑ Junghans, Miriam (2008). «Emilia Snethlage (1868-1929): Uma naturalista alemã na Amazônia». História, Ciências, Saúde-Manguinhos 15: 243–255. doi:10.1590/S0104-59702008000500013. 
  4. ↑ Junghans, Miriam (2008). «Emilia Snethlage (1868-1929): Uma naturalista alemã na Amazônia». História, Ciências, Saúde-Manguinhos 15: 243–255. doi:10.1590/S0104-59702008000500013. Junghans, Miriam (2008). "Emilia Snethlage (1868-1929): Uma naturalista alemã na Amazônia". História, Ciências, Saúde-Manguinhos. 15: 243–255. doi:10.1590/S0104-59702008000500013.
  5. ↑ Lutz, Bertha. (1958) “Emilie Snethlage (1868-1929)”. In: Museu Nacional/Universidade do Brasil. Relatório annual, 1957 [Annual Report]. Rio de Janeiro. p. 39-43.
  6. ↑ Cunha, O.R. (1989). Talento e atitude: estudos biográficos do Museu Emílio Goeldi. Belém: Museu Paraense Emilio Goeldi. 
  7. ↑ Snethlage, Emil-Heinrich (1930). «Dr Emilie Snethlage zum Gedaechtnis». Journal für Ornithologie 78: 123–134. doi:10.1007/bf01950906. http://www.zobodat.at/biografien/Snethlage_Emilie_Journal-fuer-Ornithologie_78_1930_0123-0134.pdf. Snethlage, Emil-Heinrich (1930). "Dr Emilie Snethlage zum Gedaechtnis" (PDF). Journal für Ornithologie. 78: 123–134. doi:10.1007/bf01950906. S2CID 9509102.
  8. ↑ Junghans, Miriam (2016). «Among Birds and Net(Work)S: Material and Social Practices in the Trajectory of Ornithologist Emilie Snethlage (1868–1929)». HoST - Journal of History of Science and Technology 10: 71–101. doi:10.1515/host-2016-0004. 
  9. ↑ Lutz, Bertha. (1958) “Emilie Snethlage (1868-1929)”. In: Museu Nacional/Universidade do Brasil. Relatório annual, 1957 [Annual Report]. Rio de Janeiro. p. 39-43.
  10. ↑ Junghans, Miriam (2016). «Among Birds and Net(Work)S: Material and Social Practices in the Trajectory of Ornithologist Emilie Snethlage (1868–1929)». HoST - Journal of History of Science and Technology 10: 71–101. doi:10.1515/host-2016-0004. Junghans, Miriam (2016). "Among Birds and Net(Work)S: Material and Social Practices in the Trajectory of Ornithologist Emilie Snethlage (1868–1929)". HoST - Journal of History of Science and Technology. 10: 71–101. doi:10.1515/host-2016-0004.
  11. ↑ Beolens, Bo; Watkins, Michael; Grayson, Michael (2011). The Eponym Dictionary of Reptiles. Baltimore: Johns Hopkins University Press. xiii + 296 pp. (ISBN 978-1-4214-0135-5). ("Snethlage", p. 248).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έμιλι_Σνετλάγκε&oldid=9336518"