Άντζεϊ Μπογκούτσκι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άντζεϊ Μπογκούτσκι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση11  Νοεμβρίου 1904[1]
Βαρσοβία
Θάνατος29  Ιουλίου 1978[1]
Βαρσοβία
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Ποβόνσκι
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία
ΘρησκείαΛατινική Εκκλησία[2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός[2]
τραγουδιστής
τραγουδοποιός
ηθοποιός τηλεόρασης
Περίοδος ακμής1931 - 1978
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΔίκαιοι των Εθνών (23  Μαΐου 1978)[2]
Ιππότης του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας[3]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Άντζεϊ Μπογκούτσκι (πολωνικά: Andrzej Bogucki) (11 Νοεμβρίου 1904 - 29 Ιουλίου 1978) ήταν Πολωνός ηθοποιός τηλεόρασης, θεάτρου και κινηματογράφου, καθώς και τραγουδιστής και τραγουδοποιός οπερέτας, ο οποίος μερικές φορές αναφέρεται ως «Πολωνός Σεβαλιέ».[4]

Ο Μπογκούτσκι και η σύζυγός του, Γιανίνα (το γένος Γκοντλέφσκα, 8 Μαρτίου 1908 - 19 Ιουνίου 1992),[5] είναι γνωστοί για τη βοήθεια και την απόκρυψη του Πολωνοεβραίου πιανίστα Βουαντίσουαφ Σπίλμαν κατά τη ναζιστική κατοχή της Πολωνίας. Η ζωή του Σπίλμαν ενέπνευσε την ταινία του 2002 «Ο Πιανίστας» και τόσο ο Μπογκούτσκι όσο και η σύζυγός του απεικονίστηκαν στην ταινία.[6]

Αν και έζησε στη Βαρσοβία για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, ο Μπογκούτσκι δούλευε επίσης σε πολλές άλλες πόλεις. Έζησε στη γειτονιά Μάριενστατ της Βαρσοβίας από το 1947 έως το τέλος της ζωής του και είναι θαμμένος στο κοιμητήριο Ποβόνσκι στο δυτικό τμήμα της Βαρσοβίας.[7]

Ο Μπογκούτσκι απονεμήθηκε με το Τάγμα της Αναγέννησης της Πολωνίας για την καριέρα του και τις ενέργειές του κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[8] Το 1978, το ινστιτούτο Γιαντ Βασσέμ απένειμε σε αυτόν και τη γυναίκα του το βραβείο Δίκαιοι των Εθνών, ένα βραβείο που δίδεται σε μη Εβραίους ανθρώπους που βοήθησαν τους Εβραίους κατά τη διάρκεια των ναζιστικών διώξεων.[9]

Πρώιμη ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπογκούτσκι γεννήθηκε σε μια οικογένεια με μακροχρόνιες παραδόσεις στο θέατρο και τη σκηνή. Οι γονείς του ήταν οι ηθοποιοί Στανίσουαφ Μπογκούτσκι και Ρούζα Μπογκούτσκα-Ραπάτσκα. Ήταν εγγονός του διάσημου Πολωνού ηθοποιού και σκηνοθέτη Βιντσέντι Ραπάτσκι.[7]

Ο Μπογκούτσκι παρακολούθησε και αποφοίτησε ως αξιωματικός ιππικού από τη Σχολή Δόκιμων Αξιωματικών στο Γκρούντζιοντς. Ενώ ήταν στη σχολή συμμετείχε σε διαγωνισμούς ιππασίας και έγινε αξιωματικός στον Πολωνικό Στρατό. Υπηρέτησε στο 7ο Σύνταγμα Ιππικού στο Μινσκ Μαζοβιέτσκι, αλλά απολύθηκε για λόγους υγείας το 1929. Την ίδια χρονιά, άρχισε να εμφανίζεται σε θεατρικές παραστάσεις για παιδιά. Από τότε, επικεντρώθηκε στην καριέρα του ως ηθοποιός.[7]

Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μπογκούτσκι και η σύζυγός του ασχολήθηκαν με το αντιναζιστικό πολωνικό κίνημα αντίστασης, τον Πολωνικό Εσωτερικό Στρατό (Armia Krajowa). Τον Φεβρουάριο του 1944, ο φίλος τους, ο πιανίστας Βουαντίσουαφ Σπίλμαν, ήρθες σε επαφή μέσω μελών του εβραϊκού υπόγειου κινήματος, τη στιγμή που εργαζόταν ως σκλάβος εργάτης ως ένας από τους εναπομείναντες Εβραίους στο Γκέτο της Βαρσοβίας. Προβλέποντας ότι οι Γερμανοί σχεδίαζαν να εκκαθαρίσουν ακόμη και τους σκλάβους εργάτες (οι περισσότεροι άλλοι Εβραίοι είχαν ήδη απελαθεί στην Τρεμπλίνκα), ο Σπίλμαν, με τη βοήθεια του Μπογκούτσκι, δραπέτευσε από το γκέτο και κρύφτηκε στη μη εβραϊκή πλευρά της Βαρσοβίας. Με τη βοήθεια του Μπογκούτσκι, της Γιανίνα και άλλων, ο Σπίλμαν επέζησε από τον πόλεμο. Η ζωή του αργότερα αποτέλεσε τη βάση για την ταινία του 2002 Ο Πιανίστας.[6]

Μετά τον πόλεμο, στη δεκαετία του 1950 ο Σπίλμαν συνέθεσε τραγούδια ειδικά για τον Άντζεϊ και τη Γιανίνα, συμπεριλαμβανομένου του δημοφιλούς Czerwony autobus (Κόκκινο λεωφορείο).[10]

Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέατρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπογκούτσκι άρχισε να εργάζεται στο θέατρο στις 30 Απριλίου 1930. Έπαιξε στο Πολωνικό Θέατρο της Βαρσοβίας για τρία χρόνια μεταξύ 1930 και 1933 και αργότερα δούλεψε στο Θέατρο Νέας Κωμωδίας μεταξύ 1933 και 1934. Εργάστηκε επίσης για θέατρα στο Λοτζ και στην Κρακοβία.[7]

Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, επέστρεψε στη σκηνή στο Πολωνικό Θέατρο Στρατού στο Λοτζ, όπου έπαιξε μεταξύ 1945 και 1947. Συνέχισε να εργάζεται σε πολλά άλλα θέατρα, όπως το Εθνικό Θέατρο της Βαρσοβίας, όπου έπαιξε από το 1969 μέχρι το θάνατό του το 1978. [7]

Καριέρα ως τραγουδιστής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπογκούτσκι ξεκίνησε την καριέρα του στο τραγούδι το 1931 στο Θέατρο Μπάντα, όπου παρέμεινε για ένα χρόνο, μέχρι το 1932. Ήταν η διακριτική φωνή του που του έφερε το μεγαλύτερο μέρος της δημοτικότητάς του.[11]

Μετά το 1945, συνέχισε να γράφει τραγούδια και παρουσίασε μια σειρά από επιτυχίες στο ραδιόφωνο.[12]

Ήταν επί μακρόν υπάλληλος στο Πολωνικό Ραδιόφωνο (Polskie Radio). Επιπλέον, συνεργάστηκε με το Ραδιόφωνο «Θέατρο της Φαντασίας» (ως παρουσιαστής, τραγουδιστής και αφηγητής, και ως προωθητής μουσικής και λογοτεχνίας).[12][13][14]

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1917 - Pokój nr 13, Tajemnica Alei Ujazdowskich, Wanda Barska, Tajemnica hotelu με Tajemnice Warszawy
  • 1933 - Jego ekscelencja subiekt
  • 1933 - Szpieg w masce
  • 1934 - Śluby ułańskie
  • 1935 - Manewry miłosne
  • 1936 - Pan Twardowski
  • 1936 - Μπόλεκ και Λόλεκ
  • 1937 - Pan redaktor szaleje
  • 1937 - Niedorajda
  • 1938 - Za winy niepopełnione
  • 1939 - Złota Maska
  • 1939 - Άστεγοι
  • 1953 - Żołnierz zwycięstwa
  • 1953 - Sprawa do załatwienia
  • 1956 - Nikodem Dyzma
  • 1959 - Małpa w kąpieli
  • 1968 - Wniebowstąpienie
  • 1970 - Epilog norymberski
  • 1975 - Jej powrót
  • 1976 - Zagrożenie[12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Πολωνικά) e-teatr.pl. 4993.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «The Righteous Among the Nations Database» (Αγγλικά)
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 15  Μαρτίου 2023.
  4. ↑ Ντομπρόφσκι Βόιτσεχ (2008). Gwiazdozbior Polskiej Piosenki XX Wieku. Część I – Dwudziestolecie międzywojenne kompozytorzy, autorzy tekstów, wykonawcy. σελ. 10. 
  5. ↑ «Janina Godlewska, czyli ta piosenkarka która uratowała Szpilmana». onet.pl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2011. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Σπίλμαν, Βουαντίσουαφ (2000). The Pianist: The Extraordinary True Story of One Man's Survival in Warsaw. Macmillan. σελίδες 131–133. ISBN 978-0-312-26376-8. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 «Andrzej Bogucki». Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980. Teatr w Polsce. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2011. 
  8. ↑ «Andrzej Bogucki». filmpolski.pl. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2011. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Nagrodą Prezesa Rady Ministrów za twórczość rewiową. 
  9. ↑ Andrzej Bogucki – η δραστηριότητά του να σώσει ζωές Εβραίων κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος, στον ιστότοπο του Γιαντ Βασσέμ
  10. ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2011. 
  11. ↑ «Andrzej Bogucki» (στα Πολωνικά). e-teatr.pl. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2011. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 «Andrzej Bogucki». Baza Filmwebu. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2011. 
  13. ↑ «Andrzej Bogucki i Chór Czejanda» (στα Πολωνικά). .SOHO. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2011. Za występy w radiowych programach dla dzieci otrzymał nagrodę państwową. 
  14. ↑ «Bogucki Andrzej: Bogucki filmpolskipl» (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2011. Współpracował z radiowym Teatrem Wyobraźni (jako prezenter, piosenkarz i recytator, a także – popularyzator muzyki i literatury), a także z teatrzykiem Eterek. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άντζεϊ_Μπογκούτσκι&oldid=9130554"