Σύνδρομο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές}}
{{χωρίς παραπομπές}}


Το '''σύνδρομο''' είναι ένα σύνολο κλινικών [[σύμπτωμα|συμπτωμάτων]] και φυσικών ευρημάτων που υποδηλώνουν μια συγκεκριμένη κατάσταση, για την οποία μια άμεση αιτία δεν είναι απαραίτητα κατανοητή.<ref name=":0">{{Cite journal|title=Diagnoses, Syndromes, and Diseases: A Knowledge Representation Problem|last=Calvo|first5=Fred|last4=Kimball|first4=Ann Marie|last3=Phillips|first3=Richard|last2=Karras|first2=Bryant T|first=Franz|url=https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1480257/|volume=2003|pages=802|pmid=14728307|pmc=1480257|issn=1942-597X|date=2003|journal=AMIA Annual Symposium Proceedings|last5=Wolf}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.merriam-webster.com/dictionary/syndrome|title=Definition of SYNDROME|website=www.merriam-webster.com|language=en|accessdate=2021-06-30}}</ref> Στην πράξη, οι γιατροί αναφέρονται στο περίφημο «ιικό σύνδρομο» ως τέτοιο λόγω της αβεβαιότητας σχετικά με τον αριθμό των ιογενών παραγόντων που προκαλούν την ασθένεια. Μόλις η ιατρική επιστήμη εντοπίσει έναν αιτιολογικό παράγοντα ή μια διαδικασία με αρκετά υψηλό βαθμό βεβαιότητας, οι γιατροί μπορούν στη συνέχεια να αναφέρουν τη διαδικασία ως [[ασθένεια]] και όχι ως σύνδρομο. Το βλεννογονοδερματικό λεμφαδενικό σύνδρομο έγινε σύνδρομο Kawasaki το οποίο με τη σειρά του άλλαξε σε νόσο Kawasaki (Kawasaki Disease, KD).<ref>{{Cite web|url=https://www.cdc.gov/kawasaki/index.html|title=Kawasaki Syndrome {{!}} CDC|ημερομηνία=2020-06-04|website=www.cdc.gov|language=en-us|accessdate=2021-06-30}}</ref> Κι αυτό γιατί είναι μια ασθένεια, όχι πλέον σύνδρομο, λόγω των σαφώς αναγνωρίσιμων διαγνωστικών χαρακτηριστικών και της εξέλιξης της νόσου και της απόκρισης σε συγκεκριμένη θεραπεία.<ref name=":0" />
Το '''σύνδρομο''' είναι ένα σύνολο κλινικών [[σύμπτωμα|συμπτωμάτων]] και σημείων που σχετίζονται με την ίδια κλινική εικόνα. Στην παγκόσμια [[ιατρική]] βιβλιογραφία υπάρχουν πάρα πολλά σύνδρομα τα οποία μάλιστα έχουν λάβει την ονομασία τους από τα τα πρόσωπα, συνήθως ιατρούς, που τα παρατήρησαν και τα περιέγραψαν. Αυτά τα σύνδρομα ονομάζονται και επώνυμα σύνδρομα, π.χ. [[σύνδρομο Potamianou]], [[σύνδρομο Cushing]], [[σύνδρομο Down]] κ.ά.


Στην παγκόσμια [[ιατρική]] βιβλιογραφία υπάρχουν πάρα πολλά σύνδρομα τα οποία μάλιστα έχουν λάβει την ονομασία τους από τα τα πρόσωπα, συνήθως ιατρούς, που τα παρατήρησαν και τα περιέγραψαν. Αυτά τα σύνδρομα ονομάζονται και επώνυμα σύνδρομα, π.χ. [[σύνδρομο Potamianou]], [[σύνδρομο Cushing]], [[σύνδρομο Down]] κ.ά.<ref>{{Cite journal|title=Current use of medical eponyms – a need for global uniformity in scientific publications|issue=1|first3=Nalini|last2=Barik|first2=Sukumar|last=Jana|first=Narayan|doi=10.1186/1471-2288-9-18|volume=9|url=https://doi.org/10.1186/1471-2288-9-18|pages=18|pmid=19272131|pmc=PMC2667526|issn=1471-2288|date=2009-03-09|journal=BMC Medical Research Methodology|last3=Arora}}</ref>
{{ιατρική-επέκταση}}

== Χρήση ==

=== Γενική ιατρική ===
Στην ιατρική χρησιμοποιείται ένας ευρύτερος ορισμός του συνδρόμου, ο οποίος περιγράφει έναν αριθμό συμπτωμάτων και ευρημάτων χωρίς απαραίτητα να συνδέονται με μια μοναδική αναγνωρίσιμη παθογένεση. Παραδείγματα μολυσματικών συνδρόμων περιλαμβάνουν την [[εγκεφαλίτιδα]] και την [[ηπατίτιδα]], όπου και τα δύο μπορεί να έχουν πολλές διαφορετικές μολυσματικές αιτίες.<ref>{{Cite journal|title=Infective syndromes|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/B9780702040894000792|journal=Medical Microbiology|date=2012-01-01|pages=678–688|doi=10.1016/B978-0-7020-4089-4.00079-2|language=en}}</ref>

=== Ψυχιατρική και ψυχοπαθολογία ===
Τα ψυχιατρικά σύνδρομα ονομάζονται συχνά ψυχοπαθολογικά σύνδρομα (η ψυχοπαθολογία αναφέρεται τόσο σε ψυχικές δυσλειτουργίες που εμφανίζονται σε ψυχικές διαταραχές, όσο και στη μελέτη της προέλευσης, της διάγνωσης, της ανάπτυξης και της θεραπείας των ψυχικών διαταραχών). Μερικά παραδείγματα των ψυχοπαθολογικών συνδρόμων είναι η [[μείζων καταθλιπτική διαταραχή]], η [[ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή]], η [[διπολική διαταραχή]], το σύνδρομο απάθειας κ.α.<ref>{{Cite book|title=Clinical Psychopathology Nomenclature and Classification|first=P.|last=Pichot|publisher=Springer|isbn=978-1-4899-5049-9|date=2013-11-11|url=https://books.google.be/books?id=MvkHCAAAQBAJ&pg=PA157&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false}}</ref>

Στο παρελθόν, τα πιο σημαντικά ψυχοπαθολογικά σύνδρομα είχαν ταξινομηθεί σε τρεις ομάδες κατά σειρά σοβαρότητας από τον Γερμανό ψυχίατρο [[Εμίλ Κρέπελιν]] (1856-1926). Η πρώτη ομάδα, η οποία περιλαμβάνει τις ήπιες διαταραχές, αποτελείται από πέντε σύνδρομα: συναισθηματικό, παρανοϊκό, υστερικό, παραληρηματικό και παρορμητικό. Η δεύτερη, ενδιάμεση ομάδα περιλαμβάνει δύο σύνδρομα: σχιζοφρενικό και ακουστικής ψευδαίσθησης. Η τρίτη ομάδα περιλαμβάνει τις πιο σοβαρές διαταραχές και αποτελείται από τρία σύνδρομα: επιληπτικό, νευροαναπτυξιακό και άνοιας. Στην εποχή του Κρέπελιν, η επιληψία θεωρούταν ψυχική ασθένεια.<ref>{{Cite journal|title=The Forms in which Insanity Expresses Itself [Die Erscheinungsformen des Irreseins]. (Arb. für Psychiat., München, Bd. ii, 1921.) Kraepelin, Emil.|url=https://www.cambridge.org/core/journals/journal-of-mental-science/article/the-forms-in-which-insanity-expresses-itself-die-erscheinungsformen-des-irreseins-arb-fur-psychiat-munchen-bd-ii-1921-kraepelin-emil/FBEA73A9AEBD761A5A4C3BEC4D310E9F|journal=Journal of Mental Science|date=1922/07|issn=0368-315X|pages=295–296|volume=68|issue=282|doi=10.1192/bjp.68.282.295|language=en|first=Sydney J.|last=Cole}}</ref> Ο [[Καρλ Γιάσπερς]] θεωρούσε επίσης ότι η «γνήσια επιληψία» είναι «[[ψύχωση]]», ενώ περιέγραψε τις «τρεις μεγάλες ψυχώσεις» ως [[σχιζοφρένεια]], [[επιληψία]] και [[διπολική διαταραχή]].<ref>{{Cite journal|title=Nosologomania: DSM & Karl Jaspers' Critique of Kraepelin|url=https://doi.org/10.1186/1747-5341-4-10|journal=Philosophy, Ethics, and Humanities in Medicine|date=2009-07-23|issn=1747-5341|pmc=PMC2724409|pmid=19627606|pages=10|volume=4|issue=1|doi=10.1186/1747-5341-4-10|first=S. Nassir|last=Ghaemi}}</ref>

=== Ιατρική γενετική ===
Στον τομέα της ιατρικής γενετικής ο όρος «σύνδρομο» παραδοσιακά χρησιμοποιείται μόνο όταν είναι γνωστή η υποκείμενη γενετική αιτία. Έτσι, η τρισωμία 21 είναι κοινώς γνωστή ως σύνδρομο Down.

Μέχρι το 2005, το σύνδρομο CHARGE αναφερόταν συχνότερα ως «συχέτιση CHARGE». Όταν ανακαλύφθηκε το κύριο αιτιολογικό γονίδιο (CHD7) για την πάθηση, το όνομα άλλαξε.<ref>{{Cite web|url=https://www.omim.org/entry/214800|title=CHARGE Syndrome|website=www.omim.org|language=en-us|accessdate=2021-06-30}}</ref> Στην περίπτωση της συσχέτισης VACTERL δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί η γενετική αιτία, και ως εκ τούτου συνήθως δεν αναφέρεται ως «σύνδρομο».<ref>Οικονόμου Ν., Σινωπίδης Ξ., Δημητρίου Γ., Καρατζά Α. (2016). "Κλινικά σύνδρομα με καρδιολογική επιβάρυνση", ''Περιγεννητική Ιατρική και Νεογνολογία'', '''11'''(2): 71-76.</ref><ref>Νταϊλιάνα, Ζ., Παπαθεοδώρου, Λ. (2015). "[https://repository.kallipos.gr/bitstream/11419/1996/1/ch-6-mikroxeirourgiki_2015%20.pdf Συγγενείς Διαμαρτίες του Χεριού και του Ποδιού]", Στην Μικροχειρουργική, Βασικές αρχές, εφαρμογές και τεχνικές, 126.</ref><ref>{{Cite web|url=https://omim.org/entry/192350|title=VATER/VACTERL Association|website=omim.org|language=en-us|accessdate=2021-06-30}}</ref>

== Παραπομπές ==
<references />


[[Κατηγορία:Σύνδρομα| ]]
[[Κατηγορία:Σύνδρομα| ]]

Έκδοση από την 11:56, 30 Ιουνίου 2021

Το σύνδρομο είναι ένα σύνολο κλινικών συμπτωμάτων και φυσικών ευρημάτων που υποδηλώνουν μια συγκεκριμένη κατάσταση, για την οποία μια άμεση αιτία δεν είναι απαραίτητα κατανοητή.[1][2] Στην πράξη, οι γιατροί αναφέρονται στο περίφημο «ιικό σύνδρομο» ως τέτοιο λόγω της αβεβαιότητας σχετικά με τον αριθμό των ιογενών παραγόντων που προκαλούν την ασθένεια. Μόλις η ιατρική επιστήμη εντοπίσει έναν αιτιολογικό παράγοντα ή μια διαδικασία με αρκετά υψηλό βαθμό βεβαιότητας, οι γιατροί μπορούν στη συνέχεια να αναφέρουν τη διαδικασία ως ασθένεια και όχι ως σύνδρομο. Το βλεννογονοδερματικό λεμφαδενικό σύνδρομο έγινε σύνδρομο Kawasaki το οποίο με τη σειρά του άλλαξε σε νόσο Kawasaki (Kawasaki Disease, KD).[3] Κι αυτό γιατί είναι μια ασθένεια, όχι πλέον σύνδρομο, λόγω των σαφώς αναγνωρίσιμων διαγνωστικών χαρακτηριστικών και της εξέλιξης της νόσου και της απόκρισης σε συγκεκριμένη θεραπεία.[1]

Στην παγκόσμια ιατρική βιβλιογραφία υπάρχουν πάρα πολλά σύνδρομα τα οποία μάλιστα έχουν λάβει την ονομασία τους από τα τα πρόσωπα, συνήθως ιατρούς, που τα παρατήρησαν και τα περιέγραψαν. Αυτά τα σύνδρομα ονομάζονται και επώνυμα σύνδρομα, π.χ. σύνδρομο Potamianou, σύνδρομο Cushing, σύνδρομο Down κ.ά.[4]

Χρήση

Γενική ιατρική

Στην ιατρική χρησιμοποιείται ένας ευρύτερος ορισμός του συνδρόμου, ο οποίος περιγράφει έναν αριθμό συμπτωμάτων και ευρημάτων χωρίς απαραίτητα να συνδέονται με μια μοναδική αναγνωρίσιμη παθογένεση. Παραδείγματα μολυσματικών συνδρόμων περιλαμβάνουν την εγκεφαλίτιδα και την ηπατίτιδα, όπου και τα δύο μπορεί να έχουν πολλές διαφορετικές μολυσματικές αιτίες.[5]

Ψυχιατρική και ψυχοπαθολογία

Τα ψυχιατρικά σύνδρομα ονομάζονται συχνά ψυχοπαθολογικά σύνδρομα (η ψυχοπαθολογία αναφέρεται τόσο σε ψυχικές δυσλειτουργίες που εμφανίζονται σε ψυχικές διαταραχές, όσο και στη μελέτη της προέλευσης, της διάγνωσης, της ανάπτυξης και της θεραπείας των ψυχικών διαταραχών). Μερικά παραδείγματα των ψυχοπαθολογικών συνδρόμων είναι η μείζων καταθλιπτική διαταραχή, η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, η διπολική διαταραχή, το σύνδρομο απάθειας κ.α.[6]

Στο παρελθόν, τα πιο σημαντικά ψυχοπαθολογικά σύνδρομα είχαν ταξινομηθεί σε τρεις ομάδες κατά σειρά σοβαρότητας από τον Γερμανό ψυχίατρο Εμίλ Κρέπελιν (1856-1926). Η πρώτη ομάδα, η οποία περιλαμβάνει τις ήπιες διαταραχές, αποτελείται από πέντε σύνδρομα: συναισθηματικό, παρανοϊκό, υστερικό, παραληρηματικό και παρορμητικό. Η δεύτερη, ενδιάμεση ομάδα περιλαμβάνει δύο σύνδρομα: σχιζοφρενικό και ακουστικής ψευδαίσθησης. Η τρίτη ομάδα περιλαμβάνει τις πιο σοβαρές διαταραχές και αποτελείται από τρία σύνδρομα: επιληπτικό, νευροαναπτυξιακό και άνοιας. Στην εποχή του Κρέπελιν, η επιληψία θεωρούταν ψυχική ασθένεια.[7] Ο Καρλ Γιάσπερς θεωρούσε επίσης ότι η «γνήσια επιληψία» είναι «ψύχωση», ενώ περιέγραψε τις «τρεις μεγάλες ψυχώσεις» ως σχιζοφρένεια, επιληψία και διπολική διαταραχή.[8]

Ιατρική γενετική

Στον τομέα της ιατρικής γενετικής ο όρος «σύνδρομο» παραδοσιακά χρησιμοποιείται μόνο όταν είναι γνωστή η υποκείμενη γενετική αιτία. Έτσι, η τρισωμία 21 είναι κοινώς γνωστή ως σύνδρομο Down.

Μέχρι το 2005, το σύνδρομο CHARGE αναφερόταν συχνότερα ως «συχέτιση CHARGE». Όταν ανακαλύφθηκε το κύριο αιτιολογικό γονίδιο (CHD7) για την πάθηση, το όνομα άλλαξε.[9] Στην περίπτωση της συσχέτισης VACTERL δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί η γενετική αιτία, και ως εκ τούτου συνήθως δεν αναφέρεται ως «σύνδρομο».[10][11][12]

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 Calvo, Franz; Karras, Bryant T; Phillips, Richard; Kimball, Ann Marie; Wolf, Fred (2003). «Diagnoses, Syndromes, and Diseases: A Knowledge Representation Problem». AMIA Annual Symposium Proceedings 2003: 802. ISSN 1942-597X. PMID 14728307. PMC 1480257. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1480257/. 
  2. «Definition of SYNDROME». www.merriam-webster.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2021. 
  3. «Kawasaki Syndrome | CDC». www.cdc.gov (στα Αγγλικά). 4 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2021. 
  4. Jana, Narayan; Barik, Sukumar; Arora, Nalini (2009-03-09). «Current use of medical eponyms – a need for global uniformity in scientific publications». BMC Medical Research Methodology 9 (1): 18. doi:10.1186/1471-2288-9-18. ISSN 1471-2288. PMID 19272131. PMC PMC2667526. https://doi.org/10.1186/1471-2288-9-18. 
  5. «Infective syndromes» (στα αγγλικά). Medical Microbiology: 678–688. 2012-01-01. doi:10.1016/B978-0-7020-4089-4.00079-2. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/B9780702040894000792. 
  6. Pichot, P. (11 Νοεμβρίου 2013). Clinical Psychopathology Nomenclature and Classification. Springer. ISBN 978-1-4899-5049-9. 
  7. Cole, Sydney J. (1922/07). «The Forms in which Insanity Expresses Itself [Die Erscheinungsformen des Irreseins. (Arb. für Psychiat., München, Bd. ii, 1921.) Kraepelin, Emil.»] (στα αγγλικά). Journal of Mental Science 68 (282): 295–296. doi:10.1192/bjp.68.282.295. ISSN 0368-315X. https://www.cambridge.org/core/journals/journal-of-mental-science/article/the-forms-in-which-insanity-expresses-itself-die-erscheinungsformen-des-irreseins-arb-fur-psychiat-munchen-bd-ii-1921-kraepelin-emil/FBEA73A9AEBD761A5A4C3BEC4D310E9F. 
  8. Ghaemi, S. Nassir (2009-07-23). «Nosologomania: DSM & Karl Jaspers' Critique of Kraepelin». Philosophy, Ethics, and Humanities in Medicine 4 (1): 10. doi:10.1186/1747-5341-4-10. ISSN 1747-5341. PMID 19627606. PMC PMC2724409. https://doi.org/10.1186/1747-5341-4-10. 
  9. «CHARGE Syndrome». www.omim.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2021. 
  10. Οικονόμου Ν., Σινωπίδης Ξ., Δημητρίου Γ., Καρατζά Α. (2016). "Κλινικά σύνδρομα με καρδιολογική επιβάρυνση", Περιγεννητική Ιατρική και Νεογνολογία, 11(2): 71-76.
  11. Νταϊλιάνα, Ζ., Παπαθεοδώρου, Λ. (2015). "Συγγενείς Διαμαρτίες του Χεριού και του Ποδιού", Στην Μικροχειρουργική, Βασικές αρχές, εφαρμογές και τεχνικές, 126.
  12. «VATER/VACTERL Association». omim.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2021.