Προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Pkokki (συζήτηση | συνεισφορές)
73 επεξεργασίες
Μετάφραση από την αγγλική σελίδα (εργασία σε εξέλιξη)
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 21:15, 15 Ιουνίου 2021

Η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή περιλαμβάνει διαρθρωτικές, φυσικές, κοινωνικές και θεσμικές προσεγγίσεις. Δεξιόστροφα από πάνω αριστερά: (1) αναδάσωση και διατήρηση οικοτόπων· (2) θαλάσσια τείχη για προστασία από τσουνάμι που επιδεινώθηκαν από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας· (3) πράσινες στέγες σε αστικές θερμονησίδες· (4) επιλεκτική αναπαραγωγή για ανθεκτικές στην ξηρασία καλλιέργειες.

Η προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή είναι η διαδικασία προσαρμογής στην τρέχουσα ή την αναμενόμενη κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της.[1][2] Είναι ένας από τους τρόπους αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, παράλληλα με τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής.[3] Για τους ανθρώπους, η προσαρμογή στοχεύει να μετριάσει ή να αποφύγει τη βλάβη και να εκμεταλλευτεί ευκαιρίες. Για τα φυσικά συστήματα, οι άνθρωποι μπορούν να παρέμβουν για να βοηθήσουν στη ρύθμιση.[1] Χωρίς μετριασμό, η προσαρμογή από μόνη της δεν μπορεί να αποτρέψει τον κίνδυνο «σοβαρών, εκτεταμένων και μη αναστρέψιμων» επιπτώσεων.[4]

Οι ενέργειες προσαρμογής μπορεί να είναι είτε σταδιακές (ενέργειες όπου ο κεντρικός στόχος είναι η διατήρηση της ουσίας και της ακεραιότητας ενός συστήματος) είτε μετασχηματισμού (ενέργειες που αλλάζουν τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά ενός συστήματος ως απόκριση στην κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις του).[5]

Η ανάγκη προσαρμογής ποικίλλει από τόπο σε τόπο, ανάλογα με την ευαισθησία και την ευπάθεια στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.[6][7] Η προσαρμογή είναι ιδιαίτερα σημαντική στις αναπτυσσόμενες χώρες, δεδομένου ότι οι χώρες αυτές είναι πιο ευάλωτες στην κλιματική αλλαγή[8] ​​και φέρουν το βάρος των επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη.[9] Η προσαρµοστική ικανότητα του ανθρώπου κατανέμεται άνισα σε διάφορες περιοχές και πληθυσμούς και οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν γενικά μικρότερη ικανότητα προσαρμογής.[10] Η προσαρμοστική ικανότητα συνδέεται στενά με την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη.[11] Το οικονομικό κόστος της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή είναι πιθανό να κοστίσει δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για τις επόμενες δεκαετίες, αν και το ακριβές ποσό που απαιτείται είναι άγνωστο.[12] Εκτός από το άμεσο κόστος που σχετίζεται με την προσαρμογή, υπάρχει επίσης ένα έμμεσο κόστος που προκύπτει από την εκτροπή πόρων από παραγωγικό προς προσαρμοστικό κεφάλαιο.[13]

Η πρόκληση της προσαρμογής αυξάνεται με το μέγεθος και το ρυθμό της κλιματικής αλλαγής. Ακόμη και ο πιο αποτελεσματικός μετριασμός της κλιματικής αλλαγής[14] μέσω της μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου ή της ενισχυμένης απομάκρυνσης αυτών των αερίων από την ατμόσφαιρα (μέσω καταβόθρων άνθρακα) δεν θα εμπόδιζε περαιτέρω επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή, καθιστώντας αναπόφευκτη την ανάγκη προσαρμογής.[15] Η Συμφωνία του Παρισιού απαιτεί από τις χώρες να διατηρήσουν την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας αυτόν τον αιώνα μικρότερη από 2 °C πάνω από τα προ-βιομηχανικά επίπεδα και να συνεχίσουν τις προσπάθειες για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας στους 1,5 °C.[16] Ακόμα κι αν οι εκπομπές σταματήσουν σχετικά σύντομα, η υπερθέρμανση του πλανήτη και οι επιπτώσεις της θα διαρκέσουν πολλά χρόνια λόγω της αδράνειας του κλιματικού συστήματος, επομένως τόσο η ουδετερότητα άνθρακα όσο και η προσαρμογή είναι απαραίτητες.[17]

Ο στόχος αειφόρου ανάπτυξης, που τέθηκε το 2015, στοχεύει στην ενίσχυση της ανθεκτικότητας των χωρών και των προσαρμοστικών ικανοτήτων σε θέματα που σχετίζονται με το κλίμα.[18] Αυτή η προσαρμογή περιλαμβάνει πολλούς τομείς όπως οι υποδομές,[19] η γεωργία[20] και η εκπαίδευση για την κλιματική αλλαγή. Η Συμφωνία του Παρισιού, που εγκρίθηκε τον ίδιο χρόνο, περιελάμβανε διάφορες διατάξεις για την προσαρμογή. Επιδιώκει να προωθήσει την ιδέα της παγκόσμιας ευθύνης, να βελτιώσει την επικοινωνία μέσω της συνιστώσας προσαρμογής των εθνικά καθορισμένων συνεισφορών και περιλαμβάνει μια συμφωνία ότι οι ανεπτυγμένες χώρες θα πρέπει να παρέχουν οικονομική υποστήριξη και μεταφορά τεχνολογίας για την προώθηση της προσαρμογής στις πιο ευάλωτες χώρες.[21] Ορισμένοι επιστήμονες ανησυχούν ότι τα προγράμματα προσαρμογής του κλίματος ενδέχεται να επηρεάσουν τα υφιστάμενα αναπτυξιακά προγράμματα και, ως εκ τούτου, να οδηγήσουν σε ανεπιθύμητες συνέπειες για ευάλωτες ομάδες.[22]

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 IPCC (2014). «Glossary» (PDF). Intergovernmental Panel on Climate Change. 
  2. ↑ Grüneis, Heidelinde; Penker, Marianne; Höferl, Karl-Michael (2016-10-22). «The full spectrum of climate change adaptation: testing an analytical framework in Tyrolean mountain agriculture (Austria)». SpringerPlus 5 (1): 1848. doi:10.1186/s40064-016-3542-1. ISSN 2193-1801. PMID 27818886. 
  3. ↑ «Responding to Climate Change». NASA. 21 Δεκεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2021. 
  4. ↑ IPCC AR5 SYR (2014). The Core Writing Team· Pachauri, R. K.· Meyer, L. A., επιμ. Climate Change 2014: Synthesis Report. Contribution of Working Groups I, II and III to the Fifth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change. Geneva, Switzerland: IPCC. 
  5. ↑ IPCC. «Adaptation needs and options» (PDF). Intergovernmental Panel on Climate Change. 
  6. ↑ Green, Donna; Alexander, Lisa; Mclnnes, Kathy; Church, John; Nicholls, Neville; White, Neil (11 December 2009). «An assessment of climate change impacts and adaptation for the Torres Strait Islands, Australia». Climatic Change 102 (3–4): 405–433. doi:10.1007/s10584-009-9756-2. ISSN 0165-0009. 
  7. ↑ Sarkodie, Samuel Asumadu; Strezov, Vladimir (2019-03-15). «Economic, social and governance adaptation readiness for mitigation of climate change vulnerability: Evidence from 192 countries» (στα αγγλικά). Science of the Total Environment 656: 150–164. doi:10.1016/j.scitotenv.2018.11.349. ISSN 0048-9697. PMID 30504017. Bibcode: 2019ScTEn.656..150S. 
  8. ↑ Nations, United. «The Health Effects Of Global Warming: Developing Countries Are The Most Vulnerable». United Nations (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2020. 
  9. ↑ «Unprecedented Impacts of Climate Change Disproportionately Burdening Developing Countries, Delegate Stresses, as Second Committee Concludes General Debate | Meetings Coverage and Press Releases». www.un.org. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2019. 
  10. ↑ Schneider, S.H., S. Semenov, A. Patwardhan, I. Burton, C.H.D. Magadza, M. Oppenheimer, A.B. Pittock, A. Rahman, J.B. Smith, A. Suarez and F. Yamin (2007). Executive summary. In (book chapter): Chapter 19: Assessing Key Vulnerabilities and the Risk from Climate Change. In: Climate Change 2007: Impacts, Adaptation and Vulnerability. Contribution of Working Group II to the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (M.L. Parry, O.F. Canziani, J.P. Palutikof, P.J. van der Linden and C.E. Hanson, Eds.). Print version: Cambridge University Press, Cambridge, UK. This version: IPCC website. ISBN 978-0-521-88010-7. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2010. CS1 maint: Uses authors parameter (link)
  11. ↑ IPCC (2007). 4. Adaptation and mitigation options. In (book section): Summary for Policymakers. In: Climate Change 2007: Synthesis Report. Contribution of Working Groups I, II and III to the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (Core Writing Team, Pachauri, R.K and Reisinger, A. (eds.)). Print version: IPCC, Geneva, Switzerland. This version: IPCC website. ISBN 978-92-9169-122-7. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2010. 
  12. ↑ World Bank (2010). The Cost to Developing Countries of Adapting to Climate Change: New Methods and Estimates (PDF). World Bank. 
  13. ↑ Mohaddes, Kamiar; Williams, Rhys (2020). «The Adaptive Investment Effect: Evidence from Chinese Provinces». Economic Letters 193 (1): 109332. doi:10.1016/j.econlet.2020.109332. ISSN 0165-1765. https://doi.org/10.1016/j.econlet.2020.109332. 
  14. ↑ Verbruggen, A. (2007). Glossary J-P. In (book section): Annex I. In: Climate Change 2007: Mitigation. Contribution of Working Group III to the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (B. Metz et al. (eds.)). Print version: Cambridge University Press, Cambridge, UK, and New York, N.Y., U.S.A.. This version: IPCC website. ISBN 978-0-521-88011-4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2010. 
  15. ↑ Klein, R.J.T. (2007). Executive summary. In (book chapter): Inter-relationships between adaptation and mitigation. In: Climate Change 2007: Impacts, Adaptation and Vulnerability. Contribution of Working Group II to the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (M.L. Parry et al. Eds.). Print version: Cambridge University Press, Cambridge, UK, and New York, N.Y., U.S.A.. This version: IPCC website. ISBN 978-0-521-88010-7. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2010. 
  16. ↑ «The Paris Agreement». unfccc.int. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2020. 
  17. ↑ Farber, Daniel A. (2007). «Adapting to Climate Change: Who Should Pay?». Journal of Land Use & Environmental Law 23: 1. doi:10.2139/ssrn.980361. ISSN 1556-5068. https://scholarship.law.berkeley.edu/facpubs/517. 
  18. ↑ «Urgent action to combat climate change and its impacts (SDG 13): transforming agriculture and food systems». 
  19. ↑ «The Varsity: Quantifying the climate crisis: how changes could impact road maintenance». 10 Νοεμβρίου 2019. 
  20. ↑ «The Guardian: Benefits to farmers of global heating outweighed by losses, says report». The Guardian. 4 September 2019. https://www.theguardian.com/environment/2019/sep/04/benefits-to-farmers-of-global-heating-outweighed-by-losses-says-report. 
  21. ↑ Ngwadla, X; El-Bakri, S. (2016). The Global Goal for Adaptation under the Paris Agreement: Putting ideas into action. (Report). London, UK: Climate and Development Knowledge Network., pp. 11–17. https://cdkn.org/wp-content/uploads/2016/11/Global-adaptation-goals-paper.pdf. 
  22. ↑ Misra, Manoj (29 February 2016). «Smallholder agriculture and climate change adaptation in Bangladesh: questioning the technological optimism». Climate and Development 9 (4): 337–347. doi:10.1080/17565529.2016.1145101. ISSN 1756-5529. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Προσαρμογή_στην_κλιματική_αλλαγή&oldid=8900364"