Αρέθας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
επέκταση, διορθώσεις, βελτίωση |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{πληροφορίες προσώπου}} |
|||
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Μητροπολίτης [[Καισάρεια]]ς Αρέθας''' θεωρείται ένας από τους διαπρεπέστερους λογίους της Μεσοβυζαντινής περιόδου και από τους πρωτεργάτες της αναβίωσης των κλασικών σπουδών στο [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζάντιο]]<ref name="ReferenceA">Ένθετο εφημερίδας «Δημοκρατία», Δημοκρατία & Ορθοδοξία, Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012, σελ 8.</ref>. |
|||
Ο '''Αρχιεπίσκοπος [[Καισάρεια|Καισαρείας]] Αρέθας''' θεωρείται ένας από τους διαπρεπέστερους λογίους της Μεσοβυζαντινής περιόδου και από τους πρωτεργάτες της αναβίωσης των κλασικών σπουδών στο [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζάντιο]]<ref name="ReferenceA">Ένθετο εφημερίδας «Δημοκρατία», Δημοκρατία & Ορθοδοξία, Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012, σελ 8.</ref>. Οι κώδικες που δημιούργησε ο ίδιος, που περιείχαν τα σχόλιά του, θεωρούνται ότι διέσωσαν πολλά αρχαία κείμενα, συμπεριλαμβανομένων έργων του Πλάτωνα και των «''εἰς ἑαυτόν''» του [[Μάρκος Αυρήλιος|Μάρκου Αυρηλίου]]<ref>{{cite book|last=Hadot|first=Pierre|title=The Inner Citadel The Meditations of Marcus Aurelius (Translated by Michael Chase)|page=24|year=1998|location=Cambridge, Massachusetts|publisher=Harvard University Press|url=https://books.google.com/books?isbn=0674461711|ref=harv}}</ref><ref>{{cite book|last=Novotny|first=Frantisek|authorlink=:cs:František Novotný (filolog)|title=The Posthumous Life of Plato|location=The Hague|publisher=Springer Science & Business Media, Dec 6, 2012|year=1977|url=https://books.google.com/books?isbn=9400997043|ref=harv|pages=282-283}}</ref>. |
|||
== Βίος == |
== Βίος == |
||
Ο Αρέθας γεννήθηκε στην [[Πάτρα]] γύρω στο [[850]]<ref name="ReferenceA"/>. Αφού σπούδασε αρχικά στη γενέτειρά του πρέπει να βρέθηκε σχετικά νωρίς στην [[Κωνσταντινούπολη]], όπου και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Ήταν μαθητής του [[Πατριάρχης Φώτιος Α´|Πατριάρχη Φωτίου]]. Σπούδασε στο [[Πανδιδακτήριο]] και πιθανότατα έγινε κληρικός μετά το [[888]]. |
|||
Το [[903]]<ref>{{cite book|last=Jenkins|first=Romilly|title=Byzantium: The Imperial Centuries Ad 610-1071|pages=219–229|year=1987|location=Canada|publisher=University of Toronto Press|url=https://books.google.com/books?isbn=0674461711|ref=harv}}</ref>, επί Πατριάρχου [[Νικόλαος Μυστικός|Νικολάου Μυστικού]], χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας. Λόγω της θέσης της Αρχιεπισκοπής του ως πρωτόθρονης του Πατριαρχείου, παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη κατά το μεγαλύτερο διάστημα. |
|||
Ο Αρέθας γεννήθηκε στην [[Πάτρα]] γύρω στο [[850]]<ref name="ReferenceA"/> |
|||
. Αφού σπούδασε αρχικά στη γενέτειρά του πρέπει να βρέθηκε σχετικά νωρίς στην [[Κωνσταντινούπολη]] όπου και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Πιθανότατα έγινε κληρικός μετά του [[888]]. Το [[902]] χειροτονήθηκε μητροπολίτης Καισαρείας, αλλά λόγω της θέσης της Μητροπόλεως ως πρωτόθρονης του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη κατά το μεγαλύτερο διάστημα. Πέθανε σε μεγάλη ηλικία γύρω στα [[944]]. |
|||
Συμμετείχε ενεργά στην πολιτική της Αυλής και ενεπλάκη στη διαμάχη για το σκάνδαλο που δημιουργήθηκε όταν ο αυτοκράτορας [[Λέων ΣΤ΄]] προσπάθησε να παντρευτεί για τέταρτη φορά, αφού οι τρεις πρώτες του γυναίκες πέθαναν αφήνοντάς τον χωρίς κληρονόμο<ref>{{cite book|last=Jenkins|first=Romilly|title=Byzantium: The Imperial Centuries Ad 610-1071|pages=220–226|year=1987|location=Canada|publisher=University of Toronto Press|url=https://books.google.com/books?isbn=0674461711|ref=harv}}</ref>. Παρά τη φήμη του ως μελετητή, ο Αρέθας περιγράφεται ως «... στενόμυαλος, κακός ... νοσηρά φιλόδοξος και απολύτως αδίστακτος...<ref>{{cite book|last=Jenkins|first=Romilly|title=Byzantium: The Imperial Centuries Ad 610-1071|pages=219|year=1987|location=Canada|publisher=University of Toronto Press|url=https://books.google.com/books?isbn=0674461711|ref=harv}}</ref>». |
|||
| ⚫ | |||
Πέθανε σε μεγάλη ηλικία γύρω στο [[944]]. |
|||
| ⚫ | |||
Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους εκδότες κλασικών και εκκλησιαστικών κειμένων και θεωρείται κάτοχος μιας από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες του καιρού του, αποτελούμενη από χιλιάδες έργα της κλασσικής αρχαιότητας και της πρωτοχριστιανικής περιόδου. Επιμελήθηκε και χρηματοδότησε τη μεταγραφή μεγάλου αριθμού χειρογράφων από τη [[Μεγαλογράμματη γραφή|Μεγαλογράμματη]] στη [[Ελληνική μικρογράμματη γραφή|μικρογράματη γραφή]], σε πολλά από τα οποία σώζονται ιδιόχειροι σχολιασμοί. Αν και το έργο του στερείται πρωτοτυπίας όμως θεωρείται πολύ σημαντικό γιατί διασώζει πολλά έργα που αλλιώς θα είχαν χαθεί. Ενδεικτικά μπορεί να αναφερθεί πως τα έργα των [[Απολογητές|απολογητών]] του 2ου και του 3ου αιώνα σώζονται μόνο σε χειρόγραφα προερχόμενα από τη βιβλιοθήκη του. Προϊόντα του εργαστηρίου του βρίσκονται στις κυριότερες βιβλιοθήκες του κόσμου, όπως στο [[Αποστολική Βιβλιοθήκη του Βατικανού|Βατικανό]], το [[Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας|Παρίσι]], το [[Βρετανική Βιβλιοθήκη|Λονδίνο]], τη [[Μόσχα]] και αλλού. |
Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους εκδότες κλασικών και εκκλησιαστικών κειμένων και θεωρείται κάτοχος μιας από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες του καιρού του, αποτελούμενη από χιλιάδες έργα της κλασσικής αρχαιότητας και της πρωτοχριστιανικής περιόδου. Επιμελήθηκε και χρηματοδότησε τη μεταγραφή μεγάλου αριθμού χειρογράφων από τη [[Μεγαλογράμματη γραφή|Μεγαλογράμματη]] στη [[Ελληνική μικρογράμματη γραφή|μικρογράματη γραφή]], σε πολλά από τα οποία σώζονται ιδιόχειροι σχολιασμοί. Αν και το έργο του στερείται πρωτοτυπίας όμως θεωρείται πολύ σημαντικό γιατί διασώζει πολλά έργα που αλλιώς θα είχαν χαθεί. Ενδεικτικά μπορεί να αναφερθεί πως τα έργα των [[Απολογητές|απολογητών]] του 2ου και του 3ου αιώνα σώζονται μόνο σε χειρόγραφα προερχόμενα από τη βιβλιοθήκη του. Προϊόντα του εργαστηρίου του βρίσκονται στις κυριότερες βιβλιοθήκες του κόσμου, όπως στο [[Αποστολική Βιβλιοθήκη του Βατικανού|Βατικανό]], το [[Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας|Παρίσι]], το [[Βρετανική Βιβλιοθήκη|Λονδίνο]], τη [[Μόσχα]] και αλλού. |
||
| ⚫ | |||
== Βιβλιογραφία == |
|||
| ⚫ | |||
==Πηγές== |
|||
*{{cite book|last=Novotny|first=Frantisek|authorlink=:cs:František Novotný (filolog)|title=The Posthumous Life of Plato|location=The Hague|publisher=Springer Science & Business Media, Dec 6, 2012|year=1977|url=https://books.google.com/books?isbn=9400997043|ref=harv}} |
|||
==Περαιτέρω ανάγνωση== |
|||
* Σ. Β. Κουγέας, Ὁ Καισαρείας Ἀρέθας καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ, Αθήναι 1913. |
* Σ. Β. Κουγέας, Ὁ Καισαρείας Ἀρέθας καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ, Αθήναι 1913. |
||
* Paul Lemerle, ''Le premier humanisme byzantin'', Paris 1971. |
* Paul Lemerle, ''Le premier humanisme byzantin'', Paris 1971. |
||
* ''Tusculum-Lexikon'' |
* ''Tusculum-Lexikon'' |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
{{Authority control}} |
{{Authority control}} |
||
Έκδοση από την 16:07, 21 Απριλίου 2020
| Αρέθας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 860 (περίπου) Πάτρα |
| Θάνατος | 935 Καισάρεια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | θεολόγος βιβλιογράφος ιερέας φιλόσοφος συγγραφέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αρχιεπίσκοπος |
Ο Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας Αρέθας θεωρείται ένας από τους διαπρεπέστερους λογίους της Μεσοβυζαντινής περιόδου και από τους πρωτεργάτες της αναβίωσης των κλασικών σπουδών στο Βυζάντιο[1]. Οι κώδικες που δημιούργησε ο ίδιος, που περιείχαν τα σχόλιά του, θεωρούνται ότι διέσωσαν πολλά αρχαία κείμενα, συμπεριλαμβανομένων έργων του Πλάτωνα και των «εἰς ἑαυτόν» του Μάρκου Αυρηλίου[2][3].
Βίος
Ο Αρέθας γεννήθηκε στην Πάτρα γύρω στο 850[1]. Αφού σπούδασε αρχικά στη γενέτειρά του πρέπει να βρέθηκε σχετικά νωρίς στην Κωνσταντινούπολη, όπου και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Ήταν μαθητής του Πατριάρχη Φωτίου. Σπούδασε στο Πανδιδακτήριο και πιθανότατα έγινε κληρικός μετά το 888.
Το 903[4], επί Πατριάρχου Νικολάου Μυστικού, χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας. Λόγω της θέσης της Αρχιεπισκοπής του ως πρωτόθρονης του Πατριαρχείου, παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη κατά το μεγαλύτερο διάστημα.
Συμμετείχε ενεργά στην πολιτική της Αυλής και ενεπλάκη στη διαμάχη για το σκάνδαλο που δημιουργήθηκε όταν ο αυτοκράτορας Λέων ΣΤ΄ προσπάθησε να παντρευτεί για τέταρτη φορά, αφού οι τρεις πρώτες του γυναίκες πέθαναν αφήνοντάς τον χωρίς κληρονόμο[5]. Παρά τη φήμη του ως μελετητή, ο Αρέθας περιγράφεται ως «... στενόμυαλος, κακός ... νοσηρά φιλόδοξος και απολύτως αδίστακτος...[6]».
Πέθανε σε μεγάλη ηλικία γύρω στο 944.
Έργο
Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους εκδότες κλασικών και εκκλησιαστικών κειμένων και θεωρείται κάτοχος μιας από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες του καιρού του, αποτελούμενη από χιλιάδες έργα της κλασσικής αρχαιότητας και της πρωτοχριστιανικής περιόδου. Επιμελήθηκε και χρηματοδότησε τη μεταγραφή μεγάλου αριθμού χειρογράφων από τη Μεγαλογράμματη στη μικρογράματη γραφή, σε πολλά από τα οποία σώζονται ιδιόχειροι σχολιασμοί. Αν και το έργο του στερείται πρωτοτυπίας όμως θεωρείται πολύ σημαντικό γιατί διασώζει πολλά έργα που αλλιώς θα είχαν χαθεί. Ενδεικτικά μπορεί να αναφερθεί πως τα έργα των απολογητών του 2ου και του 3ου αιώνα σώζονται μόνο σε χειρόγραφα προερχόμενα από τη βιβλιοθήκη του. Προϊόντα του εργαστηρίου του βρίσκονται στις κυριότερες βιβλιοθήκες του κόσμου, όπως στο Βατικανό, το Παρίσι, το Λονδίνο, τη Μόσχα και αλλού.
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 Ένθετο εφημερίδας «Δημοκρατία», Δημοκρατία & Ορθοδοξία, Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012, σελ 8.
- ↑ Hadot, Pierre (1998). The Inner Citadel The Meditations of Marcus Aurelius (Translated by Michael Chase). Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. σελ. 24.
- ↑ Novotny, Frantisek (1977). The Posthumous Life of Plato. The Hague: Springer Science & Business Media, Dec 6, 2012. σελίδες 282–283.
- ↑ Jenkins, Romilly (1987). Byzantium: The Imperial Centuries Ad 610-1071. Canada: University of Toronto Press. σελίδες 219–229.
- ↑ Jenkins, Romilly (1987). Byzantium: The Imperial Centuries Ad 610-1071. Canada: University of Toronto Press. σελίδες 220–226.
- ↑ Jenkins, Romilly (1987). Byzantium: The Imperial Centuries Ad 610-1071. Canada: University of Toronto Press. σελ. 219.
Πηγές
- Novotny, Frantisek (1977). The Posthumous Life of Plato. The Hague: Springer Science & Business Media, Dec 6, 2012.
Περαιτέρω ανάγνωση
- Σ. Β. Κουγέας, Ὁ Καισαρείας Ἀρέθας καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ, Αθήναι 1913.
- Paul Lemerle, Le premier humanisme byzantin, Paris 1971.
- Tusculum-Lexikon
|