Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαίρη Σόμερβιλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ Παραπομπές
μ Προσθήκη παραπομπών
Γραμμή 14: Γραμμή 14:
Η Σόμερβιλ ήτανε κόρη του Αντιναυάρχου Σερ Γουίλιαμ Τζορτζ Φέρφαξ (Sir Γουίλιαμ George Fairfax)<ref name=":0">{{Cite journal|url=http://adsabs.harvard.edu/abs/1996JBAA..106..201B|title=Mary Somerville, mathematician and astronomer of underused talents|last=Bruck|first=M. T.|date=1996-08-01|journal=Journal of the British Astronomical Association|volume=106|pages=201–206|issn=0007-0297}}</ref>, συγγένευε επίσης με πολλούς επιφανείς σκωτσέζικους οίκους, από τη πλευρά της μητέρας της<ref name=":1">{{Cite book|title=Dictionary of Scientific Biography|first=|last=|publisher=Charles Scribner's Sons|isbn=|year=|chapter=Somerville, Mary Fairfax Greig|location=New York|page=521–522}}</ref>, δεύτερης συζύγου του ναύαρχου, Μαργκαρετ Τσάρτερς (Margaret Τσάρτερς), θυγατέρα του δικηγόρου Σάμιουελ Τσάρτερς <ref name=":6">{{Cite web|url=https://www.burntisland.net/somerville-family-history.htm|title=Burntisland, Fife - Mary Somerville's Family History|website=www.burntisland.net|accessdate=2019-01-12}}</ref>.
Η Σόμερβιλ ήτανε κόρη του Αντιναυάρχου Σερ Γουίλιαμ Τζορτζ Φέρφαξ (Sir Γουίλιαμ George Fairfax)<ref name=":0">{{Cite journal|url=http://adsabs.harvard.edu/abs/1996JBAA..106..201B|title=Mary Somerville, mathematician and astronomer of underused talents|last=Bruck|first=M. T.|date=1996-08-01|journal=Journal of the British Astronomical Association|volume=106|pages=201–206|issn=0007-0297}}</ref>, συγγένευε επίσης με πολλούς επιφανείς σκωτσέζικους οίκους, από τη πλευρά της μητέρας της<ref name=":1">{{Cite book|title=Dictionary of Scientific Biography|first=|last=|publisher=Charles Scribner's Sons|isbn=|year=|chapter=Somerville, Mary Fairfax Greig|location=New York|page=521–522}}</ref>, δεύτερης συζύγου του ναύαρχου, Μαργκαρετ Τσάρτερς (Margaret Τσάρτερς), θυγατέρα του δικηγόρου Σάμιουελ Τσάρτερς <ref name=":6">{{Cite web|url=https://www.burntisland.net/somerville-family-history.htm|title=Burntisland, Fife - Mary Somerville's Family History|website=www.burntisland.net|accessdate=2019-01-12}}</ref>.


Γεννήθηκε 26 Δεκέμβρη 1780, στο πρεσβυτέριο του Τζέντμπρα, στα σύνορα της [[Σκωτία|Σκωτίας]], το σπιτικό των παιδικών της χρόνων όμως ήτανε στο Μπέρνταϊλαντ του [[Φάιφ]]<ref name=":0" />. Ήτανε το δεύτερο από τα τέσσερα επιζώντα παιδιά (τρία από τα αδέλφια της είχανε πεθάνει σε βρεφική ηλικία). Ήταν ιδιαίτερα κοντά με τον μεγαλύτερο αδελφό της, τον Σαμ. Η μητέρα της την έμαθε να διαβάζει τη Βίβλο και τις [[Καλβινισμός|καλβινιστικές]] κατηχήσεις κι όταν δεν ασχολιόταν με τις δουλειές του σπιτιού η Μαίρη τριγύριζε ανάμεσα στα πουλιά και τα λουλούδια του κήπου<ref name=":3">{{Cite book|title=Seduced by logic : Émilie du Châtelet, Mary Somerville, and the Newtonian revolution|first=Arianrhod,|last=Robyn.|isbn=9780199931620|year=2012|location=New York|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/865508600|id=865508600}}</ref>. Οι μακρόχρονες απουσίες του πατέρα της λόγω του επαγγέλματός του ίσως να ήταν η αιτία που η Σόμερβιλ μεγάλωσε χωρίς τους συνηθισμένους περιορισμούς που επιβάλλονταν στα κορίτσια των πλούσιων οικογενειών της εποχής της, αλλά ήταν ίσως και η αιτία της ελλειπούς μόρφωσής της. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μέχρι τα δέκα της να μην μπορεί σχεδόν καθόλου να διαβάσει.<ref name=":4">{{Cite book|title=Women of ideas and what men have done to them|first=Spender,|last=Dale.|publisher=Pandora|isbn=074480003X|date=1988, ©1982|url=http://worldcat.org/oclc/20597439|id=20597439}}</ref> Στην αυτοβιογραφία της αναφέρει πως όταν ο πατέρας της γύρισε από ένα ταξίδι στη θάλασσα, είπε της μητέρας της: "''Η κόρη μας δεν πρέπει να ζήσει έτσι. Πρέπει τουλάχιστον να μάθει να γράφει, να διαβάζει και να κρατά τους λογαριασμούς''".<ref name=":2">{{Cite book|title=Personal recollections, from early life to old age, of Mary Somerville. With selections from her correspondence|first=Mary|last=Somerville|publisher=Boston, Roberts brothers|isbn=|year=|date=1874|location=|page=|url=http://archive.org/details/personalrecolle04somegoog}}</ref> Έτσι η 10χρονη θυγατέρα, εστάλη για διδασκαλία ενός έτους στο Μάσελμπόρο, ένα ακριβό οικοτροφείο όπου έλαβε αυστηρή εκπαίδευση.<ref name=":1" /><ref name=":4" /> Εκεί έμαθε τα στοιχειώδη περί γραφής, γαλλική κι αγγλική γραμματική.<ref>{{Cite book|title=Mary Somerville : science, illumination, and the female mind|first=Neeley, Kathryn A. (Kathryn Angelyn),|last=1954-|publisher=Cambridge University Press|isbn=0511019653|year=|date=2001|location=Cambridge|page=22|url=https://www.worldcat.org/oclc/51299513|id=51299513}}</ref>
Γεννήθηκε 26 Δεκέμβρη 1780, στο πρεσβυτέριο του Τζέντμπρα, στα σύνορα της [[Σκωτία|Σκωτίας]], το σπιτικό των παιδικών της χρόνων όμως ήτανε στο Μπέρνταϊλαντ του [[Φάιφ]]<ref name=":0" />. Ήτανε το δεύτερο από τα τέσσερα επιζώντα παιδιά (τρία από τα αδέλφια της είχανε πεθάνει σε βρεφική ηλικία). Ήταν ιδιαίτερα κοντά με τον μεγαλύτερο αδελφό της, τον Σαμ. Η μητέρα της την έμαθε να διαβάζει τη Βίβλο και τις [[Καλβινισμός|καλβινιστικές]] κατηχήσεις κι όταν δεν ασχολιόταν με τις δουλειές του σπιτιού η Μαίρη τριγύριζε ανάμεσα στα πουλιά και τα λουλούδια του κήπου<ref name=":3">{{Cite book|title=Seduced by logic : Émilie du Châtelet, Mary Somerville, and the Newtonian revolution|first=Arianrhod,|last=Robyn.|isbn=9780199931620|year=2012|location=New York|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/865508600|id=865508600}}</ref>. Οι μακρόχρονες απουσίες του πατέρα της λόγω του επαγγέλματός του ίσως να ήταν η αιτία που η Σόμερβιλ μεγάλωσε χωρίς τους συνηθισμένους περιορισμούς που επιβάλλονταν στα κορίτσια των πλούσιων οικογενειών της εποχής της, αλλά ήταν ίσως και η αιτία της ελλειπούς μόρφωσής της. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μέχρι τα δέκα της να μην μπορεί σχεδόν καθόλου να διαβάσει.<ref name=":4">{{Cite book|title=Women of ideas and what men have done to them|first=Spender,|last=Dale.|publisher=Pandora|isbn=074480003X|date=1988, ©1982|url=http://worldcat.org/oclc/20597439|id=20597439}}</ref> Στην αυτοβιογραφία της αναφέρει πως όταν ο πατέρας της γύρισε από ένα ταξίδι στη θάλασσα, είπε της μητέρας της: "''Η κόρη μας δεν πρέπει να ζήσει έτσι. Πρέπει τουλάχιστον να μάθει να γράφει, να διαβάζει και να κρατά τους λογαριασμούς''".<ref name=":2">{{Cite book|title=Personal recollections, from early life to old age, of Mary Somerville. With selections from her correspondence|first=Mary|last=Somerville|publisher=Boston, Roberts brothers|isbn=|year=|date=1874|location=|page=|url=http://archive.org/details/personalrecolle04somegoog}}</ref> Έτσι η 10χρονη θυγατέρα, εστάλη για διδασκαλία ενός έτους στο Μάσελμπόρο, ένα ακριβό οικοτροφείο όπου έλαβε αυστηρή εκπαίδευση.<ref name=":1" /><ref name=":4" /> Εκεί έμαθε τα στοιχειώδη περί γραφής, γαλλική κι αγγλική γραμματική.<ref name=":7">{{Cite book|title=Mary Somerville : science, illumination, and the female mind|first=Neeley, Kathryn A. (Kathryn Angelyn),|last=1954-|publisher=Cambridge University Press|isbn=0511019653|year=|date=2001|location=Cambridge|page=22|url=https://www.worldcat.org/oclc/51299513|id=51299513}}</ref>


Όταν επέστρεψε, η οικογένειά της θεώρησε πως είχε σπαταλήσει υπερβολικά πολύ χρόνο σε άχρηστη μόρφωση και ότι είχε παραμελήσει τα οικοκυρικά και τις γυναικείες τις ασχολίες όπως το κέντημα και ο χορός, προσόντα που απαιτούνταν για να μπορέσει αργότερα να παντρευτεί.<ref name=":4" /> Έτσι την ανάγκασαν να ασχοληθεί με τα οικοκυρικά. Τότε, για να διασκεδάσει την ανία της, άρχισε μυστικά να παρατηρεί τα άστρα το βράδυ και να μαθαίνει μόνη της λατινικά.<ref name=":4" />
Όταν επέστρεψε, η οικογένειά της θεώρησε πως είχε σπαταλήσει υπερβολικά πολύ χρόνο σε άχρηστη μόρφωση και ότι είχε παραμελήσει τα οικοκυρικά και τις γυναικείες τις ασχολίες όπως το κέντημα και ο χορός, προσόντα που απαιτούνταν για να μπορέσει αργότερα να παντρευτεί.<ref name=":4" /> Έτσι την ανάγκασαν να ασχοληθεί με τα οικοκυρικά. Τότε, για να διασκεδάσει την ανία της, άρχισε μυστικά να παρατηρεί τα άστρα το βράδυ και να μαθαίνει μόνη της λατινικά.<ref name=":4" />
Γραμμή 43: Γραμμή 43:
Πίσω στη Σκωτία η Σόμερβιλ, όντας μία ευκατάστατη χήρα, διέθετε πια τον απαραίτητο χρόνο και πλούτο αλλά και την απαραίτητη ανεξαρτησία για να συνεχίσει τις σπουδές της. Αμέσως φρόντισε να αγοράσει πολλά μαθηματικά βιβλία και έφτιαξε στο σπίτι της μια μεγάλη επιστημονική βιβλιοθήκη. Μέχρι τότε η Σόμερβιλ είχε καταφέρει να μελετήσει και να μάθει μόνη της επίπεδη και σφαιρική τριγωνομετρία, κωνικές τομές, και όλη την«Αστρονομία» του Βρετανού αστρονόμου Τζον Φέργκιουσον. Στην συνέχεια προχώρησε να μελετήσει αστρονομία, χημεία, γεωγραφία, μελέτη μικροσκοπίων, ηλεκτρισμό και μαγνητισμό.<ref name=":4" />
Πίσω στη Σκωτία η Σόμερβιλ, όντας μία ευκατάστατη χήρα, διέθετε πια τον απαραίτητο χρόνο και πλούτο αλλά και την απαραίτητη ανεξαρτησία για να συνεχίσει τις σπουδές της. Αμέσως φρόντισε να αγοράσει πολλά μαθηματικά βιβλία και έφτιαξε στο σπίτι της μια μεγάλη επιστημονική βιβλιοθήκη. Μέχρι τότε η Σόμερβιλ είχε καταφέρει να μελετήσει και να μάθει μόνη της επίπεδη και σφαιρική τριγωνομετρία, κωνικές τομές, και όλη την«Αστρονομία» του Βρετανού αστρονόμου Τζον Φέργκιουσον. Στην συνέχεια προχώρησε να μελετήσει αστρονομία, χημεία, γεωγραφία, μελέτη μικροσκοπίων, ηλεκτρισμό και μαγνητισμό.<ref name=":4" />


Ο Τζόν Πλέιφεαρ, καθηγητής φυσικής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, ενθάρρυνε τις σπουδές της και μέσω αυτού ξεκίνησε αλληλογραφία με τον Γουίλιαμ Γουάλας, με τον οποίο άρχισε να συζητά μαθηματικά προβλήματα.<ref>{{Cite web|url=http://www-history.mcs.st-andrews.ac.uk/Biographies/Somerville.html|title=Mary Somerville (1780-1872)|website=www-history.mcs.st-andrews.ac.uk|accessdate=2019-01-15}}</ref> Άρχισε να λύνει τα μαθηματικά προβλήματα που τεθήκανε στο μαθηματικό περιοδικό του Στρατιωτικού Κολλεγίου στο Μάρλοου και τελικά έφτιαξε όνομα όταν επίλυσε ένα [[Διοφαντική εξίσωση|διοφαντικό πρόβλημα]] και της απονεμήθηκε ασημένιο μετάλλιο το 1811.<ref>{{Cite book|title=The Routledge research companion to nineteenth-century British literature and science|first=John|last=Holmes|first2=Sharon|last2=Ruston|isbn=9781317042334|year=1973|location=Abingdon, Oxon|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/987791112|id=987791112}}</ref> <ref name=":2" /> Ο Γουάλας πρότεινε να μελετήσει τα συγγράμματα του γάλλου μαθηματικού [[Πιερ-Σιμόν ντε Λαπλάς|Πιέρ Σιμόν Λαπλάς]], που συνοψίζει τη θεωρία της βαρύτητας και συλλέγει τα μαθηματικά αποτελέσματα που είχανε καθιερωθεί στα 50 χρόνια από την δημοσίευση της Principia. Είπε ότι η μελέτη του Λαπλάς της έδωσε την εμπιστοσύνη και την αυτοπεποίθηση που χρειαζότανε για να επιμείνει στις μαθηματικές σπουδές της.<ref name=":3" />
Ο Τζόν Πλέιφεαρ, καθηγητής φυσικής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, ενθάρρυνε τις σπουδές της και μέσω αυτού ξεκίνησε αλληλογραφία με τον Γουίλιαμ Γουάλας, με τον οποίο άρχισε να συζητά μαθηματικά προβλήματα.<ref>{{Cite web|url=http://www-history.mcs.st-andrews.ac.uk/Biographies/Somerville.html|title=Mary Somerville (1780-1872)|website=www-history.mcs.st-andrews.ac.uk|accessdate=2019-01-15}}</ref> Άρχισε να λύνει τα μαθηματικά προβλήματα που τεθήκανε στο μαθηματικό περιοδικό του Στρατιωτικού Κολλεγίου στο Μάρλοου και τελικά έφτιαξε όνομα όταν επίλυσε ένα [[Διοφαντική εξίσωση|διοφαντικό πρόβλημα]] και της απονεμήθηκε ασημένιο μετάλλιο το 1811.<ref name=":8">{{Cite book|title=The Routledge research companion to nineteenth-century British literature and science|first=John|last=Holmes|first2=Sharon|last2=Ruston|isbn=9781317042334|year=1973|location=Abingdon, Oxon|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/987791112|id=987791112}}</ref> <ref name=":2" /> Ο Γουάλας πρότεινε να μελετήσει τα συγγράμματα του γάλλου μαθηματικού [[Πιερ-Σιμόν ντε Λαπλάς|Πιέρ Σιμόν Λαπλάς]], που συνοψίζει τη θεωρία της βαρύτητας και συλλέγει τα μαθηματικά αποτελέσματα που είχανε καθιερωθεί στα 50 χρόνια από την δημοσίευση της Principia. Είπε ότι η μελέτη του Λαπλάς της έδωσε την εμπιστοσύνη και την αυτοπεποίθηση που χρειαζότανε για να επιμείνει στις μαθηματικές σπουδές της.<ref name=":3" />


Στα 33 της αγόρασε από τη βιβλιοθήκη επιστημονικών βιβλίων, τα στοιχεία της μηχανικής του Λουί Μπενζαμάν Φρανκέρ, την ανάλυση άλγεβρας και λογισμού του Σιλβέστρ Φρανσουά Λακρουά, την αναλυτική γεωμετρία κι αστρονομία του [[Ζαν-Μπατίστ Μπιό|Ζαν Μπατίστ Μπιό]], τη πραγματεία του Σιμεόν Ντενί Πουασόν για τη μηχανική, τη Θεωρία Αναλυτικών Λειτουργιών του [[Ζοζέφ Λουί Λαγκράνζ|Ζοζέφ Λουί Λαγκρανζ]], Στοιχεία Αλγεβρας και Ισοπεριμετρικών Προβλημάτων του Λεονάρ Ουλέρ, Εικόνα της Γης του Αλέξη Κλαϊρούτ, Εφαρμογή της Ανάλυσης στη Γεωμετρία του Γκασπάρ Μονζ και τους Logarithmus του Φρανσουά Καλέ.<ref name=":2" />
Στα 33 της αγόρασε από τη βιβλιοθήκη επιστημονικών βιβλίων, τα στοιχεία της μηχανικής του Λουί Μπενζαμάν Φρανκέρ, την ανάλυση άλγεβρας και λογισμού του Σιλβέστρ Φρανσουά Λακρουά, την αναλυτική γεωμετρία κι αστρονομία του [[Ζαν-Μπατίστ Μπιό|Ζαν Μπατίστ Μπιό]], τη πραγματεία του Σιμεόν Ντενί Πουασόν για τη μηχανική, τη Θεωρία Αναλυτικών Λειτουργιών του [[Ζοζέφ Λουί Λαγκράνζ|Ζοζέφ Λουί Λαγκρανζ]], Στοιχεία Αλγεβρας και Ισοπεριμετρικών Προβλημάτων του Λεονάρ Ουλέρ, Εικόνα της Γης του Αλέξη Κλαϊρούτ, Εφαρμογή της Ανάλυσης στη Γεωμετρία του Γκασπάρ Μονζ και τους Logarithmus του Φρανσουά Καλέ.<ref name=":2" />
Γραμμή 54: Γραμμή 54:


=== 1819-1850 ===
=== 1819-1850 ===
Το 1819 ο σύζυγός της διορίστηκε ιατρός στο Νοσοκομείο Τσέλσι κι η οικογένεια μετακόμισε στη πλατεία Ανόβερου σε κυβερνητικό σπίτι στο Τσέλσι. Η Μαίρη έγινε φίλη της βαρόνης του Γουέντσγουορθ, Αν Ισαμπέλλα Μίλμπανκ, κι ήταν δασκάλα μαθηματικών στη κόρη της, [[Άντα Λάβλεϊς]], που έμελλε να γίνει σημαντική επιστήμονας και η ίδια. Η Σόμερβιλ, που επισκεπτόταν συχνά τον μαθηματικό [[Τσαρλς Μπάμπατζ]], έπαιρνε μαζί της και την Λάβλεϊς, ως αφορμή εκπαιδευτικής εκδρομής. Η Σόμερβιλ κι η Λάβλεϊς διατήρησανε στενή φιλία κι όταν η δεύτερη αντιμετώπισε δυσκολίες με ένα μαθηματικό υπολογισμό, θα πήγαινε με τα πόδια στο σπίτι της Σόμερβιλ και θα το συζητούσανε πάνω από ένα φλιτζάνι τσάι.
Το 1819 ο σύζυγός της διορίστηκε ιατρός στο Νοσοκομείο Τσέλσι κι η οικογένεια μετακόμισε στη πλατεία Ανόβερου σε κυβερνητικό σπίτι στο Τσέλσι.<ref name=":9">{{Cite book|title=The ascent of Mary Somerville in 19th century society|first=Strickland,|last=Elisabetta.|publisher=Springer|isbn=9783319491936|date=2017|location=Cham|url=https://www.worldcat.org/oclc/964539112|id=964539112}}</ref> Η Μαίρη έγινε φίλη της βαρόνης του Γουέντσγουορθ, [[Αν Ισαμπέλλα Μίλμπανκ]] (που ήταν σύζυγος του λόρδου [[Λόρδος Βύρων|Βύρωνα]]), κι ήταν δασκάλα μαθηματικών στη κόρη της, [[Άντα Λάβλεϊς]], που έμελλε να γίνει σημαντική επιστήμονας και η ίδια. Η Σόμερβιλ, που επισκεπτόταν συχνά τον μαθηματικό [[Τσαρλς Μπάμπατζ]], έπαιρνε μαζί της και την Λάβλεϊς, ως αφορμή εκπαιδευτικής εκδρομής.<ref name=":2" /> Η Σόμερβιλ κι η Λάβλεϊς διατήρησανε στενή φιλία κι όταν η δεύτερη αντιμετώπισε δυσκολίες με ένα μαθηματικό υπολογισμό, θα πήγαινε με τα πόδια στο σπίτι της Σόμερβιλ και θα το συζητούσανε πάνω από ένα φλιτζάνι τσάι.<ref name=":9" />
Το 1823 η μικρή κόρη των Σόμερβιλ πέθανε μετά από ασθένεια. Ενώ ζούσανε στο Τσέλσι, ταξίδευαν πολλές φορές στην Ευρώπη, αφήνοντας τα παιδιά τους με τη Γερμανίδα γκουβερνάντα. Μεταξύ των συνταξιδιωτών τους ήταν ο νομικός και πολιτικός Τζέημς Μάκιντος. Πριν φύγουν από το Λονδίνο, έρχονταν σ' επαφή με ανθρώπους που ήθελαν να συναντήσουνε και στις ευρωπαϊκές περιηγήσεις τους επισκεφθήκανε πολλούς διάσημους διανοούμενους. Δέχονταν επίσης συχνές επισκέψεις, η συγγραφέας [[Μαρία Έτζγουορθ]] ήταν μια απ' αυτές.
Το 1823 η μικρή κόρη των Σόμερβιλ πέθανε μετά από ασθένεια.<ref name=":2" /> Ενώ ζούσανε στο Τσέλσι, ταξίδευαν πολλές φορές στην Ευρώπη, αφήνοντας τα παιδιά τους με τη Γερμανίδα γκουβερνάντα. Μεταξύ των συνταξιδιωτών τους ήταν ο νομικός και πολιτικός Τζέημς Μάκιντος. Πριν φύγουν από το Λονδίνο, έρχονταν σ' επαφή με ανθρώπους που ήθελαν να συναντήσουνε και στις ευρωπαϊκές περιηγήσεις τους επισκεφθήκανε πολλούς διάσημους διανοούμενους.<ref name=":9" /> Δέχονταν επίσης συχνές επισκέψεις, η συγγραφέας [[Μαρία Έτζγουορθ]] ήταν μια απ' αυτές.<ref name=":2" />
Η Σόμερβιλ διεξήγαγε πειράματα για να διερευνήσει τη σχέση μεταξύ φωτός και μαγνητισμού και δημοσίευσε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Οι μαγνητικές ιδιότητες των ιώδων ακτίνων του ηλιακού φάσματος», το 1826. Ο Ντέιβιντ Μπρούστερ, εφευρέτης του καλειδοσκοπίου, έγραψε το 1829 ότι η Mary Σόμερβιλ ήταν "σίγουρα η πιο εκπληκτική γυναίκα στην Ευρώπη -μαθηματικός πρώτης τάξεως με όλη την ευγένεια μιας γυναίκας".
Η Σόμερβιλ διεξήγαγε πειράματα για να διερευνήσει τη σχέση μεταξύ φωτός και μαγνητισμού και δημοσίευσε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Οι μαγνητικές ιδιότητες των ιώδων ακτίνων του ηλιακού φάσματος», το 1826. Ο Ντέιβιντ Μπρούστερ, εφευρέτης του καλειδοσκοπίου, έγραψε το 1829 ότι η Mary Σόμερβιλ ήταν "''σίγουρα η πιο εκπληκτική γυναίκα στην Ευρώπη -μαθηματικός πρώτης τάξεως με όλη την ευγένεια μιας γυναίκα''ς".<ref name=":8" />
Την επόμενη χρονιά τής ζητήθηκε να γράψει δύο βιβλία: ένα για την «Ουράνια Μηχανική» του αστρονόμου Λαπλάς και ένα για τις «Αρχές» του Νεύτωνα. Ο Λαπλάς είχε συνοψίσει σε 5 εξαντλητικούς τόμους τη τοτινή κατάσταση των μαθηματικών και το βιβλίο αναγνωρίστηκε εξ αρχής ως το μεγαλύτερο πνευματικό επίτευγμα. Η Σόμερβιλ δέχτηκε αλλά αποδείχθηκε εξαιρετικά δύσκολο καθήκον καθώς οι άνθρωποι γυρω της δεν σέβονταν τον χρόνο της και την ενοχλούσαν και της αποσπούσαν την προσοχή με ξαφνικές επισκέψεις, κοινωνικές εκδηλώσεις και απαιτήσεις να τους φέρεται πάντα σαν άψογη οικοδέσποινα παρά την ανάγκη της να συγκεντρώνεται για να γράψει. Τελικά η Σόμερβιλ τα κατάφερε να γράψει τα βιβλία της τα οποία συνδύαζαν την απλότητα και την καθαρότητα με την ολιστική και δημιουργική σκέψη, χαρακτηριστικό που ελάχιστοι άνθρωποι κατάφερναν να παρουσιάσουν στο έργο τους.
Την επόμενη χρονιά τής ζητήθηκε να γράψει δύο βιβλία: ένα για την «Ουράνια Μηχανική» του αστρονόμου Λαπλάς και ένα για τις «Αρχές» του Νεύτωνα.<ref name=":4" /> Ο Λαπλάς είχε συνοψίσει σε 5 εξαντλητικούς τόμους την τρέχουσα κατάσταση των μαθηματικών και το βιβλίο αναγνωρίστηκε εξ αρχής ως το μεγαλύτερο πνευματικό επίτευγμα. Η Σόμερβιλ δέχτηκε αλλά αποδείχθηκε εξαιρετικά δύσκολο καθήκον καθώς οι άνθρωποι γυρω της δεν σέβονταν τον χρόνο της και την ενοχλούσαν και της αποσπούσαν την προσοχή με ξαφνικές επισκέψεις, κοινωνικές εκδηλώσεις και απαιτήσεις να τους φέρεται πάντα σαν άψογη οικοδέσποινα παρά την ανάγκη της να συγκεντρώνεται για να γράψει.<ref name=":4" /> Τελικά η Σόμερβιλ τα κατάφερε να γράψει τα βιβλία της τα οποία συνδύαζαν την απλότητα και την καθαρότητα με την ολιστική και δημιουργική σκέψη, χαρακτηριστικό που ελάχιστοι άνθρωποι κατάφερναν να παρουσιάσουν στο έργο τους.
Η Μαίρη δεν μετέφρασε, αλλά παρουσίασε εκτεταμένη έκδοση των 2 πρώτων τόμων ενώ έγραφε με τρόπο που τα κείμενά της να είναι προσιτά στους απλούς ανθρώπους όπως έκανε και η [[Φράνσις Ράιτ]] και η [[Χάριετ Μαρτινό]]. Έγραψε αυτόνομη έκθεση των μαθηματικών πέρα από τις λειτουργίες του ηλιακού συστήματος, την οποία περιέγραψε: "Μετάφραση του έργου του Λαπλάς από την άλγεβρα στη κοινή γλώσσα". Εκδόθηκε το 1831, με τίτλο «Ο Μηχανισμός των Ουρανών» και έκανε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Ο «Μηχανισμός» καθορίστηκε ως βιβλίο για προπτυχιακούς φοιτητές στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.
Η Μαίρη δεν μετέφρασε, αλλά παρουσίασε εκτεταμένη έκδοση των 2 πρώτων τόμων ενώ έγραφε με τρόπο που τα κείμενά της να είναι προσιτά στους απλούς ανθρώπους όπως έκανε και η [[Φράνσις Ράιτ]] και η [[Χάριετ Μαρτινό]]. Έγραψε αυτόνομη έκθεση των μαθηματικών πέρα από τις λειτουργίες του ηλιακού συστήματος, την οποία περιέγραψε: "Μετάφραση του έργου του Λαπλάς από την άλγεβρα στη κοινή γλώσσα". Εκδόθηκε το 1831, με τίτλο «Ο Μηχανισμός των Ουρανών» και έκανε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Tο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, ένα πανεπιστήμιο που δεν δέχονταν γυναίκες και δεν δέχτηκε ποτέ ούτε την ίδια τη Σόμερβιλ (άρχισε να δέχεται γυναίκες από το 1948 και μετά) όρισε τον «Μηχανισμό» ως βιβλίο για προπτυχιακούς φοιτητές.<ref name=":4" />
Το βιβλίο επαινέθη από τον Τζορτζ Πίκοκ, καθηγητή του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, έτσι πολλά από τα 750 αντίτυπα που τυπώθηκαν αγοράστηκαν στο Κέμπριτζ. Οι κριτικές ήταν ευνοϊκές κι η Σόμερβιλ έλαβε επιστολές συγχαρητηρίων από πολλούς ανθρώπους της επιστήμης. Ο Λαπλάς, διαβάζοντας το βιβλίο της Σόμερβιλ σχετικά με το έργο του είπε πως εκείνη ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που κατάφερε να κατανοήσει το έργο του, έναν έπαινο που που πολλά από τα πιο λαμπρά μαθηματικά αντρικά μυαλά της εποχής της θα ζήλευαν.<ref name=":5">{{Cite web|url=https://blue-stocking.org.uk/2008/04/01/mary-fairfax-somerville-queen-of-nineteenth-century-science/|title=Mary Fairfax Somerville: Queen of Nineteenth Century Science|last=BluestockingOxford|ημερομηνία=2008-04-01|website=Bluestocking Oxford|language=en|accessdate=2019-01-15}}</ref> Ο μαθηματικός Τσαρλς Μπάμπατζ, εφευρέτης της διαφορικής μηχανής, της έγραψε για να την συγχαρεί που χρησιμοποιούσε «απλή γλώσσα για να εξηγήσει σημεία» λέγοντας πως «συχνά εμείς οι αναλυτές έχουμε την τάση να γράφουμε μόνο με σύμβολα».<ref name=":5" />
Το βιβλίο επαινέθη από τον Τζορτζ Πίκοκ, καθηγητή του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, έτσι πολλά από τα 750 αντίτυπα που τυπώθηκαν αγοράστηκαν στο Κέμπριτζ. Οι κριτικές ήταν ευνοϊκές κι η Σόμερβιλ έλαβε επιστολές συγχαρητηρίων από πολλούς ανθρώπους της επιστήμης. Ο Λαπλάς, διαβάζοντας το βιβλίο της Σόμερβιλ σχετικά με το έργο του είπε πως εκείνη ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που κατάφερε να κατανοήσει το έργο του, έναν έπαινο που που πολλά από τα πιο λαμπρά μαθηματικά αντρικά μυαλά της εποχής της θα ζήλευαν.<ref name=":5">{{Cite web|url=https://blue-stocking.org.uk/2008/04/01/mary-fairfax-somerville-queen-of-nineteenth-century-science/|title=Mary Fairfax Somerville: Queen of Nineteenth Century Science|last=BluestockingOxford|ημερομηνία=2008-04-01|website=Bluestocking Oxford|language=en|accessdate=2019-01-15}}</ref> Ο μαθηματικός Τσαρλς Μπάμπατζ, εφευρέτης της διαφορικής μηχανής, της έγραψε για να την συγχαρεί που χρησιμοποιούσε «απλή γλώσσα για να εξηγήσει σημεία» λέγοντας πως «συχνά εμείς οι αναλυτές έχουμε την τάση να γράφουμε μόνο με σύμβολα».<ref name=":5" /> Η συγγραφέας Τζοάνα Μπέιλι έγραψε στη Σόμερβιλ μόλις διάβασε το βιβλίο της: «''Με τιμά ιδιαίτερα που έλαβα τέτοια ένδειξη εκτίμησης από κάποια που έκανε περισσότερα για να διαψεύσει την αμφισβήτηση στην γυναικεία διανόηση που υπάρχει συχνά, από όσα έχει κάνει ολόκληρη η αδελφότητα των ποιητικών δεσποσύνων και των λογοτεχνών''».<ref>{{Cite book|title=Further letters of Joanna Baillie|first=Joanna|last=Baillie|publisher=Fairleigh Dickinson University Press|isbn=9780838641491|year=1762-1851|date=2010|location=Madison|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/458737885|id=458737885}}</ref>


Η Σόμερβιλ κλέχτηκε επίτιμο μέλος της Βασιλικής Ιρλανδικής Ακαδημίας, του Φιλοσοφικού Ιδρύματος του Μπρίστολ και της Société de Physique et d'Histoire Naturelle de Genève το 1834. Το Βρεττανικό Στέμμα της χορήγησε μια αστική σύνταξη ύψους £200 ετησίως, σε αναγνώριση της ηγεμονίας της επιστήμης και λογοτεχνίας. Η Σόμερβιλ ήταν παθιασμένη με την αστρονομία και έγραψε:<blockquote>"''Στην αστρονομία αντιλαμβανόμαστε τη λειτουργία μιας δύναμης που αναμιγνύεται με όλα όσα υπάρχουνε στους ουρανούς ή στη γη, που διαπερνά κάθε άτομο, ρυθμίζει τις κινήσεις των ζωντανών κι άψυχων όντων κι είναι λογικό όπως μια βροχόπτωση ή η πτώση του νερού στους καταρράκτες του Νιαγάρα, όπως οι φάσεις της σελήνης''".</blockquote>Τα επόμενα βιβλία της αντικατοπτρίζουνε τον ελεύθερο χρόνο που είχε αρχίσει να διαθέτει στην οικογενειακή ζωή της καθώς τα παιδιά της έγιναν πιο ανεξάρτητα αλλά κι η ανάγκη να κερδίσει χρήματα, καθώς οι Σόμερβιλ είχανε σειρά οικονομικών αρνητικών κρίσεων που κορυφώθηκαν το 1835. Ως γυναίκα μεσαίας τάξης, εύστοχα υποστήριζε ότι έγραφε μόνο για ευχαρίστηση. Συγκεκριμένα έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στη κερδοφορία των βιβλίων της. Μέσω προσωπικών σχέσεων θα μπορούσε να εξασφαλίσει τον Τζον Μάρεϊ ως εκδότη του πρώτου βιβλίου της και παρέμεινε ο εκδότης της καθ' όλη τη μακρά σταδιοδρομία της. Ο Μάρεϊ σχολίασε αργότερα ότι παρόλο που είχε κάνει λίγα κέρδη, ήτανε πολύ χαρούμενος που είχε τη τιμή να δημοσιεύσει τα έργα τέτοιου έκτακτου ατόμου.
Η Σόμερβιλ κλέχτηκε επίτιμο μέλος της Βασιλικής Ιρλανδικής Ακαδημίας, του Φιλοσοφικού Ιδρύματος του Μπρίστολ και της Société de Physique et d'Histoire Naturelle de Genève το 1834.<ref name=":2" /> Το Βρετανικό Στέμμα της χορήγησε μια αστική σύνταξη ύψους £200 ετησίως, σε αναγνώριση της ηγεμονίας της επιστήμης και λογοτεχνίας.<ref name=":2" /> Η Σόμερβιλ ήταν παθιασμένη με την αστρονομία και έγραψε:<blockquote>"''Στην αστρονομία αντιλαμβανόμαστε τη λειτουργία μιας δύναμης που αναμιγνύεται με όλα όσα υπάρχουνε στους ουρανούς ή στη γη, που διαπερνά κάθε άτομο, ρυθμίζει τις κινήσεις των ζωντανών κι άψυχων όντων κι είναι λογικό όπως μια βροχόπτωση ή η πτώση του νερού στους καταρράκτες του Νιαγάρα, όπως οι φάσεις της σελήνης''".</blockquote>Τα επόμενα βιβλία της αντικατοπτρίζουνε τον ελεύθερο χρόνο που είχε αρχίσει να διαθέτει στην οικογενειακή ζωή της καθώς τα παιδιά της έγιναν πιο ανεξάρτητα αλλά κι η ανάγκη να κερδίσει χρήματα, καθώς οι Σόμερβιλ είχανε σειρά οικονομικών αρνητικών κρίσεων που κορυφώθηκαν το 1835. Ως γυναίκα μεσαίας τάξης, εύστοχα υποστήριζε ότι έγραφε μόνο για ευχαρίστηση. Συγκεκριμένα έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στη κερδοφορία των βιβλίων της.<ref name=":7" /> Μέσω προσωπικών σχέσεων θα μπορούσε να εξασφαλίσει τον Τζον Μάρεϊ ως εκδότη του πρώτου βιβλίου της και παρέμεινε ο εκδότης της καθ' όλη τη μακρά σταδιοδρομία της.<ref name=":7" /> Ο Μάρεϊ σχολίασε αργότερα ότι παρόλο που είχε κάνει λίγα κέρδη, ήτανε πολύ χαρούμενος που είχε τη τιμή να δημοσιεύσει τα έργα τέτοιου εξέχοντος ατόμου.<ref name=":7" />


Το 1834 εξέδωσε το δεύτερο βιβλίο της πουείχε τίτλο «Η Σύνδεση των Φυσικών Επιστημών» στο οποίο συγκέντρωσε τις τελευταίες επιστημονικές εξελίξεις στην αστρονομία, τη φυσική, τη χημεία, τη βοτανική και τη γεωλογία. Στην εισαγωγή έγραψε πως είχε σκοπό «''να κάνει τους νόμους που κυβερνούσαν τον φυσικό κόσμο πιο γνωστές στις συμπατριώτισσές μου''». Εξέφραζε επίσης την απογοήτευσή της διότι "''Η πρόοδος της σύγχρονης επιστήμης, ειδικά κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών, ήταν αξιοσημείωτη για την τάση απλούστευσης των νόμων της φύσης και για την ένωση των αποσπασμένων κλάδων με γενικές αρχές''".Το βιβλίο πώλησε 15.000 αντίτυπα και καθιέρωσε τη φήμη της στην ελίτ της επιστήμης. Ο Γουίλιαμ Χιούελ τότε, δημιούργησε τη λέξη "[[επιστήμονας]]" για να περιγράψει τη Σόμερβιλ εν μέρει επειδή ο "άνθρωπος της επιστήμης" (man of science) φαινόταν ακατάλληλος για μια γυναίκα, αλλά σημαντικότερη επειδή το έργο της ήτανε διεπιστημονικό. Η λέξη "επιστήμονας" μάλιστα δεν είχε ουδέτερο χαρακτήρα όπως σήμερα αλλά αποσκοπούσε, όπως είπε ο Χιούελ, στο να περιγράψει την "ιδιαίτερη διαφώτιση του γυναικείου νου" στο να συνθέτει διαφορετικούς τομείς σε μία ολική επιστήμη. Το αγγλικό λεξικό της Οξφόρδης περιέλαβε τη λέξη το ίδιο έτος.
Το 1834 εξέδωσε το δεύτερο βιβλίο της που είχε τίτλο «Η Σύνδεση των Φυσικών Επιστημών» στο οποίο συγκέντρωσε τις τελευταίες επιστημονικές εξελίξεις στην αστρονομία, τη φυσική, τη χημεία, τη βοτανική και τη γεωλογία. Στην εισαγωγή έγραψε πως είχε σκοπό «''να κάνει τους νόμους που κυβερνούσαν τον φυσικό κόσμο πιο γνωστές στις συμπατριώτισσές μου''».<ref name=":4" /> Εξέφραζε επίσης την απογοήτευσή της διότι "''Η πρόοδος της σύγχρονης επιστήμης, ειδικά κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών, ήταν αξιοσημείωτη για την τάση απλούστευσης των νόμων της φύσης και για την ένωση των αποσπασμένων κλάδων με γενικές αρχές''".<ref name=":10">{{Cite book|title=Being and becoming scientists today : reconstructing assumptions about science and science education to reclaim a learner--scientist perspective|first=Susan|last=Kirch|publisher=Springer|isbn=9789463003490|year=2016|location=Rotterdam|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/938890983|id=938890983}}</ref>
Το βιβλίο πώλησε 15.000 αντίτυπα και καθιέρωσε τη φήμη της στην ελίτ της επιστήμης. Ο Γουίλιαμ Χιούελ τότε, δημιούργησε τη λέξη "[[επιστήμονας]]" για να περιγράψει τη Σόμερβιλ εν μέρει επειδή ο "άνθρωπος της επιστήμης" (man of science) φαινόταν ακατάλληλος για μια γυναίκα, αλλά σημαντικότερη επειδή το έργο της ήτανε διεπιστημονικό.<ref>{{Cite book|title=Maria Mitchell and the sexing of science : an astronomer among the American romantics|first=Renée L.|last=Bergland|publisher=Beacon Press|isbn=9780807097656|year=2008|date=2008|location=Boston|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/503445971|id=503445971}}</ref> Η λέξη "επιστήμονας" μάλιστα δεν είχε ουδέτερο χαρακτήρα όπως σήμερα αλλά αποσκοπούσε, όπως είπε ο Χιούελ, στο να περιγράψει την "ιδιαίτερη διαφώτιση του γυναικείου νου" στο να συνθέτει διαφορετικούς τομείς σε μία ολική επιστήμη.<ref name=":7" /> Το αγγλικό λεξικό της Οξφόρδης περιέλαβε τη λέξη το ίδιο έτος.<ref name=":10" /> Η Βρετανική Βασιλική Ακαδημία, ένα επιστημονικό ίδρυμα γνωστό για τον σνομπισμό του και την επιμονή του να μην αναγνωρίζει την επιστημονική συνεισφορά των γυναικών, διέταξε να κατασκευαστεί ένα μπούστο της Σόμερβιλ και να τοποθετηθεί στην κεντρική σάλα του κτιρίου της Ακαδημίας.<ref name=":4" />


Την ίδια χρονιά η Σόμερβιλ βίωσε και μία μεγάλη απογοήτευση καθώς βρισκόταν στην Ιταλία όταν ήταν να περάσει ένας νέος κομήτης τον οποίον επιθυμούσε έντονα να παρατηρήσει. Όμως στην Ιταλία το μοναδικό αστεροσκοπείο που μπορούσε να παρατηρήσει τον κομήτη δεν δέχονταν την είσοδο γυναικών. Για πολλούς αυτό το περιστατικό ήταν το πιο χαρακτηριστικό στη ζωή της Σόμερβιλ. μία γυναίκα που συνεχώς αποκλείονταν από την μόρφωση και την έρευνα από τους ίδιους εκείνους που θαύμαζαν και χρησιμοποιούσαν το έργο της.<ref name=":4" />
Την ίδια χρονιά η Σόμερβιλ βίωσε και μία μεγάλη απογοήτευση καθώς βρισκόταν στην Ιταλία όταν ήταν να περάσει ένας νέος κομήτης τον οποίον επιθυμούσε έντονα να παρατηρήσει. Όμως στην Ιταλία το μοναδικό αστεροσκοπείο που μπορούσε να παρατηρήσει τον κομήτη δεν δέχονταν την είσοδο γυναικών. Για πολλούς αυτό το περιστατικό ήταν το πιο χαρακτηριστικό στη ζωή της Σόμερβιλ. μία γυναίκα που συνεχώς αποκλείονταν από την μόρφωση και την έρευνα από τους ίδιους εκείνους που θαύμαζαν και χρησιμοποιούσαν το έργο της.<ref name=":4" />
Το 1835, οι Μαίρη Σόμερβιλ και [[Κάρολαϊν Χέρσελ]] έγιναν οι πρώτες γυναίκες-μέλη της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας.<ref name=":10" /><ref name=":4" />
⚫
Το 1835, οι Μαίρη Σόμερβιλ και [[Κάρολαϊν Χέρσελ]] έγιναν οι πρώτες γυναίκες-μέλη της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας. Γι' αυτήν και πολλούς από τους συγχρόνους της, το σύμπαν ήταν ένα πλήρες, αρμονικό κι ομαλό σύστημα. Ως εκ τούτου, οι συνδέσεις δεν έπρεπε να καθιερωθούν από την επιστήμη, έπρεπε μόνο να ανακαλυφθούν και να εντοπιστούν. Ήταν από εκείνους που συζήτησαν για έναν υποθετικό πλανήτη που διαταράσσει τον [[Ουρανός (πλανήτης)|Ουρανό]], στην 6η έκδοση της «Σύνδεσης» (1842) έγραψε: "''Aν μετά από πάρα πολλά χρόνια οι πίνακες που σχηματίστηκαν από έναν συνδυασμό πολλών παρατηρήσεων θα πρέπει να είναι ακόμα ανεπαρκείς για να περιγράψουνε τις κινήσεις του Ουρανού, οι αποκλίσεις μπορεί να αποκαλύψουνε την ύπαρξη, ακόμη και τη μάζα και την τροχιά ενός σώματος που τοποθετείται πέρα ​​από τη σφαίρα της όρασης''". Τα κείμενά της οδήγησαν τον νεαρό Τζον Κάουτς Άνταμς να αναζητήσει τον [[Ποσειδώνας (πλανήτης)|Ποσειδώνα]] κι οι προβλέψεις εκπληρώθηκαν το 1846 από την ανακάλυψη του Ποσειδώνα που περιστρέφεται σε απόσταση 3.000.000.000 μιλίων από τον ήλιο. "Η μάζα του Ποσειδώνα, το μέγεθος κι η θέση της τροχιάς του στο διάστημα κι ο περιοδικός χρόνος του, καθορίστηκαν από τη σημαντική του επίδραση στον Ουρανό πριν από την εμφάνιση του πλανήτη". Η «Σύνδεση» έκανε 10 εκδόσεις, περισσότερα από 9.000 αντίτυπα κι ήτανε το πιο πετυχημένο επιστημονικό βιβλίο του εκδότη μέχρι τη Καταγωγή Των Ειδών από τον [[Κάρολος Δαρβίνος|Κάρολο Δαρβίνο]] το 1859. Μεταφράστηκε στα γερμανικά και τα ιταλικά και πέρασε διάφορες εκδόσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες.

⚫
Γι' αυτήν και πολλούς από τους συγχρόνους της, το σύμπαν ήταν ένα πλήρες, αρμονικό κι ομαλό σύστημα. Ως εκ τούτου, οι συνδέσεις δεν έπρεπε να καθιερωθούν από την επιστήμη, έπρεπε μόνο να ανακαλυφθούν και να εντοπιστούν. Ήταν από εκείνους που συζήτησαν για έναν υποθετικό πλανήτη που διαταράσσει τον [[Ουρανός (πλανήτης)|Ουρανό]], στην 6η έκδοση της «Σύνδεσης» (1842) έγραψε: "''Aν μετά από πάρα πολλά χρόνια οι πίνακες που σχηματίστηκαν από έναν συνδυασμό πολλών παρατηρήσεων θα πρέπει να είναι ακόμα ανεπαρκείς για να περιγράψουνε τις κινήσεις του Ουρανού, οι αποκλίσεις μπορεί να αποκαλύψουνε την ύπαρξη, ακόμη και τη μάζα και την τροχιά ενός σώματος που τοποθετείται πέρα ​​από τη σφαίρα της όρασης''".<ref name=":2" /> Τα κείμενά της οδήγησαν τον νεαρό Τζον Κάουτς Άνταμς να αναζητήσει τον [[Ποσειδώνας (πλανήτης)|Ποσειδώνα]] κι οι προβλέψεις εκπληρώθηκαν το 1846 από την ανακάλυψη του Ποσειδώνα που περιστρέφεται σε απόσταση 3.000.000.000 μιλίων από τον ήλιο.<ref name=":10" /> "Η μάζα του Ποσειδώνα, το μέγεθος κι η θέση της τροχιάς του στο διάστημα κι ο περιοδικός χρόνος του, καθορίστηκαν από τη σημαντική του επίδραση στον Ουρανό πριν από την εμφάνιση του πλανήτη".<ref name=":2" /> Η «Σύνδεση» έκανε 10 εκδόσεις, περισσότερα από 9.000 αντίτυπα κι ήτανε το πιο πετυχημένο επιστημονικό βιβλίο του εκδότη μέχρι τη Καταγωγή Των Ειδών από τον [[Κάρολος Δαρβίνος|Κάρολο Δαρβίνο]] το 1859. Μεταφράστηκε στα γερμανικά και τα ιταλικά και πέρασε διάφορες εκδόσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες.<ref name=":2" />
Το βιβλίο της «Φυσική Γεωγραφία» δημοσιεύθηκε το 1848 κι ήταν το πρώτο αγγλικό βιβλίο για το θέμα. Έμεινε σε χρήση ως βιβλίο μέχρι τις αρχές του 20ου αι.. Κατά τη στιγμή της δημοσίευσης ήταν οικονομικά πολύ επιτυχημένο και της έφερε το χρυσό μετάλλιο Βικτώρια της Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρείας. Ακολούθησε, όπως είπε, "το ευγενές παράδειγμα του βαρόνου Χάμπολντ, του πατριάρχη της φυσικής γεωγραφίας", και πήρε μια εκτεταμένη άποψη της γεωγραφίας που περιλάμβανε τη γη, τα ζώα της, τα λαχανικά, καθώς και τη παρελθούσα και τη σημερινή κατάσταση του ανθρώπου, τη προέλευση, τους τρόπους τις γλώσσες των υπαρχόντων εθνών και τα μνημεία εκείνων που υπήρξανε στο παρελθόν.
Το βιβλίο της «Φυσική Γεωγραφία» δημοσιεύθηκε το 1848 κι ήταν το πρώτο αγγλικό βιβλίο για το θέμα. Έμεινε σε χρήση ως βιβλίο μέχρι τις αρχές του 20ου αι.. Κατά τη στιγμή της δημοσίευσης ήταν οικονομικά πολύ επιτυχημένο και της έφερε το χρυσό μετάλλιο Βικτώρια της Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρείας. Ακολούθησε, όπως είπε, "το ευγενές παράδειγμα του βαρόνου Χάμπολντ, του πατριάρχη της φυσικής γεωγραφίας", και πήρε μια εκτεταμένη άποψη της γεωγραφίας που περιλάμβανε τη γη, τα ζώα της, τα λαχανικά, καθώς και τη παρελθούσα και τη σημερινή κατάσταση του ανθρώπου, τη προέλευση, τους τρόπους τις γλώσσες των υπαρχόντων εθνών και τα μνημεία εκείνων που υπήρξανε στο παρελθόν.

Έκδοση από την 14:48, 15 Ιανουαρίου 2019

 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 7/01/2019.
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. Αυτό μπορεί να σημαίνει την δημιουργία εσωτερικών συνδέσμων, επικεφαλίδων, παραγράφων κλπ.
Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τις σελίδες Πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και Βικιπαίδεια:Οδηγός μορφοποίησης άρθρων.
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης.
Αίτιο: Ελληνικές αποδόσεις ονομάτων, προσθήκη πλάγιων γραμμάτων όπου χρειάζεται και αφαίρεσή τους όπου δε χρειάζεται, εκφραστικές αναφορφώσεις της μετάφρασης σε αρκετά σημεία κλπ

Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων.

(Σήμανση: 08-01-2019)
Μαίρη Σόμερβιλ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Mary Somerville (Αγγλικά)
Γέννηση26  Δεκεμβρίου 1780[1][2][3]
Jedburgh[4]
Θάνατος28  Νοεμβρίου 1872[2][3]
Νάπολη[5]
Τόπος ταφήςEnglish Cemetery, Naples
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[6][7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός
συγγραφέας
επιστήμονας[8]
φυσικός
γεωλόγος
Οικογένεια
ΣύζυγοςΟυίλιαμ Σόμερβιλ (1812–1860)[9][10]
Samuel Greig Jr. (1804–1807)[11][10]
ΤέκναWoronzow Greig
Μάρθα Σόμερβιλ
Mary Charlotte Somerville
ΓονείςWilliam George Fairfax[12] και Margaret Charters[12]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςPatron’s Medal (1869)[13]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

H Mαίρη Σόμερβιλ (αγγλικά: Μary Somerville‎‎, το γένος Φαίρφαξ [Fairfax], πρώην Γκρέηγκ [Greig]· 26 Δεκέμβρη 1780 - 29 Noέμβρη 1872), ήτανε Σκωτσέζα επιστήμων κι ευρυμαθής. Σπούδασε μαθηματικά κι αστρονομία και διορίστηκε από κοινού ως η 1η γυναίκα μέλος της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας ταυτόχρονα με τη Κάρολαϊν Χέρσελ.

Όταν ο Τζον Στιούαρτ Μίλ, φιλόσοφος κι οικονομολόγος, έκανε μαζική αναφορά στο Κοινοβούλιο για να δώσει στις γυναίκες το δικαίωμα ψήφου, είχε πάρει πρώτα την υπογραφή της στην αναφορά αυτή.

Όταν δε, πέθανε το 1872, η The Morning Post δημοσίευσε στη νεκρολογία της: "Όσο κι αν δυσκολευόμαστε να ορίσουμε στα μέσα του 19ου αι., επιλέγοντας ένα βασιλιά της επιστήμης, δεν θα υπήρχε καμία αμφιβολία ή δυσκολία ως προς ποιάν θα ορίζαμε βασίλισσά της".[14][15]

Ήταν κυρίως αυτοδίδακτη κι έγραφε εκλαϊκευμένα εγχειρίδια αστρονομίας. Είχε το απίστευτο χάρισμα της σύνθεσης εργασιών άλλων επιστημόνων και της απόδοσής τους σε κατανοητή για το ευρύ κοινό γλώσσα. Η Βασιλική Ακαδημία της Αγγλίας της απένειμε τον τίτλο του τιμητικού μέλους (κείνη την εποχή δεν επιτρεπότανε σε γυναίκες να 'ναι μέλη της Βασιλικής Ακαδημίας). Η Μαίρη μετέφρασε το δύσκολο έργο του μαθηματικού-αστρονόμου Πιερ Σιμόν Λαπλάς Mécanique Céleste στα Αγγλικά. Η μετάφραση αυτή χρησιμοποιήθηκε ως διδακτικό βιβλίο στα Κολλέγια για περίπου έναν αιώνα. Έγραψε απίστευτο αριθμό εργασιών, που παρουσιάστηκαν εκ μέρους της, από το σύζυγό της, στη Βασιλική Ακαδημία των Επιστημών. Μια από τις σημαντικότερες υποθέσεις της οδήγησε κατευθείαν στην ανακάλυψη του πλανήτη Ποσειδώνα. Μετά το θάνατό της, το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης έδωσε το όνομά της σ' ένα από τα Κολλέγια του.”[14][15]

Πρώτα χρόνια

Η Σόμερβιλ ήτανε κόρη του Αντιναυάρχου Σερ Γουίλιαμ Τζορτζ Φέρφαξ (Sir Γουίλιαμ George Fairfax)[16], συγγένευε επίσης με πολλούς επιφανείς σκωτσέζικους οίκους, από τη πλευρά της μητέρας της[17], δεύτερης συζύγου του ναύαρχου, Μαργκαρετ Τσάρτερς (Margaret Τσάρτερς), θυγατέρα του δικηγόρου Σάμιουελ Τσάρτερς [18].

Γεννήθηκε 26 Δεκέμβρη 1780, στο πρεσβυτέριο του Τζέντμπρα, στα σύνορα της Σκωτίας, το σπιτικό των παιδικών της χρόνων όμως ήτανε στο Μπέρνταϊλαντ του Φάιφ[16]. Ήτανε το δεύτερο από τα τέσσερα επιζώντα παιδιά (τρία από τα αδέλφια της είχανε πεθάνει σε βρεφική ηλικία). Ήταν ιδιαίτερα κοντά με τον μεγαλύτερο αδελφό της, τον Σαμ. Η μητέρα της την έμαθε να διαβάζει τη Βίβλο και τις καλβινιστικές κατηχήσεις κι όταν δεν ασχολιόταν με τις δουλειές του σπιτιού η Μαίρη τριγύριζε ανάμεσα στα πουλιά και τα λουλούδια του κήπου[19]. Οι μακρόχρονες απουσίες του πατέρα της λόγω του επαγγέλματός του ίσως να ήταν η αιτία που η Σόμερβιλ μεγάλωσε χωρίς τους συνηθισμένους περιορισμούς που επιβάλλονταν στα κορίτσια των πλούσιων οικογενειών της εποχής της, αλλά ήταν ίσως και η αιτία της ελλειπούς μόρφωσής της. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μέχρι τα δέκα της να μην μπορεί σχεδόν καθόλου να διαβάσει.[20] Στην αυτοβιογραφία της αναφέρει πως όταν ο πατέρας της γύρισε από ένα ταξίδι στη θάλασσα, είπε της μητέρας της: "Η κόρη μας δεν πρέπει να ζήσει έτσι. Πρέπει τουλάχιστον να μάθει να γράφει, να διαβάζει και να κρατά τους λογαριασμούς".[21] Έτσι η 10χρονη θυγατέρα, εστάλη για διδασκαλία ενός έτους στο Μάσελμπόρο, ένα ακριβό οικοτροφείο όπου έλαβε αυστηρή εκπαίδευση.[17][20] Εκεί έμαθε τα στοιχειώδη περί γραφής, γαλλική κι αγγλική γραμματική.[22]

Όταν επέστρεψε, η οικογένειά της θεώρησε πως είχε σπαταλήσει υπερβολικά πολύ χρόνο σε άχρηστη μόρφωση και ότι είχε παραμελήσει τα οικοκυρικά και τις γυναικείες τις ασχολίες όπως το κέντημα και ο χορός, προσόντα που απαιτούνταν για να μπορέσει αργότερα να παντρευτεί.[20] Έτσι την ανάγκασαν να ασχοληθεί με τα οικοκυρικά. Τότε, για να διασκεδάσει την ανία της, άρχισε μυστικά να παρατηρεί τα άστρα το βράδυ και να μαθαίνει μόνη της λατινικά.[20]

Όταν είχε κακοκαιρία, περνούσε την ώρα της με την ανάγνωση βιβλίων στη βιβλιοθήκη του πατέρα της, συμπεριλαμβανομένου του Σαίξπηρ, και την εκπλήρωση των οικιακών καθηκόντων της. Στη μετέπειτα ζωή της θυμάται: "Εκεί αφιέρωνα μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου μου. Επίσης έπρεπε να κάνω και το κέντημά μου, και κεντούσα την αλφαβήτα από το Άλφα μέχρι το Ωμέγα καθώς και τους αριθμούς πάνω στον καμβά".[21] Η θεία της Τζάνετ ήρθε να ζήσει με την οικογένεια και δήλωσε στη μητέρα της, σύμφωνα με πληροφορίες: "Αναρωτιέμαι πώς αφήσατε τη Μαίρη να χάσει το χρόνο της στην ανάγνωση, κεντάει χειρότερα και από άντρας". Έτσι εστάλη στο σχολείο του χωριού για κορίτσια για να μάθει κέντημα.

Η νεαρή ήταν «τόσο ενοχλημένη που αποδοκίμαζαν τις σπουδές μου και πίστευα πως είναι άδικο να έχει δοθεί στις γυναίκες η επιθυμία για γνώση αν ήταν τόσο κακό να την αποκτήσουν».

Ο δάσκαλος του χωριού επισκέπτονταν την Μαίρη στο σπίτι αρκετές βραδιές της εβδομάδας για να την διδάξει και της έμαθε πως να χρησιμοποιεί τις δύο μικρές υδρόγειες σφαίρες που υπήρχαν στο σπίτι. Στις προσωπικές της αναμνήσεις η Μαίρη σημειώνει ότι στο σχολείο τα αγόρια μάθαιναν λατινικά, «αλλά θεωρούνταν αρκετό για τα κορίτσια μόνο να μπορούν να διαβάζουν τη Βίβλο, πολύ λίγες έμαθαν ακόμη και τη γραφή».[21]

Εκπαίδευση

Στα 13 της η μητέρα της την έστειλε να γραφτεί σε σχολείο στο Εδιμβούργο για τους χειμερινούς μήνες, όπου βελτίωσε τις δεξιότητες γραφής και μελέτησε την απλή αριθμητική.[21] Πίσω στο Μπέρνταϊλαντ διδάχτηκε αρκετά λατινικά ώστε να μπορεί να διαβάσει τα βιβλία στη βιβλιοθήκη του σπιτιού.[21] Σε μιαν επίσκεψη στη θεία της στο Τζέντμπρα, συναντήθηκε με τον θείο της Dr Τόμας Σόμερβιλ και βρήκε το θάρρος να του πει ότι προσπαθούσε να μάθει λατινικά. Ο Dr Σόμερβιλ τη διαβεβαίωσε ότι στην αρχαιότητα πολλές γυναίκες ήταν πολύ ικανοί λόγιοι και προχώρησε στο να τη διδάξει τη λατινική διαβάζοντάς της Βιργίλιο.[16][21] Κατά την επίσκεψή της σε έναν άλλο θείο, τον Γουίλιαμ Τσάρτερς, στο Εδιμβούργο, η Μαίρη στάλθηκε στη σχολή χορού του Στρέιντζ, όπου έμαθε καλούς τρόπους και πως να υποκλίνεται.[21] Συνόδευε επίσης τον θείο και τη θεία της στις επισκέψεις τους στην οικογένεια Λάιελ στο Κινόρντι. Ο Τσαρλς Λάιελ έμελλε να γίνει διάσημος γεωλόγος και καλός φίλος της.[21]

Όσον αφορά τη πολιτική αναταραχή της εποχής και τη Γαλλική Επανάσταση, έγραψε αργότερα ότι ο πατέρας της ήτανε Τόρις κι ότι "η άδικη κι υπερβολική κακοποίηση του Φιλελεύθερου κόμματος με έκανε φιλελεύθερη. Από τα πρώτα μου χρόνια το μυαλό μου στράφηκε ενάντια στη καταπίεση και την τυραννία κι αγανακτούσα με την αδικία του κόσμου, καθώς αρνιόταν όλα τα προνόμια της εκπαίδευσης στο φύλο μου, τα οποία ήταν τόσο γενναιόδωρα δοσμένα στους άνδρες".[21] Η Μαίρη κι ο μεγαλύτερος αδελφός της Σαμ θα αρνούνταν να βάλουνε ζάχαρη στο τσάι τους, σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στο θεσμό της δουλείας.[19] Η Σόμερβιλ ισχυρίστηκε ότι οι φιλελεύθερες θρησκευτικές και πολιτικές απόψεις της παρέμειναν αμετάβλητες σ' όλη τη διάρκεια της ζωής της, αλλά ότι δεν ήτανε ποτέ δημοκράτης.[21]

Ενώ συνοδεύει τον θείο και τη θεία της στο Μπέρνταϊλαντ το καλοκαίρι, αποκτά πρόσβαση σε στοιχειώδη βιβλία για την άλγεβρα και τη γεωμετρία. Περνά το καλοκαίρι μαθαίνοντας να παίζει πιάνο και να μαθαίνει ελληνικά ώστε να μπορεί να διαβάσει τον Ξενοφώντα και τον Ηρόδοτο.[21] Πίσω στο Εδιμβούργο της επετράπη να παρακολουθήσει την ακαδημία κυριών που είχε ανοίξει ο Νέισμιθ. Όταν ο Αλέξανδρος Νέισμιθ συμβούλευσε έναν άλλο μαθητή να μελετήσει τα «Στοιχεία» του Ευκλείδη ως βάση για την προοπτική, την αστρονομία και την μηχανική επιστήμη, η Σόμερβιλ αναγνώρισε την ευκαιρία, καθώς σκέφτηκε ότι το βιβλίο θα τη βοηθήσει να καταλάβει τις Πλοήγησεις του μαθηματικού Τζον Ρόμπερτσον.[16][21]

Συνέχισε στον παραδοσιακό ρόλο της κόρης μιας κοινωνικά δικτυωμένης οικογένειας, παρακολουθώντας κοινωνικές εκδηλώσεις και διατηρώντας μία γλυκιά και ευγενική συμπεριφορά -τόσο που στην καλή κοινωνία του Εδιμβούργου άρχισαν να την αποκαλούν «Ρόδο του Τζέντμπρα».[17] Πίσω στο Μπέρνταϊλαντ ένας νέος δάσκαλος ήρθε να μείνει μαζί με την οικογένεια για να εκπαιδεύσει τον μικρότερο αδερφό της Χένρι. Ο κ. Κρο ήταν μελετητής Έλληνικών και Λατινικών κι η Μαίρη του ζήτησε να της αγοράσει στοιχειώδη βιβλία για την άλγεβρα και τη γεωμετρία. Της έφερε τα Στοιχεία του Ευκλείδη και την Άλγεβρα του Τζον Μπόνικασλ.[21] Η Μαίρη σηκωνόταν πρωί για να παίξει πιάνο, ζωγράφιζε κατά την διάρκεια της ημέρας και έμενε ξύπνια μέχρι αργά μελετώντας κρυφά το έργο του Ευκλείδη και άλγεβρα.[21] Όταν η μητέρα της έμαθε ότι διάβαζε μαθηματικά έγινε έξαλλη, την τιμώρησε και της πήρε όλα τα κεριά για να μην μπορεί να διαβάζει. Όμως η Σόμερβιλ είχε ήδη διαβάσει τα έξι πρώτα βιβλία του Ευκλείδη.[20]

Όταν ο οικογενειακός φίλος Λόρδος Μπαλμούτο τη κάλεσε να επισκεφτεί την οικογένειά του, εκείνη είδε πρώτη φορά εργαστήριο.[21] Έζησε επίσης κάποιο χρόνο με την οικογένεια των Οσβαλντ στο Ντάνικερ. Εντυπωσιάστηκε με τη κόρη τους Ελίζαμπεθ Όσβαλντ, μια τολμηρή ιππέα που αργότερα έγινε λόγιος με ειδίκευση στα ελληνικά και λατινικά.[21]

Μετέπειτα χρόνια

Το 1804 γνώρισε τον πρώτο σύζυγό της, τον μακρυνό ξάδερφό της Σάμιουελ Γκρέιγκ[18], γιο του ναυάρχου Σάμιουελ Γκρέιγκ. Παντρεύτηκαν κι απόκτησαν δύο παιδιά, το ένα από τα οποία, ο Γουόρονζοου Γκρέιγκ, θα γινότανε αργότερα δικηγόρος κι επιστήμονας.[23] Ζούσανε στο Λονδίνο, αλλάη Σόμερβιλ δεν ήταν ευτυχισμένη. Της επιτρεπόταν να μελετήσει, (εκείνον τον καιρό μάλιστα έμαθε Γαλλικά[21]) αλλά ο σύζυγός της δεν ήτανε συμπαραστάτης και δεν πίστευε στην ικανότητα των γυναικών να επιδιώξουν ακαδημαϊκά ενδιαφέροντα. Πράγματι "ήταν εντελώς προκατειλημμένος εναντίον των σπουδαγμένων γυναικών, πράγμα κοινό κείνη την εποχή".[21]

Όταν ο σύζυγός της πέθανε το 1807, ενώ εξακολουθούσε να θηλάζει το μικρότερο παιδί της[21], η Σόμερβιλ επέστρεψε στο σπίτι της στη Σκωτία[17].

Σπουδές

Πίσω στη Σκωτία η Σόμερβιλ, όντας μία ευκατάστατη χήρα, διέθετε πια τον απαραίτητο χρόνο και πλούτο αλλά και την απαραίτητη ανεξαρτησία για να συνεχίσει τις σπουδές της. Αμέσως φρόντισε να αγοράσει πολλά μαθηματικά βιβλία και έφτιαξε στο σπίτι της μια μεγάλη επιστημονική βιβλιοθήκη. Μέχρι τότε η Σόμερβιλ είχε καταφέρει να μελετήσει και να μάθει μόνη της επίπεδη και σφαιρική τριγωνομετρία, κωνικές τομές, και όλη την«Αστρονομία» του Βρετανού αστρονόμου Τζον Φέργκιουσον. Στην συνέχεια προχώρησε να μελετήσει αστρονομία, χημεία, γεωγραφία, μελέτη μικροσκοπίων, ηλεκτρισμό και μαγνητισμό.[20]

Ο Τζόν Πλέιφεαρ, καθηγητής φυσικής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, ενθάρρυνε τις σπουδές της και μέσω αυτού ξεκίνησε αλληλογραφία με τον Γουίλιαμ Γουάλας, με τον οποίο άρχισε να συζητά μαθηματικά προβλήματα.[24] Άρχισε να λύνει τα μαθηματικά προβλήματα που τεθήκανε στο μαθηματικό περιοδικό του Στρατιωτικού Κολλεγίου στο Μάρλοου και τελικά έφτιαξε όνομα όταν επίλυσε ένα διοφαντικό πρόβλημα και της απονεμήθηκε ασημένιο μετάλλιο το 1811.[25] [21] Ο Γουάλας πρότεινε να μελετήσει τα συγγράμματα του γάλλου μαθηματικού Πιέρ Σιμόν Λαπλάς, που συνοψίζει τη θεωρία της βαρύτητας και συλλέγει τα μαθηματικά αποτελέσματα που είχανε καθιερωθεί στα 50 χρόνια από την δημοσίευση της Principia. Είπε ότι η μελέτη του Λαπλάς της έδωσε την εμπιστοσύνη και την αυτοπεποίθηση που χρειαζότανε για να επιμείνει στις μαθηματικές σπουδές της.[19]

Στα 33 της αγόρασε από τη βιβλιοθήκη επιστημονικών βιβλίων, τα στοιχεία της μηχανικής του Λουί Μπενζαμάν Φρανκέρ, την ανάλυση άλγεβρας και λογισμού του Σιλβέστρ Φρανσουά Λακρουά, την αναλυτική γεωμετρία κι αστρονομία του Ζαν Μπατίστ Μπιό, τη πραγματεία του Σιμεόν Ντενί Πουασόν για τη μηχανική, τη Θεωρία Αναλυτικών Λειτουργιών του Ζοζέφ Λουί Λαγκρανζ, Στοιχεία Αλγεβρας και Ισοπεριμετρικών Προβλημάτων του Λεονάρ Ουλέρ, Εικόνα της Γης του Αλέξη Κλαϊρούτ, Εφαρμογή της Ανάλυσης στη Γεωμετρία του Γκασπάρ Μονζ και τους Logarithmus του Φρανσουά Καλέ.[21]

Στις προσωπικές της αναμνήσεις, εξέφρασε τη γνώμη ότι τότε η μαθηματική επιστήμη ήταν σε μικρή υπόληψη στη Βρεττανία, επειδή ο σεβασμός για τον Νεύτωνα είχεν εμποδίσει τους ντόπιους επιστήμονες να ασχοληθούν, ενώ εκτός της χώρας, η αστρονομική και μηχανική επιστήμη είχε φτάσει σε υψηλό βαθμό τελειότητας. Κατά τη γνώμη της, αυτό το αδιέξοδο έσπασε μόνον όταν το 1816 ο Τσαρλς Μπάμπατζ, ο Τζον Χέρσελ κι ο Τζορτζ Πίκοκ δημοσίευσαν μετάφραση από τα γαλλικά των διαλέξεων του Λακρουά, που ήταν βιβλίο τελευταίας τεχνολογίας.[26][21]

Στη διαμονή με την οικογένεια στη Σκωτία, γνώρισε αρκετούς διακεκριμένους πεφωτισμένους επιστήμονες της εποχής, όπως ο Χένρι Μπρούεμ.[21]

Το 1812 παντρεύτηκε έναν άλλο ξάδερφο, τον Δρ. Γουίλιαμ Σόμερβιλ (1771-1860), επιθεωρητή του στρατιωτικού ιατρικού συμβουλίου, που την ενθάρρυνε στις σπουδές της και βοήθησε σε μεγάλο βαθμό στη μελέτη των φυσικών επιστημών.[21] Ο σύζυγός της εξελέγη στην Βασιλική Φρουρά και μαζί μετακόμισαν στο Λονδίνο και στους κορυφαίους κοινωνικούς κύκλους της πόλης. Τώρα πια η Σόμερβιλ έγινε γνωστή σε επιστήμονες, συγγραφείς και καλλιτέχνες. Η οικογένεια του συζύγου της ήταν γείτονες του συγγραφέα Γουόλτερ Σκοτ. Έγραψε: "Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη γοητεία αυτής της μικρής κοινωνίας, ειδικά τα πάρτι στο Άμποτσφορντ, όταν ο Σκοτ ​​ήταν στο κέφι κι έλεγε διασκεδαστικές ιστορίες, αρχαίους θρύλους, ιστορίες φαντασμάτων και μαγισσών".[21] Στο δεύτερο γάμο της, απέκτησε τέσσερα παιδιά.

1819-1850

Το 1819 ο σύζυγός της διορίστηκε ιατρός στο Νοσοκομείο Τσέλσι κι η οικογένεια μετακόμισε στη πλατεία Ανόβερου σε κυβερνητικό σπίτι στο Τσέλσι.[27] Η Μαίρη έγινε φίλη της βαρόνης του Γουέντσγουορθ, Αν Ισαμπέλλα Μίλμπανκ (που ήταν σύζυγος του λόρδου Βύρωνα), κι ήταν δασκάλα μαθηματικών στη κόρη της, Άντα Λάβλεϊς, που έμελλε να γίνει σημαντική επιστήμονας και η ίδια. Η Σόμερβιλ, που επισκεπτόταν συχνά τον μαθηματικό Τσαρλς Μπάμπατζ, έπαιρνε μαζί της και την Λάβλεϊς, ως αφορμή εκπαιδευτικής εκδρομής.[21] Η Σόμερβιλ κι η Λάβλεϊς διατήρησανε στενή φιλία κι όταν η δεύτερη αντιμετώπισε δυσκολίες με ένα μαθηματικό υπολογισμό, θα πήγαινε με τα πόδια στο σπίτι της Σόμερβιλ και θα το συζητούσανε πάνω από ένα φλιτζάνι τσάι.[27]

Το 1823 η μικρή κόρη των Σόμερβιλ πέθανε μετά από ασθένεια.[21] Ενώ ζούσανε στο Τσέλσι, ταξίδευαν πολλές φορές στην Ευρώπη, αφήνοντας τα παιδιά τους με τη Γερμανίδα γκουβερνάντα. Μεταξύ των συνταξιδιωτών τους ήταν ο νομικός και πολιτικός Τζέημς Μάκιντος. Πριν φύγουν από το Λονδίνο, έρχονταν σ' επαφή με ανθρώπους που ήθελαν να συναντήσουνε και στις ευρωπαϊκές περιηγήσεις τους επισκεφθήκανε πολλούς διάσημους διανοούμενους.[27] Δέχονταν επίσης συχνές επισκέψεις, η συγγραφέας Μαρία Έτζγουορθ ήταν μια απ' αυτές.[21]

Η Σόμερβιλ διεξήγαγε πειράματα για να διερευνήσει τη σχέση μεταξύ φωτός και μαγνητισμού και δημοσίευσε το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Οι μαγνητικές ιδιότητες των ιώδων ακτίνων του ηλιακού φάσματος», το 1826. Ο Ντέιβιντ Μπρούστερ, εφευρέτης του καλειδοσκοπίου, έγραψε το 1829 ότι η Mary Σόμερβιλ ήταν "σίγουρα η πιο εκπληκτική γυναίκα στην Ευρώπη -μαθηματικός πρώτης τάξεως με όλη την ευγένεια μιας γυναίκας".[25]

Την επόμενη χρονιά τής ζητήθηκε να γράψει δύο βιβλία: ένα για την «Ουράνια Μηχανική» του αστρονόμου Λαπλάς και ένα για τις «Αρχές» του Νεύτωνα.[20] Ο Λαπλάς είχε συνοψίσει σε 5 εξαντλητικούς τόμους την τρέχουσα κατάσταση των μαθηματικών και το βιβλίο αναγνωρίστηκε εξ αρχής ως το μεγαλύτερο πνευματικό επίτευγμα. Η Σόμερβιλ δέχτηκε αλλά αποδείχθηκε εξαιρετικά δύσκολο καθήκον καθώς οι άνθρωποι γυρω της δεν σέβονταν τον χρόνο της και την ενοχλούσαν και της αποσπούσαν την προσοχή με ξαφνικές επισκέψεις, κοινωνικές εκδηλώσεις και απαιτήσεις να τους φέρεται πάντα σαν άψογη οικοδέσποινα παρά την ανάγκη της να συγκεντρώνεται για να γράψει.[20] Τελικά η Σόμερβιλ τα κατάφερε να γράψει τα βιβλία της τα οποία συνδύαζαν την απλότητα και την καθαρότητα με την ολιστική και δημιουργική σκέψη, χαρακτηριστικό που ελάχιστοι άνθρωποι κατάφερναν να παρουσιάσουν στο έργο τους.

Η Μαίρη δεν μετέφρασε, αλλά παρουσίασε εκτεταμένη έκδοση των 2 πρώτων τόμων ενώ έγραφε με τρόπο που τα κείμενά της να είναι προσιτά στους απλούς ανθρώπους όπως έκανε και η Φράνσις Ράιτ και η Χάριετ Μαρτινό. Έγραψε αυτόνομη έκθεση των μαθηματικών πέρα από τις λειτουργίες του ηλιακού συστήματος, την οποία περιέγραψε: "Μετάφραση του έργου του Λαπλάς από την άλγεβρα στη κοινή γλώσσα". Εκδόθηκε το 1831, με τίτλο «Ο Μηχανισμός των Ουρανών» και έκανε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Tο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, ένα πανεπιστήμιο που δεν δέχονταν γυναίκες και δεν δέχτηκε ποτέ ούτε την ίδια τη Σόμερβιλ (άρχισε να δέχεται γυναίκες από το 1948 και μετά) όρισε τον «Μηχανισμό» ως βιβλίο για προπτυχιακούς φοιτητές.[20]

Το βιβλίο επαινέθη από τον Τζορτζ Πίκοκ, καθηγητή του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, έτσι πολλά από τα 750 αντίτυπα που τυπώθηκαν αγοράστηκαν στο Κέμπριτζ. Οι κριτικές ήταν ευνοϊκές κι η Σόμερβιλ έλαβε επιστολές συγχαρητηρίων από πολλούς ανθρώπους της επιστήμης. Ο Λαπλάς, διαβάζοντας το βιβλίο της Σόμερβιλ σχετικά με το έργο του είπε πως εκείνη ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που κατάφερε να κατανοήσει το έργο του, έναν έπαινο που που πολλά από τα πιο λαμπρά μαθηματικά αντρικά μυαλά της εποχής της θα ζήλευαν.[28] Ο μαθηματικός Τσαρλς Μπάμπατζ, εφευρέτης της διαφορικής μηχανής, της έγραψε για να την συγχαρεί που χρησιμοποιούσε «απλή γλώσσα για να εξηγήσει σημεία» λέγοντας πως «συχνά εμείς οι αναλυτές έχουμε την τάση να γράφουμε μόνο με σύμβολα».[28] Η συγγραφέας Τζοάνα Μπέιλι έγραψε στη Σόμερβιλ μόλις διάβασε το βιβλίο της: «Με τιμά ιδιαίτερα που έλαβα τέτοια ένδειξη εκτίμησης από κάποια που έκανε περισσότερα για να διαψεύσει την αμφισβήτηση στην γυναικεία διανόηση που υπάρχει συχνά, από όσα έχει κάνει ολόκληρη η αδελφότητα των ποιητικών δεσποσύνων και των λογοτεχνών».[29]

Η Σόμερβιλ κλέχτηκε επίτιμο μέλος της Βασιλικής Ιρλανδικής Ακαδημίας, του Φιλοσοφικού Ιδρύματος του Μπρίστολ και της Société de Physique et d'Histoire Naturelle de Genève το 1834.[21] Το Βρετανικό Στέμμα της χορήγησε μια αστική σύνταξη ύψους £200 ετησίως, σε αναγνώριση της ηγεμονίας της επιστήμης και λογοτεχνίας.[21] Η Σόμερβιλ ήταν παθιασμένη με την αστρονομία και έγραψε:

"Στην αστρονομία αντιλαμβανόμαστε τη λειτουργία μιας δύναμης που αναμιγνύεται με όλα όσα υπάρχουνε στους ουρανούς ή στη γη, που διαπερνά κάθε άτομο, ρυθμίζει τις κινήσεις των ζωντανών κι άψυχων όντων κι είναι λογικό όπως μια βροχόπτωση ή η πτώση του νερού στους καταρράκτες του Νιαγάρα, όπως οι φάσεις της σελήνης".

Τα επόμενα βιβλία της αντικατοπτρίζουνε τον ελεύθερο χρόνο που είχε αρχίσει να διαθέτει στην οικογενειακή ζωή της καθώς τα παιδιά της έγιναν πιο ανεξάρτητα αλλά κι η ανάγκη να κερδίσει χρήματα, καθώς οι Σόμερβιλ είχανε σειρά οικονομικών αρνητικών κρίσεων που κορυφώθηκαν το 1835. Ως γυναίκα μεσαίας τάξης, εύστοχα υποστήριζε ότι έγραφε μόνο για ευχαρίστηση. Συγκεκριμένα έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στη κερδοφορία των βιβλίων της.[22] Μέσω προσωπικών σχέσεων θα μπορούσε να εξασφαλίσει τον Τζον Μάρεϊ ως εκδότη του πρώτου βιβλίου της και παρέμεινε ο εκδότης της καθ' όλη τη μακρά σταδιοδρομία της.[22] Ο Μάρεϊ σχολίασε αργότερα ότι παρόλο που είχε κάνει λίγα κέρδη, ήτανε πολύ χαρούμενος που είχε τη τιμή να δημοσιεύσει τα έργα τέτοιου εξέχοντος ατόμου.[22]

Το 1834 εξέδωσε το δεύτερο βιβλίο της που είχε τίτλο «Η Σύνδεση των Φυσικών Επιστημών» στο οποίο συγκέντρωσε τις τελευταίες επιστημονικές εξελίξεις στην αστρονομία, τη φυσική, τη χημεία, τη βοτανική και τη γεωλογία. Στην εισαγωγή έγραψε πως είχε σκοπό «να κάνει τους νόμους που κυβερνούσαν τον φυσικό κόσμο πιο γνωστές στις συμπατριώτισσές μου».[20] Εξέφραζε επίσης την απογοήτευσή της διότι "Η πρόοδος της σύγχρονης επιστήμης, ειδικά κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών, ήταν αξιοσημείωτη για την τάση απλούστευσης των νόμων της φύσης και για την ένωση των αποσπασμένων κλάδων με γενικές αρχές".[30]

Το βιβλίο πώλησε 15.000 αντίτυπα και καθιέρωσε τη φήμη της στην ελίτ της επιστήμης. Ο Γουίλιαμ Χιούελ τότε, δημιούργησε τη λέξη "επιστήμονας" για να περιγράψει τη Σόμερβιλ εν μέρει επειδή ο "άνθρωπος της επιστήμης" (man of science) φαινόταν ακατάλληλος για μια γυναίκα, αλλά σημαντικότερη επειδή το έργο της ήτανε διεπιστημονικό.[31] Η λέξη "επιστήμονας" μάλιστα δεν είχε ουδέτερο χαρακτήρα όπως σήμερα αλλά αποσκοπούσε, όπως είπε ο Χιούελ, στο να περιγράψει την "ιδιαίτερη διαφώτιση του γυναικείου νου" στο να συνθέτει διαφορετικούς τομείς σε μία ολική επιστήμη.[22] Το αγγλικό λεξικό της Οξφόρδης περιέλαβε τη λέξη το ίδιο έτος.[30] Η Βρετανική Βασιλική Ακαδημία, ένα επιστημονικό ίδρυμα γνωστό για τον σνομπισμό του και την επιμονή του να μην αναγνωρίζει την επιστημονική συνεισφορά των γυναικών, διέταξε να κατασκευαστεί ένα μπούστο της Σόμερβιλ και να τοποθετηθεί στην κεντρική σάλα του κτιρίου της Ακαδημίας.[20]

Την ίδια χρονιά η Σόμερβιλ βίωσε και μία μεγάλη απογοήτευση καθώς βρισκόταν στην Ιταλία όταν ήταν να περάσει ένας νέος κομήτης τον οποίον επιθυμούσε έντονα να παρατηρήσει. Όμως στην Ιταλία το μοναδικό αστεροσκοπείο που μπορούσε να παρατηρήσει τον κομήτη δεν δέχονταν την είσοδο γυναικών. Για πολλούς αυτό το περιστατικό ήταν το πιο χαρακτηριστικό στη ζωή της Σόμερβιλ. μία γυναίκα που συνεχώς αποκλείονταν από την μόρφωση και την έρευνα από τους ίδιους εκείνους που θαύμαζαν και χρησιμοποιούσαν το έργο της.[20]

Το 1835, οι Μαίρη Σόμερβιλ και Κάρολαϊν Χέρσελ έγιναν οι πρώτες γυναίκες-μέλη της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας.[30][20]

Γι' αυτήν και πολλούς από τους συγχρόνους της, το σύμπαν ήταν ένα πλήρες, αρμονικό κι ομαλό σύστημα. Ως εκ τούτου, οι συνδέσεις δεν έπρεπε να καθιερωθούν από την επιστήμη, έπρεπε μόνο να ανακαλυφθούν και να εντοπιστούν. Ήταν από εκείνους που συζήτησαν για έναν υποθετικό πλανήτη που διαταράσσει τον Ουρανό, στην 6η έκδοση της «Σύνδεσης» (1842) έγραψε: "Aν μετά από πάρα πολλά χρόνια οι πίνακες που σχηματίστηκαν από έναν συνδυασμό πολλών παρατηρήσεων θα πρέπει να είναι ακόμα ανεπαρκείς για να περιγράψουνε τις κινήσεις του Ουρανού, οι αποκλίσεις μπορεί να αποκαλύψουνε την ύπαρξη, ακόμη και τη μάζα και την τροχιά ενός σώματος που τοποθετείται πέρα ​​από τη σφαίρα της όρασης".[21] Τα κείμενά της οδήγησαν τον νεαρό Τζον Κάουτς Άνταμς να αναζητήσει τον Ποσειδώνα κι οι προβλέψεις εκπληρώθηκαν το 1846 από την ανακάλυψη του Ποσειδώνα που περιστρέφεται σε απόσταση 3.000.000.000 μιλίων από τον ήλιο.[30] "Η μάζα του Ποσειδώνα, το μέγεθος κι η θέση της τροχιάς του στο διάστημα κι ο περιοδικός χρόνος του, καθορίστηκαν από τη σημαντική του επίδραση στον Ουρανό πριν από την εμφάνιση του πλανήτη".[21] Η «Σύνδεση» έκανε 10 εκδόσεις, περισσότερα από 9.000 αντίτυπα κι ήτανε το πιο πετυχημένο επιστημονικό βιβλίο του εκδότη μέχρι τη Καταγωγή Των Ειδών από τον Κάρολο Δαρβίνο το 1859. Μεταφράστηκε στα γερμανικά και τα ιταλικά και πέρασε διάφορες εκδόσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες.[21]

Το βιβλίο της «Φυσική Γεωγραφία» δημοσιεύθηκε το 1848 κι ήταν το πρώτο αγγλικό βιβλίο για το θέμα. Έμεινε σε χρήση ως βιβλίο μέχρι τις αρχές του 20ου αι.. Κατά τη στιγμή της δημοσίευσης ήταν οικονομικά πολύ επιτυχημένο και της έφερε το χρυσό μετάλλιο Βικτώρια της Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρείας. Ακολούθησε, όπως είπε, "το ευγενές παράδειγμα του βαρόνου Χάμπολντ, του πατριάρχη της φυσικής γεωγραφίας", και πήρε μια εκτεταμένη άποψη της γεωγραφίας που περιλάμβανε τη γη, τα ζώα της, τα λαχανικά, καθώς και τη παρελθούσα και τη σημερινή κατάσταση του ανθρώπου, τη προέλευση, τους τρόπους τις γλώσσες των υπαρχόντων εθνών και τα μνημεία εκείνων που υπήρξανε στο παρελθόν.

Η φυσική γεωγραφία αρχίζει με περιγραφή της συνολικής δομής του πλανήτη και μια σύντομη παραπομπή στη θέση της γης στο ηλιακό σύστημα. Στη συνέχεια, επικεντρώνεται σε επίγεια θέματα, όπως τα πιο βασικά χαρακτηριστικά της γης και του νερού, καθώς και σχηματισμοί όπως τα βουνά, τα ηφαίστεια, οι ωκεανοί, τα ποτάμια κι οι λίμνες. Συνεχίζει με τα στοιχεία που διέπουν τη θερμοκρασία, όπως το φως, η ηλεκτρική ενέργεια, οι καταιγίδες, η αύρα κι ο μαγνητισμός. Τελικά το βιβλίο μετατρέπεται σε βλάστηση, πουλιά και θηλαστικά και τη γεωγραφική τους κατανομή στον πλανήτη στην Αρκτική, την Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική, την Αμερική και την Ανταρκτική. Τελειώνει με σχολιασμό για τη διανομή, την κατάσταση και τις μελλοντικές προοπτικές της ανθρώπινης φυλής. Υπογραμμίζει τις αμοιβαίες εξαρτήσεις στη φυσική γεωγραφία και τη σχέση μεταξύ ανθρώπων και φύσης. Σύμφωνα με τη βικτοριανή σκέψη, επιβεβαιώνει την υπεροχή των ανθρώπων, αλλά διατηρεί τις αλληλεξαρτήσεις και τη διασύνδεση της δημιουργίας. Η φυσική γεωγραφία πώλησε περισσότερα αντίγραφα από τα υπόλοιπα βιβλία της και κέρδισε τον θαυμασμό του Χάμπολντ, που αφού έλαβε ένα αντίγραφο του βιβλίου, της έγραψε: "Μόνον εσείς θα μπορούατε να προσφέρετε στη βιβλιογραφία ένα τέτοιο πλούσιο κοσμολογικό έργο".

Ύστερα χρόνια

Το τέταρτο βιβλίο της «Μοριακή και Μικροσκοπική Επιστήμη», δημοσιεύθηκε το 1869 και της είχε πάρει 10 χρόνια να το γράψει. Αλλά άρχισε να έχει αμφιβολίες για την επιλογή της να αφιερώσει τον εαυτό της στη διάδοση της επιστήμης, αντί να επικεντρωθεί μόνο στα μαθηματικά. Το βιβλίο ήταν άλλη μια επιτυχία. Έδωσε μια ενημερωμένη περιγραφή των τελευταίων ανακαλύψεων που αποκαλύφθηκαν μέσω του μικροσκοπίου και δημοσιεύθηκε σε 2 τόμους και 3 μέρη. Στο πρώτο μέρος μιλά για τις τελευταίες ανακαλύψεις για τα άτομα και τα μόρια, το δεύτερο κάλυψε τη φυτική ζωή και το τρίτο διερεύνησε τη ζωή των ζώων. Το βιβλίο περιελάμβανε 180 εικονογραφήσεις, που προκάλεσαν μεγάλην έκπληξη στον εκδότη της.

Η γραφή της επηρέασε τον Τζέημς Κλερκ Μάξγουελ, που χαρακτήρισε την εποχή της ως εποχή κατά την οποία υπήρχε μια ευρέως διαδεδομένη επιθυμία "να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε κάποια έννοια της φυσικής επιστήμης στο σύνολό της". Σχολιάζει: "Η ενότητα που σκιάζεται στο βιβλίο της κ. Σόμερβιλ είναι επομένως μια ενότητα της μεθόδου της επιστήμης κι όχι μια ενότητα της διαδικασίας της φύσης". Εκλέχτηκε στην Αμερικανική Γεωγραφική και Στατιστική Εταιρεία το 1857 και στην Ιταλική Γεωγραφική Εταιρεία το 1870 κι έγινε μέλος της Αμερικανικής Φιλοσοφικής Εταιρείας. Από το 1833 και μετά, η Σόμερβιλ κι ο σύζυγός της περάσανε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους στην Ιταλία. Εκείνη διατήρησε την αλληλογραφία μ' ένα μεγάλο αριθμό κορυφαίων επιστημόνων και παρέμεινε ενεργός σε τρέχουσες συζητήσεις για γεγονότα και θεωρίες.

Το 1868, τέσσερα χρόνια πριν το θάνατό της στην ηλικία των 91 ετών, ήτανε το πρώτο πρόσωπο που υπέγραψε την ανεπιτυχή αναφορά του Τζον Στιούαρτ Μιλ για τη ψήφο των γυναικών. Στην αυτοβιογραφία της έγραψε ότι οι βρεττανικοί νόμοι είναι δυσμενείς για τις γυναίκες. Αναφέρει λεπτομερώς τα εμπόδια που αντιμετώπισε στην απόκτηση της εκπαίδευσης ως νεαρή κοπέλα, αν και δεν έκανε εικασίες σχετικά με τη φύση του προβλήματος. Κατά τη διάρκεια της ζωής της, η αναταραχή για τη καθιέρωση της πρόσβασης των γυναικών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είχε αυξηθεί. Το 1875 η αστρονόμος Μαίρη Μίτσελ είπε στον πρόεδρο του κολλεγίου ότι θα "προσελάμβανε μια γυναίκα επιστήμονα αν ήτανε τόσο καλή όσο η Μαίρη Σόμερβιλ".

Η Μαίρη Σόμμερβιλλ πέθανε στη Νάπολη στις 29 Νοεμβρίου 1872 και θάφτηκε εκεί στο αγγλικό νεκροταφείο. Την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία της, που αποτελείται από αναμνήσεις που γράφονται κατά τη διάρκεια της ηλικίας του. Πάνω από 10.000 κομμάτια βρίσκονται στη Συλλογή Σόμερβιλ στην Μπεντλέια βιβλιοθήκη του κολλεγίου Σόμερβιλ, στην Οξφόρδη. Η συλλογή περιλαμβάνει έγγραφα σχετικά με τη γραφή και το δημοσιευμένο έργο της, καθώς κι αλληλογραφία με μέλη της οικογένειας, πολυάριθμους επιστήμονες και συγγραφείς κι άλλα πρόσωπα στη δημόσια ζωή. Περιλαμβάνεται επίσης ουσιαστική αλληλογραφία με τις οικογένειες Βύρωνα και Λάβλεϊς.

Ονομάστηκαν προς τιμήν της

  • Η πλατεία Σόμερβιλ στην Μπέρνταϊλαντ ονομάζεται από την οικογένειά της και σηματοδοτεί την τοποθεσία του σπιτιού της.
  • Το Σόμερβιλ College, Oxford, πήρε το όνομά του από κείνηe, όπως και το Σόμερβιλ House, στο Μπέρνταϊλαντ όπου ζούσε για λίγο και το Σόμερβιλ House, ένα γυμνάσιο θηλέων στο Brisbane της Αυστραλίας. Έν από τα γραφεία της επιτροπής του Σκωτικού Κοινοβουλίου στο Εδιμβούργο έχει πάρει το όνομά της.
  • Το νησί Σόμερβιλ (74 ° 44'N 96 ° 10'W), ένα μικρό νησί στο στενό Barrow, Nunavut, πήρε το όνομά του από τον Sir Γουίλιαμ Edward Parry το 1819.
  • Η λέσχη Σόμερβιλ ιδρύθηκε το 1878 στο Λονδίνο, το 1887 ανακαινίστηκε ως ο νέος σύλλογος Σόμερβιλ κι έσβησε το 1908.
  • Ο 5771 Σόμερβιλ (1987 ST1) είναι ένας αστεροειδής της κύριας ζώνης που ανακαλύφθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1987 από τον E. Bowell στο Lowell Observatory της Flagstaff της Αριζόνα και το ονόμασε έτσι προς τιμήν της.
  • Ο κρατήρας Σόμερβιλ είναι ένας μικρός σεληνιακός κρατήρας στο ανατολικό τμήμα της Σελήνης. Βρίσκεται στα ανατολικά του προεξέχοντος κρατήρα Langrenus. Είναι ένας από μια σειρά σεληνιακούς κρατήρες που ονομάζονται με κάποιο γυναικειο όνομα επιφανούς γυναίκας.
  • Η Σόμερβιλ εμφανίζεται ως χαρακτήρας στην ταινία του 2014, κ. Turner, όπου την υποδύεται η Lesley Manville.

Οικογένεια

Από τον 1ο γάμο της: ο Woronzow Greig (1805-1865), παντρεύτηκε την Agnes Graham, αλλά όλα τα παιδιά τους πέθαναν κατά τον τοκετό ή τη νηπιακή ηλικία.

Από το 2ο γάμο της: η Margaret Farquhar Σόμερβιλ (1813-1823) πέθανε στην παιδική της ηλικία. Ο Τόμας Σόμερβιλ (1814-1815) πέθανε στη βρεφική ηλικία. Η Martha Τσάρτερς Σόμερβιλ (1815-1879) κι η Mary Charlotte Σόμερβιλ (1817-1875) οι δυο κόρες της που επιζήσανε, πέρασανε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους φροντίζοντας τη Μαίρη.

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 MacTutor History of Mathematics archive. Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w62j6qzg. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «A Historical Dictionary of British Women» Routledge. 17  Δεκεμβρίου 2003. ISBN-13 978-1-85743-228-2.
  4. ↑ Virginia Blain, Isobel Grundy, Patricia Clements: «The Feminist Companion to Literature in English» (Αγγλικά) 1990. σελ. 1006.
  5. ↑ Virginia Blain, Isobel Grundy, Patricia Clements: «The Feminist Companion to Literature in English» (Αγγλικά) 1990. σελ. 1007.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14453741p. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ntk2015886840. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  8. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ntk2015886840. Ανακτήθηκε στις 2  Ιανουαρίου 2023.
  9. ↑ womensbios.lib.virginia.edu/featured%3fid=MARY_SOMERVILLE.html.
  10. ↑ 10,0 10,1 p63467.htm#i634666. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  11. ↑ www-history.mcs.st-andrews.ac.uk/Biographies/Somerville.html.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  13. ↑ Βασιλική Γεωγραφική Εταιρεία: «Gold Medal Recipients». (Αγγλικά) Gold Medal Recipients. Βασιλική Γεωγραφική Εταιρεία. 2022.
  14. ↑ 14,0 14,1 Boreham, Ruth (8 Μαρτίου 2017). «Mary Somerville: Queen of Science». Dangerous Women. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2018. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «Mrs. Somerville (Obituary)». The Morning Post from London. December 2, 1872. https://www.newspapers.com/newspage/396253539/. Ανακτήθηκε στις 12 July 2018. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 Bruck, M. T. (1996-08-01). «Mary Somerville, mathematician and astronomer of underused talents». Journal of the British Astronomical Association 106: 201–206. ISSN 0007-0297. http://adsabs.harvard.edu/abs/1996JBAA..106..201B. 
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 «Somerville, Mary Fairfax Greig». Dictionary of Scientific Biography. New York: Charles Scribner's Sons. σελ. 521–522. 
  18. ↑ 18,0 18,1 «Burntisland, Fife - Mary Somerville's Family History». www.burntisland.net. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2019. 
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 Robyn., Arianrhod, (2012). Seduced by logic : Émilie du Châtelet, Mary Somerville, and the Newtonian revolution. New York. ISBN 9780199931620. 865508600. 
  20. ↑ 20,00 20,01 20,02 20,03 20,04 20,05 20,06 20,07 20,08 20,09 20,10 20,11 20,12 Dale., Spender, (1988, ©1982). Women of ideas and what men have done to them. Pandora. ISBN 074480003X. 20597439.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |date= (βοήθεια)
  21. ↑ 21,00 21,01 21,02 21,03 21,04 21,05 21,06 21,07 21,08 21,09 21,10 21,11 21,12 21,13 21,14 21,15 21,16 21,17 21,18 21,19 21,20 21,21 21,22 21,23 21,24 21,25 21,26 21,27 21,28 21,29 21,30 21,31 21,32 Somerville, Mary (1874). Personal recollections, from early life to old age, of Mary Somerville. With selections from her correspondence. Boston, Roberts brothers. 
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 22,4 1954-, Neeley, Kathryn A. (Kathryn Angelyn), (2001). Mary Somerville : science, illumination, and the female mind. Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 22. ISBN 0511019653. 51299513. 
  23. ↑ Appleby, J.H. (22 January 1999). «Woronzow Greig (1805–1865), F.R.S., and his scientific interests». Royal Society 53 (1). doi:https://doi.org/10.1098/rsnr.1999.0065. https://royalsocietypublishing.org/doi/10.1098/rsnr.1999.0065. Ανακτήθηκε στις 15/01/2019. 
  24. ↑ «Mary Somerville (1780-1872)». www-history.mcs.st-andrews.ac.uk. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2019. 
  25. ↑ 25,0 25,1 Holmes, John· Ruston, Sharon (1973). The Routledge research companion to nineteenth-century British literature and science. Abingdon, Oxon. ISBN 9781317042334. 987791112. 
  26. ↑ Eda., Kranakis, (1997). Constructing a bridge : an exploration of engineering culture, design, and research in nineteenth-century France and America. Cambridge, Mass.: MIT Press. ISBN 0585021325. 42854186. 
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 Elisabetta., Strickland, (2017). The ascent of Mary Somerville in 19th century society. Cham: Springer. ISBN 9783319491936. 964539112. 
  28. ↑ 28,0 28,1 BluestockingOxford (1 Απριλίου 2008). «Mary Fairfax Somerville: Queen of Nineteenth Century Science». Bluestocking Oxford (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2019. 
  29. ↑ Baillie, Joanna (2010). Further letters of Joanna Baillie. Madison: Fairleigh Dickinson University Press. ISBN 9780838641491. 458737885.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |year=, |year= / |date= mismatch (βοήθεια)
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 30,3 Kirch, Susan (2016). Being and becoming scientists today : reconstructing assumptions about science and science education to reclaim a learner--scientist perspective. Rotterdam: Springer. ISBN 9789463003490. 938890983. 
  31. ↑ Bergland, Renée L. (2008). Maria Mitchell and the sexing of science : an astronomer among the American romantics. Boston: Beacon Press. ISBN 9780807097656. 503445971. CS1 maint: Ημερομηνία και έτος (link)
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μαίρη_Σόμερβιλ&oldid=7373402"