Φιλόλαος (κρατήρας): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{σεληνιακός κρατήρας |όνομα = Φιλόλαος<br />Philolaus |εικόνα = 255px |σχόλιο = Φ...
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 15:55, 24 Οκτωβρίου 2017

Φιλόλαος
Philolaus
Φωτογραφία από το Lunar Orbiter 4
Συντεταγμένες72°13′N 32°53′W / 72.22°N 32.88°W / 72.22; -32.88Συντεταγμένες: 72°13′N 32°53′W / 72.22°N 32.88°W / 72.22; -32.88
ΕπωνύμιοΦιλόλαος
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τον κρατήρα

Ο Φιλόλαος είναι κρατήρας στην ορατή από τη Γη πλευρά της Σελήνης, με διάμετρο 70 χιλιόμετρα (km). Βρίσκεται πολύ βόρεια και έτσι φαίνεται υπό πολύ πλάγια γωνία όταν παρατηρείται από τη Γη. Συγκεκριμένα οι σεληνογραφικές συντεταγμένες του κέντρου του είναι 72,1° βόρειο πλάτος και 32,4° ανατολικό μήκος. Γειτονικοί του κρατήρες είναι ο πλημμυρισμένος Αναξιμένης στα δυτικά-βορειοδυτικά και ο μικρότερος Αναξαγόρας στα ανατολικά. Επικαλύπτει εν μέρει τον παλαιότερο και δυσδιάκριτο (πολύ διαβρωμένο) Φιλόλαο C στα νότια.

Περιγραφή

Ο Φιλόλαος διατηρεί μια καλά οριοθετημένη μορφή που δεν έχει μεταβληθεί σημαντικά από την εποχή της δημιουργίας του κρατήρα. Το εξωτερικό χείλος του είναι χονδρικά κυκλικό, αλλά με ακανόνιστες λεπτομέρειες σαν ζαρώματα, που έχουν ίχνη κατολισθήσεων. Το πιο αξιοσημείωτο τέτοιο ίχνος είναι μία τριγωνική περιοχή στο ανατολικό χείλος. Το εσωτερικό χείλος του κρατήρα διαθέτει ένα σύνθετο σύστημα «αναβαθμίδων» με απότομο άκρο σε σημεία όπου συνέβησαν κατολισθήσεις. Τα εξωτερικά τοιχώματα του κρατήρα εκτείνονται προς τα έξω μέχρι σχεδόν το μισό της διαμέτρου του προς όλες τις κατευθύνσεις. Ο Φιλόλαος διαθέτει σύστημα ακτίνων και για τον λόγο αυτό ταξινομείται χρονολογικά στην Κοπερνίκεια περίοδο.[1]

Ο πυθμένας του Φιλολάου είναι αρκετά ανάγλυφος, με λόφους γύρω από το κέντρο και προς τα βορειοανατολικά, και με κύριο χαρακτηριστικό του την ύπαρξη δύο ψηλών κορυφών αντί μιας κεντρικής. Η μία από αυτές υψώνεται προς τα νότια του κέντρου του κρατήρα, ενώ η άλλη προς τα ανατολικά του κέντρου. Υπάρχει επίσης ένα ζεύγος μικρών λόφων προς τα βορειοδυτικά του κέντρου. Το πλέον επίπεδο μέρος του πυθμένα είναι το βορειοανατολικό. Δεν υπάρχουν ευδιάκριτοι μεταγενέστεροι κρατήρες στον πυθμένα.

Δευτερεύοντες κρατήρες

Ο Φιλόλαος περιβάλλεται από μικρότερους κρατήρες, οι περισσότεροι από τους οποίους δημιουργήθηκαν μάλλον από την ίδια πρόσκρουση. Καθώς συνηθίζεται, αυτοί οι κρατήρες-δορυφόροι ονομάζονται με το όνομα του κύριου κρατήρα ακολουθούμενο από ένα κεφαλαίο γράμμα του λατινικού αλφαβήτου. Υπάρχουν έτσι οι κρατήρες

Ονομασία Σεληνογρ. πλάτος Σεληνογρ. μήκος Διάμετρος
Φιλόλαος B 69,6° Β 24,3° Δ 11 km
Φιλόλαος C 71,1° Β 32,7° Δ 95 km
Φιλόλαος D 73,9° Β 27,8° Δ 91 km
Φιλόλαος E 69,6° Β 18,7° Δ 12 km
Φιλόλαος F 68,1° Β 18,3° Δ 8 km
Φιλόλαος G 69,0° Β 23,6° Δ 95 km
Φιλόλαος U 75,0° Β 33,0° Δ 13 km
Φιλόλαος W 75,6° Β 35,9° Δ 17 km


Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πηγές

  1. USGS: The geologic history of the Moon, 1987
  • Andersson, L.E.· Whitaker, E.A. (1982). NASA Catalogue of Lunar Nomenclature. NASA RP-1097. 
  • Blue, Jennifer (25 Ιουλίου 2007). «Gazetteer of Planetary Nomenclature». United States Geological Survey. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2007. 
  • Bussey, B.· Spudis, P. (2004). The Clementine Atlas of the Moon. Νέα Υόρκη: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-81528-4. 
  • Cocks, Elijah E.· Cocks, Josiah C. (1995). Who's Who on the Moon: A Biographical Dictionary of Lunar Nomenclature. Tudor Publishers. ISBN 978-0-936389-27-1. 
  • McDowell, Jonathan (15 Ιουλίου 2007). «Lunar Nomenclature». Jonathan's Space Report. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2007. 
  • Menzel, D.H.; Minnaert, M.; Levin, B.; Dollfus, A.; Bell, B. (1971). «Report on Lunar Nomenclature by the Working Group of Commission 17 of the IAU». Space Science Reviews 12 (2): 136–186. doi:10.1007/BF00171763. Bibcode1971SSRv...12..136M. 
  • Moore, Patrick (2001). On the Moon. Sterling Publishing Co. ISBN 978-0-304-35469-6. 
  • Price, Fred W. (1988). The Moon Observer's Handbook. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-33500-3. 
  • Rükl, Antonín (1990). Atlas of the Moon. Kalmbach Books. ISBN 978-0-913135-17-4. 
  • Webb, Rev. T.W. (1962). Celestial Objects for Common Telescopes (6η αναθεωρ. έκδοση). Dover. ISBN 978-0-486-20917-3. 
  • Whitaker, Ewen A. (1999). Mapping and Naming the Moon. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-62248-6. 
  • Wlasuk, Peter T. (2000). Observing the Moon. Springer. ISBN 978-1-85233-193-1. 
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Philolaus (crater) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).