Ακράτεια ούρων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Νέα σελίδα: {{Infobox disease | Name = Ακράτεια ούρων | DiseasesDB = 6764 | ICD10 = {{ICD10|N|39|3|n|30}}-{{ICD10|N|39|4|n|30}}, {{ICD10|R|32||r... |
|||
| Γραμμή 14: | Γραμμή 14: | ||
== Αίτια == |
== Αίτια == |
||
Οι πιο κοινοί τύποι ακράτειας είναι η ακράτεια από προσπάθεια (stress) και η επιτακτική ακράτεια ή ακράτεια από |
Οι πιο κοινοί τύποι ακράτειας είναι η ακράτεια από προσπάθεια (stress) και η επιτακτική ακράτεια ή ακράτεια από έπειξη (urge). Αν αυτές συνυπάρχουν τότε έχουμε ακράτεια μικτού τύπου. Επίσης υπάρχει και η ακράτεια από υπερπλήρωση. Η ακράτεια από προσπάθεια είναι η πιο συχνή, αποτελώντας περίπου το 50% με 70% (ανάλογα με τις επιδημιολογικές μελέτες) των περιπτώσεων ακράτειας ούρων στις γυναίκες<ref>{{cite journal | url=http://link.springer.com/article/10.1007/s001920070021 | title=Epidemiology and Natural History of Urinary Incontinence | author=S. Hunskaar, E. P. Arnold, K. Burgio, A. C. Diokno, A. R. Herzog, V. T. Mallett | journal=International Urogynecology Journal | year=2000 | month=Σεπτέμβριος | volume=11 | issue=5 | pages=301-319 | doi=10.1007/s001920070021}}</ref>, ενώ η μικτή με 20-40% και η επιτακτική περίπου 10%<ref>[http://www.ics.org/Publications/ICI_2/chapters/Chap03.pdf Epidemiology and Natural History of Urinary Incontinence] σελ. 180 ''International Continence Society''</ref>. |
||
Η ακράτεια από προσπάθεια οφείλεται σε απώλεια της στήριξης της [[ουροδόχος κύστη|ουροδόχου κύστης]] και στο γεγονός ότι η σύγκλειση της ουρήθρας είναι ανεπαρκής επειδή κινείται πολύ εύκολα, ως αποτέλεσμα μαιευτικού τραύματος, τοκετών και εγχειρήσεων στην περιοχή (υστερεκτομή, κυστεοκήλη), οι οποίες επηρεάζουν τη σταθερότητα των μυών και των συνδέσμων του πυελικού εδάφους και την μείωση των [[οιστρογόνα|οιστρογόνων]], τα οποία βοηθούν στη σωστή ευθυγράμμιση της ουρήθρας.<ref name="mayocause">{{cite web | url=http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/urinary-incontinence/basics/causes/con-20037883 | title=Causes of Urinary incontinence | publisher=κλινική Mayo | accessdate=9 Ιανουαρίου 2015}}</ref> Επίσης μπορεί να οφείλεται σε ανεπάρκεια του σφικτηριακού μηχανισμού της ουρήθρας, πχ. εξαιτίας χειρουργικών επεμβάσεων, τραυματισμό ή βλάβη της νεύρωσης του σφικτήρα (χειρουργικές επεμβάσεις, πολυνευροπάθεια του [[σακχαρώδης διαβήτης|σακχαρώδη διαβήτη]], παθήσεις του κατώτερου κινητικού νευρώνα) και ακτινοβολία στην πύελο. Η απώλεια της στήριξης της ουροδόχου κύστης οδηγεί σε διαρροή ούρων με την αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης σε διάφορες φυσιολογικές δραστηριότητες, όπως ο βήχας, το φτέρνισμα, η ανύψωση αντικειμένων, η οποία υπερνικά την πίεση της ουρήθρας. |
|||
Η επιτακτική ακράτεια οφείλεται σε αύξηση της δραστηριότητας της κύστης και του εξωστήρα μυ, δημιουργώντας την έντονη ανάγκη για ούρηση (έπειξη) με μικρή προειδοποίηση, και χαρακτηρίζεται από μεγάλες απώλειες ούρων. Αίτιά της μπορεί να είναι [[ουρολοίμωξη|ουρολοιμώξεις]], νεοπλάσματα της ουροδόχου κύστης, υποκυστική απόφραξη (πχ. στην υπερτροφία του προστάτη), νευρολογικές παθήσεις ([[πολλαπλή σκλήρυνση]], [[νόσος του Πάρκινσον]], [[εγκεφαλικό επεισόδιο|εγκεφαλικά επεισόδια]], τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης, [[δισχιδής ράχη]]) και λίθοι της ουροδόχου κύστης. |
|||
Υπάρχουν επίσης και διάφορες τροφές και φάρμακα τα οποία προκαλούν προσωρινή ακράτεια ούρων: αυτά είναι το [[οινόπνευμα]], η [[καφεΐνη]], τα ντεκαφεϊνέ ροφήματα, τα [[ανθρακούχο ποτό|ανθρακούχα ποτά]], τα τεχνητά [[γλυκαντικές ουσίες|γλυκαντικά]], το σιρόπι καλαμποκιού, τρόφιμα με μεγάλες ποσότητες ζάχαρης, μπαχαρικών και οξέων, μεγάλες δόσεις βιταμινών Β και [[βιταμίνη C|C]] και αντιυπερτασικά, κατασταλτικά και μυοχαλαρωτικά φάρμακα και ουσίες.<ref name="mayocause"/> |
|||
== Παραπομπές == |
== Παραπομπές == |
||
Έκδοση από την 18:46, 9 Ιανουαρίου 2015
| Ακράτεια ούρων | |
|---|---|
| Ειδικότητα | Ουρολογία |
| Ταξινόμηση | |
| ICD-10 | N39.3-N39.4, R32 |
| ICD-9 | 788.3 |
| DiseasesDB | 6764 |
| MedlinePlus | 003142 |
| eMedicine | med/2781 |
| MeSH | D014549 |
Η ακράτεια ούρων είναι η οποιαδήποτε άθελη απώλεια ούρων. Είναι ένα κοινό πρόβλημα και μπορεί να έχει μεγάλες επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής. Η ακράτεια ούρων συνήθως οφείλεται σε κάποιο θεραπεύσιμο αίτιο, αλλά υποαναφέρεται στους γιατρούς.[1] Ο όρος ενούρηση χρησιμοποιείται για να περιγράψει την ακράτεια στα παιδιά, πχ. νυκτερινή ενούρηση.[2]
Αίτια
Οι πιο κοινοί τύποι ακράτειας είναι η ακράτεια από προσπάθεια (stress) και η επιτακτική ακράτεια ή ακράτεια από έπειξη (urge). Αν αυτές συνυπάρχουν τότε έχουμε ακράτεια μικτού τύπου. Επίσης υπάρχει και η ακράτεια από υπερπλήρωση. Η ακράτεια από προσπάθεια είναι η πιο συχνή, αποτελώντας περίπου το 50% με 70% (ανάλογα με τις επιδημιολογικές μελέτες) των περιπτώσεων ακράτειας ούρων στις γυναίκες[3], ενώ η μικτή με 20-40% και η επιτακτική περίπου 10%[4].
Η ακράτεια από προσπάθεια οφείλεται σε απώλεια της στήριξης της ουροδόχου κύστης και στο γεγονός ότι η σύγκλειση της ουρήθρας είναι ανεπαρκής επειδή κινείται πολύ εύκολα, ως αποτέλεσμα μαιευτικού τραύματος, τοκετών και εγχειρήσεων στην περιοχή (υστερεκτομή, κυστεοκήλη), οι οποίες επηρεάζουν τη σταθερότητα των μυών και των συνδέσμων του πυελικού εδάφους και την μείωση των οιστρογόνων, τα οποία βοηθούν στη σωστή ευθυγράμμιση της ουρήθρας.[5] Επίσης μπορεί να οφείλεται σε ανεπάρκεια του σφικτηριακού μηχανισμού της ουρήθρας, πχ. εξαιτίας χειρουργικών επεμβάσεων, τραυματισμό ή βλάβη της νεύρωσης του σφικτήρα (χειρουργικές επεμβάσεις, πολυνευροπάθεια του σακχαρώδη διαβήτη, παθήσεις του κατώτερου κινητικού νευρώνα) και ακτινοβολία στην πύελο. Η απώλεια της στήριξης της ουροδόχου κύστης οδηγεί σε διαρροή ούρων με την αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης σε διάφορες φυσιολογικές δραστηριότητες, όπως ο βήχας, το φτέρνισμα, η ανύψωση αντικειμένων, η οποία υπερνικά την πίεση της ουρήθρας.
Η επιτακτική ακράτεια οφείλεται σε αύξηση της δραστηριότητας της κύστης και του εξωστήρα μυ, δημιουργώντας την έντονη ανάγκη για ούρηση (έπειξη) με μικρή προειδοποίηση, και χαρακτηρίζεται από μεγάλες απώλειες ούρων. Αίτιά της μπορεί να είναι ουρολοιμώξεις, νεοπλάσματα της ουροδόχου κύστης, υποκυστική απόφραξη (πχ. στην υπερτροφία του προστάτη), νευρολογικές παθήσεις (πολλαπλή σκλήρυνση, νόσος του Πάρκινσον, εγκεφαλικά επεισόδια, τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης, δισχιδής ράχη) και λίθοι της ουροδόχου κύστης.
Υπάρχουν επίσης και διάφορες τροφές και φάρμακα τα οποία προκαλούν προσωρινή ακράτεια ούρων: αυτά είναι το οινόπνευμα, η καφεΐνη, τα ντεκαφεϊνέ ροφήματα, τα ανθρακούχα ποτά, τα τεχνητά γλυκαντικά, το σιρόπι καλαμποκιού, τρόφιμα με μεγάλες ποσότητες ζάχαρης, μπαχαρικών και οξέων, μεγάλες δόσεις βιταμινών Β και C και αντιυπερτασικά, κατασταλτικά και μυοχαλαρωτικά φάρμακα και ουσίες.[5]
Παραπομπές
- ↑ "Managing Urinary Incontinence". National Prescribing Service
- ↑ δείτε [1](Αγγλικά)
- ↑ S. Hunskaar, E. P. Arnold, K. Burgio, A. C. Diokno, A. R. Herzog, V. T. Mallett (Σεπτέμβριος 2000). «Epidemiology and Natural History of Urinary Incontinence». International Urogynecology Journal 11 (5): 301-319. doi:. http://link.springer.com/article/10.1007/s001920070021.
- ↑ Epidemiology and Natural History of Urinary Incontinence σελ. 180 International Continence Society
- ↑ 5,0 5,1 «Causes of Urinary incontinence». κλινική Mayo. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2015.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Ιατρική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |