Γαστρεντερίτιδα

Γαστρεντερίτιδα
Ιοί γαστρεντερίτιδας: A = rotavirus, B = αδενοϊός, C = Norovirus and D = Astrovirus. Τα σωματίδια των ιών απεικονίζονται με την ίδια μεγέθυνση με στόχο να είναι δυνατή η σύγκριση του μεγέθους αυτών.
Ειδικότητα	γαστρεντερολογία
Συμπτώματα	έμετος, διάρροια, ναυτία, πυρετός, κοιλιακό άλγος, καούρα, μυϊκός σπασμός, Αφυδάτωση και abdominal cramps
Ταξινόμηση
ICD-10	A02.0, A08, A09, J10.8, J11.8, K52
ICD-9	009.0, 009.1, 558
eMedicine	emerg/213
MeSH	D005759

H Γαστρεντερίτιδα(γνωστή και ως γαστρική γρίπη, στομαχική γρίπη, and ιός του στομάχου, παρόλο που δεν σχετίζεται με την κοινή γρίπη) χαρακτηρίζεται από σοβαρή φλεγμονή του γαστρεντερικού σωλήνα συμπεριλαμβανομένου τόσο του στομάχου όσο και του λεπτού εντέρου και έχει ως αποτέλεσμα οξεία διάρροια και εμετό. Μπορεί να μεταδοθεί μέσω της επαφής με μολυσμένη τροφή και νερό. Η φλεγμονή προκαλείται τις περισσότερες φορές από μόλυνση από ένα συγκεκριμένο ιό(ή ιούς) ή λιγότερο συχνά από βακτήρια, τις τοξίνες αυτών (π.χ. SEB), από παράσιτα, ή από μία ανεπιθύμητη αντίδραση σε μία δίαιτα ή κάποια φαρμακευτική αγωγή.

Τουλάχιστον το 50% των περιπτώσεων γαστρεντερίτιδας που προκύπτουν από τροφικές λοιμώξεις προκαλούνται από τον ιό norovirus. Το 20% των περιπτώσεων, καθώς επίσης η πλειοψηφία των σοβαρών περιπτώσεων σε παιδιά, έχουν ως αίτιο τον ιό rotavirus. Άλλοι σημαντικοί ιογενείς παράγοντες είναι ο αδενοϊός και ο ιός astrovirus.

Στους παράγοντες κινδύνου συπεριλαμβάνονται η κατανάλωση ακατάλληλα παρασκευασμένων τροφών ή μολυσμένου νερού καθώς και τα ταξίδια ή η διαμονή σε περιοχές με μη ανεπτυγμένο αποχετευτικό σύστημα. Σύνηθες φαινόμενο αποτελεί για όσους κολυμπούν στα νερά ποταμών η μόλυνση σε περιόδους βροχοπτώσεων ως αποτέλεσμα του μολυσμένου νερού των απορροών.

Συμπτώματα

Η γαστρεντερίτιδα συχνά περιλαμβάνει στομαχόπονο ή σπασμούς, διάρροια και/ή εμετό, χωρίς φλεγμονώδη μόλυνση του άνω λεπτού εντέρου, ή φλεγμονώδεις μολύνσεις του κόλον.

Η ασθένεια συνήθως έχει is usually of οξεία έναρξη, φυσιολογικά διαρκεί 1–6 ημέρες, και είναι αυτοπεριοριζόμενη.

• Ναυτία and εμετός
• Διάρροια
• Αφυδάτωση
• Πυρετός
• Μη φυσιολογικό τυμπανισμό
• Κοιλιακές κράμπες
• Αιματηρές κενώσεις (δυσεντερία – που υποδεικνύει μόλυνση από αμοιβάδα, Καμπυλοβακτηρίδιο, Σαλμονέλα, Σιγκέλλα ή από ορισμένα παθογόνα στελέχη του βακτηριδίου Escherichia coli)
• Καούρα

Στους κυριότερους παράγοντες εντάσσεται η κακή θρέψη στα βρέφη. Η διάρροια είναι σύνηθες φαινόμενο , και είναι πιθανόν να ακολουθήσει εμετός. Η ιογενής διάρροια συνήθως προκαλεί συχνές υδαρείς κενώσεις, ενώ η διάρροια που συνοδεύεται από αίμα μπορεί να είναι ενδεικτική βακτηριδιακής κολίτιδας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμα και όταν το στομάχι είναι άδειο, χολή μπορεί να βγει με τον εμετό.

Ένα παιδί με ήπια ή μέτρια αφυδάτωση μπορεί να έχει ένα παρατεταμένο επαναγέμισμα των τριχοειδών, ελλιπή πλήρωση του δέρματος και μη φυσιολογική αναπνοή.

Αίτια

Βακτηριδιακά

Διαφορετικά είδη παθογενών βακτηρίων μπορούν να προκαλέσουν γαστρεντερίτιδα, συμπεριλαμβανομένων των Σαλμονέλα, Σιγκέλλα, Σταφυλόκοκκος,Campylobacter jejuni, Clostridium, Escherichia coli, Yersinia, Vibrio cholerae, και άλλων. Πηγές μόλυνσης αποτελούν οι ακατάλληλα παρασκευασμένες τροφές, τα ξαναζεσταμένα πιάτα με κρέας, τα θαλασσινά, τα γαλακτοκομικά, και τα προϊόντα αρτοποιίας. Ο κάθε οργανισμός παρουσιάζει ελαφρώς διαφορετικά συμπτώματα με κοινό παρονομαστή τη διάρροια. Κολίτιδα, φλεγμονή του παχέος εντέρου, μπορούν επίσης να παρουσιαστούν. Τέτοια παθογόνα εντερικά βακτήρια γενικότερα ξεχωρίζουν από τα συνηθισμένα μη παθογόνα βακτήρια της φυσιολογικής εντερικής χλωρίδας, αλλά συχνά η διαφορά δεν είναι αρκετά προφανής, και το βακτήριο Escherichia, παραδείγματος χάριν, μπορεί να ενταχθεί σε οποιαδήποτε από τις δύο κατηγορίες.

Ψευδομεμβρανώδης κολίτιδα αποτελεί μία βασική αιτία πρόκλησης διάρροιας σε ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν αντιβιοτικά ευρέως φάσματος. Η διάρροια των ταξιδιωτών είναι συνήθως μορφή βακτηριδιακής γαστρεντερίτιδας.

Εάν η γαστρεντερίτιδα σε ένα παιδί είναι αρκετά σοβαρή ώστε να απαιτείται εισαγωγή στο νοσοκομείο, τότε κρίνεται σημαντική η διάκριση ανάμεσα σε βακτηριακές και ιογενείς μολύνσεις. Βακτήρια όπως η Σιγκέλλα και το Καμπυλοβακτηρίδιο, καθώς επίσης παράσιτα όπως η Γιαρδία μπορούν να αντιμετωπιστούν με αντιβιοτικά.

Ιογενή

Στους ιούς που προκαλούν γαστρεντερίτιδα περιλαμβάνονται οι rotavirus, norovirus, αδενοϊός και astrovirus. Οι ιοί δεν ανταποκρίνονται στα αντιβιοτικά και τα μολυσμένα παιδιά αναρρώνουν πλήρως μετά από λίγες ημέρες. Ο ιός Rotavirus αποτελεί την πιο συχνή αιτία γαστρεντερίτιδας στα βρέφη και τα μικρά παιδιά. Τα παιδιά που εισάγονται στο νοσοκομείο με γαστρεντερίτιδα συνήθως εξετάζονται για τον ιό rotavirus A με στόχο τη συλλογή δεδομένων σχετικών με τις επιδημιολογικές επιπτώσεις των προγραμμάτων εμβολιασμού ενάντια στον ιό. Τα ίδια παιδιά συνήθως εξετάζονται και για τον ιό norovirus, ο οποίος είναι εξαιρετικά μολυσματικός και απαιτεί διαδικασίες ειδικής απομόνωσης για να αποφευχθεί η μετάδοση σε άλλους ασθενείς. Άλλες μέθοδοι, όπως ηηλεκτρονική μικροσκόπηση και η ηλεκτροφόρηση σε πηκτή πολυακρυλαμιδίου, χρησιμοποιούνται στα ερευνητικά εργαστήρια. Ο ιός Norovirus είναι ο πιο κοινός τύπος καλυκοϊού, και η πιο κοινή αιτία ιογενούς γαστρεντερίτιδας στους ενήλικες.

Αντιβιοτικά

Τα αντιβιοτικά συνήθως δεν χρησιμοποιούνται για την γαστρεντερίτιδα, ωστόσο μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε περιπτώσεις που τα συμπτώματα είναι σοβαρά (όπως η δυσεντερία) ή όταν μία βακτηριδιακή αιτία έχει απομονωθεί ή υποπτευθεί. Εάν έχει αποφασισθεί η χρησιμοποίηση των αντιβιοτικών, οι φθοριοκινολόνες ή μακρολίδη χρησιμοποιούνται συχνά. Η ψευδομεμβρανώδης κολίτιδα, προκαλείται κυρίως από αντιβιοτικά, αντιμετωπίζεται με διακοπή του αιτιολογικού παράγοντα και θεραπεία είτε με μετρονιδαζόλη είτε με βανκομυκίνη.

Παράγοντες που προκαλούν δυσκαμψία

Η χρήση φαρμάκων που προκαλούν δυσκαμψία ενέχει έναν θεωρητικό κίνδυνο πρόκλησης επιπλοκών; η κλινική εμπειρία, ωστόσο, έχει δείξει ότι αυτό είναι απίθανο. Έχουν συνεπώς αποτραπεί σε άτομα με αιματηρή διάρροια ή με διάρροια που έχει επιδεινωθεί με τον πυρετό.Η Λοπεραμίδη, ανάλογο των οπιοειδών, χρησιμοποιείται ευρέως για την συμπτωματική θεραπεία της διάρροιας. Η Λοπεραμίδη δεν συνίσταται για τα παιδιά καθώς μπορεί να διασχίσει τον ανώριμο αιματοεγκεφαλικό φραγμό και να προκαλέσει τοξικότητα.Το βασικό σαλικυλικό βισμούθιο , ένα αδιάλυτο συγκρότημα από τρισθενές βισμούθιο και σαλικυλικό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ήπιες περιπτώσεις.

Αντισπασμωδικά φάρμακα

Η Βουτιλοσκοπολαμίνη (Buscopan) είναι χρήσιμη στην θεραπεία του κοιλιακού άλγους.

Εναλλακτική ιατρική

Προβιοτικά

Ορισμένα προβιοτικά έχουν αποδειχθεί ευεργητικά στην πρόληψη και θεραπεία ποικίλων μορφών γαστρεντερίτιδας. Μειώνουν τόσο την διάρκεια της ασθένειας όσο και την συχνότητα των κενώσεων. Προϊόντα από γάλα που έχει υποστεί ζύμωση (όπως το γιαούρτι) μειώνουν επίσης την διάρκεια των συμπτωμάτων.

Ψευδάργυρος

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείαςσυνιστά τα βρέφη και παιδιά να λαμβάνουν ένα διατροφικό συμπλήρωμα ψευδαργύρου μέχρι και δυο εβδομάδες μετά την έναρξη της γαστρεντερίτιδας. Μία δίκη που πραγματοποιήθηκε το 2009 ωστόσο δεν βρήκε κανένα όφελος από τα συμπληρώματα.

Επιπλοκές

Η αφυδάτωση είναι μία συχνή επιπλοκή τηςδιάρροιας. Μπορεί να επιδεινωθεί με τα κατακρατούμενα υγρά ή τη διαχείρηση του χυμού /αναψυκτικών.

Η Αντιδραστική αρθρίτιδα επίσης γνωστή ως σύνδρομο Reiter's έχει ως επακόλουθο μολυσματική δυσεντερία. Η έναρξη συμβαίνει συνήθως μία έως τρεις εβδομάδες μετά τη λοίμωξη και μπορεί να παρουσιαστεί οξεία ή ύπουλα.  

Επιδημιολογία

Disability-adjusted life year for diarrhea per 100,000 inhabitants in 2004.

no data   ≤less 500   500-1000   1000-1500   1500-2000   2000-2500   2500-3000

3000-3500   3500-4000   4000-4500   4500-5000   5000-6000   ≥6000

Κάθε χρόνο, παγκοσμίως, ο ροταϊός σε παιδιά κάτω των πέντε ετών προκαλεί 111 εκατομμύρια περιπτώσεις γαστρεντερίτιδας και σχεδόν μισό εκατομμύριο θανάτους. 82% αυτών των θανάτων προκύπτουν στις φτωχότερες χώρες του κόσμου.

Το 1980 η γαστρεντερίτιδα από όλες τις αιτίες προκάλεσε 4.6 εκατομμύρια θανάτους σε παιδιά με τα περισσότερα από αυτά να συμβαίνουν στοντρίτο κόσμο. Έλλειψη επαρκούς και ασφαλούς νερού και επεξεργασίας λυμάτων συνέβαλε στην εξάπλωση της μολυσματικής γαστρεντερίτιδας. Τρέχοντα ποσοστά θανάτων έχουν μειωθεί σημαντικά σε περίπου 1.5 εκατομμύριο θανάτους ετησίως κατά το έτος 2000, σε μεγάλο βαθμό χάρη στην παγκόσμια εισαγωγήθεραπεία ενυδάτωσης του στόματος.

Η επίπτωση στον αναπτυγμένο κόσμο είναι τόσο υψηλή όσο 1 με 2.5 περιπτώσεις ανα παιδί ανα έτος και είναι μία σημαντική αιτία νοσηλείας σε αυτή την ηλικιακή ομάδα.

Η ηλικία, οι συνθήκες επιβίωσης,η υγιεινή και οι πολιτιστικές συνήθειες είναι σημαντικοί παράγοντες.Αιτιολογικοί παράγοντες ποικίλουν ανάλογα με το κλίμα. Επιπλέον, οι περισσότερες περιπτώσεις γαστρεντερίτιδας έχουν παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια του χειμώνα σε εύκρατα κλίματα και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού σε τροπικά.

Ιστορία

Πριν τον εικοστό αιώνα, ο όρος "γαστρεντερίτιδα" δεν χρησιμοποιούνταν ευρέως. Ό,τι μπορεί τώρα να διαγνωσθεί ως γαστρεντερίτιδα μπορεί να είχε διαγνωσθεί πιο συγκεκριμένα ως τυφοειδής πυρετός ή "χολέρα morbus", μεταξύ άλλων, ή λιγότερο συγκεκριμένα ως "σφύξιμο των εντέρων", "κόρος", "ροή", "κολικός", "διαμαρτυρία του εντέρου", ή μία σειρά από άλλα αρχαϊκά ονόματα για την οξεία διάρροια . Οι ιστορικοί, γενεαλόγοι, και άλλοι ερευνητές θα πρέπει να λάβουν υπ’όψιν ότι η γαστρεντερίτιδα δεν θεωρούνταν μία διακριτή διάγνωση μέχρι αρκετά πρόσφατα.

Ο πρόεδρος των Η.Π.Α. Zachary Taylor πέθανε από "χολέρα morbus", αντίστοιχη σε μία διάγνωση γαστρεντερίτιδας, στις 9 Ιουλίου,1850.

Παραπομπές

1. ^ "Norovirus: Technical Fact Sheet". National Center for Infectious Diseases, CDC.

2. ^ a b Murray PR, Pfaller MA, Rosenthal KS. Medical Microbiology. Mosby, 2005. ISBN 0-323-03303-

3. ^ Seven Surfing Sicknesses.

4. ^ a b Harrison's Principles of Internal Medicine 16th Edition, The McGraw-Hill Companies, ISBN 0-07-140235-7

5. ^ a b c d The Oxford Textbook of Medicine. Edited by David A. Warrell, Timothy M. Cox and John D. Firth with Edward J. Benz, Fourth Edition (2003), Oxford University Press, ISBN 0-19-262922-0

6. ^ a b c d e f Sleisenger & Fordtran's Gastrointestinal and Liver Disease 7th edition, by Mark Feldman; Lawrence S. Friedman; and Marvin H. Sleisenger, ISBN 0-7216-8973-6, Hardback, Saunders, Published July 2002

7. ^ a b c d Mandell's Principles and Practices of Infection Diseases 6th Edition (2004) by Gerald L. Mandell MD, MACP, John E. Bennett MD, Raphael Dolin MD, ISBN 0-443-06643-4 · Hardback · 4016 Pages Churchill Livingstone

8. ^ a b c d e Tintinalli, Judith E. (2010). Emergency Medicine: A Comprehensive Study Guide (Emergency Medicine (Tintinalli)). New York: McGraw-Hill Companies. pp. 830–839. ISBN 0-07-148480-

9. ^ Haffejee IE (1991). "The pathophysiology, clinical features and management of rotavirus diarrhoea". Q. J. Med. 79 (288): 289–99. PMID 1649479.

10. ^ a b Viral Gastroenteritis at National Digestive Diseases Information Clearinghouse (NDDIC). NIH Publication No. 11–5103. April 2011

11. ^ Patel MM, Tate JE, Selvarangan R, et al. (2007). "Routine laboratory testing data for surveillance of rotavirus hospitalizations to evaluate the impact of vaccination" (Subscription required). Pediatr. Infect. Dis. J. 26 (10): 914–9. doi:10.1097/INF.0b013e31812e52fd. PMID 17901797.

12. ^ Pediatric ROTavirus European CommitTee (PROTECT) (2006). "The paediatric burden of rotavirus disease in Europe". Epidemiol. Infect. 134 (5): 908–16. doi:10.1017/S0950268806006091. PMC 2870494. PMID 16650331.

13. ^ Beards GM (1988). "Laboratory diagnosis of viral gastroenteritis". Eur. J. Clin. Microbiol. Infect. Dis. 7 (1): 11–3. doi:10.1007/BF01962164. PMID 3132369.

14. ^ Steel HM, Garnham S, Beards GM, Brown DW (1992). "Investigation of an outbreak of rotavirus infection in geriatric patients by serotyping and polyacrylamide gel electrophoresis (PAGE)". J. Med. Virol. 37 (2): 132–6. doi:10.1002/jmv.1890370211. PMID 1321223.

15. ^ "Gastroenteritis (cont.)". Retrieved 2010-04-05.

16. ^ "Viral Gastroenteritis". Retrieved 2010-04-05.

17. ^ "www.cdc.gov".

18. ^ "Viral Gastroenteritis". Retrieved 2010-04-05.

19. ^ a b c "Diarrhoea and vomiting in children under 5".

20. ^ "Practice parameter: the management of acute gastroenteritis in young children. American Academy of Pediatrics, Provisional Committee on Quality Improvement, Subcommittee on Acute Gastroenteritis". Pediatrics 97 (3): 424–35. 1996. PMID 8604285.

21. ^ a b c Alhashimi D, Al-Hashimi H, Fedorowicz Z (2009). Alhashimi, Dunia. ed. "Antiemetics for reducing vomiting related to acute gastroenteritis in children and adolescents". Cochrane Database Syst Rev (2): CD005506. doi:10.1002/14651858.CD005506.pub4. PMID 19370620.

22. ^ "BestBets: Fluid Treatment of Gastroenteritis in Adults".

23. ^ Canavan A, Arant BS (October 2009). "Diagnosis and management of dehydration in children". Am Fam Physician 80 (7): 692–6. PMID 19817339.

24. ^ Gregorio GV, Gonzales ML, Dans LF, Martinez EG (2009). Gregorio, Germana V. ed. "Polymer-based oral rehydration solution for treating acute watery diarrhoea". Cochrane Database Syst Rev (2): CD006519. doi:10.1002/14651858.CD006519.pub2. PMID 19370638.

25. ^ a b "Managing Acute Gastroenteritis Among Children: Oral Rehydration, Maintenance, and Nutritional Therapy".

26. ^ "BestBets: Gradual introduction of feeding is no better than immediate normal feeding in children with gastro-enteritis". Retrieved December 6, 2008.

27. ^ a b King CK, Glass R, Bresee JS, Duggan C (November 2003). "Managing acute gastroenteritis among children: oral rehydration, maintenance, and nutritional therapy". MMWR Recomm Rep 52 (RR-16): 1–16. PMID 14627948.

28. ^ DeCamp LR, Byerley JS, Doshi N, Steiner MJ (September 2008). "Use of antiemetic agents in acute gastroenteritis: a systematic review and meta-analysis". Arch Pediatr Adolesc Med 162 (9): 858–65. doi:10.1001/archpedi.162.9.858. PMID 18762604.

29. ^ Mehta S, Goldman RD (2006). "Ondansetron for acute gastroenteritis in children". Can Fam Physician 52 (11): 1397–8. PMC 1783696. PMID 17279195.

30. ^ Sturm JJ, Hirsh DA, Schweickert A, Massey R, Simon HK (May 2010). "Ondansetron use in the pediatric emergency department and effects on hospitalization and return rates: are we masking alternative diagnoses?". Ann Emerg Med 55 (5): 415–22. doi:10.1016/j.annemergmed.2009.11.011. PMID 20031265.

31. ^ "Ondansetron: Drug Information Provided by Lexi-Comp: Merck Manual Professional".

32. ^ Traa BS, Walker CL, Munos M, Black RE (April 2010). "Antibiotics for the treatment of dysentery in children". Int J Epidemiol 39 Suppl 1: i70–4. doi:10.1093/ije/dyq024. PMC 2845863. PMID 20348130.

33. ^ Grimwood K, Forbes DA (December 2009). "Acute and persistent diarrhea". Pediatr. Clin. North Am. 56 (6): 1343–61. doi:10.1016/j.pcl.2009.09.004. PMID 19962025.

34. ^ Tytgat GN (2007). "Hyoscine butylbromide: a review of its use in the treatment of abdominal cramping and pain". Drugs 67 (9): 1343–57. PMID 17547475.

35. ^ Allen SJ, Martinez EG, Gregorio GV, Dans LF (2010). Allen, Stephen J. ed. "Probiotics for treating acute infectious diarrhoea". Cochrane Database Syst Rev 11 (11): CD003048. doi:10.1002/14651858.CD003048.pub3. PMID 21069673.

36. ^ "Does yogurt decrease acute diarrhoeal symptoms in children with acute gastroenteritis".

37. ^ Rehydrate.org: Zinc Supplementation

38. ^ Patel A, Dibley MJ, Mamtani M, Badhoniya N, Kulkarni H (2009). "Zinc and copper supplementation in acute diarrhea in children: a double-blind randomized controlled trial". BMC Med 7: 22. doi:10.1186/1741-7015-7-22. PMC 2684117. PMID 19416499.

39. ^ "Diarrhoea and vomiting in children under 5".

40. ^ Parashar UD, Hummelman EG, Bresee JS, Miller MA, Glass RI (May 2003). "Global illness and deaths caused by rotavirus disease in children". Emerging Infect. Dis. 9 (5): 565–72. PMC 2972763. PMID 12737740.

41. ^ Victora CG, Bryce J, Fontaine O, Monasch R (2000). "Reducing deaths from diarrhoea through oral rehydration therapy". Bull. World Health Organ. 78 (10): 1246–55. PMC 2560623. PMID 11100619.

42. ^ Rudy's List of Archaic Medical Terms

43. ^ "Biography of Zachary Taylor" from The White House

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• «NHS Direct: Gastroenteritis». Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2007. 
• «The World Health Organisation: Diarrhoea». Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2007. 
• Gastroenteritis: First aid from the Mayo Clinic