Τατιάνα Μακάροβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τατιάνα Μακάροβα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση25  Σεπτεμβρίου 1920[1]
Μόσχα
Θάνατος25  Αυγούστου 1944[1]
Οστροουένκα
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Τόπος ταφήςΟστροουένκα
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααεροπόρος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΥπολοχαγός/Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία
Πόλεμοι/μάχεςΑνατολικό Μέτωπο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςτάγμα του Κόκκινου Λαβάρου
τάγμα του Λένιν
Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης
τάγμα του Πατριωτικού Πολέμου 1ου βαθμού
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Τατιάνα Πετρόβνα Μακάροβα (ρωσικά: Татьяна Петровна Макарова‎‎, 25 Σεπτεμβρίου 1920 - 25 Αυγούστου 1944) ήταν Σοβιετική πιλότος στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ανέλαβε διοικητής σμήνους του 46ου Αεροπορικού Συντάγματος Νυχτερινών Βομβαρδιστικών της Φρουράς, ένος από τα τρία αεροπορικά συντάγματα που συγκρότησε η Μαρίνα Ράσκοβα και στελεχώθηκαν με γυναικεία πληρώματα. Η Μακάροβα και η πλοηγός της Βέρα Μπέλικ τιμήθηκαν μετά θάνατον με την ύψιστη τιμητική διάκριση της Ηρωίδας της Σοβιετικής Ένωσης. Το αεροπλάνο τους, τύπου Po-2, καταρρίφθηκε πάνω από την κατεχόμενη από τους Ναζί Πολωνία.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μακάροβα γεννήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 1920 στη Μόσχα. Οι γονείς της ήταν Ρώσοι, ο πατέρας της ταχυδρομικός υπάλληλος που είχε τραυματιστεί στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η μητέρα της ήταν αναλφάβητη.[2][3] Το 1935, αφού ολοκλήρωσε επτά χρόνια στο σχολείο, η Τατιάνα άρχισε να εργάζεται σε ένα εργοστάσιο ζαχαροπλαστικής. Αφού ολοκλήρωσε τη βασική εκπαίδευση σε τοπική αερολέσχη, προσπάθησε να εισαχθεί σε στρατιωτική ακαδημία, αλλά απορρίφθηκε επειδή δεν επιτρεπόταν η φοίτηση γυναικών. Συνέχισε να ασχολείται με την αεροπορία και το 1939 ολοκλήρωσε τα μαθήματά της και έγινε πιλότος. Την ίδια χρονιά αποφοίτησε επίσης από επαγγελματικό σχολείο. Το 1940 έγινε εκπαιδεύτρια πτήσεων στην αερολέσχη στην οποία είχε εκπαιδευτεί και ίδια.

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έπειτα από την γερμανική εισβολή στην Σοβιετική Ένωση το καλοκαίρι του 1941, με πρωτοβουλία της Μαρίνας Ράσκοβα συγκροτήθηκαν στις τάξεις της Σοβιετικής Αεροπορίας τρία Αεροπορικά Συντάγματα στελεχωμένα από γυναικεία πληρώματα. Στις αρχές του Οκτωβρίου του 1941 η Μακάροβα κατετάγη εθελοντικά σε ένα από αυτά. Ολοκλήρωσε την εκπαίδευση της στην Σχολή «Ένγκελς» της Αεροπορίας και τον Μάιο του 1942 στάλθηκε στο μέτωπο με το 588ο Σύνταγμα Νυχτερινών Βομβαρδιστικών, έναν σχηματισμό που αργότερα μετονομάστηκε σε 46ο Σύνταγμα της Φρουράς εξαιτίας της σημαντικής πολεμικής δράσης του. Στις 19 Οκτωβρίου 1942, έχοντας ολοκληρώσει 195 πολεμικές αποστολές, η Μακάροβα τιμήθηκε με το Τάγμα του Κόκκινου Λάβαρου. Ένα αξιοσημείωτο περιστατικό ήταν όταν κατάφερε να γλυτώσει από συντονισμένη επίθεση γερμανικών αντιαεροπορικών που στοχοποίησαν το αεροσκάφος της με υποστήριξη προβολέων.[4] Ρίπτοντας μία ακόμα βόμβα κατάφερε να αποσπάσει την προσοχή των Γερμανών και να διαφύγει.[4]

Το 1943 προήχθη σε διοικητή σμήνους, όμως έπειτα από την απώλεια οκτώ αεροσκαφών μέσα σε μια νύχτα σε αποστολή στην περιοχή του Κουμπάν θεώρησε πως τον εαυτό της υπεύθυνο και ζήτησε την καθαίρεσή της, που έγινε δεκτή.[5] Η στενή της φίλη και πλοηγός της Βέρα Μπέλικ επίσης ζήτησε να καθαιρεθεί και η ίδια για να παραμείνουν μαζί. Η επιτελάρχης του Αεροπορικού Συντάγματος, Iρίνα Ρακομπόλσκαγια, ανέφερε πως η Μακάροβα δεν αντιμετώπιζε με τη δέουσα σοβαρότητα τα καθήκοντά της και την επέκρινε διότι δεν ήταν αυστηρή όπως η ομόλογός της Μαρίγια Σμιρνόβα. Παρόλα αυτά η Όλγα Γκολουμπεβα-Τέρες, που πολέμησε έχοντας την Μακάροβα ως επικεφαλής της, την περιέγραψε ως καλή διοικητή.[6][7]

Προκειμένου να καταφέρνει ακριβή και εύστοχα πλήγματα, η Μακάροβα πετούσε πολλές φορές σε ύψος μόλις 100-150 μέτρων στο τελικό στάδιο της άφεσης των βομβών.[8] Η ίδια, μαζί με την Μπέλικ, ήταν το πρώτο πλήρωμα του συντάγματός τους που βομβάρδισαν γερμανικό έδαφος, πλήττοντας στόχους στην Ανατολική Πρωσία.[9] Κατά τη διάρκεια του πολέμου η Μακάροβα πραγματοποίησε αποστολές σε πολλά μέτωπα, συγκεκριμένα στον Βόρειο Καύκασο, την Κριμαία, το Κουμπάν, τη Χερσόνησο του Ταμάν, τη Λευκορωσία και την Ανατολική Πρωσία.[10] Η τελευταία της αποστολή ήταν στην περιοχή της Οστολέκα στις 25 Αυγούστου 1944 και την πραγματοποίησε όπως πάντα με την Μπέλικ. Κατάφεραν να πλήξουν έναν στόχο, όμως οι Γερμανοί εντόπισαν το αεροσκάφος τους και προσπάθησαν να το καταρρίψουν με χρήση αντιαεροπορικών. Ένα γερμανικό μαχητικό τις ακολούθησε και τελικά κατάφερε να καταρρίψει το αεροσκάφος τους καθώς επέστρεφαν. Προκειμένου να μεταφέρει το μέγιστο δυνατό φορτίο βομβών, η Μακάροβα και η Μπέλικ δεν είχαν αλεξίπτωτα και έτσι δεν ήταν δυνατό να εγκαταλείψουν το φλεγόμενο αεροσκάφος τους. Συνολικά η Μακάροβα πραγματοποίησε 628 αποστολές και έριξε 96 τόνους βομβών, καταφέρνοντας να καταστρέψει δυο φορτηγίδες, δύο αντιαεροπορικά πυροβόλα, έναν αντιαεροπορικό προβολέα, δύο σημεία αποθήκευσης πυρομαχικών.[11][8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 TracesOfWar. 44183.
  2. ↑ Cottam 1998, σελ. 40.
  3. ↑ Simonov & Chudinova 2017, σελ. 109.
  4. ↑ 4,0 4,1 «"Ночные ведьмы". Подвиги советской летчицы Татьяны Макаровой» (στα ru). FB.ru. http://fb.ru/article/258500/nochnyie-vedmyi-podvigi-sovetskoy-letchitsyi-tatyanyi-makarovoy. Ανακτήθηκε στις 2018-01-05. 
  5. ↑ Cottam 1998, σελ. 42.
  6. ↑ Rakobolskaya & Kravtsova 2005, σελ. 124-125.
  7. ↑ Golubeva-Teres, Olga (1988). Страницы из летной книжки [Flight Book Pages] (στα Ρωσικά). Moscow: Voenizdat. σελ. 160. ISBN 9785203005144. OCLC 24559592. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Simonov & Chudinova 2017, σελ. 110.
  9. ↑ Magid 1960, σελ. 242.
  10. ↑ Simonov & Chudinova 2017, σελ. 109-110.
  11. ↑ Rakobolskaya & Kravtsova 2005, σελ. 125-126.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Cottam, Kazimiera (1998). Women in War and Resistance: Selected Biographies of Soviet Women Soldiers. Newburyport, MA: Focus Publishing/R. Pullins Co. ISBN 1585101605. OCLC 228063546. 
  • Rakobolskaya, Irina· Kravtsova, Natalya (2005). Нас называли ночными ведьмами: так воевал женский 46-й гвардейский полк ночных бомбардировщиков [We were called night witches: this is how the female 46th Guards regiment of night bombers fought]. Moscow: University of Moscow Press. ISBN 5211050088. OCLC 68044852. 
  • Simonov, Andrey· Chudinova, Svetlana (2017). Женщины - Герои Советского Союза и России [Women - Heroes of the Soviet Union and Russia]. Moscow: Russian Knights Foundation and Museum of Technology Vadim Zadorozhny. ISBN 9785990960701. OCLC 1019634607. 
  • Magid, Aleksandr (1960). Гвардейский Таманский авиационный полк [Guards Taman Aviation Regiment] (στα Ρωσικά). Moscow: DOSLAF. OCLC 881535802. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Tatyana Makarova στο Wikimedia Commons


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τατιάνα_Μακάροβα&oldid=10573210"