Κάριν Λουτς
| Κάριν Λουτς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 29 Απριλίου 1904[1] Riidaja[2] |
| Θάνατος | 14 Μαΐου 1993 Στοκχόλμη[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Εσθονία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Pallas |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος γραφίστρια |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Peeter Arumaa |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Κάριν Λουτς (29 Απριλίου 1904 – 14 Μαΐου 1993) θεωρήθηκε η κορυφαία Εσθονή ζωγράφος και γραφίστρια. [3] [4] [5]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Κάριν Λουτς γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1904 στη Ριιντάγια στην κομητεία Βάλγκα. Οι γονείς της ήταν ο Αντρές και η Γιούλι Μαρί Λουτς (το γένος Γκεντάλεν). Η Κάριν Λουτς είχε άλλες δύο αδερφές, τη Λόνι και τη Μέτα, και έναν αδελφό τον Έλμαρ. Ο πατέρας της ήταν δάσκαλος. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Προγυμνάσιο της Εσθονικής Σχολικής Εταιρείας Πάρνου το 1922. Είχε σπουδάσει κοντά στον καλλιτέχνη Κωνσταντίν Σουβάλο. Η Λουτς πήγε στη συνέχεια στο Κολλέγιο Τέχνης στο Παλλάς του Τάρτου για να σπουδάσει με τον Κόνραντ Μάγκι. Όταν πέθανε ο Μάγκι συνέχισε με τον Άντο Βάμπε. Η Λουτς έμαθε χαρακτική και λιθογραφία από τον Μάγκνους Ζέλερ . Η Λουτς αποφοίτησε το 1928. Το 1928 η Λουτς πέρασε ένα χρόνο στην Académie de la Grande Chaumière με τον Αντρέ Λοτ πριν επιστρέψει στην Εσθονία, για να εργαστεί ως καλλιτέχνης στο Τάλιν . [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12]
Η Λουτς εργάστηκε ως ενδυματολόγος και εικονογράφος. Ένα από τα έργα της ήταν η εικονογράφηση για το παιδικό βιβλίο "Loomade talu" του Έντουαρντ Βισναπούου το 1933. Άρχισε να εργάζεται με σχέδια υφασμάτων το 1935. Το Υπουργείο Οικονομίας της ανέθεσε να ολοκληρώσει ένα σχέδιο ταπισερί, που θα παρουσιαζόταν στο περίπτερο της Εσθονίας της Παγκόσμιας Έκθεσης του Παρισιού το 1937. Το έργο κέρδισε ένα χρυσό μετάλλιο. Ταξίδεψε στη Φινλανδία και τη Δανία με τον Άντρους Γιοχάνι πριν δημοσιεύσει το πρώτο της άρθρο. Το άρθρο της Λουτς ήταν μία κριτική μιας έκθεσης Ιταλών γυναικών καλλιτεχνών, που πραγματοποιήθηκε στο Ταλίν το 1937. Μέχρι το 1939 η Λουτς ήταν μέλος της ομάδας καλλιτεχνών, που ήταν γνωστός ως Παλλάς. [3][11][12]
Το 1939 η Λουτς ταξίδεψε στη Ρώμη με τη Λέσχη Γυναικών του Ταλίν όπου βρήκε την ευκαιρία να εργαστεί στο στούντιο της καλλιτέχνιδας Κοντέσας Μόλα. Είχε σχεδιάσει να επιστρέψει στη Ρώμη, αλλά το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το απέτρεψε. Άρχισε να εργάζεται για το Κολλέγιο Τέχνης Κόνραντ Μάγκι το 1940 ως λέκτορας. Παντρεύτηκε τον καθηγητή Πέτερ Αρουμάα και το 1944 διέφυγαν από τη σοβιετική κατοχή της Εσθονίας και πήγαν στη Σουηδία. Και οι δύο έγιναν πολίτες τη δεκαετία του 1950.[7][8][10][11]
Στη Σουηδία η Λουτς ασχολήθηκε με τη γραφιστική και κέρδισε αναγνώριση στη ζωγραφική και τα γραφικά διεθνώς, αν και πέθανε σχετικά άγνωστη έχοντας εγκαταλείψει την Εσθονία ως μια από τις πιο γνωστές γυναίκες καλλιτέχνες της. Σπούδασε γραφιστικά από το 1960 έως το 1968 στη Στοκχόλμη και συνέχισε τις σπουδές της στο Σάλτσμπουργκ. Πέθανε στη Στοκχόλμη το 1993. Άφησε την τέχνη της στο Μουσείο Τέχνης Τάρτου και τα γραπτά της στο Εσθονικό Λογοτεχνικό Μουσείο. [7][8][9][10][11][13]
Η Λουτς ήταν παντρεμένη με τον γλωσσολόγο Πέτερ Αρούμαα. Αδελφή της ήταν η ηθοποιός Μέτα Λουτς και ξάδερφός της ήταν ο καλλιτέχνης Γιούλιους Γκεντάλεν. [14] [12]
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Σύνθεση. Νησί της Ευτυχίας ("Kompositsioon. Õnnesaar"), 1927 -
Κηπουρός ("Aednik"), 1928 -
Δολοφονία αθώων παιδιών ("Süüta laste tapmine"), 1928 -
Παιδιά κατασκήνωσης ("Leerilapsed"), 1936 -
Κορίτσι ψαράς στην παραλία ("Kaluritüdruk rannal"), 1943
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 00106856.
- ↑ 2,0 2,1 awarewomenartists
.com /artiste /karin-luts /. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2023. - ↑ 3,0 3,1 Torn, Vilve. «7 põnevat fakti: müts maha iseseisva naise ees». Naisteleht (στα Εσθονικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2020.
- ↑ Guides, I. (2019). Insight Guides Estonia, Latvia & Lithuania. Insight Guides. Apa Publications. σελ. 127. ISBN 978-1-78919-829-4. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2020.
- ↑ Rosenfeld, A.· Dodge, N.T. (2002). Art of the Baltics: The Struggle for Freedom of Artistic Expression Under the Soviets, 1945-1991. Dodge Soviet nonconformist art publication series. Rutgers University Press. σελ. 41. ISBN 978-0-8135-3042-0. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2020.
- ↑ «Juured hargnesid Riidajast pärit õdede radadele». Lõuna-Eesti Postimees (στα Εσθονικά). 13 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2020.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 «Karin Luts jõudis koju tagasi». Estonian World Review (στα Εσθονικά). 15 Οκτωβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2020.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 «Karin Luts». AWARE Women artists / Femmes artistes. 18 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2020.
- ↑ 9,0 9,1 «Karin Luts». teosed E-kunstisalongis (στα Εσθονικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2020.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 «Karin Luts. Konfliktid ja pihtimused». Tartmus (στα Εσθονικά). 6 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2020.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 «Karin Luts: an artist and her time». Karin Luts: an artist and her time. 19 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2020.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 «Luts, Karin». Eesti Entsüklopeedia (στα Εσθονικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2020.
- ↑ Taylor, N. (2014). Estonia. Bradt Travel Guide Estonia (στα Ισπανικά). Bradt Travel Guides. σελ. 43. ISBN 978-1-84162-487-7. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2020.
- ↑ Zirin, M.· Livezeanu, I. (2015). Women and Gender in Central and Eastern Europe, Russia, and Eurasia: A Comprehensive Bibliography Volume I: Southeastern and East Central Europe (Edited by Irina Livezeanu with June Pachuta Farris) Volume II: Russia, the Non-Russian Peoples of the Russian. Taylor & Francis. σελ. 2880. ISBN 978-1-317-45196-9. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2020.
|