Πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων
Μια πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων, ή ολυμπιακή πισίνα, εναρμονίζεται σε ρυθμιζόμενες διαστάσεις που είναι αρκετά μεγάλες για διεθνείς διοργανώσεις. Αυτός ο τύπος πισίνας χρησιμοποιείται στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπου η κάθε διαδρομή έχει μήκος 50 μέτρα, όπου συνήθως αναφέρεται ως «μεγάλη διαδρομή» και διακρίνεται από την «μικρή διαδρομή» που ισχύει για διοργανώσεις με πισίνες που έχουν μήκος 25 μέτρα. Εάν τα πάνελ αφής χρησιμοποιούνται σε αγώνες, τότε η απόσταση μεταξύ των πάνελ αφής πρέπει να είναι είτε 25 είτε 50 μέτρα για να πληρούν τις προϋποθέσεις έγκρισης της FINA. Αυτό σημαίνει ότι οι πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων είναι γενικά μεγάλου μεγέθους, ώστε να φιλοξενούν πάνελ αφής που χρησιμοποιούνται στους αγώνες.
Μια πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων χρησιμοποιείται ως μια συνεκτική μονάδα όγκου, για να γίνουν συγκρίσεις κατά προσέγγιση με παρόμοια μεγέθη αντικείμενα ή όγκους. Δεν είναι συγκεκριμένος ορισμός, καθώς δεν υπάρχει επίσημο όριο στο βάθος μιας ολυμπιακής πισίνας. Η τιμή έχει τάξη μεγέθους 1 μεγαλίτρου (ML).[1]
Προδιαγραφές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι προδιαγραφές της FINA για μια πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων είναι οι εξής:
| Φυσική ιδιότητα | Καθορισμένη τιμή |
| Μήκος | 50 μ[2] |
| Πλάτος | 25 μ |
| Βάθος | 2 μέτρα το ελάχιστο, 3 μέτρα συνιστάται. |
| Αριθμός διαδρομών | 10 |
| Πλάτος διαδρομής | 2,5 μέτρα |
| Θερμοκρασία νερού | 25–28 °C (77–82 °F) |
| Ένταση φωτός | τουλάχιστον 1.500 lux |
| Όγκος | 2.500.000 λίτρα, υποθέτοντας ονομαστικό βάθος 2 μέτρων.
2500 κυβικά μέτρα. |
Πρέπει να υπάρχουν δύο μεγάλες εξωτερικές λωρίδες 2,5 μέτρων, οι 1 και 8 (στην πραγματικότητα, δύο κενές λωρίδες).[2] Το μήκος των 50 μέτρων πρέπει να βρίσκεται ανάμεσα στα τακάκια αφής στο τέλος κάθε λωρίδας, εάν χρησιμοποιούνται. Εάν χρησιμοποιούνται μπλοκ εκκίνησης, τότε πρέπει να υπάρχει ελάχιστο βάθος 1,35 μέτρου από μεταξύ 1 μέτρου από το τέλος της πισίνας σε τουλάχιστον 6 μέτρα στο τέλος της πισίνας. Σε όλα τα άλλα σημεία, το ελάχιστο βάθος είναι 1 μέτρο. Εάν η πισίνα χρησιμοποιείται για Ολυμπιακούς Αγώνες ή Παγκόσμια Πρωταθλήματα, τότε το ελάχιστο βάθος αυξάνεται στα 2 μέτρα.
Στο Συνέδριο της FINA το 2009, εγκρίθηκαν κανονισμοί για πισίνες 10 λωρίδων για διοργανώσεις, ως εναλλακτική λύση για την πιο παραδοσιακή πισίνα των 8 λωρίδων.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αυτή η έκδοση της πισίνας ολυμπιακών διαστάσεων έκανε το ντεμπούτο της στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο. Προηγουμένως, οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες παρουσίασαν την πιο παραδοσιακή διαδρομή 8 λωρίδων με βάθος περίπου επτά ποδιών,[3] τώρα το ελάχιστο απαιτούμενο βάθος. Είκοσι πέντε παγκόσμια ρεκόρ καταρρίφθηκαν σε αυτήν την πισίνα.
Πλεονεκτήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η νέα πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων σχεδιάστηκε για να παρέχει πλεονεκτήματα στους κολυμβητές, με την πρώτη να είναι η αύξηση του αριθμού των λωρίδων. Η αύξηση του αριθμού των λωρίδων από οκτώ σε δέκα δίνει στους κολυμβητές μια «ρυθμιστική λωρίδα», βοηθώντας στην απορρόφηση των κυμάτων που δημιουργούνται από τις κινήσεις των κολυμβητών, επιτρέποντας λιγότερη αντίσταση εναντίον των κολυμβητών.[3] Επιπλέον, η αύξηση του βάθους της πισίνας δίνει ένα ακόμη πλεονέκτημα στους κολυμβητές, καθώς το προστιθέμενο βάθος βοηθά τις γραμμές λωρίδας να εξαπολύσουν τη ροή του νερού από τους κολυμβητές, δημιουργώντας λιγότερη υδροδυναμική αντίσταση για τους κολυμβητές.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ SI Units: Volume
- ↑ 2,0 2,1 «Fina Facilities Rules 2015-2017» (PDF). FINA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 «China's Olympic Swimming Pool: Redefining Fast». NPR.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2019.