Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φυσιοκρατία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Νατουραλισμός (φιλοσοφία))
Αντίγραφο προμετωπίδας γαλλικής έκδοσης 1846 στην οποία είχαν σταχυολογηθεί κείμενα των κορυφαίων Ευρωπαίων φυσιοκρατών

Ο όρος φυσιοκρατία σχετίζεται με διάφορα σχήματα αντίληψης και θεώρησης των πραγμάτων, τόσο οικονομικών και πολιτικών-νομικών, όσο και φιλοσοφικών.

Στη φιλοσοφία με τον όρο φυσιοκρατία ή νατουραλισμός χαρακτηρίζεται η θεώρηση που θέτει υπέρτατη δύναμη την αυθυπαρξία της Φύσης στο πλαίσιο του Λογικισμού (κάθε φαινόμενο στο Σύμπαν αποτελεί λογική διαδικασία· ο λογικός μονισμός δεν αποτελεί την μόνη εκδοχή, πχ η μαθηματική λογική θεμελιώνει συστήματα αποδείξεων, όμως άπειρες πειραματικές λογικές θεμελιώσεις είναι εφικτές χωρίς προϋπόθεση χρησιμότητας). Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή οι ηθικές αξίες των ανθρώπων εκπορεύονται από τους ίδιους τους νόμους με τους οποίους οργανώνεται η Φύση και πηγάζουν απ΄ αυτή. Στην αρχαιότητα εκφραστές της φυσιοκρατικής θεώρησης λογίζονται ως ένα βαθμό οι Στωικοί φιλόσοφοι. Στη νεότερη εποχή θεωρείται ο Γερμανός Ερνστ Χαίκελ που υποστήριξε την ακραία εξέλιξη ως ενιαία ερμηνεία της Φύσης σε μια φιλοσοφική προσέγγιση αντίθετη προς την τελεολογία της Εκκλησίας. Ο σύγχρονος μεταφυσικός νατουραλισμός[1] (metaphysical naturalism) εστιάζει στον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος και στον τρόπο που αποκτάται η γνώση.

Στο χώρο της παραγωγής, της οικονομίας και της κρατικής ή δημόσιας διοίκησης, η φυσιοκρατία ως σύστημα σχετίζεται με τους δημόσιους άνδρες, τους στοχαστές, νομικούς και πολιτικούς που δημιούργησαν στη Γαλλία την φερώνυμη σχολή οικονομικής σκέψης.

  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.60ός, σελ.227.