ΣΚ Μπαστιά

ΣΚ Μπαστιά

Επίσημη ονομασία	Sporting Club bastiais, Sporting Étoile Club Bastia και Sporting Club bastiais
Σύντομο όνομα	ΣΚΜ Μπαστιά
Προσωνύμιο	SCB SC Bastia I Lioni di Furiani I Turchini
Ίδρυση	1905
Έδρα	Μπαστιά, Γαλλία
Στάδιο	Σταντ Αρμάν Σεζαρί, Φυριανί
Ιδιοκτήτης	shared interest cooperative enterprise
Προπονητής	Ρεζί Μπρουάρ
Πρωτάθλημα	Λιγκ 2
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση Δεύτ. εμφάνιση Τρίτη εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα
wikidata ()

Μπαστιά

Τοποθεσία της πόλης της Μπαστιά στον χάρτη της Γαλλίας

Η Σπορτίνγκ Κλαμπ ντε Μπαστιά, συντομευμένη σε ΣΚ Μπαστιά ή ΣΚΜ, είναι μια γαλλική ποδοσφαιρική ομάδα με έδρα την πόλη Μπαστιά της Κορσικής, με έτος ίδρυσης το 1905 και ιδρυτή της τον Χανς Ρούες. Δύο τίτλοι Πρωταθλητή Γαλλίας σε επίπεδο Β’ Κατηγορίας, ένα Κύπελλο Γαλλίας, ένα Κύπελλο Ιντερτότο ΟΥΕΦΑ, ένα τίτλος Πρωταθλητή της Νασιονάλ, όπως επίσης και μια συμμετοχή σε τελικό Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ αποτελούν την τροπαιοθήκη της πλέον επιτυχημένης, από πλευράς τίτλων, και ταυτόχρονα δημοφιλούς ομάδας στο κορσικανικό ποδόσφαιρο.

Η ομάδα αγωνιζόταν σε διάφορα γήπεδα της πόλης της, από την ίδρυσή της μέχρι και το 1932, ημερομηνία κατά την οποία εγκαινιάστηκε το Σταντ Αρμάν Σεζαρί (Σταντ ντυ Ντοκτέρ Λουτσιανί όταν εγκαινιάστηκε). Πρόεδρος της ομάδας είναι από τον Ιανουάριο του 2010 ο Πιέρ-Μαρί Τζερονιμί. Η πρώτη ομάδα, προπονητής της οποίας είναι ο Φρεντερίκ Χαντζ από τις 21 Μαΐου 2010, αγωνίζεται στην Λιγκ 1.

Ιστορία

Σημαντικά γεγονότα

Ίδρυση

Η Σπορτίνγκ Κλαμπ ντε Μπαστιά ιδρύθηκε το 1905, από τον Ελβετό Χανς Ρούες. Προερχόμενος από την Βαρκελώνη, δίδασκε γερμανικά στο λύκειο της Μπαστιά. Η ομάδα ιδρύθηκε στο Café des Palmiers, από τρία ιδρυτικά μέλη. Στον Χανς Ρούες ήρθαν τότε να προστεθούν οι Εμίλ Μπραντιζί και Ζοακίμ Βιντσεσίνι. Πρώτος πρόεδρος της ΣΚ Μπαστιά αναδείχτηκε ο Εμίλ Μπραντιζί. Η ομάδα της Κορσικής έδινε αρχικά τους αγώνες της στην Place d'Arme της Μπαστιά, υπό το φως μιας λάμπας πετρελαίου.

Είσοδος στην εποχή του επαγγελματισμού

Η ομάδα ξεκίνησε την περιπέτειά της ως επαγγελματικό σωματείο το 1965, στην Ντιβιζιόν 2. Μετά από τρεις καλές σεζόν, αναδείχτηκε πρωταθλήτρια της Β’ Κατηγορίας το 1968, παίρνοντας έτσι την άνοδο για την ελίτ του γαλλικού ποδοσφαίρου. Η πρώτη σεζόν αποδείχτηκε δύσκολη, με την ομάδα, όμως, να καταφέρνει να εξασφαλίσει τελικά την παραμονή της στην κατηγορία. Τότε ξεκίνησε μια δεκαετία, η οποία θεωρείται κατά πολλούς ως η καλύτερη στιγμή στην ιστορία του συλλόγου. Το 1972, η ομάδα έφτασε για πρώτη φορά στον τελικό του Κυπέλλου Γαλλίας, όπου κλήθηκε να αντιμετωπίσει την Ολιμπίκ Μαρσέιγ (ήττα με σκορ 2-1 στα τελευταία λεπτά), παίρνοντας την πρόκριση, για πρώτη φορά, για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, απ’όπου όμως αποκλείστηκε γρήγορα απέναντι στην εξαιρετική, εκείνη την εποχή, ομάδα της Ατλέτικο Μαδρίτης.

Φιναλίστ του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1978 και κατάκτηση του Κυπέλλου Γαλλίας το 1981

Το 1977, η ΣΚΜ τερμάτισε στην Τρίτη θέση του γαλλικού πρωταθλήματος της Α’ Κατηγορίας, διαθέτοντας την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος, και παίρνοντας, ως επακόλουθο, την πρόκριση για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της επόμενης σεζόν.

Αυτή ήταν η απαρχή της λαμπρής πορείας της Μπαστιά, με μια ομάδα, η οποία ήταν χτισμένη γύρω από τον μέσο Κλοντ Παπί και που αποτελείτο από ταλαντούχους παίκτες όπως ο Τζόνι Ρεπ, δύο φορές φιναλίστ του Παγκοσμίου Κυπέλλου με την Ολλανδία, ο Ζαν-Φρανσουά Λαριός, διεθνής Γάλλος μέσος ή ακόμη ο Σαρλ Ορλαντούτσι, σκληροτράχηλος αμυντικός, γνωστός στην τοπική κοινωνία ως Lion de Vescovato (Ο Λέοντας του Βεσκοβάτο).

Η ομάδα απέκλεισε διαδοχικά τις Σπόρτινγκ Λισαβόνας, Νιούκαστλ, Τορίνο ΦΚ, Καρλ Τσάις Ιένα και Γκρασχόπερς Ζυρίχης, προτού αποκλειστεί στην διαδικασία των διπλών, τότε, τελικών από την ΠΣΦ Αϊντχόφεν (0-0 και 0-3).

Από όλες τις νίκες, είναι αυτή απέναντι στην Τορίνο, εκτός έδρας, με σκορ 3-2 που έχει περισσότερο μείνει στην μνήμη του φίλαθλου κοινού της Κορσικής, καθώς η « Toro », εκείνη την εποχή, ήταν επί δύο σεζόν αήττητη στην έδρα της. Θα είναι επίσης στη διάρκεια αυτού του αγώνα που η Μπαστιά θα πετύχει και το ομορφότερο τέρμα της σε αυτή την πορεία, με ένα σουτ στην κίνηση, από απόσταση 22 μέτρων, του Ζαν-Φρανσουά Λαριός.

Στη διάρκεια αυτής της πορείας, η ΣΚΜ πραγματοποίησε μια σπάνια επίδοση στην ιστορία των ευρωπαϊκών κυπέλλων : να πετύχει 7 συνεχόμενες νίκες. Πράγματι, η ΣΜ κατάφερε να πάρει την νίκη τόσο στον εντός έδρας αγώνα, όσο και στον εκτός έδρα απέναντι στις Σπόρτινγκ Λισαβόνας, Νιούκαστλ και Τορίνο ΦΚ, όπως και τον πρώτο αγώνα απέναντι στην Καρλ Τσάις Ιένα (με το επιβλητικό, στην έκταση, σκορ 7-2).

Τελικός, αντιθέτως, θα αποδειχτεί καταστροφικός. Ειδικά ο πρώτος, θα λάβει χώρα σε έναν ακατάλληλο αγωνιστικό χώρο στο Φουριανί, έπειτα από ισχυρότατες βροχοπτώσεις που είχαν πλήξει την Κορσική, στις 26 Απριλίου 1978. Όμως, ο Γιουγκοσλάβος διαιτητής της αναμέτρησης δεν θα μπορέσει να αποτρέψει την διεξαωγή της αναμέτρησης, παρά τις αντίξοες συνθήκες, καθώς η ημερομηνία έναρξης του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Αργεντινής ήταν κοντά (μονάχα λίγες εβδομάδες αργότερα), και, συνεπώς, δεν υπήρχαν ελεύθερες ημερομηνίες για την αναβολή του. Ο αγώνας, και παρά την αγωνιστική κυριαρχία της Μπαστιά, τελείωσε με λευκή ισσοπαλία, 0-0.

Ο επαναλητικός τελικός, ο οποίος έλαβε χώρα στις 9 Μαΐου, δεν κράτησε παρά μόνο 24 λεπτά. Αυτός ήταν ο χρόνος που χρειάστηκε στους Ολλανδούς της ΠΣΦ Αϊντχόφεν για να πετύχουν το πρώτο τους τέρμα, το οποίο συνοδεύτηκε από άλλα δύο, στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης (3-0). Οι παίκτες της Μπαστιά, απέδωσαν την συγκεκριμένη ήττα, στην κακή εμφάνιση της ομάδας, λόγω της κόπωσης από τα παιχνίδια πρωταθλήματος (3 αγώνες σε διάστημα 6 ημερών, στο χρονικό διάστημα πριν από την διεξαγωγή του επαναλητικού τελικού), και, επίσης, στον κακό αγωνιστικό χώρο του Φουριανί, στον πρώτο αγώνα μεταξύ των δύο συλλόγων.

Η Μπαστιά, λοιπόν, πέτυχε την μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία του κορισκανικού αθλητισμού (δείτε την ταινία Forza Bastia του Ζακ Τατί). Η ΣΚΜ, ομάδα μιας πόλης μονάχα 40.000 κατοίκων, είχε καταφέρει περισσότερα από απλώς να αντιμετωπίσει μερικές εκ των μεγαλύτερων πόλεων της Ευρώπης : είχε καταφέρει να συσπειρώσει γύρω της το σύνολο της Κορσικής, σε μία εποχή κατά την οποία έκανε την εμφάνισή του το κορισκναικό εθνικιστικό κίνημα, τρία χρόνια μετά τα επεισοδια της Αλέρια, το 1975.

Τρία χρόνια μετά από αυτόν τον τελικό, η ΣΚ Μπαστιά κατέκτησε τον πρώτο της εθνικό τίτλο με το Κύπελλο Γαλλίας της σεζόν 1980-1981. Αυτή, ήταν μια ιδιαίτερη νίκη για την ομάδα της Κορσικής, καθώς στον τελικό της διοργάνωσης, αντιμετώπισε την ΑΣ Σαιντ-Ετιέν, του μεγάλου Μισέλ Πλατινί. Ο τελικός διεξήχθη στο Παρκ ντε Πρενς, μπροστά σε κοινό περισσοτέρων από 46.000 θεατές, ανάμεσά τους και ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Φρανσουά Μιτεράν.

Υποβιβασμός στην Ντιβιζιόν 2 και η τραγωδία του Φουριανί

Ύστερα από 18 χρόνια στην ελίτ του γαλλικού ποδοσφαίρου, η ομάδα υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία με το πέρας της σεζόν 85/86, όπου και θα παραμείνει 8 χρόνια. Αυτή η εποχή έμεινε χαραγμένη στις μνήμες του φίλαθλου κοινού της Γαλλίας, λόγω της τραγωδίας του Φουριανί : Στη διάρκεια της σεζόν 91/92, η ομάδα έφτασε ως τα ημιτελικά του Κυπέλλου Γαλλίας. Εκεί, κλήθηκε να αντιμετωπίσει την, κυρίαρχο, τότε, στο γαλλικό ποδόσφαιρο, Ολιμπίκ Μαρσέιγ, με τον αγώνα να λαμβάνει χώρα στο Σταντ Αρμάν Σεζαρί, γνωστό και ως Σταντ ντε Φουριανί. Η ζήτηση των εισητηρίων ήταν τέτοια, ώστε αποφασίστηκε η κατασκευή μιας προσωρινής κερκίδας χωρητικότητας 10.000 θέσεων. Το άνω τμήμα της συγκεκριμένης κερκίδας θα καταρρεύσει λίγα λεπτά πριν από την έναρξη της αναμέτρησης, με τραγικό απολογισμό 18 νεκρών και 2.300 τραυματιών.

Επιστροφή στην Λιγκ 1 και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις

Η ομάδα πραγματοποίησε την επιστροφή της στην ελίτ του γαλλικού ποδοσφαίρου για την σεζόν 1994/1995, φτάνοντας την ίδια αυτή σεζόν στον τελικό του Λιγκ Καπ. Αυτή η εποχή σημαδεύτηκε από την δουλειά του Φρεντερίκ Αντονετί, ο οποίος ήταν υπεύθυνος των τμημάτων υποδομής του συλλόγου την περίοδο 1990-1994, αναδεικνύοντας μέσω αυτών εγχώρια ταλέντα (Μορλαί Σουμά, Λοράν Καζανόβα, Σιρίλ Ρουλ).

Ανέλαβε στην συνέχεια τα ηνία της πρώτης ομάδας από το 1994 ως το 2001 (με έναν διάλειμμα ενός έτους την σεζόν 98/99) έχοντας άποψη, έτσι, στην απόκτηση ποδοσφαιριστών όπως οι Λιούμπομιρ Μόραβτσικ, Πιέρ-Υβ Αντρέ, Φρεντερίκ Νε, Φρανκ Ζουριετί και Άντο Ντρόμπνιακ. Ο τελευταίος, συγκεκριμένα, θα τερματίσει τρεις συνεχόμενες σεζόν πρώτος σκόρερ της ομάδας. Με την λήξη της σεζόν 95/96, τερμάτισε δεύτερος στην κατάταξη των σκόρερ του πρωταθλήματος, έχοντας πετύχει 20 τέρματα. Μόλις ένα τέρμα διαφορά από τον πρώτο στην συγκεκριμένη κατάταξη, Σόνι Άντερσον.

Στη διάρκεια της σεζόν 96/97, η ομάδα τερμάτισε στην 7η θέση του γαλλικού πρωταθλήματος με μόλις 3 βαθμούς διαφορά από την κορυφή, παίρνοντας έτσι την πρόκριση για το Κύπελλο Ιντερτότο. Η ομάδα κατέκτησε αυτή τη διοργάνωση το 1997, πραγματοποιώντας την επιστροφή της, με αυτό τον τρόπο, στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της σεζόν 97/98. Η ΣΚ Μπαστιά απέκλεισε αρχικώς την Μπενφίκα για την φάση των 32, προτού αποκλειεστεί στη συνέχεια από την Στεάουα Βουκουρεστίου, στον αμέσως επόμενο γύρο. Αυτός ο αποκλεισμός θα αφήσει μια πικρή γεύση, δεδομένης της κυριρχίας των Κορσικανών και στις δύο αναμετρήσεις μεταξύ των δύο ομάδων. Οι επιδόσεις της ΣΚ Μπαστιά στο πρωτάθλημα, τις επόμενες σεζόν, της απέφεραν την πρόκριση δύο ακόμη φορές για το Κύπελλο Ιντερτότο, το 1998 και το 2001, χωρίς ωστόσο να ξανακαταφέρει να προκριθεί για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ.

Μετά την αποχώρηση του Φρεντερίκ Αντονετί, από την τεχνική της ηγεσία, το 2001, η ομάδα δεν θα ξανακαταφέρει να τερματίσει μεταξύ των 10 καλύτερων του γαλλικού πρωταθλήματος. Θα φτάσει, παρ'όλα αυτά, μέχρι και τον τελικό του Κυπέλλου Γαλλίας της σεζόν 2001-2002, με μέσο της τον Μικαέλ Εσιέν, μελλοντικό παίκτη της Λυών και, μετέπειτα, της Τσέλσι.

Από το 2002 ως και το 2005, οι προπονητές διαδέχονταν ο ένας τον άλλον. Οι Ρομπέρ Νουζαρέ, Ζεράρ Ζιλί ή, ακόμη, το δίδυμο Φρανσουά Σικολινί / Μισέλ Παντοβανί δεν κατάφεραν να αποτρέψουν τον υποβιβασμό της ομάδας, με την βαθμολογική συγκομιδή να χειροτερεύει από την μια σεζόν στην επόμενη. Η μεταγραφική ενίσχυση της ομάδας βασιζόταν σε παίκτες με εμπιρία στην Λιγκ 1, όπως οι Τονί Βερέιγ, Φλοριάν Μωρίς, Φρανκ Σιλβέστρ, Λιλιάν Λαλάντ (όλοι τους διεθνείς) ή, ακόμη, ο Σιρίλ Ζενσάν.

Στη διάρκεια της χειμερινής ανάπαυλας του πρωταθλήματος της σεζόν 2004/2005, η ομάδα βρισκόταν εντός της ζώνης του υποβιβασμού. Το τεχνικό πειτελείο της ΣΚ Μπαστιά επιχείρησε να αντιστρέψει την κατάσταση αποκτώντας τον Κριστιάν Καρεμπέ, Παγκόσμιο Πρωταθλητή το 1998, ο οποίος έψαχνε μια τελευταία πρόκληση στην καριέρα του. Η ΣΚ Μπαστιά, και παρά τις προς το αντίθετο προσπάθεις, θα υποβιβαστεί, τελικώς, στην Λιγκ 2, με το τέλος αυτής της σεζόν, έπειτα από 11 συνεχόμενες σεζόν παρουσίας στην Λιγκ 1.

Παρακμή

Το 2005, η ομάδα υποβιβάστηκε στην Λιγκ 2. Πέντε χρόνια αργότερα, η Μπαστιά βρισκόταν σε σοβαρότατο κίνδυνο υποβιβασμού στην Νασιονάλ. Η ΣΚΜ υποβιβάστηκε, και επισήμως, στην Νασιονάλ στις 7 Μαΐου 2010, έπειτα από μια ισσοπαλία (0-0) απέναντι στην Τουρ ΦΚ, στα πλαίσια της 37ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Λιγκ 2.

Στις 6 Ιουλίου 2010, η ομάδα τιμωρήθηκε με υποβιβασμό στο Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα Γαλλίας από την Εθνική Διεύθυνση Ελέγχου Διατήρησης (DNCG). Η ομάδα είχε, πράγματι, χρέη ύψους 1,2 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία όμως καλύφτηκαν από οικονομικές συνεισφορές τοπικών φορέων (Εδαφική Ένωση Κορσικής, Γενικό Συμβούλιο Άνω Κορσικής). Στις 23 Ιουλίου 2010, το ομοσπονδιακό συμβούλιο της Γαλλικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου έδωσε την άδεια στην ΣΚΜ να αγωνιστεί στην Νασιονάλ για την σεζόν 2010-2011, όπως το είχε ζητήσει η Εθνική Ολυμπιακή και Αθλητική Επιτροπή Γαλλίας (CNOSF) αφότου η DNCG είχε απορρίψει το αίτημά της, στη διάρκεια της εξέτασης της προσφυγής της ομάδας κατά της απόφασης, να επανέλθει στην Νασιονάλ.

Παρά αυτή την εξωαγωνιστική υπόθεση, η οποία χάλασε, σε μεγάλο βαθμό, την προετοιμασία της ομάδας ενόψει της νέας σεζόν, η ΣΚ Μπαστιά κινήθηκε "έξυπνα" στην μεταγραφική αγορά, αποκτώντας συνολικά έξι νέους παίκτες. Αποχώρησαν οι Φλοράν Γκιζολφί (Σταντ Ντε Ρενς) και Κριστόφ Γκαφορί (Βαν ΟΚ), καθώς και ο Πιέρ-Υβ Αντρέ, ο οποίος επέλεξε να βάλει τέλος στην ποδοσφαιρική του καριέρα.

Η επιστροφή στην Λιγκ 2

Η ομάδα (με άσπρη εμφάνιση) στη διάρκεια αναμέτρησης απέναντι στην ΟΖΑ Αλφορβίλ, στις 30 Απριλίου 2011 στο Σταντ Ολιμπίκ Υβ-ντυ-Μανουάρ

Η ομάδα (με μπλε εμφάνιση) στη διάρκεια αναμέτρησης απέναντι στην Αρλ-Αβινιόν, στις 28 Οκτωβρίου 2011 στο Σταντ Ντομινίκ-Ντυβωσέλ

Στις 22 Απριλίου 2011, η Σπορτίνγκ Κλαμπ ντε Μπαστιά εξασφάλισε, κι επίσημα, την άνοδό της στην Λιγκ 2, με την λήξη ενός αγώνα απέναντι στην Φρεζύ-Σαιν-Ραφαέλ. Περισσότεροι από 500 Bastiais είχαν ταξιδέψει, ώστε να συμπαρασταθούν στην ομάδα τους. Στις 7 Μαΐου 2011, η ΣΚ Μπαστιά χρίστηκε πρωταθλήτρια της Νασιονάλ, ύστερα από μια νίκη επί της Κρετέιγ με σκορ 2-1, βελτιώνοντας, έτσι, την βαθμολογική της συγκομιδή, και φτάνοντας, ταυτόχρονα, στον αριθμό ρεκόρ των 91 βαθμών, ούσα αήττητη εντός έδρας στο σύνολο του πρωταθλήματος. Η Σπορτίνγκ βρισκόταν πίσω στο σκορ στο ημίχρονο, αλλά ο Νταβίντ Σουαρές ισοφάρισε και ο Ιντρίσα Σιλά έδωσε την δυνατότητα στους "Λέοντες του Φουριανί" να πάρουν το προβάδισμα στο 92ο λεπτό του αγώνα, προκαλώντας έξαλλους πανηγυρισμούς στο στρατόπεδο των οπαδών της Μπαστιά. Με την λήξη του αγώνα, οπαδοί των Κορσικανών εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο του Αρμάν Σεζαρί, θέλοντας να γιορτάσουν με τους παίκτες και τον προπονητή τους, Φρεντερίκ Χαντζ, τον νέο αυτό τίτλο στην ιστορία τη ομάδας.

Η ΣΚΜ και πάλι στην Λιγκ 1

Την 1η Μαΐου 2012, η ΣΚΜ επέστρεψε, κι επίσημα πλέον, στην Λιγκ 1. Και λίγες μέρες πριν από την επέτειο της des commémorations du 5ης Μαΐου, η ΣΚΜ επέστρεψε στην ελίτ ου γαλλικού ποδοσφαίρου και αναδείχτηκε πρωταθλήτρια, και επίσημα, της Λιγκ 2 για την σεζόν 2011-2012, 44 χρόνια μετά από τον πρώτο και τελευταίο μέχρι τότε τίτλο της στην κατηγορία, μετά την νίκη της απέναντι στην ΦΚ Μετς στο Σταντ Αρμάν Σεζαρί. Η ΣΚ Μπαστιά νίκησε στον τελευταίο της εντός έδρας αγώνα της σεζόν με σκορ 2-1 την ΦΚ Ναντ, χάρη σε τέρματα των Ροτέν και Σουαρές, με την ομάδα να παραμένει, έτσι, αήττητη επί 2 χρόνια στο Φουριανί. Η ΣΚΜ αποτελούσε, με αυτό το ρεκόρ, μία από τις ελάχιστες ομάδες στην Ευρώπη που να το διατηρούν. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως πολλοί ήταν οι παίκτες των Κορσικανών που έδιναν τον τελευταίο τους αγώνα με την ομάδα απέναντι στην Ναντ, όπως οι Νατβίντ Σουαρές και Ζακ-Ντεζιρέ Περιεταμπέ.

Ντεμπούτο της ΣΚΜ στην Λιγκ 1

Η ΣΚ Μπαστιά ξεκίνησε εκείνη την σεζόν της Λιγκ 1 ιδιαίτερα φορμαρισμένη, μετρώντας δύο νίκες σε δύο αγώνες (1η αγωνιστική: Σοσό 2-3 Μπαστιά) (2η αγωνιστική: Μπαστιά 2-1 Ρενς). Επίσης, οι Αντονί Μοντέστ και Τοϊφιλού Μαουλιντά βρίσκονταν στην κορυφή του πίνακα των σκόρερ του πρωταθλήματος στις αρχές της σεζόν, ενώ ο Γουαμπί Καζρί βρισκόταν επικεφαλής στον αντίστοιχο των ασσίστ.

Διακρίσεις και ρεκόρ

Διακρίσεις

Ο παρακάτω πίνακας ανακεφαλαιώνει τις επιδόσεις της Σπορτίνγκ Κλαμπ ντε Μπαστιά στις διάφορες γαλλικές και ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Επιδόσεις της Σπόρτινγκ Κλαμπ ντε Μπαστιά στις επίσημες διοργανώσεις

Εθνικές διοργανώσεις	Διεθνείς διοργανώσεις	Διοργανώσεις νέων και β’ ομάδων
Λιγκ 1 Καλύτερη πορεία : 3η το 1977 Λιγκ 2 (2) Πρωταθλήτρια το 1968 και το 2012 Νασιονάλ (1) Πρωταθλήτρια το 2011 Κύπελλο Γαλλίας (1) Νικήτρια το 1981 Φιναλίστ το 1972 και το 2002 Λιγκ Καπ Καλύτερη πορεία : Φιναλίστ το 1995 Σούπερ Καπ Γαλλίας (1) Νικήτρια το 1972	Τσάμπιονς Λιγκ Καμία συμμετοχή Γιουρόπα Λιγκ Φιναλίστ το 1978 Παλιές διοργανώσεις Κύπελλο Ιντερτότο ΟΥΕΦΑ Νικήτρια το 1997 (1) Κύπελλο Άλπεων Φιναλίστ το 1977	Πρωτάθλημα Γαλλίας U-15 ετών Πρωταθλήτρια το 2002 Ντιβιζιόν 3 (1) Πρωταθλήτρια το 1975 (δεύτερη ομάδα) Ντιβιζιόν 4 (1) Πρωταθλήτρια το 1989 (δεύτερη ομάδα) Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα Γαλλίας 2 (1) Δευτεραθλήτρια (1η του Δ’ Ομίλου) το 2001 (δεν διεξήχθη αγώνας μεταξύ των πρωταθλητών των ομίλων, Β' Ομάδα)
	Τοπικές διοργανώσεις
	Πρωτάθλημα Ντιβιζιόν Ντ’Ωνέρ Κορσικής (21) Πρωταθλήτρια το 1922, το 1927, το 1928, το 1929, το 1930, το 1931, το 1932, το 1935, το 1936, το 1942, το 1943, το 1946, το 1947, το 1949, το 1959, το 1962 και το 1963 (πρώτη ομάδα) Πρωταθλήτρια το 1967, το 1968, το 1970 και το 1971 (δεύτερη ομάδα) Κύπελλο Κορσικής (20) Νικήτρια : 1928, 1929, 1930, 1931, 1932, 1936, 1943, 1946, 1951, 1954, 1958, 1959, 1960 και 1962 (πρώτη ομάδα) Νικήτρια : 1964, 1965, 1966, 1968, 1970 και 2007 (δεύτερη ομάδα)

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• (Γαλλικά) Επίσημη Ιστοσελίδα
• (Γαλλικά) Forza Bastia
• (Γαλλικά) Spiritu-Turchinu