Ορθόδοξη Αυτοκρατορική Εταιρεία Παλαιστίνης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Ορθόδοξη Αυτοκρατορική Εταιρεία Παλαιστίνης (ρωσικά: Императорское Православное Палестинское общество) (ή IPPO) ιδρύθηκε στις 8 Μαΐου 1882 από τον Βασίλι Χιτρόβο, κατόπιν σχετικής εγκρίσεως του Τσάρου Αλεξάνδρου Γ΄ της Ρωσίας.
Μεταρρυθμίστηκε και εγκρίθηκε εκ νέου το 1919, το 1922, το 1925, το 1930, το 1952, το 1986, το 1989, το 1992, το 2002 και το 2003. Το 1918, μετονομάστηκε σε Ρωσική Εταιρεία Παλαιστίνης, η οποία εξαρτιόταν από την Ακαδημία των Επιστημών της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Ρωσίας.
Το πλαίσιο δράσης της εκτείνεται, σήμερα, τόσο εντός της Ρωσικής Ομοσπονδίας, όσο και στο εξωτερικό.
Τον Σεπτέμβριο του 2008, η Κυβέρνηση του Ισραήλ αποφάσισε την επιστροφή στη Ρωσία του κτιρίου, το οποίο φιλοξενούσε παλαιότερα στα Ιεροσόλυμα τον ξενώνα των Ρώσων Ορθοδόξων του Αγίου Σέργιου, επίσης γνωστό ως Αποστολή Αγίου Σέργιου Ιεροσολύμων και το οποίο είχε μετατραπεί στο Υπουργείο Γεωργίας του Ισραήλ. Ανήκε, έως και την εποχή της Οκτωβριανής Επανάστασης στην Αυτοκρατορική Εταιρεία της Παλαιστίνης, ενώ μετρούσε, μεταξύ των κύριων χρηματοδοτών της, τον Μέγα Δούκα Σεργκέι Αλεξάντροβιτς της Ρωσίας. Η συγκεκριμένη απόφαση τέθηκε σε ισχύ τον Φεβρουάριο του 2009.
Στόχοι της Εταιρείας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στόχος της Εταιρείας ήταν η διατήρηση, η υπεράσπιση και η επέκταση των ιστορικών, πνευματικών και πολιτισμικών δεσμών μεταξύ των λαών και των οργανώσεων που ευρίσκονταν επί των εδαφών της ευρύτερης περιοχής. Επίσης, στόχος της ήταν η βοήθεια προς την Ορθόδοξη Εκκλησία στο αποστολικό και πνευματικό της έργο, καθώς και τις φιλανθρωπίες της στην περιοχή της Εγγύς Ανατολής και της Μεσογείου Θάλασσας. Η Εταιρεία επανήλθε, ακόμη, στην κύρια της δραστηριότητα, η οποία και αποτελούσε τον λόγο ίδρυσής της, δηλαδή τη διευκόλυνση του προσκυνήματος των Ορθοδόξων στους Αγίους Τόπους, όχι μόνον στις βιβλικές τοποθεσίες, αλλά και στις διαδρομές των Αποστόλων ανά τη Μεσόγειο.
Τέλος, επιδόθηκε σε επιστημονικές δράσεις, ιστορικές και αρχαιολογικές έρευνες, καθώς και ιατρικές, εθνογραφικές και κοινωνικές αποστολές στην Εγγύς Ανατολή.
Οίκος Φιλοξενίας Αγίου Αλεξάνδρου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εταιρεία είχε την έδρα της σε κοντινή απόσταση από τον Πανάγιο Τάφο εντός της Παλαιάς Πόλης Ιεροσολύμων στον Οίκος Φιλοξενίας Αγίου Αλεξάνδρου, χτισμένο το 1887, ο οποίος περιελάμβανε την Εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι, το Κατώφλι των Πυλών του Δικαστηρίου όπου δικάστηκε Ιησούς, έναν οίκο φιλοξενίας των προσκυνητών και τα γραφεία της αρχαιολογικής εταιρείας. Αρχαιολογικές έρευνες λαμβάνουν χώρα εντός αυτού από το 1882. Τα μέλη της εταιρείας διέκοψαν τους δεσμούς τους με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία εκτός Ρωσίας το 1986 και προχώρησαν στην ίδρυση μιας νέας εταιρείας, η οποία, ωστόσο, δεν αναγνωρίζεται νομικά και κανονικά, ούτε από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, ούτε τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία εκτός Ρωσίας, ούτε και τη Ρωσική Ορθόδοξη Εταιρεία Παλαιστίνης, η οποία, πλέον, στεγάζεται στην Αποστολή Αγίου Σέργιου Ιεροσολύμων.
Φωτογραφίες από την πρώην έδρα της Εταιρείας στην Αποστολή Αγίου Αλεξάνδρου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κτίριο της Αποστολής Αγίου Αλεξάνδρου φιλοξενεί, πλέον, την έδρα της Ορθόδοξης Εταιρείας Παλαιστίνης, Ιεροσολύμων και Εγγύς Ανατολής.
-
Πορτραίτο του Νικολάου Β΄ εντός του καθιστικού της Αποστολής. -
Άποψη του καθιστικού της Αποστολής. -
Είσοδος της Εκκλησίας του Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι. -
Τμήμα του δεύτερου τείχους των Ιεροσολύμων στο ύψος της Via Dolorosa και αψίδας του Αδριανού. -
Μεγάλες εικόνες Αγίων. -
Τοιχογραφία με αναπαράσταση του Ιησού φέροντα τον Σταυρό. -
Εικόνισμα του Αγίου Σέργιου του Ραντονέζ. -
Η Σταύρωση και ο βράχος επάνω στον οποίο στάθηκε ο Ιησούς.
Δομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πρόεδρος: Σεργκέι Βαντίμοβιτς Στεπάτσιν (Πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου της Ρωσίας)
- Γιούρι Γκρατσόφ, Σύμβουλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου
- Νικολάι Λισοβόι, Ρωσικό Ινστιτούτο Ιστορίας (RAN)
- Μιχαΐλ Μπογκντάνοφ[1] Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας
- Το Συμβούλιο της IPPO, το οποίο συγκεντρώνει περίπου είκοσι επιστήμονες, ιστορικούς, κοσμήτορες σχολών, εκκλησιαστικούς και ανώτατους αξιωματούχους. Ο Πατριάρχης Κύριλλος Μόσχας υπήρξε, έως και την εκλογή του στον Πατριαρχικό Θρόνο της Μόσχας, Αντιπρόεδρος της Εταιρείας.
Εκδόσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Εταιρεία εκδίδει το Le Recueil de la Palestine orthodoxe, καθώς και διάφορα άλλα επιστημονικού περιεχομένου συγγραφικά έργα. Διαθέτει τη δική της βιβλιοθήκη, καθώς και το δικό της αρχείο.
Η Εταιρεία και η εκπαίδευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένας εκ των στόχων της Αυτοκρατορικής Εταιρείας ήταν, επίσης, η εκπαίδευση των παιδιών της ευρύτερης περιοχής. Συγκεκριμένα, η Εταιρεία διέθετε αριθμό άνω των εκατό σχολείων στους Αγίους Τόπους, καθώς και δύο σχολές εκπαίδευσης καθηγητών. Οι μαθητές προέρχονταν από οικογένειες Ορθοδόξων, όχι μόνον ωστόσο, ενώ η ευρεία πλειοψηφία μεταξύ αυτών ήσαν Άραβες, ενώ υπήρχαν και Αρμένιοι ή Έλληνες. Προέρχονταν κυρίως από άπορες οικογένειες, καθώς οι σπουδές στα συγκεκριμένα σχολεία ήσαν δωρεάν. Το πρώτο σχολείο άνοιξε στις 6 Δεκεμβρίου 1882 στο χωριό του Μουντζεντίλ, ενώ λίγους μήνες αργότερα ανεγέρθηκαν ακόμη τρία σχολεία σε χωριά της Γαλιλαίας.
Όπως ήταν λογικό, η Αυτοκρατορική Καριέρα είχε να αντιμετωπίσει τον ισχυρό ανταγωνισμό των σχολείων των Καθολικών Μοναστικών Αδελφοτήτων, οι οποίες ήσαν πολυπληθέστερες και παλαιότερης εγκατάστασης, καθώς κι εκείνων των προτεσταντικών κοινοτήτων, οι οποίες διέθεταν σημαντικότερα οικονομικά μέσα. Η Εταιρεία έπρεπε να αντιμετωπίσει, επίσης, την καχυποψία και, σε ορισμένες περιπτώσεις, την εχθρικότητα του Ορθόδοξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Μια σειρά σχολείων της Εταιρείας άνοιξαν μετά το 1895 στη Συρία, σε εδάφη που τελούσαν υπό τη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Αντιόχειας.
Οι καθηγητές και καθηγήτριες των σχολείων ήσαν λαϊκοί, ενώ, αρχικά, μέρος εξ'αυτών φιλοξενείτο στη Ρωσία, προκειμένου να βελτιώσουν την εκπαίδευσή τους. Στη συνέχεια, η Εταιρεία άνοιξε μια σχολή εκπαίδευσης καθηγητριών στο Μπεΐτ Τζαλά, καθώς και μία δεύτερη για τους καθηγητές στη Ναζαρέτ. Τα δημοτικά σχολεία της Ορθόδοξης Αυτοκρατορικής Εταιρείας Παλαιστίνης έκαναν στα παιδιά κατηχητικό, ενώ, ταυτόχρονα, τους δίδασκαν την αραβική γλώσσα, την αριθμητική, τη γεωγραφία, την ιστορία, ενώ καθιστούσαν υποχρεωτική την εκμάθηση μέσω εργαστηρίων. Επίσης, σε ορισμένα σχολεία, διδάσκονταν τα ρώσικα, ενώ, οι καλύτεροι μαθητές, σε ορισμένες περιπτώσεις στέλνονταν για περαιτέρω σπουδές με υποτροφία στη Ρωσία. Η Εταιρεία εξέδιδε η ίδια τα εγχειρίδια και τα μαθητικά βιβλία της, τα οποία ήσαν γραμμένα στα αραβικά.
Ο προϋπολογισμός για τη συντήρηση των σχολείων ολοένα και αυξανόταν, φτάνοντας έως τα 240.000 ρούβλια ετησίως, ενώ αυτός επιβάρυνε ιδιαιτέρως την Εταιρεία. Ως εκ τούτου, μετά το 1904 άρχισαν επαφές με το Ρωσικό Κράτος. Ωστόσο, δεν ήταν παρά μόνον το 1912 που ο Νικόλαος Β΄ επικύρωσε έναν νόμο που είχε ψηφίσει η Δούμα και ο οποίος προέβλεπε ετήσια χρηματοδότηση της τάξεως των 150.000 ρουβλιών για τα σχολεία της Συρίας.
Το 1911, οι μαθητές των σχολείων της Εταιρείας έφταναν τους 11.112 (5.426 άρρενες και 5.586 θήλεις). Ήταν χωρισμένοι σε 1.493 μαθητές στην Παλαιστίνη, 1.231 μαθητές στον Λίβανο και 8.388 στη Συρία. Αποτέλεσαν πηγή για αρκετές γενιές Αράβων διανοούμενων της Εγγύς Ανατολής.
Τα σχολεία δεν έλαβαν νομική αναγνώριση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία παρά μονάχα το 1902, με ειδική άδεια του Αμπντούλ Χαμίτ Β΄. Έπαυσαν, σχεδόν στο σύνολό τους, να υφίστανται κατά τις απαρχές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς οι Τούρκοι υποστήριζαν τη Γερμανική Αυτοκρατορία, εχθρό της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Οι τουρκικές δυνάμεις κατάσχεσαν σειρά ιδιοκτησιών της Εταιρείας τον Δεκέμβριο του 1914.
Σχετικά Λήμματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Διαδέχτηκε το 2011 τον Αλεξάντρ Σαλτάνοφ, ο οποίος κατέστη απλό μέλος της Εταιρείας και νυν Αντιπρόεδρος της Εταιρείας Ρωσικών Σιδηροδρόμων
Εξωτερικός Σύνδεσμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- (Ρωσικά) Επίσημος ιστότοπος
