Πότε Σαράσιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πότε Σαράσιν (พจน์ สารสิน)
9ος
Πρωθυπουργός της Ταϊλάνδης
Περίοδος
21 Σεπτεμβρίου 1957 – 26 Δεκεμβρίου 1957
ΜονάρχηςΜπουμιμπόλ Αντουλγιαντέι
ΠροκάτοχοςΠλάεκ Φιμπουνσονγκράμ
ΔιάδοχοςΘανόμ Κιτικάτσορν
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση25 Μαρτίου 1905, Μπανγκόκ, Ταϊλάνδη
Θάνατος28 Σεπτεμβρίου 2000 (95 ετών)
Μπανγκόκ
ΕθνότηταΤαϊλανδική
ΥπηκοότηταΤαϊλάνδη
Πολιτικό κόμμαανεξάρτητος/η πολιτικός
ΣύζυγοςΘανπουγίνγκ Σίρι Σαράσιν[1]
ΠαιδιάPong Sarasin
Pao Sarasin
Asa Sarasin
ΣπουδέςWilbraham & Monson Academy[2]
Bangkok Christian College
Επάγγελμαδιπλωμάτης
πολιτικός
δημόσιος υπάλληλος
ΒραβεύσειςΤάγμα του Τσούλα Τσομ Κλάο
Τάγμα του λευκού Ελέφαντα
Τάγμα του Στέματος της Ταϊλάνδης
ΘρήσκευμαΒουδισμός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πότε Σαράσιν (Pote Sarasin, 25 Μαρτίου 1905 - 28 Σεπτεμβρίου 2000, พจน์ สารสิน, Phot Sarasin) ήταν διπλωμάτης και πολιτικός από την Ταϊλάνδη, από την οικογένεια Σαράσιν. Υπηρέτησε ως υπουργός Εξωτερικών την περίοδο από το 1949 ως το 1951 και εν συνεχεία ήταν πρεσβευτής στις ΗΠΑ. Το Σεπτέμβριο του 1957 όταν ο Σαρίτ Θαναράτ κατέλαβε την εξουσία με στρατιωτικό πραξικόπημα, διόρισε τον Πότε στο αξίωμα του υπηρεσιακού πρωθυπουργού. Παραιτήθηκε το Δεκέμβριο του 1957. Ο Πότε υπηρέτησε επίσης ως ο πρώτος γενικός γραμματέας του Οργανισμού Συμφώνου Νοτιοανατολικής Ασίας (ΣΕΑΤΟ) από το Σεπτέμβριο του 1957 ως το 1964.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οικογένειά του ήταν παλαιά και ασχολείτο με το εμπόριο. Είχαν επίσης μεγάλες εκτάσεις γης στην ιδιοκτησία τους. Ο πατέρας του ήταν γιατρός.[3] και έμπορος ρυζιού[4]. Ο ίδιος ο Πότε σπούδασε Νομικά στην Ακαδημία Γουιλμπράχαμ της Μασαχουσέτης και μετά στο Μιντλ Τεμπλ του Λονδίνου. Έγινε μέλος της ένωσης δικηγόρων της Αγγλίας. Από το 1933 ως το 1945 εργάστηκε στο δικηγορικό επάγγελμα στην Μπανγκόκ.

Υπήρξε στενός φίλος του πρωθυπουργού Πλαέκ Φιμπουνσονγκράμ. Ο Πότε διορίστηκε υφυπουργός Εξωτερικών το 1948. Ως υπουργός Εξωτερικών ο Πότε αντιτάχθηκε στην αναγνώριση του καθεστώτος του Μπάο Ντάι στο Βιετνάμ.[5] Στο τέλος, ο Πλαέκ αψήφησε όλες τις παραινέσεις του υπουργού και αναγνώρισε επίσημα τις βασιλικές κυβερνήσεις του Λάος, της Καμπότζης και του Βιετνάμ στις 28 Φεβρουαρίου.[6] Ο Πότε φανερά ενοχλημένος από τις εξελίξεις, παραιτήθηκε. Ήταν η μοναδική φορά που ένας υπουργός Εξωτερικών στην Ταϊλάνδη παραιτήθηκε για λόγους αρχής.[7]Αμέσως μετά ανέλαβε ξανά πρεσβευτής στην Ουάσινγκτον.

Το 1957 μετά την εγκαθίδρυση νέας κυβέρνησης με πραξικόπημα του στρατού, ο Πότε επιλέχθηκε ως επικεφαλής, εξαιτίας των καλών σχέσεων που είχε με τους Αμερικανούς. Επί της πρωθυπουργίας του Σαράσιν διεξήχθησαν κατά πολύ ελεύθερες και δίκαιες εκλογές το Δεκέμβριο.[8] Παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία και ανέλαβε γενικός γραμματέας του SEATO.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Mr. Pote Sarasin». Government of Thailand. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2011. 
  2. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  3. Chris Baker, Pasuk Phongpaichit (2005). A History of Thailand. Cambridge University Press. σελ. 98. ISBN 0-521-81615-7. 
  4. The Encyclopedia of the Chinese Overseas, Thailand– Changes in its economic future, σελ. 220
  5. The New York Times, 14-2-1950
  6. Konthi Suphamongkhon. Thai Foreign Policy. Thammasat University Press (1984). 
  7. Konthi.
  8. Fineman, Daniel. A Special Relationship: The United States and Military Government in Thailand 1947-1958