Περίοδος επώασης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Περίοδος επώασηςλανθάνουσα περίοδος) είναι ο χρόνος ο οποίος μεσολαβεί από την έκθεση ενός ατόμου σε παθογόνο οργανισμό[1], σε μια χημική ουσία ή σε κάποιο είδος ακτινοβολίας μέχρι την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων από την έκθεση αυτή. Σε μια τυπική μολυσματική ασθένεια, η περίοδος επώασης είναι η περίοδος που χρειάζεται ο παθογόνος οργανισμός ώστε να εμφανίσει στον ξενιστή τα πρώτα συμπτώματα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Γρίπη ή κρυολόγημα; Διαφορές σε συμπτώματα και μεταδοτικότητα». Iatropedia. 14 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2020.